Novokřesťanské studium Bible

Bible

 

Johannes 6

Studie

   

1 Post hæc abiit Jesus trans mare Galilææ, quod est Tiberiadis :

2 et sequebatur eum multitudo magna, quia videbant signa quæ faciebat super his qui infirmabantur.

3 Subiit ergo in montem Jesus et ibi sedebat cum discipulis suis.

4 Erat autem proximum Pascha dies festus Judæorum.

5 Cum sublevasset ergo oculos Jesus, et vidisset quia multitudo maxima venit ad eum, dixit ad Philippum : Unde ememus panes, ut manducent hi ?

6 Hoc autem dicebat tentans eum : ipse enim sciebat quid esset facturus.

7 Respondit ei Philippus : Ducentorum denariorum panes non sufficiunt eis, ut unusquisque modicum quid accipiat.

8 Dicit ei unus ex discipulis ejus, Andreas, frater Simonis Petri :

9 Est puer unus hic qui habet quinque panes hordeaceos et duos pisces : sed hæc quid sunt inter tantos ?

10 Dixit ergo Jesus : Facite homines discumbere. Erat autem fœnum multum in loco. Discumberunt ergo viri, numero quasi quinque millia.

11 Accepit ergo Jesus panes : et cum gratias egisset, distribuit discumbentibus : similiter et ex piscibus quantum volebant.

12 Ut autem impleti sunt, dixit discipulis suis : Colligite quæ superaverunt fragmenta, ne pereant.

13 Collegerunt ergo, et impleverunt duodecim cophinos fragmentorum ex quinque panibus hordeaceis, quæ superfuerunt his qui manducaverant.

14 Illi ergo homines cum vidissent quod Jesus fecerat signum, dicebant : Quia hic est vere propheta, qui venturus est in mundum.

15 Jesus ergo cum cognovisset quia venturi essent ut raperent eum, et facerent eum regem, fugit iterum in montem ipse solus.

16 Ut autem sero factum est, descenderunt discipuli ejus ad mare.

17 Et cum ascendissent navim, venerunt trans mare in Capharnaum : et tenebræ jam factæ erant et non venerat ad eos Jesus.

18 Mare autem, vento magno flante, exsurgebat.

19 Cum remigassent ergo quasi stadia viginti quinque aut triginta, vident Jesum ambulantem supra mare, et proximum navi fieri, et timuerunt.

20 Ille autem dicit eis : Ego sum, nolite timere.

21 Voluerunt ergo accipere eum in navim et statim navis fuit ad terram, in quam ibant.

22 Altera die, turba, quæ stabat trans mare, vidit quia navicula alia non erat ibi nisi una, et quia non introisset cum discipulis suis Jesus in navim, sed soli discipuli ejus abiissent :

23 aliæ vero supervenerunt naves a Tiberiade juxta locum ubi manducaverunt panem, gratias agente Domino.

24 Cum ergo vidisset turba quia Jesus non esset ibi, neque discipuli ejus, ascenderunt in naviculas, et venerunt Capharnaum quærentes Jesum.

25 Et cum invenissent eum trans mare, dixerunt ei : Rabbi, quando huc venisti ?

26 Respondit eis Jesus, et dixit : Amen, Amen dico vobis : quæritis me non quia vidistis signa, sed quia manducastis ex panibus et saturati estis.

27 Operamini non cibum, qui perit, sed qui permanet in vitam æternam, quem Filius hominis dabit vobis. Hunc enim Pater signavit Deus.

28 Dixerunt ergo ad eum : Quid faciemus ut operemur opera Dei ?

29 Respondit Jesus, et dixit eis : Hoc est opus Dei, ut credatis in eum quem misit ille.

30 Dixerunt ergo ei : Quod ergo tu facis signum ut videamus et credamus tibi ? quid operaris ?

31 Patres nostri manducaverunt manna in deserto, sicut scriptum est : Panem de cælo dedit eis manducare.

32 Dixit ergo eis Jesus : Amen, Amen dico vobis : non Moyses dedit vobis panem de cælo, sed Pater meus dat vobis panem de cælo verum.

33 Panis enim Dei est, qui de cælo descendit, et dat vitam mundo.

34 Dixerunt ergo ad eum : Domine, semper da nobis panem hunc.

35 Dixit autem eis Jesus : Ego sum panis vitæ : qui venit ad me, non esuriet, et qui credit in me, non sitiet umquam.

36 Sed dixi vobis quia et vidistis me, et non creditis.

37 Omne quod dat mihi Pater, ad me veniet : et eum qui venit ad me, non ejiciam foras :

38 quia descendi de cælo, non ut faciam voluntatem meam, sed voluntatem ejus qui misit me.

39 Hæc est autem voluntas ejus qui misit me, Patris : ut omne quod dedit mihi, non perdam ex eo, sed resuscitem illud in novissimo die.

40 Hæc est autem voluntas Patris mei, qui misit me : ut omnis qui videt Filium et credit in eum, habeat vitam æternam, et ego resuscitabo eum in novissimo die.

41 Murmurabant ergo Judæi de illo, quia dixisset : Ego sum panis vivus, qui de cælo descendi,

42 et dicebant : Nonne hic est Jesus filius Joseph, cujus nos novimus patrem et matrem ? quomodo ergo dicit hic : Quia de cælo descendi ?

43 Respondit ergo Jesus, et dixit eis : Nolite murmurare in invicem :

44 nemo potest venire ad me, nisi Pater, qui misit me, traxerit eum ; et ego resuscitabo eum in novissimo die.

45 Est scriptum in prophetis : Et erunt omnes docibiles Dei. Omnis qui audivit a Patre, et didicit, venit ad me.

46 Non quia Patrem vidit quisquam, nisi is, qui est a Deo, hic vidit Patrem.

47 Amen, Amen dico vobis : qui credit in me, habet vitam æternam.

48 Ego sum panis vitæ.

49 Patres vestri manducaverunt manna in deserto, et mortui sunt.

50 Hic est panis de cælo descendens : ut si quis ex ipso manducaverit, non moriatur.

51 Ego sum panis vivus, qui de cælo descendi.

52 Si quis manducaverit ex hoc pane, vivet in æternum : et panis quem ego dabo, caro mea est pro mundi vita.

53 Litigabant ergo Judæi ad invicem, dicentes : Quomodo potest hic nobis carnem suam dare ad manducandum ?

54 Dixit ergo eis Jesus : Amen, Amen dico vobis : nisi manducaveritis carnem Filii hominis, et biberitis ejus sanguinem, non habebitis vitam in vobis.

55 Qui manducat meam carnem, et bibit meum sanguinem, habet vitam æternam : et ego resuscitabo eum in novissimo die.

56 Caro enim mea vere est cibus : et sanguis meus, vere est potus ;

57 qui manducat meam carnem et bibit meum sanguinem, in me manet, et ego in illo.

58 Sicut misit me vivens Pater, et ego vivo propter Patrem : et qui manducat me, et ipse vivet propter me.

59 Hic est panis qui de cælo descendit. Non sicut manducaverunt patres vestri manna, et mortui sunt. Qui manducat hunc panem, vivet in æternum.

60 Hæc dixit in synagoga docens, in Capharnaum.

61 Multi ergo audientes ex discipulis ejus, dixerunt : Durus est hic sermo, et quis potest eum audire ?

62 Sciens autem Jesus apud semetipsum quia murmurarent de hoc discipuli ejus, dixit eis : Hoc vos scandalizat ?

63 si ergo videritis Filium hominis ascendentem ubi erat prius ?

64 Spiritus est qui vivificat : caro non prodest quidquam : verba quæ ego locutus sum vobis, Spiritus et vita sunt.

65 Sed sunt quidam ex vobis qui non credunt. Sciebat enim ab initio Jesus qui essent non credentes, et quis traditurus esset eum.

66 Et dicebat : Propterea dixi vobis, quia nemo potest venire ad me, nisi fuerit ei datum a Patre meo.

67 Ex hoc multi discipulorum ejus abierunt retro : et jam non cum illo ambulabant.

68 Dixit ergo Jesus ad duodecim : Numquid et vos vultis abire ?

69 Respondit ergo ei Simon Petrus : Domine, ad quem ibimus ? verba vitæ æternæ habes :

70 et nos credidimus, et cognovimus quia tu es Christus Filius Dei.

71 Respondit eis Jesus : Nonne ego vos duodecim elegi : et ex vobis unus diabolus est ?

72 Dicebat autem Judam Simonis Iscariotem : hic enim erat traditurus eum, cum esset unus ex duodecim.

   

Ze Swedenborgových děl

 

Arcana Coelestia # 10283

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 10837  
  

10283. ‘Super carnem hominis non fundetur’: quod significet non communicativum cum proprio hominis, constat ex significatione ‘carnis hominis’ quod sit proprium ejus, de qua sequitur, et ex significatione ‘fundere’ quod sit communicare; simile enim significatur per ‘fundere’ quod per ‘tangere’, sed ‘fundere’ praedicatur de liquidis, ut de oleo, vino, et aqua, et ‘effundere’ de Divinis, 1 caelestibus et 1 spiritualibus, at ‘tangere’ de siccis et corporeis; quod ‘tangere’ sit communicare, videatur n. 10130; inde sequitur quod per quod ‘oleum unctionis super carnem hominis non fundetur’ significetur quod Divinum Bonum Divini Amoris Domini non communicativum sit cum proprio hominis, causa est quia proprium hominis non est nisi quam malum, et Divinum Bonum Domini non cum malo communicari potest; quod proprium hominis non sit nisi quam malum, videatur n. 210, 215, 694, 731, 874-876, 987, 1023, 1024, 1047, 5660, 5786, 8480.

[2] Est apud hominem proprium voluntarium et proprium intellectuale; proprium ejus voluntarium est malum, et proprium 2 intellectuale est falsum inde; illud, nempe proprium voluntarium, significatur per carnem hominis, 3 et proprium intellectuale per sanguinem illius carnis; quod ita sit, constat ex sequentibus his locis:

apud Matthaeum,

Jesus dixit, Beatus es, Simon, quia caro et sanguis non revelavit tibi; sed Pater Meus, Qui est in caelis, 16:17;

quod ‘caro’ ibi sit proprium hominis, et quoque ‘sanguis’, manifeste patet:

[3] apud Johannem,

Quotquot receperunt, dedit illis potestatem ut filii Dei essent, qui non ex sanguinibus, neque ex voluntate carnis, sed ex Deo nati sunt, 1:12, 13;

per ‘sanguines’ ibi significantur falsa quae ex proprio intellectuali hominis progrediuntur, et per ‘voluntatem carnis’ mala quae 4 ex proprio voluntario; quod ‘sanguis’ sit falsum ex malo, ita 5 proprium intellectuale ex proprio voluntario, videatur n. 4735, 9127

[4] apud Esaiam,

Cibabo oppressores tuos carne illorum, et sicut musto sanguine eorum inebriabuntur, 49:26;

cibare illos carne eorum, et inebriare sanguine eorum pro opplere malo et falso mali, ita proprio, utrumque enim 6 tam malum quam falsum ex proprio est:

[5] apud Jeremiam,

Maledictus homo qui 7 confidit in homine, et ponit carnembracchium suum, 17:5;

‘confidere in homine, et ponere 8 carnem bracchium suum’ 9 est sibi et suo proprio fidere:

apud Esaiam,

Factus est populus sicut cibus ignis; si deciderit ad dextram esuriet, et si comederit ad sinistram non saturabuntur; vir carnem bracchii sui comedent; Menascheh Ephraimum et Ephraimus Menaschen, 9:[18, ] 19, 20 [KJV 19-21];

per ‘cibum ignis’ significatur appropriatio malorum seu cupiditatum amoris sui et mundi, per ‘esurire et non saturari’ significatur non recipere bonum et verum fidei, per ‘carnem bracchii’ significatur proprium utrumque hominis, per ‘Menaschen’ malum voluntatis, per ‘Ephraimum’ falsum intellectus, et per ‘comedere’ 10 appropriare; quod ‘ignes’ sint mala seu cupiditates amoris sui et mundi, videatur n. 5071, 5215, 6314, 6832, 7324, 7575, 11 9141;

[6] quod ‘esurire et non saturari’ sit non recipere bonum et verum fidei, est quia per ‘famem et sitim’ significatur desolatio boni et veri, n. 5360, 5376, 6110, 7102, 8568 fin. ; quod ‘dextrum’ sit bonum ex quo verum, et ‘sinistrum’ verum per quod bonum, 12 n. 10061; inde ‘si deciderit ad dextram esurire, et comedere ad sinistram non saturari’ significat quod utcumque instruuntur de bono et vero, non usque 13 recepturos esse;

[7] quod ‘Menascheh’ sit bonum voluntatis, n. 5351, 5353, 14 5354 fin. , 6222, 6234, 6238, 6267, et quod ‘Ephraimus’ sit verum intellectus, n. 3969, 5354, 6222, 6234, 6238, 6267; inde in opposito sensu est ‘Menascheh’ malum voluntatis, et ‘Ephraim’ falsum intellectus, nam paene omnia in Verbo etiam oppositum sensum habent; quod ‘comedere’ sit appropriare, n. 3168, 3513 fin. , 3596, 4745; inde patet quid sit ‘comedere carnem bracchii sui’, quod nempe sit appropriare sibi malum et falsum ex suo proprio; ‘caro bracchii’ dicitur, quia per ‘bracchium’ similiter ac per ‘manum’ significantur id quod est apud hominem, et cui fidet, videatur in locis citatis n. 10019:

[8] apud Sachariam,

Dixi, Non pascam vos, moriens moriatur, reliquae comedent, quaelibet carnem alterius, 11:9;

‘non pascere’ pro non instruere et reformare, ‘mori’ pro perire quoad vitam spiritualem, ‘comedere carnem alterius’ pro appropriare sibi mala quae ex proprio alterius:

[9] apud Ezechielem,

Scortata est Hierosolyma cum filiis Aegypti vicinis, magnis carne, 16:26;

‘Hierosolyma’ pro Ecclesia perversa, ‘scortari cum filiis Aegypti magnis carne’ pro falsificare vera Ecclesiae per scientifica 15 quae ex solo naturali homine, ita 16 per scientifica sensualia 17 ; quod ‘Hierosolyma’ sit Ecclesia, videatur n. 402, 2117, 3654, hic Ecclesia perversa, quod ‘scortari’ sit falsificare vera, n. 2466, 2729, 8904, quod ‘filii’ sint vera, et quoque falsa, n. 1147, 3373, 4257, 9807, quod ‘Aegyptus’ sit scientificum in utroque sensu, in locis 18 citatis n. 19 9340, et quod sit naturale, in locis citatis n. 9391; inde ‘magni carne’ dicuntur qui ex 20 sensualibus ratiocinantur et concludunt de veris Ecclesiae; qui hoc faciunt, ii falsa arripiunt pro veris, nam ex 21 sensualibus ratiocinari et concludere est ex fallaciis sensuum corporis; quapropter sunt sensuales homine qui intelliguntur per ‘magnos carne’, quoniam 22 ex proprio corpore cogitant:

[10] apud Esaiam,

Aegyptus homo, et non deus; et equi ejus caro non autem spiritus, 31:3;

‘Aegyptus’ etiam hic pro scientifico, ‘equi ejus’ pro intellectuali inde; 23 hoc 24 dicitur ‘caro non spiritus’ cum ex proprio et non ex Divino concludunt; quod ‘equi’ sint intellectuale, videatur n. 2761, 2762, 3217, 5321, 6534, et quod ‘equi Aegypti’ sint scientifica ex intellectuali perverso, n. 6125, 8146, 8148.

[11] Quod per ‘carnem’ significetur proprium hominis, seu quod idem, malum ejus voluntarium, 25 constat apud Moschen ubi agitur de cupidine populi Israelitici edendi carnem, de qua ita, Colluvies quae in medio populi, concupiverunt concupiscentiam, et dixerunt, Quis cibabit nos carne? dixit Jehovah, In crastinum comedetis carnem; non die uno comedetis, neque duobus diebus, neque quinque diebus, neque decem diebus, neque viginti diebus, ad 26 mensem usque dierum. Et ventus profectus est a Jehovah, et abripuit coturnices e mari, et dimisit super castra instar duarum ulnarum super faciebus terrae: surrexit populus tota die et tota nocte totoque die crastino, ac collegerunt et expanderunt circum castra: caro adhuc inter dentes eorum antequam deglutiretur, et ira Jehovae exarsit in populum, et percussit in populo plagam magnam valde: unde vocavit nomen loci Sepulcra Concupiscentiae, Num. 11:4, 18-20, 31-33 [, 34];

[12] quod ‘caro’ significaverit 27 proprium illius gentis, ex singulis ibi constare potest, nam nisi hoc, quid malum in desiderare carnem, cum etiam illis promissa 28 fuit caro prius? Exod. 16:12; sed quia significabat 29 proprium, ita malum voluntarium in quo gens illa prae aliis gentibus erat, ideo dicitur, cum desiderarent carnem, quod concupiverint concupiscentiam; 30 et ideo percussi sunt plaga magna; et 31 ideo nomen loci ubi sepulti, 32 vocatum est Sepulcra Concupiscentiarum; sive dicas malum voluntarium sive concupiscentiam, idem est, nam malum voluntarium est concupiscentia, 33 quoniam proprium 34 hominis non cupit nisi quam suum, et non aliquid proximi aut aliquid Dei, nisi propter se; quia gens illa talis fuit, ideo dicitur quod comederent carnem non uno die, non duobus, non quinque, nec decem, nec viginti, sed mensem dierum, per quae significatur quod gens illa talis sit in perpetuum, nam ‘mensis dierum’ est in perpetuum, et ideo dicitur quod cum caro adhuc inter dentes antequam deglutiretur, percussi fuerint plaga magna, per ‘dentes’ enim significatur proprium corporeum, quod est infimum hominis, n. 35 4424 fin. , 5565-5568, 9062; quod gens illa talis fuerit, videatur in locis citatis n. 9380, et in cantico Moschis, Deut. 32:20, 22-26, 28, 32-34.

[13] In Verbo opponitur spiritus carni, quoniam per ‘spiritum’ significatur vita a Domino et per ‘carnem’ vita ab homine, ut apud Johannem,

Spiritus est qui vivificat, caro non prodest quicquam; verba quae Ego loquor vobis, spiritus sunt et vita sunt, 6:63;

inde constat quod ‘spiritus’ sit vita a Domino, quae est vita 36 amoris et fidei in Ipsum ab Ipso, et quod ‘caro’ sit vita ab homine, ita proprium ejus; inde dicitur, ‘caro non prodest quicquam’: similiter alibi apud Johannem,

Quod natum est a carne caro est, sed quod generatum est a spiritu spiritus est, 3:6:

apud Davidem,

Deus recordatus est quod caro illi; spiritus qui abiret non reverteretur, Ps. 78:39.

[14] Quoniam per ‘carnem’ cum de homine, significatur proprium, quod est malum amoris sui et mundi, 37 patet quid per ‘carnem’ significatur cum de Domino, quod nempe proprium Ipsius, quod est Divinum Bonum Divini Amoris; hoc significatur per ‘carnem Domini’ apud Johannem,

Panis quem Ego dabo, caro Mea est; nisi comederitis carnem Filii hominis et biberitis Ipsius sanguinem, non habebitis vitam in vobis; qui manducat Meam carnem et bibit Meum sanguinem, habet vitam aeternam, nam caro Mea est vere cibus et sanguis Meus est vere potus, 6:51, 53-55;

quod per ‘carnem Domini’ significetur Divinum Bonum Divini Amoris 38 Ipsius, et per ‘sanguinem’ Divinum Verum ex Divino illo Bono procedens 39 , ita similia quae per panem et vinum in Sancta Cena, et quod illa sint 40 propria in Divino Humano Ipsius, videatur n. 1001, 3813, 4735, 41 6978, 7317, 7326, 7850, 9127, 9393, 10026, x10033, 10152, 42 et quod sacrificia repraesentaverint bona quae a Domino, et quod ideo carnes illorum 43 significaverint bona, n. 10040, 10079. Praeterea in Verbo passim dicitur ‘omnis caro’, et per id intelligitur omnis homo, ut Gen. 6:12, 13, 17, 19; Esai. 40:5, 6, 49:26, 66:16, 23, 24; Jer. 25:31, 32:27, 45:5; Ezech. 44 20:48, 21:4, 5; et alibi.

Poznámky pod čarou:

1. The Manuscript inserts de.

2. The Manuscript inserts ejus.

3. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

4. sunt proprii voluntarii

5. quod proprii intellectualis quod

6. inde est

7. confidet, in the First Latin Edition and in the Second Latin Edition

8. carne, in the First Latin Edition and in the Second Latin Edition

9. pro

10. The Manuscript inserts significatur sibi.

11. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

12. The Manuscript inserts videatur.

13. recepturi

14. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

15. sensualia

16. quae sunt

17. The Manuscript inserts, ita per fallacia.

18. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

19. 9341, 9391

20. solo sensuali

21. sensuali

22. The Manuscript inserts ii.

23. quod

24. The following two (or in some cases more) words are transposed in the Manuscript.

25. The Manuscript inserts nam id proprium ejus est, .

26. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

27. malum, quod proprii

28. fuerit

29. malum, quod est proprium

30. et quod propterea percussi sint

31. quod

32. dictum sit

33. nam

34. The Manuscript inserts voluntarium.

35. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

36. fidei et amoris

37. The Manuscript inserts inde.

38. Domini

39. The Manuscript inserts utrumque in Humano Ipsius.

40. proprium Divini Humani Domini

41. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

42. The Manuscript inserts (in the margin) et quod sanguis Domini sit Divinum Verum procedens a Divino Bono Domini, Arcana Coelestia 1

43. significent

44. 21:4, 9, 10 Hebrew, Schmidius

  
/ 10837  
  

This is the Third Latin Edition, published by the Swedenborg Society, in London, between 1949 and 1973.

©2024 New Christian Bible Study Corporation. All rights reserved. Printed from newchristianbiblestudy.org