Bible

 

Jeremias 50

Studie

   

1 Verbum quod locutus est Dominus de Babylone et de terra Chaldæorum, in manu Jeremiæ prophetæ.

2 Annuntiate in gentibus, et auditum facite : levate signum, prædicate, et nolite celare : dicite : Capta est Babylon, confusus est Bel, victus est Merodach, confusa sunt sculptilia ejus, superata sunt idola eorum.

3 Quoniam ascendit contra eam gens ab aquilone, quæ ponet terram ejus in solitudinem, et non erit qui habitet in ea ab homine usque ad pecus : et moti sunt, et abierunt.

4 In diebus illis, et in tempore illo, ait Dominus, venient filii Israël ipsi et filii Juda simul : ambulantes et flentes properabunt, et Dominum Deum suum quærent :

5 in Sion interrogabunt viam, huc facies eorum : venient, et apponentur ad Dominum fœdere sempiterno, quod nulla oblivione delebitur.

6 Grex perditus factus est populus meus, pastores eorum seduxerunt eos, feceruntque vagari in montibus : de monte in collem transierunt, obliti sunt cubilis sui.

7 Omnes qui invenerunt comederunt eos, et hostes eorum dixerunt : Non peccavimus : pro eo quod peccaverunt Domino decori justitiæ, et exspectationi patrum eorum Domino.

8 Recedite de medio Babylonis, et de terra Chaldæorum egredimini, et estote quasi hædi ante gregem.

9 Quoniam ecce ego suscito, et adducam in Babylonem congregationem gentium magnarum de terra aquilonis, et præparabuntur adversus eam, et inde capietur : sagitta ejus quasi viri fortis interfectoris : non revertetur vacua.

10 Et erit Chaldæa in prædam : omnes vastantes eam replebuntur, ait Dominus.

11 Quoniam exsultatis, et magna loquimini, diripientes hæreditatem meam : quoniam effusi estis sicut vituli super herbam, et mugistis sicut tauri :

12 confusa est mater vestra nimis, et adæquata pulveri, quæ genuit vos : ecce novissima erit in gentibus, deserta, invia, et arens.

13 Ab ira Domini non habitabitur, sed redigetur tota in solitudinem : omnis qui transibit per Babylonem stupebit, et sibilabit super universis plagis ejus.

14 Præparamini contra Babylonem per circuitum, omnes qui tenditis arcum : debellate eam, non parcatis jaculis, quia Domino peccavit.

15 Clamate adversus eam, ubique dedit manum, ceciderunt fundamenta ejus, destructi sunt muri ejus, quoniam ultio Domini est : ultionem accipite de ea : sicut fecit, facite ei.

16 Disperdite satorem de Babylone, et tenentem falcem in tempore messis : a facie gladii columbæ unusquisque ad populum suum convertetur, et singuli ad terram suam fugient.

17 Grex dispersus Israël, leones ejecerunt eum : primus comedit eum rex Assur : iste novissimus exossavit eum Nabuchodonosor rex Babylonis.

18 Propterea hæc dicit Dominus exercituum, Deus Israël : Ecce ego visitabo regem Babylonis et terram ejus, sicut visitavi regem Assur :

19 et reducam Israël ad habitaculum suum : et pascetur Carmelum et Basan, et in monte Ephraim et Galaad saturabitur anima ejus.

20 In diebus illis, et in tempore illo, ait Dominus, quæretur iniquitas Israël, et non erit : et peccatum Juda, et non invenietur, quoniam propitius ero eis quos reliquero.

21 Super terram dominantium ascende, et super habitatores ejus visita : dissipa, et interfice quæ post eos sunt, ait Dominus, et fac juxta omnia quæ præcepi tibi.

22 Vox belli in terra, et contritio magna.

23 Quomodo confractus est et contritus malleus universæ terræ ? quomodo versa est in desertum Babylon in gentibus ?

24 Illaqueavi te, et capta es, Babylon, et nesciebas : inventa es et apprehensa, quoniam Dominum provocasti.

25 Aperuit Dominus thesaurum suum, et protulit vasa iræ suæ, quoniam opus est Domino Deo exercituum, in terra Chaldæorum.

26 Venite ad eam ab extremis finibus, aperite ut exeant qui conculcent eam : tollite de via lapides, et redigite in acervos : et interficite eam, nec sit quidquam reliquum.

27 Dissipate universos fortes ejus, descendant in occisionem : væ eis, quia venit dies eorum, tempus visitationis eorum !

28 Vox fugientium, et eorum qui evaserunt de terra Babylonis, ut annuntient in Sion ultionem Domini Dei nostri, ultionem templi ejus.

29 Annuntiate in Babylonem plurimis, omnibus qui tendunt arcum : consistite adversus eam per gyrum, et nullus evadat : reddite ei secundum opus suum : juxta omnia quæ fecit, facite illi, quia contra Dominum erecta est, adversum Sanctum Israël.

30 Idcirco cadent juvenes ejus in plateis ejus, et omnes viri bellatores ejus conticescent in die illa, ait Dominus.

31 Ecce ego ad te, superbe ! dicit Dominus Deus exercituum : quia venit dies tuus, tempus visitationis tuæ.

32 Et cadet superbus, et corruet, et non erit qui suscitet eum : et succendam ignem in urbibus ejus, et devorabit omnia in circuitu ejus.

33 Hæc dicit Dominus exercituum : Calumniam sustinent filii Israël, et filii Juda simul : omnes qui ceperunt eos, tenent, nolunt dimittere eos.

34 Redemptor eorum fortis, Dominus exercituum nomen ejus : judicio defendet causam eorum, ut exterreat terram, et commoveat habitatores Babylonis.

35 Gladius ad Chaldæos, ait Dominus, et ad habitatores Babylonis, et ad principes, et ad sapientes ejus.

36 Gladius ad divinos ejus, qui stulti erunt : gladius ad fortes illius, qui timebunt.

37 Gladius ad equos ejus, et ad currus ejus, et ad omne vulgus quod est in medio ejus : et erunt quasi mulieres : gladius ad thesauros ejus, qui diripientur.

38 Siccitas super aquas ejus erit, et arescent, quia terra sculptilium est, et in portentis gloriantur.

39 Propterea habitabunt dracones cum faunis ficariis, et habitabunt in ea struthiones, et non inhabitabitur ultra usque in sempiternum, nec exstruetur usque ad generationem et generationem.

40 Sicut subvertit Dominus Sodomam, et Gomorrham, et vicinas ejus, ait Dominus, non habitabit ibi vir, et non incolet eam filius hominis.

41 Ecce populus venit ab aquilone, et gens magna, et reges multi consurgent a finibus terræ.

42 Arcum et scutum apprehendent : crudeles sunt, et immisericordes : vox eorum quasi mare sonabit : et super equos ascendent, sicut vir paratus ad prælium contra te, filia Babylon.

43 Audivit rex Babylonis famam eorum, et dissolutæ sunt manus ejus : angustia apprehendit eum, dolor quasi parturientem.

44 Ecce quasi leo ascendet, de superbia Jordanis ad pulchritudinem robustam, quia subito currere faciam eum ad illam. Et quis erit electus, quem præponam ei ? quis est enim similis mei ? et quis sustinebit me ? et quis est iste pastor, qui resistat vultui meo ?

45 Propterea audite consilium Domini, quod mente concepit adversum Babylonem, et cogitationes ejus, quas cogitavit super terram Chaldæorum : nisi detraxerint eos parvuli gregum, nisi dissipatum fuerit cum ipsis habitaculum eorum.

46 A voce captivitatis Babylonis commota est terra, et clamor inter gentes auditus est.

   

Ze Swedenborgových děl

 

Apocalypsis Explicata # 584

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 1232  
  

584. [Vers. 20.] "Et reliqui homines, qui non occisi sunt in plagis his." - Quod significet qui non perierunt ex cupiditatibus supradictis, constat ex significatione "reliquorum hominum qui non occisi sunt", quod sint omnes illi qui non perierunt; quod "occidi" in Verbo significet spiritualiter occidi, quod est perire morte aeterna, videatur supra (n. 547-572): et ex significatione "plagarum harum", quod sint cupiditates supradictae, quae nempe significantur per "ignem", "fumum" et "sulphur" exeuntia ex oribus equorum, per quae quod significatae sint cupiditates oriundae ex amore mali et amore falsi, tum concupiscentiae destruendi vera et bona ecclesiae per falsa mali, videatur supra (n. 578). Illa dicuntur "plagae", quia per "plagas" in Verbo significantur talia quae destruunt vitam spiritualem apud homines, et consequenter ecclesiam, proinde quae inducunt mortem in spirituali sensu intellectam; quae in summa se referunt ad cupiditates scaturientes ex amoribus sui et mundi; hi enim amores sunt radices, ex quibus omnis generis et omnis speciei mala et falsa propullulant et nascuntur.

[2] Talia per "plagas" etiam significantur in sequentibus in Apocalypsi,

Duo testes "potestatem habent super aquas, ut Vertant eas in sanguinem, et percutiant terram omni plaga, quoties voluerint" (11:6);

alibi,

"Blasphemarunt homines Deum prae plaga grandinis, quia magna erat plaga ejus valde" (16:21);

alibi,

"In una die venient plagae" Babyloni, "mors et planctus et fames" (18:8);

et alibi,

"Vidi.... septem angelos habentes septem plagas ultimas, per quas consummanda erat ira Dei" (15:1, 6, 8).

Quod per "plagas" intelligantur talia quae inducunt homini mortem spiritualem, consequenter quae prorsus perdunt et devastant ecclesiam apud homines in particulari et sic in communi, videbitur in explicatione locorum sequentium, ubi nominantur "plagae", et imprimis ubi de "septem plagis ultimis" agitur.

[3] Similia per "plagas" intelliguntur apud Prophetas in sequentibus locis:

- Apud Esaiam,

"Erit lux lunae sicut lux solis, et lux solis erit septupla, .... in die quo obligabit Jehovah fracturam populi sui, et vulnus plagae ejus sanabit" (30:26);

apud Jeremiam,

"Desperatum confractioni tuae, aegra plaga tua, .... plaga hostis percussi te;.... ascendere faciam sanitatem tibi, a plagis tuis sanabo te" (30:12, 14, 17);

apud eundem,

"Omnis transiens praeter" Edomum.... "sibilabit super omnibus plagis ejus" (49:17);

apud eundem,

"Omnis transiens praeter Babelem.... sibilabit super omnibus plagis ejus" (50:13);

apud Mosen,

"Si non 1 custodias facere omnia verba Legis.... , mirabiles reddet Jehovah plagas tuas, .... plagas magnas et constantes, et morbos malos et constantes:.... omnem morbum et omnem plagam, quae non scripta in Libro Legis hujus, occulte mittet Jehovah super te, usque dum perdaris" (Deutr. 28 [58,] 59, 61):

per "plagas" ibi significantur plagae spirituales, quae non corpus sed animam perdunt (quae etiam in eo capite in Deuteronomio enumerantur a vers. 20 ad 68).

[4] Quid "plagae" in spirituali sensu significant, describitur per correspondentias apud Sachariam,

"Haec erit plaga qua percutiet Jehovah omnes populos qui pugnabunt contra Hierosolymam, contabescet caro cujusque ut ipse stet super pedibus suis, et oculi ejus contabescent in foraminibus suis, et lingua ejus contabescet in ore ejus. .... Ita habebit se plaga equi, muli, cameli, asini et omnis bestiae, quae erit in castris illis, juxta plagam hanc" (14:12, 15);

haec dicta sunt de illis qui per falsa conantur destruere vera ecclesiae; "Hierosolyma" significat ecclesiam quoad vera doctrinae: et "pugnare contra illam" est conari destruere illa per falsa: quod "contabescet caro cujusvis ut ipse stet super pedibus" significat quod apud illos qui id conantur, peritura sit omnis voluntas boni, et quod illi sic futuri mere naturales corporei, caro" enim significat voluntatem ac ejus bonum aut malum, "pedes" significant illa quae sunt naturalis hominis, inde "stare super illis" significat ex illis soliS vivere: quod "oculi contabescent in foraminibus suis" significat quod periturus sit omnis intellectus veri ("oculi" illum significant); quod " contabescet lingua in ore ejus" significat quod peritura sit omnis perceptio veri et affectio boni. (De his videatur supra, n. 455 [b] , ubi hoc propheticum etiam explicatum est.) Similia paene significantur per "plagas equi, muli, cameli, asini, et omnis bestiae"; per "plagam" enim eorum significatur jactura omnis intellectus veri tam spiritualis quam naturalis, et per "plagam bestiae" significatur jactura omnis affectionis boni.

[5] Apud Lucam,

Eadem hora qua misit Johannes, Jesus "sanavit multos a morbis et plagis spirituum malorum, et caecis multis donavit videre" (7:21):

per "plagas spirituum malorum" intelliguntur obsessiones et status calamitosi inflicti hominibus tunc a malis spiritibus, qui tamen omnes significabant status correspondentes spirituales; omnes enim sanationes morborum factae a Domino significabant sanationes spirituales; inde miracula Domini erant Divina; ut hoc, quod "caecis multis donaverit videre", per quod significabatur quod illis qui in ignorantia veri fuerunt dederit intelligere vera doctrinae, Per

Plagas quas latrones inflixerunt homini descendenti a Hierosolyma in Jerichuntem (Luca 10:30),

etiam significantur plagae spirituales, quae erant falsa et mala infusa peregrinis et gentibus a Scribis et Pharisaeis. (videatur supra, n. 444 [c] , ubi haec parabola quoad sensum spiritualem explicata est.)

Poznámky pod čarou:

1. The editors made a correction or note here.

  
/ 1232