Bible

 

Jeremias 44

Studie

   

1 Verbum quod factum est per Jeremiam ad omnes Judæos qui habitabant in terra Ægypti, habitantes in Magdalo, et in Taphnis, et in Memphis, et in terra Phatures, dicens :

2 Hæc dicit Dominus exercituum, Deus Israël : Vos vidistis omne malum istud quod adduxi super Jerusalem, et super omnes urbes Juda : et ecce desertæ sunt hodie, et non est in eis habitator,

3 propter malitiam quam fecerunt ut me ad iracundiam provocarent, et irent ut sacrificarent, et colerent deos alienos quos nesciebant, et illi, et vos, et patres vestri.

4 Et misi ad vos omnes servos meos prophetas, de nocte consurgens, mittensque et dicens : Nolite facere verbum abominationis hujuscemodi, quam odivi.

5 Et non audierunt, nec inclinaverunt aurem suam, ut converterentur a malis suis, et non sacrificarent diis alienis.

6 Et conflata est indignatio mea et furor meus, et succensa est in civitatibus Juda, et in plateis Jerusalem, et versæ sunt in solitudinem et vastitatem secundum diem hanc.

7 Et nunc hæc dicit Dominus exercituum, Deus Israël : Quare vos facitis malum grande hoc contra animas vestras, ut intereat ex vobis vir et mulier, parvulus et lactens, de medio Judæ, nec relinquatur vobis quidquam residuum :

8 provocantes me in operibus manuum vestrarum, sacrificando diis alienis in terra Ægypti, in quam ingressi estis ut habitetis ibi et dispereatis, et sitis in maledictionem et in opprobrium cunctis gentibus terræ ?

9 Numquid obliti estis mala patrum vestrorum, et mala regum Juda, et mala uxorum ejus, et mala vestra, et mala uxorum vestrarum, quæ fecerunt in terra Juda, et in regionibus Jerusalem ?

10 Non sunt mundati usque ad diem hanc : et non timuerunt, et non ambulaverunt in lege Domini, et in præceptis meis, quæ dedi coram vobis et coram patribus vestris.

11 Ideo hæc dicit Dominus exercituum, Deus Israël : Ecce ego ponam faciem meam in vobis in malum : et disperdam omnem Judam.

12 Et assumam reliquias Judæ, qui posuerunt facies suas ut ingrederentur terram Ægypti, et habitarent ibi, et consumentur omnes in terra Ægypti : cadent in gladio, et in fame, et consumentur a minimo usque ad maximum : in gladio et in fame morientur, et erunt in jusjurandum, et in miraculum, et in maledictionem, et in opprobrium.

13 Et visitabo super habitatores terræ Ægypti, sicut visitavi super Jerusalem, in gladio, et fame, et peste :

14 et non erit qui effugiat, et sit residuus de reliquis Judæorum qui vadunt ut peregrinentur in terra Ægypti, et revertantur in terram Juda, ad quam ipsi elevant animas suas ut revertantur, et habitent ibi : non revertentur, nisi qui fugerint.

15 Responderunt autem Jeremiæ omnes viri scientes quod sacrificarent uxores eorum diis alienis, et universæ mulieres quarum stabat multitudo grandis, et omnis populus habitantium in terra Ægypti in Phatures, dicentes :

16 Sermonem quem locutus es ad nos in nomine Domini, non audiemus ex te :

17 sed facientes faciemus omne verbum quod egredietur de ore nostro, ut sacrificemus reginæ cæli, et libemus ei libamina, sicut fecimus nos et patres nostri, reges nostri et principes nostri, in urbibus Juda, et in plateis Jerusalem : et saturati sumus panibus, et bene nobis erat, malumque non vidimus.

18 Ex eo autem tempore quo cessavimus sacrificare reginæ cæli, et libare ei libamina, indigemus omnibus, et gladio et fame consumpti sumus.

19 Quod si nos sacrificamus reginæ cæli, et libamus ei libamina, numquid sine viris nostris fecimus ei placentas ad colendum eam, et libandum ei libamina ?

20 Et dixit Jeremias ad omnem populum, adversum viros, et adversum mulieres, et adversum universam plebem, qui responderant ei verbum, dicens :

21 Numquid non sacrificium quod sacrificastis in civitatibus Juda, et in plateis Jerusalem, vos et patres vestri, reges vestri, et principes vestri, et populus terræ, horum recordatus est Dominus, et ascendit super cor ejus ?

22 Et non poterat Dominus ultra portare propter malitiam studiorum vestrorum, et propter abominationes quas fecistis : et facta est terra vestra in desolationem, et in stuporem, et in maledictum, eo quod non sit habitator, sicut est dies hæc.

23 Propterea quod sacrificaveritis idolis, et peccaveritis Domino, et non audieritis vocem Domini, et in lege, et in præceptis, et in testimoniis ejus non ambulaveritis, idcirco evenerunt vobis mala hæc, sicut est dies hæc.

24 Dixit autem Jeremias ad omnem populum, et ad universas mulieres : Audite verbum Domini, omnis Juda, qui estis in terra Ægypti.

25 Hæc inquit Dominus exercituum, Deus Israël, dicens : Vos et uxores vestræ, locuti estis ore vestro, et manibus vestris implestis, dicentes : Faciamus vota nostra, quæ vovimus, ut sacrificemus reginæ cæli, et libemus ei libamina. Implestis vota vestra, et opere perpetrastis ea.

26 Ideo audite verbum Domini, omnis Juda, qui habitatis in terra Ægypti : Ecce ego juravi in nomine meo magno, ait Dominus, quia nequaquam ultra vocabitur nomen meum ex ore omnis viri Judæi, dicentis : Vivit Dominus Deus, in omni terra Ægypti.

27 Ecce ego vigilabo super eos in malum, et non in bonum : et consumentur omnes viri Juda qui sunt in terra Ægypti gladio et fame, donec penitus consumantur.

28 Et qui fugerint gladium, revertentur de terra Ægypti in terram Juda viri pauci : et scient omnes reliquiæ Juda, ingredientium terram Ægypti ut habitent ibi, cujus sermo compleatur, meus an illorum.

29 Et hoc vobis signum, ait Dominus, quod visitem ego super vos in loco isto, ut sciatis quia vere complebuntur sermones mei contra vos in malum :

30 hæc dicit Dominus : Ecce ego tradam Pharaonem Ephree regem Ægypti, in manu inimicorum ejus, et in manu quærentium animam illius, sicut tradidi Sedeciam regem Juda in manu Nabuchodonosor regis Babylonis, inimici sui, et quærentis animam ejus.

   

Ze Swedenborgových děl

 

Arcana Coelestia # 9993

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 10837  
  

9993. ‘Et placentas azymorum mixtas oleo’: quod significet purificationem caelestis medii, constat ex significatione ‘placentarum’ quod sint caeleste medium, de qua sequitur, et ex significatione ‘olei’ quod sit bonum amoris, de qua n. 886, 4582, 4638; inde patet quod per ‘placentas mixtas oleo’ significetur caeleste quod ex intimo, nam ‘oleum’ est bonum amoris, quod intimum. Cum his ita se habet: caeli distincti sunt in duo regna, quorum unum vocatur spirituale, alterum caeleste; regno spirituali in caelis correspondet intellectuale apud hominem, et regno caelesti ibi correspondet voluntarium ejus, n. 9835; in utroque regno est internum et externum, sicut etiam apud hominem intellectuale et voluntarium, apud hominem enim est intellectuale internum et externum, et est voluntarium internum et externum; intellectuale internum facit vitam spiritualem interni hominis, et intellectuale externum facit vitam spiritualem externi hominis; voluntarium autem internum facit vitam caelestem interni hominis, et voluntarium externum facit vitam caelestem externi hominis; quod internum et externum apud hominem sit, constare potest unicuivis qui reflectit, imprimis ex hypocritis, dolosis, astutis, et malitiosis, quod illi interius apud se cogitent contra vera fidei et quoque velint contra bona amoris caelestis, sed exterius cogitant et volunt cum illis, inde quoque loquuntur et agunt ut coram mundo appareant;

[2] praeterea sciendum quod utrumque regnum, nempe spirituale et caeleste, in caelis sit tripartitum est intimum ejus, est medium, et est externum, videatur n. 9873; intimum regni caelestis est bonum amoris in Dominum, medium ibi est bonum amoris mutui, quod est bonum procedens inde, et externum 1 est jucundum procedens ex eo bono; bina priora sunt in interno homine apud illos qui in caelesti regno Domini sunt, tertium autem est in externo homine apud eosdem; haec tria repraesentata sunt per panem azymorum, per placentas azymorum mixtas oleo, et per lagana azymorum uncta oleo; et purificatio illorum repraesentatur per oblationem trium illorum super altari una cum holocausto aut sacrificio. Quod talia in ordine significentur, constare potest solum ex eo quod tria illa mandata sint, et quoque praeparatio illorum descripta in Libris Moschis; quod haudquaquam factum fuisset nisi involvissent arcana caeli et Ecclesiae, ad quid alioquin forent talia?

[3] Sed scio quod arcana illa vix ab aliquo hodie 2 capi possint, ex causa quia mundanum 3 est hodie omne in intellectu et 4 voluntate, et qui cogitant de caelo et volunt illud, non aliam de illo ideam habent, nec habere volunt, 5 quam naturalem et terrestrem, et ubi talis idea et talis voluntas, ita ubi talis amor, ibi arcana caeli non locum habent; prorsus aliter foret si mens delectaretur caelestibus prae mundanis, nam illa quibus delectatur homo, capiuntur; sicut cum 6 delectatur arcanis status civilis in regnis, et arcanis status moralis apud hominem; per statum moralem intelligitur status amorum et affectionum, ac inde cogitationum 7 , quorum arcana homo astutus facile appercipit, causa est quia delectatur ducere alios 8 per talia, ad aucupandum honores aut lucra, seu 9 famam propter illa.

[4] Quod placentae significent caeleste 10 in interno homine, est quia in secundo ordine sunt, in primo enim est panis azymorum, in secundo sunt placentae mixtae oleo, ' et in tertio sunt lagana 11 uncta oleo; tria illa vocabantur minhae, et offerebantur super altari una cum holocaustis et sacrificiis; describitur quomodo conficiendae in Levitico 2, et quo modo offerendae variis in locis, ut quomodo ab Aharone die unctionis ejus, Lev. 6:13-16 [KJV 6:20-23].

[5] Per placentas etiam in Verbo intelligitur bonum amoris in genere; inde est quod panes facierum seu propositionis dicantur ‘placentae’, apud Moschen, Sumes similaginem, et coques 12 illam duodecim placentas, duarum decimarum erit placenta una; et pones super mensa coram Jehovah, et dabis super ordinem tus purum, Lev. 24:5-9;

‘tus purum, quod dabatur super placentas’ significabat verum ex bono caelesti, quod est ultimum, seu extremum regni caelestis;

[6] etiam per ‘placentas’ significatur bonum amoris in genere apud Jeremiam,

Filii 13 colligunt ligna, et patres accendunt ignem, mulieres depsunt massam ad faciendum placentas Melecheth 14 caelorum, et ad libandum libamina diis aliis, 7:18, 44:19;

‘facere placentas Melecheth caelorum’ est colere ex bono amoris caelestis diabolum, et ‘libare libamina diis aliis’ est 15 colere ex veris fidei Satanam, nam per ‘Melecheth caelorum’ significantur qui in inferno geniorum sunt', et per ‘deos alios’ qui in inferno malorum spirituum, de quibus videatur n. 5977, 8593, 8622, 8625; qui in inferno geniorum sunt, simul sumpti vocantur diabolus, qui autem in inferno malorum spirituum vocantur satanas.

[7] Bonum autem amoris spiritualis significatur per ‘placentas’ apud Hoscheam, Ephraim factus est placenta non conversa, 16 7:8;

sed ‘placenta’ ibi exprimitur 17 alio 18 nomine in lingua originali, quae 19 significat bonum amoris spiritualis; ‘placenta non conversa’ est cum externus homo regnat super internum 20 ; cum hoc fit apud hominem, est ordo inversus, nam tunc externum imperat ac internum servit; ‘Ephraim’ est intellectuale Ecclesiae, quod illustratur et afficitur cum recipiuntur vera et bona fidei, n. 3969, 5354, 6222, 6234, 6238, 6267.

Poznámky pod čarou:

1. The Manuscript inserts ejus.

2. The Manuscript inserts in mundo.

3. mundus

4. The Manuscript inserts in.

5. ac volunt habere

6. The Manuscript inserts homo.

7. cogitationumque

8. illum

9. et

10. The Manuscript inserts medium, in the Second Latin Edition.

11. The Manuscript inserts azymorum.

12. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

13. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

14. Hebrew [ ] (melekheth) is the construct state of [ ] (hammalkah) = the queen; in Arcana Coelestia 4581 rendered reginae

15. pro

16. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

17. vocatur

18. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

19. quod, in the Second Latin Edition

20. The Manuscript inserts hominem.

  
/ 10837  
  

This is the Third Latin Edition, published by the Swedenborg Society, in London, between 1949 and 1973.