Bible

 

Jeremias 25

Studie

   

1 Verbum quod factum est ad Jeremiam, de omni populo Juda, in anno quarto Joakim, filii Josiæ, regis Juda (ipse est annus primus Nabuchodonosor regis Babylonis),

2 quod locutus est Jeremias propheta ad omnem populum Juda, et ad universos habitatores Jerusalem, dicens :

3 A tertiodecimo anno Josiæ, filii Amon, regis Juda, usque ad diem hanc, iste tertius et vigesimus annus, factum est verbum Domini ad me, et locutus sum ad vos de nocte consurgens, et loquens, et non audistis.

4 Et misit Dominus ad vos omnes servos suos prophetas, consurgens diluculo, mittensque : et non audistis, neque inclinastis aures vestras ut audiretis,

5 cum diceret : Revertimini unusquisque a via sua mala, et a pessimis cogitationibus vestris, et habitabitis in terra quam dedit Dominus vobis et patribus vestris, a sæculo usque in sæculum :

6 et nolite ire post deos alienos, ut serviatis eis adoretisque eos, neque me ad iracundiam provocetis in operibus manuum vestrarum, et non affligam vos.

7 Et non audistis me, dicit Dominus, ut me ad iracundiam provocaretis in operibus manuum vestrarum, in malum vestrum.

8 Propterea hæc dicit Dominus exercituum : Pro eo quod non audistis verba mea,

9 ecce ego mittam et assumam universas cognationes aquilonis, ait Dominus, et Nabuchodonosor regem Babylonis servum meum, et adducam eos super terram istam, et super habitatores ejus, et super omnes nationes quæ in circuitu illius sunt : et interficiam eos, et ponam eos in stuporem et in sibilum, et in solitudines sempiternas.

10 Perdamque ex eis vocem gaudii et vocem lætitiæ, vocem sponsi et vocem sponsæ, vocem molæ et lumen lucernæ.

11 Et erit universa terra hæc in solitudinem, et in stuporem : et servient omnes gentes istæ regi Babylonis septuaginta annis.

12 Cumque impleti fuerint septuaginta anni, visitabo super regem Babylonis et super gentem illam, dicit Dominus, iniquitatem eorum, et super terram Chaldæorum, et ponam illam in solitudines sempiternas.

13 Et adducam super terram illam omnia verba mea, quæ locutus sum contra eam, omne quod scriptum est in libro isto, quæcumque prophetavit Jeremias adversum omnes gentes :

14 quia servierunt eis, cum essent gentes multæ, et reges magni : et reddam eis secundum opera eorum, et secundum facta manuum suarum.

15 Quia sic dicit Dominus exercituum, Deus Israël : Sume calicem vini furoris hujus de manu mea, et propinabis de illo cunctis gentibus, ad quas ego mittam te.

16 Et bibent, et turbabuntur et insanient a facie gladii quem ego mittam inter eos.

17 Et accepi calicem de manu Domini, et propinavi cunctis gentibus ad quas misit me Dominus :

18 Jerusalem, et civitatibus Juda, et regibus ejus, et principibus ejus, ut darem eos in solitudinem, et in stuporem, et in sibilum, et in maledictionem, sicut est dies ista :

19 Pharaoni regi Ægypti, et servis ejus, et principibus ejus, et omni populo ejus :

20 et universis generaliter cunctis regibus terræ Ausitidis, et cunctis regibus terræ Philisthiim, et Ascaloni, et Gazæ, et Accaron, et reliquiis Azoti :

21 et Idumææ, et Moab, et filiis Ammon :

22 et cunctis regibus Tyri, et universis regibus Sidonis, et regibus terræ insularum qui sunt trans mare :

23 et Dedan, et Thema, et Buz, et universis qui attonsi sunt in comam :

24 et cunctis regibus Arabiæ, et cunctis regibus occidentis, qui habitant in deserto :

25 et cunctis regibus Zambri, et cunctis regibus Elam, et cunctis regibus Medorum :

26 cunctis quoque regibus aquilonis, de prope et de longe, unicuique contra fratrem suum : et omnibus regnis terræ quæ super faciem ejus sunt : et rex Sesach bibet post eos.

27 Et dices ad eos : Hæc dicit Dominus exercituum, Deus Israël : Bibite, et inebriamini, et vomite : et cadite, neque surgatis a facie gladii quem ego mittam inter vos.

28 Cumque noluerint accipere calicem de manu tua ut bibant, dices ad eos : Hæc dicit Dominus exercituum : Bibentes bibetis :

29 quia ecce in civitate in qua invocatum est nomen meum ego incipiam affligere, et vos quasi innocentes et immunes eritis ? Non eritis immunes : gladium enim ego voco super omnes habitatores terræ, dicit Dominus exercituum.

30 Et tu prophetabis ad eos omnia verba hæc, et dices ad illos : Dominus de excelso rugiet, et de habitaculo sancto suo dabit vocem suam : rugiens rugiet super decorem suum : celeuma quasi calcantium concinetur adversus omnes habitatores terræ.

31 Pervenit sonitus usque ad extrema terræ, quia judicium Domino, cum gentibus : judicatur ipse cum omni carne. Impios tradidi gladio, dicit Dominus.

32 Hæc dicit Dominus exercituum : Ecce afflictio egredietur de gente in gentem, et turbo magnus egredietur a summitatibus terræ.

33 Et erunt interfecti Domini in die illa, a summo terræ usque ad summum ejus : non plangentur, et non colligentur, neque sepelientur : in sterquilinium super faciem terræ jacebunt.

34 Ululate, pastores, et clamate : et aspergite vos cinere, optimates gregis, quia completi sunt dies vestri, ut interficiamini, et dissipationes vestræ : et cadetis quasi vasa pretiosa.

35 Et peribit fuga a pastoribus, et salvatio ab optimatibus gregis.

36 Vox clamoris pastorum et ululatus optimatum gregis, quia vastavit Dominus pascua eorum :

37 et conticuerunt arva pacis a facie iræ furoris Domini.

38 Dereliquit quasi leo umbraculum suum, quia facta est terra eorum in desolationem a facie iræ columbæ, et a facie iræ furoris Domini.

   

Ze Swedenborgových děl

 

Apocalypse Revealed # 794

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 962  
  

794. "And the sound of a mill shall not be heard in you anymore." This symbolically means that those caught up in the Roman Catholic religion because of its doctrine and a life in accordance with it do not inquire into, investigate, or confirm spiritual truth, because the falsity they have accepted, affirmed, and so enrooted in themselves stands in the way.

The sound of a mill symbolizes nothing else but an inquiry, investigation, and confirmation of spiritual truth, especially that drawn from the Word. This is the symbolic meaning of the sound of a mill or milling because wheat and barley, the grains milled, symbolize celestial and spiritual goodness, and wheat flour and barley meal symbolize the truth springing from that goodness. For all truth originates from goodness, and every truth that does not spring from spiritual goodness is not spiritual truth.

It is called the sound of a mill because spiritual entities are designated here and there in the Word by devices consisting of the most external things of nature, such as spiritual truths and goods by cups, bowls, wineskins, dishes, and many other kinds of vessels (see no. 672 above).

That wheat symbolizes the goodness of the church from the Word may be seen in no. 315; and that flour milled from wheat symbolizes truth springing from that goodness, no. 778.

[2] That a mill symbolizes an inquiry, investigation, and confirmation of spiritual truth can be seen from the following passages:

(Jesus said,) "(At the end of the age) two men will be in the field: one will be taken and the other left. Two women will be milling: one will be taken and the other left." (Matthew 24:40-41)

The final period of the church is meant by the end of the age, when the Last Judgment takes place. The field symbolizes the church, because that is the place of harvest. The women milling symbolize people in the church who inquire into truths. The people taken symbolize people who find and accept those truths, and the people left symbolize people who do not inquire into or accept truths, because they are caught up in falsities.

I will take from them the sound of mirth and the sound of gladness, the sound of the bridegroom and the sound of the bride, the sound of mills and the light of the lamp. (Jeremiah 25:10)

The sound of mills has the same symbolic meaning here as in this verse of the book of Revelation.

No man shall take in pledge a mill or millstone, for he would be taking the person's life in pledge. (Deuteronomy 24:6)

The mill here is called a person's life, because the life or soul symbolizes the truth of wisdom and faith (no. 681).

[3] In an opposite sense a mill symbolizes an investigation and confirmation of falsity, as is apparent from these passages:

They took away young men to mill, and youths collapse under the wood. (Lamentations 5:13)

...sit on the dust, O... daughter of Babylon... Take the mill and grind meal. Uncover your hair..., uncover your thigh, pass through the rivers. Let your nakedness be uncovered and your shame be seen. (Isaiah 47:1-3)

To take the mill and grind meal means, symbolically, to inquire into and investigate in order to confirm falsities.

  
/ 962  
  

Many thanks to the General Church of the New Jerusalem, and to Rev. N.B. Rogers, translator, for the permission to use this translation.