Novokřesťanské studium Bible

Bible

 

Jeremias 23

Studie

   

1 Væ pastoribus qui disperdunt et dilacerant gregem pascuæ meæ ! dicit Dominus.

2 Ideo hæc dicit Dominus Deus Israël ad pastores qui pascunt populum meum : Vos dispersistis gregem meum, et ejecistis eos, et non visitastis eos : ecce ego visitabo super vos malitiam studiorum vestrorum, ait Dominus.

3 Et ego congregabo reliquias gregis mei de omnibus terris ad quas ejecero eos illuc : et convertam eos ad rura sua, et crescent et multiplicabuntur.

4 Et suscitabo super eos pastores, et pascent eos : non formidabunt ultra, et non pavebunt, et nullus quæretur ex numero, dicit Dominus.

5 Ecce dies veniunt, dicit Dominus, et suscitabo David germen justum : et regnabit rex, et sapiens erit, et faciet judicium et justitiam in terra.

6 In diebus illis salvabitur Juda, et Israël habitabit confidenter : et hoc est nomen quod vocabunt eum : Dominus justus noster.

7 Propter hoc ecce dies veniunt, dicit Dominus, et non dicent ultra : Vivit Domnus, qui eduxit filios Israël de terra Ægypti,

8 sed : Vivit Dominus, qui eduxit et adduxit semen domus Israël de terra aquilonis, et de cunctis terris ad quas ejeceram eos illuc, et habitabunt in terra sua.

9 Ad prophetas : Contritum est cor meum in medio mei, contremuerunt omnia ossa mea : factus sum quasi vir ebrius, et quasi homo madidus a vino, a facie Domini, et a facie verborum sanctorum ejus.

10 Quia adulteris repleta est terra, quia a facie maledictionis luxit terra, arefacta sunt arva deserti : factus est cursus eorum malus : et fortitudo eorum dissimilis.

11 Propheta namque et sacerdos polluti sunt, et in domo mea inveni malum eorum, ait Dominus.

12 Idcirco via eorum erit quasi lubricum in tenebris : impellentur enim, et corruent in ea : afferam enim super eos mala, annum visitationis eorum, ait Dominus.

13 Et in prophetis Samariæ vidi fatuitatem : prophetabunt in Baal, et decipiebant populum meum Israël.

14 Et in prophetis Jerusalem vidi similitudinem adulterantium, et iter mendacii : et confortaverunt manus pessimorum, ut non converteretur unusquisque a malitia sua : facti sunt mihi omnes ut Sodoma, et habitatores ejus quasi Gomorrha.

15 Propterea hæc dicit Dominus exercituum ad prophetas : Ecce ego cibabo eos absinthio, et potabo eos felle : a prophetis enim Jerusalem egressa est pollutio super omnem terram.

16 Hæc dicit Dominus exercituum : Nolite audire verba prophetarum qui prophetant vobis, et decipiunt vos : visionem cordis sui loquuntur, non de ore Domini.

17 Dicunt his qui blasphemant me : Locutus est Dominus : Pax erit vobis : et omni qui ambulat in pravitate cordis sui dixerunt : Non veniet super vos malum.

18 Quis enim affuit in consilio Domini, et vidit, et audivit sermonem ejus ? Quis consideravit verbum illius, et audivit ?

19 Ecce turbo Dominicæ indignationis egredietur, et tempestas erumpens super caput impiorum veniet.

20 Non revertetur furor Domini, usque dum faciat et usque dum compleat cogitationem cordis sui : in novissimis diebus intelligetis consilium ejus.

21 Non mittebam prophetas, et ipsi currebant : non loquebar ad eos, et ipsi prophetabant.

22 Si stetissent in consilio meo, et nota fecissent verba mea populo meo, avertissem utique eos a via sua mala et a cogitationibus suis pessimis.

23 Putasne Deus e vicino ego sum, dicit Dominus, et non Deus de longe ?

24 Si occultabitur vir in absconditis, et ego non videbo eum ? dicit Dominus. Numquid non cælum et terram ego impleo ? dicit Dominus.

25 Audivi quæ dixerunt prophetæ prophetantes in nomine meo mendacium, atque dicentes : Somniavi, somniavi.

26 Usquequo istud est in corde prophetarum vaticinantium mendacium, et prophetantium seductiones cordis sui ?

27 Qui volunt facere ut obliviscatur populus meus nominis mei, propter somnia eorum quæ narrat unusquisque ad proximum suum, sicut obliti sunt patres eorum nominis mei propter Baal ?

28 Propheta qui habet somnium, narret somnium : et qui habet sermonem meum, loquatur sermonem meum vere. Quid paleis ad triticum ? dicit Dominus.

29 Numquid non verba mea sunt quasi ignis, dicit Dominus, et quasi malleus conterens petram ?

30 Propterea ecce ego ad prophetas, ait Dominus, qui furantur verba mea unusquisque a proximo suo.

31 Ecce ego ad prophetas, ait Dominus, qui assumunt linguas suas, et aiunt : Dicit Dominus.

32 Ecce ego ad prophetas somniantes mendacium, ait Dominus : qui narraverunt ea, et seduxerunt populum meum in mendacio suo et in miraculis suis, cum ego non misissem eos, nec mandassem eis, qui nihil profuerunt populo huic, dicit Dominus.

33 Si igitur interrogaverit te populus iste, vel propheta, aut sacerdos, dicens : Quod est onus Domini ? dices ad eos : Vos estis onus : projiciam quippe vos, dicit Dominus.

34 Et propheta, et sacerdos, et populus qui dicit : Onus Domini : visitabo super virum illum et super domum ejus.

35 Hæc dicetis unusquisque ad proximum, et ad fratrem suum : Quid respondit Dominus ? et quid locutus est Dominus ?

36 Et onus Domini ultra non memorabitur : quia onus erit unicuique sermo suus, et pervertistis verba Dei viventis, Domini exercituum, Dei nostri.

37 Hæc dices ad prophetam : Quid respondit tibi Dominus ? et quid locutus est Dominus ?

38 Si autem onus Domini dixeritis, propter hoc hæc dicit Dominus : Quia dixistis sermonem istum : onus Domini, et misi ad vos dicens : Nolite dicere : onus Domini :

39 propterea ecce ego tollam vos portans, et derelinquam vos, et civitatem quam dedi vobis et patribus vestris, a facie mea :

40 et dabo vos in opprobrium sempiternum, et in ignominiam æternam, quæ numquam oblivione delebitur.

   

Ze Swedenborgových děl

 

Arcana Coelestia # 8908

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 10837  
  

8908. ‘Non respondebis in proximum tuum testis mendacii’: quod significet quod non bonum dicendum 1 sit malum, nec verum falsum, ita nec vice versa 2 malum dicendum sit bonum et falsum verum, constat ex significatione ‘testis mendacii’ quod sit confirmatio falsi; ‘testis’ quod sit confirmatio, videatur n. 4197, et quod ‘mendacium’ sit falsum fidei, patebit a sequentibus; ‘respondere in proximum’ est ita dicere alicui, per ‘proximum’ enim significatur unusquisque homo, ac in specie omnis qui in bono est, inque sensu abstracto ipsum bonum, n. 3419, 5025, 6704, 6706-6711, 6818, 8123; inde ‘non respondebis in proximum testis mendacii’ in sensu interno est non dicere alicui falsum, hoc est, dicere bonum esse malum et verum falsum, nec vice versa.

[2] Quomodo hoc se habet, paucis explicandum est: omnis apud quem regnat amor sui aut mundi, hoc est, qui pro fine habet eminentiam seu honores aut 3 opulentiam seu lucrum, illi non curant dicere et persuadere id injustum esse quod justum, et id justum esse quod injustum, ac ita agere testes mendacii; causa quod illi tales sint, est quia voluntas illorum prorsus subjecta est amoribus illis et eorum cupiditatibus, et ab illis prorsus occupata et possessa, et 4 tunc intellectus, qui est altera pars mentis, quidem videre potest quid justum 5 aut injustum, sed non vult videre, voluntas enim valet supra intellectum, et per influxum persuadet et tandem quoque occaecat 6 ; iidem illi nec conscientiam habent, neque sciunt quod id conscientia sit dicere id justum quod justum est, non propter aliam causam quam quia justum est, hoc est, ex amore justi; qui tales sunt in mundo, iidem etiam tales sunt in altera vita, sed cum differentia quod non tunc justum dicant injustum, sed bonum quod fidei dicant malum, ac verum falsum, nam justum in civili mundo correspondet bono et vero in spirituali mundo; et hoc faciunt absque conscientia, et quoque absque pudore, quia ita imbuti et assuefacti in vita corporis.

[3] Pluries in Verbo dicitur ‘mendacium’, et per id ubivis in sensu interno 7 significatur falsum et malum fidei, et per ‘testem mendacii’, qui etiam ‘testis violentiae’ vocatur, significatur confirmatio falsi, sive sit coram judice, sive 8 coram quocumque alio, sive coram semet 9 intus in cogitatione persuadendo sibi, ut Exod. 23:1 seq. ; Lev. 20:11, 12 seq. ; Deut. 19:16-20 10 . Quod ‘mendacium’ in sensu spirituali sit malum ac falsum quae fidei 11 , constat a sequentibus locis:

apud Johannem, Vos ex patre diabolo estis, et desideria patris vestri vultis facere; ille homicida fuit 12 ab initio, et in veritate non stetit, quia non 13 veritas in illo; quando loquitur mendacium, ex propriis loquitur, quia mendacium loquens est; et pater ejus, 8:44;

‘mendacium’ hic pro falso fidei, agitur enim de Judaeis quod non agnoscere voluerint 14 Dominum; ‘diabolus’ hic in sensu spirituali est falsum, et ‘pater ejus’ est malum, nam falsum est ex malo sicut filius a patre; falsum quod est diaboli 15 est falsum fidei, et malum 16 est malum amoris sui et amoris mundi:

[4] apud Esaiam,

Moabus elatus est valde, superbia ejus, et elatio ejus, et ira ejus, mendacia ejus non sunt firma, 16:15 [Heb. and d. 5:6];

‘mendacia’ pro falsis fidei, quia ‘Moabus’ sunt qui in malo amoris sui, ac ideo falsificant vera, n. 2468, 8315:

apud eundem,

Excidimus foedus cum morte, et cum inferno fecimus visionem 17 ; posuimus mendacium fiduciam, et in falsitate latuimus, 28:15:

apud eundem,

Populus rebellionis ille, filii mendaces, filii non voluerunt audire legem Jehovae, 30:9:

apud Jeremiam,

Vir socio suo illudunt, et veritatem non loquuntur; docuerunt linguam suam loqui mendacium, 9:4 [KJV 5]:

apud eundem,

Ecce ego contra prophetantes somnia mendacii, et narrant ea, ut seducant populum Meum per mendacia sua, 23:32:

apud eundem,

Gladie contra mendaces, ut stultescant, 50:36:

apud Ezechielem,

Viderunt vanitatem et divinationem mendacii, dicentes, Dictum Jehovae; cum Jehovah non miserit eos; quare sic dixit Dominus Jehovih, Propterea quod loquimini vanitatem, et videtis mendacium, ideo ecce Ego contra vos, 13:6-9:

apud Nahum, Vae urbi sanguinum! tota mendacio et rapina plena est, 3:1:

apud Zephaniam, Reliquiae Israelis non facient 18 perversitatem, neque loquentur mendacium, neque invenietur in ore eorum lingua fraudis; hi pascent et requiescent, 3:13:

apud Johannem, Foris sunt canes, incantatores, et scortatores, et 19 homicidae, et idololatrae, et omnis qui amat et facit mendacium, Apoc. 22:15;

in his ut in ‘aliis pluribus’ locis ‘mendacium’ pro falso et malo fidei.

Poznámky pod čarou:

1. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

2. The Manuscript inserts quod.

3. ac

4. The Manuscript inserts cum voluntas est ab illis possessa, .

5. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

6. The Manuscript inserts illum.

7. spirituali

8. vel

9. vel quoque coram se

10. The Manuscript inserts et alibi.

11. falsum quod fidei

12. erat

13. The Manuscript inserts est.

14. agnoverint

15. The Manuscript inserts etiam.

16. The Manuscript inserts quod illius.

17. Hebrew [ ] (hozeh) means a. a seer, b. a vision, c. an agreement

18. faciunt, in the First Latin Edition and in the Second Latin Edition

19. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

  
/ 10837  
  

This is the Third Latin Edition, published by the Swedenborg Society, in London, between 1949 and 1973.

©2024 New Christian Bible Study Corporation. All rights reserved. Printed from newchristianbiblestudy.org