8819. ‘Et mons Sinai fumabat totus ille’: quod significet apparitionem boni caelestis in maximo obscuro, constat ex significatione ‘montis Sinai’ quod sit bonum caeleste, ut ¹ mox supra n. 8818, et ex significatione ‘fumare’ quod sit apparitio ² in obscuro; per obscurum intelligitur obscurum fidei quale est illorum qui ab Ecclesia spirituali respective ad illos qui ab Ecclesia caelesti, n. 2708 princ. , 2715, 2718, 2831, 2935, 2937, 3241, 3833, 6289. Per maximum obscurum, quod significatur per quod ‘mons Sinai fumabat totus’ et per id quod mox infra dicitur quod ‘ascenderet fumus ejus sicut fumus fornacis’ intelligitur id obscurum in quo fuit gens Israelitica, coram qua apparitio fiebat; nam Jehovah seu Dominus apparet unicuique secundum quale ejus, n. 8788, 8814; ita sicut amor et sicut lux veri illis qui in bono sunt, at sicut hostis et vindex illis qui in malo sunt; quod talis apparuerit populo ³ Israelitico, constat etiam alibi ⁴ apud Moschen, Aspectus gloriae Jehovae ⁵ sicut ignis comedens in capite montis, ante oculos filiorum Israelis, Exod. 24:16, 17:

apud eundem,

Accessistis et stetistis sub monte, cum mons flagrans igne usque ad cor caeli, tenebrae et nubes et caligo, et locutus est Jehovah ad vos e medio ignis, Deut. ⁶ 4:11, 12, 5:19 [KJV 5:22]:

et apud eundem,

Factum cum audivistis vocem e medio tenebrarum, et mons flagrans igne, et accessistis ad me, et dixistis, Quare moriemur? quia comedet nos ignis magnus hic; si addentes ⁷ nos audire vocem Jehovae Dei nostri amplius, moriemur, Deut. 5:20-22 [KJV 5:23-25];

[2] quod res ita se habeat, est quia quisque non aliter videre potest Deum quam ex talibus quae in se sunt, ut qui in odio est videt Ipsum ⁸ ex odio, qui in immisericordia videt Ipsum in immisericordia, et vicissim, qui in charitate et ⁹ misericordia, vident Ipsum ex illis, ac ita in illis; se habet hoc sicut lucis radii qui cum in formas taetras incidunt, vertuntur illi in colores taetros, at cum incidunt in formas pulchras, tunc vertuntur in colores pulchros. Quod ‘fumus’ sit obscurum veri, et quoque caliginosum quod est falsi, constat apud Esai. 9:17, 18, Esaias 34:9, 10 ¹⁰ ; apud Joelem 3:3, 4 [KJV 2:30, 31]; ¹¹ apud Hoscheam 13:1, 3; ¹² in Apocalypsi 9:17, 18, 18:2, 18, Apocalypsis 19:3 ¹³ .

Poznámky pod čarou:

86. Mirati sunt illi qui in caelo sunt, quod homines se intelligentes credant, qui de invisibili, hoc est, incomprehensibili sub aliqua forma, cum de Deo, cogitant; et quod qui aliter, non intelligentes et quoque simplices dicant; cum tamen contrarium sit. Aiunt, "Si explorent se ipsos, qui inde se intelligentes credunt, annon pro Deo videant naturam? quidam illam quae coram oculis est, quidam illam quae non coram oculis? Et annon caecutiant in tantum, ut non sciant quid Deus, quid angelus, quid spiritus, quid anima sua quae victura post mortem, quid vita caeli apud hominem, et plura quae intelligentiae sunt? cum tamen haec omnia simplices, quos vocant, suo modo sciunt, ideam Dei sui habent quod sit Divinum in forma humana, ideam angeli quod sit caelestis homo, ideam animae suae quae victura post mortem quod sit sicut angelus, et ideam vitae caeli apud hominem quod sit vivere secundum praecepta Divina." Hos itaque angeli vocant intelligentes, et accommodatos caelo, illos autem vicissim non intelligentes.

COLLECTA EX ARCANIS CAELESTIBUS DE DOMINO ET DE DIVINO HUMANO IPSIUS.

Quod Domino Divinum fuerit ex ipsa conceptione (4641, 4963, 5041, 5157, 6716, 10125).

Quod Domino soli fuerit semen Divinum (1438).

Quod anima Ipsius fuerit Jehovah (1999, 2004, 2005, 2018, 2025).

Quod sic intimum Domini fuerit ipsum Divinum, et quod induitio a matre (5041).

Quod ipsum Divinum fuerit Esse vitae Domini, ex quo Humanum dein exivit, et factum est Existere ex illo Esse (3194, 3210, 10270 [10269?] 10372).

Quod intra ecclesiam, ubi est Verbum, et per id Dominus notus, non negandum sit Divinum Domini, nec Sanctum procedens ab Ipso (2359).

Qui non agnoscunt Dominum intra ecclesiam, quod eis non sit conjunctio cum Divino aliter qui extra ecclesiam sunt (10205). Quod essentiale ecclesiae sit agnoscere Divinum Domini et unitionem Ipsius cum Patre (10083, 10112, 10370, 10728 [10738?] 10730, 10816, 10817, 10818, 10820).

Quod in Verbo multis agatur de glorificatione Domini (10828).

Et quod ubivis in sensu Verbi interno (2249, 2523, 3245). Quod Dominus Humanum suum glorificaverit et non Divinum, quia hoc in Se glorificatum erat (10057).

Quod Dominus in mundum venerit ut glorificaret Humanum suum (3637, 4286 [4287?] 9315).

Quod Dominus glorificaverit Humanum suum per Divinum amorem qui in Ipso ex conceptione (4727).

Quod amor Domini erga universum genus humanum fuerit vita Domini in mundo (2253).

Quod amor Domini transcendat omnem intellectum humanum (2077).

Quod Dominus salvaverit genus humanum per id quod glorificaverit Humanum suum (4180, 10019, 10152, 10655, 10659, 10828).

Quod alioqui totum genus humanum periisset morte aeterna (1676).

De statu glorificationis et humiliationis Domini (1785, 1999, 2159, 6866).

Glorificatio, ubi de Domino, quod sit unitio ipsius Humani cum Divino, et glorificare quod sit Divinum facere (1603, 10053, 10828).

Quod Dominus, cum glorificavit Humanum suum, exuerit omne humanum a matre, usque tandem ut non filius ejus esset (2159, 2574, 2649, 3036, 10829 [10830?]).

Quod Filius Dei ab aeterno, fuerit Divinum Verum in caelo (2628, 2628, 2798, 2803, 3195, 3704).

Quod Dominus etiam Humanum suum fecerit Divinum Verum ex Divino Bono quod in Ipso, cum fuit in mundo (2803, 3194, 3195, 3210, 6716, 6864, 7014, 7499, 8127, 8724, 9199).

Quod Dominus tunc omnia apud Se disposuerit in formam caelestem, quae est secundum Divinum Verum (1928, 3633). Quod ideo Dominus dictus sit Verbum, quod est Divinum Verum (2533, 2818 [2813?] 2859, 2894, 3393, 3712).

Quod perceptio et cogitatio Domino soli fuerit ex Se Ipso, et supra omnem perceptionem et cogitationem angelicam (1904, 1914, 1915 [1919?]).

Quod Dominus univerit Divinum Verum quod Ipse, cum Divino Bono quod in Ipso (10047, 10052, 10076).

Quod unitio reciproca fuerit (2004, 10067).

Quod Dominus cum e mundo abivit, Humanum suum etiam fecerit Divinum Bonum (3194, 3210, 6864, 7499, 8724, 9199, 10076). Quod hoc intelligatur per quod exiverit a Patre et redierit ad Patrem (3194, 3210).

Quod sic unum factus sit cum Patre (2751, 3704, 4766). Quod post unitionem Divinum verum procedat a Domino (3704, 3712, 3969, 4577, 5704, 7499, 8107, 8241, 9199, 9398).

Quomodo Divinum verum procedit, illustratum (7270, 9407). Quod Dominus ex propria potentia univerit Humanum Divino (1616, 1749, 1753 [1752?] 1813, 1921, 2025, 2026, 2523, 3141, 5005, 5045, 6716).

Quod inde constare possit, quod Humanum Domini non fuerit sicut humanum alius hominis, quia conceptus erat ab ipso Divino (10125 [10825,] 10826).

Quod unio Ipsius cum Patre, ex Quo anima Ipsius, non fuerit sicut inter duos, sed sicut inter animam et corpus (3737, 10824).

Quod antiquissimi non adorare potuerint Divinum Esse, sed Divinum Existere, quod est Divinum Humanum, et quod Dominus ideo in mundum venerit, ut fieret Divinum Existere ex Divino Esse (4687, 5521).

Quod antiqui agnoverint Divinum, quia apparuit illis in Humana forma, et quod hoc fuerit Divinum Humanum (5110, 5663, 6846, 10737).

Quod infinitum Esse non influere potuerit in caelum apud angelos, nec apud homines, nisi per Divinum Humanum (1646 [1676?] 1990, 2016, 2035 [2034?]).

Quod in caelo non aliud Divinum percipiatur quam Divinum Humanum (6475, 9303, 9267 [9315, 9356?] 10067).

Quod Divinum Humanum ab aeterno fuerit Divinum verum in caelo, et Divinum transiens per caelum, ita Divinum Existere, quod postea in Domino factum est Divinum Esse per se, ex quo Divinum Existere in caelo (3061, 6280, 6880, 10579).

Qualis status caeli ante adventum Domini (6371-6373). Quod Divinum non perceptibile fuerit, nisi cum transivit caelum 6282, 6996, 7004).

Quod incolae omnium tellurum adorent Divinum sub Humana forma, ita Dominum (6700, 8541-8547, 10736, 10737, 10738).

Quod gaudeant cum audiunt quod Deus actualiter Homo factus sit (9361).

Quod Dominus recipiat omnes qui in bono sunt, et adorant Divinum sub Humana forma (9359).

Quod de Deo nisi in Humana forma non cogitari possit, et quod incomprehensibile est, in nullam ideam cadat, ita nec in fidem (9359, 9972).

Quod homo colere possit de quo aliquam ideam habet, et non de de quo nullam (4733, 5110, 5633 [5663?] 7211, 9267 [9356, 10267?] 10067).

Quod ideo a plerisque in universo terrarum orbe Divinum colatur sub Humana forma, et quod id sit per influxum e caelo (10159).

Quod omnes qui in bono sunt quoad vitam, cum cogitant de Domino, de Divino Humano cogitant, et non de Humano separato a Divino; aliter qui non in bono quoad vitam sunt (2326, 4724, 4731, 4766, 8878, 9293, 9198).

Quod cogitent de Humano Domini absque Divino hodie in ecclesia qui in malo quoad vitam sunt, tum qui in fide separata a charitate, et quoque quod non capiant quid Divinum Humanum, causae (3212, 3241, 4689, 4692, 4724, 4731, 5321, 6372 [6872?] 8878, 9193, 9198).

Quod Humanum Domini sit Divinum, quia ex Esse Patris quod Ipsi anima, illustratum per similitudinem patris in liberis (10270 [10269?] 10372, 10823).

Et quia ex Divino Amore, qui fuit ipsum Esse vitae Ipsius a conceptione (6872).

Quod unusquisque homo sit talis qualis ejus amor, et quod sit suus amor (6872, 10177, 10284).

Quod Dominus omne Humanum tam internum quam externum fecerit Divinum (1603, 1815, 1902, 1926, 2093, 2803 [2083?]). Quod ideo quoad totum corpus resurrexerit, secus ac ullus homo 1729, 2083, 5078, 10825).

Quod Humanum Domini sit Divinum agnoscitur ex omnipraesentia Ipsius in Sacra Cena (2343, 2359).

Et ex transformatione Ipsius coram tribus discipulis (3212).

Et quoque ex Verbo Veteris Testamenti quod dicatur Deus (10154); et quod Jehovah (1603, 1736, 1815, 1902, 2921, 3035, 5110, 6282, 6303, 8864, 9194, 9315).

Quod in sensu litterae distinguatur inter Patrem et Filium, seu Jehovam et Dominum, sed non in sensu Verbi interno in quo sunt angeli caeli (3035).

Quod in Christiano orbe Humanum Domini non Divinum agnoverint, quod factum sit in Concilio propter Papam, ut pro Vicario Ipsius agnosceretur (3035 [4738?]).

Quod Christiani in altera vita explorati sint qualem ideam de Deo uno haberent, et quod compertum sit quod haberent ideam trium deorum (2329, 5256, 10736-10738, 10821).

Quod Trinitas seu Trinum Divinum in una Persona concipi possit, et sic unus Deus, non autem in tribus Personis (10738, 10821, 10824).

Quod Divinum Trinum in Domino agnoscatur in caelo (14, 15, 1729, 2005 [2004?] 5256, 9303).

Quod Trinum in Domino sit ipsum Divinum quod Pater vocatur, Divinum Humanum quod Filius, et Divinum procedens quod Spiritus Sanctus, et quod hoc Trinum Divinum sit unum (2149, 2156, 2288, 2321 [2319?] 2329, 2447, 3704, 6993, 7182, 10738, 10822, 10823).

Quod Ipse Dominus doceat, quod Pater et Ipse unum sint (1729, 2004, 2005, 2018, 2025, 2751, 3704, 3736, 4766); et quod Sanctum Divinum procedat ab Ipso, et quod sit Ipsius (3969, 4673, 6788, 6993, 7499, 8127, 8302, 9199, 9228, 9229, 9270, [9264?], 9407, 9818, 9820, 10330).

Quod Divinum Humanum influat in caelum, et faciat caelum (3038).

Quod Dominus sit omne in caelo, et quod sit vita caeli (7211, 9128).

Quod Dominus in suo habitet apud angelos (9338, 10125, 10151, 10257).

Inde quod qui in caelo sunt in Domino sint (3637, 3638). Quod conjunctio Domini cum angelis se habeat secundum receptionem boni amoris et charitatis ab Ipso (904, 4198, 4206 [4205?] 4211, 4320 [4220?] 6280, 6832, 7042, 8819, 9680, 9682, 9683, 10106, 10811 [10810?]).

Quod universum caelum se referat ad Dominum (551, 552). Quod Dominus sit centrum commune caeli (3633, 3642). Quod omnes ibi se vertant ad Dominum, qui supra caelos (9828, 10130, 10189).

Quod tamen angeli se non vertant ad Dominum, sed quod Dominus illos vertat ad Se (10189).

Quod praesentia angelorum apud Dominum non sit, sed praesentia Domini apud angelos (9415).

Quod nulla conjunctio cum ipso Divino sit in caelo, sed cum Divino Humano (4211, 4724, 5633 [5663?]).

Quod caelum correspondeat Divino Humano Domini, et quod inde caelum in communi sit sicut unus homo, et quod ideo caelum Maximus Homo appelletur (2996, 2998, 3624, 3649, 3636-3643, 3741-3745, 4625).

Quod Dominus sit solus Homo, et quod illi modo homines sint qui recipiunt Divinum ab Ipso (1894).

Quantum recipiunt, quod tantum sint homines et imagines Ipsius (8547).

Quod ideo angeli sint formae amoris et charitatis in forma humana, et quod hoc a Domino (3804, 4735, 4797, 4985, 5199, 5530, 9879, 10177).

Quod universum caelum Domini sit (2751, 7086).

Quod Ipsi omnis potestas in caelis sit et in terris (1607, 10089, 10827).

Quia Dominus regit universum caelum, quod etiam regat omnia quae inde pendent, ita omnia in mundo (2026, 2027, 4523, 4524).

Quod Domino soli sit potentia removendi inferna, detinendi a malis, ac tenendi in bono, ita salvandi (10019).