1949. ‘Is erit onager homo’: quod significet verum rationale quod describitur, constat ex significatione ‘onagri’ quod sit verum rationale: in Verbo pluries memorantur equi, equites, muli, asini, et nemini adhuc notum est quod significent intellectualia, rationalia et scientifica, qui quod illa significent, ex Divina Domini Misericordia, suis locis, multis confirmabitur; ejusdem generis est onager, est enim mulus deserti seu asinus silvestris, et significat rationale hominis, non rationale in suo complexu sed modo verum rationale: rationale consistit a bono et vero, hoc est, ex illis quae sunt charitatis et ex illis quae sunt fidei; rationale verum est id quod per ‘onagrum’ significatur; hoc nunc est quod per ‘Ismaelem’ repraesentatur et ¹ describitur in hoc versu.

[2] Nemo credere potest quod verum rationale separatum a bono rationali, tale sit, nec scivissem quod tale, nisi per vivam experientiam instructus; sive dicas verum rationale, sive hominem cujus rationale tale est, idem est: homo cujus rationale tale est ut solum in vero sit, etiamsi in vero fidei, non simul in bono charitatis, est prorsus talis; est vir morosus, nihil patiens, contra omnes, unumquemvis videns sicut in falso, ilico increpans, castigans, puniens, non miseretur, non se applicat et studet flectere animos, nam ex vero spectat omne, et nihil ex bono; verbo est durus homo: unice quod emollit duritiem ejus, est bonum quod est charitatis nam anima veri est bonum, quod cum accedit et insinuat se vero, fit aliud ut vix cognoscatur. Per ‘Isacum’ repraesentatur Rationalis Homo Domini, qui ex bono, non ex vero separato a bono. Inde est quod Ismael expulsus, et dein habitavit in deserto, et mater ei uxorem accepit e terra Aegypti, Gen. 21:9-21, quae omnia sunt repraesentativa ² tali rationali praediti.

[3] Onagrorum mentio fit in propheticis Verbi, ut apud Esaiam,

Palatium erit desertum, multitudo urbis derelicta, clivus et specula erit pro speluncis, usque in saeculum gaudium onagrorum, pascuum gregum, 32:14;

ubi de vastatione intellectualium quae cum vastata quoad vera, vocantur ‘gaudium onagrorum’, et quoad bona ‘pascuum gregum’, ita ut non rationale:

apud Jeremiam,

Onagri steterunt super collibus, sorbuerunt ventum sicut ceti, consumpti sunt oculi eorum, quia non herba, 14:6;

ubi de siccitate seu non bono et vero: de onagris praedicatur quod ‘sorbeant ventum’ cum inania captantur loco realium quae sunt vera; ‘consumpti oculi’ pro quod verum quid sit, non capiatur:

[4] apud Hoscheam,

Quia illi ascenderunt Assyriam, onager solitarius sibi, Ephraim mercede meretricia expetiverunt amores, 8:9;

ibi de Israele seu Ecclesia spirituali: ‘Ephraim’ pro intellectuali ejus; ‘ascendere Assyriam’ pro ratiocinari de vero num veram; ‘onager solitarius’ pro rationali sic destituto veris:

apud eundem,

Quia ille inter fratres sicut onager erit, veniet orientalis ventus Jehovae a deserto ascendens, et exarescet scaturigo ejus, et exsiccabitur fons ejus; ille depraedabitur thesaurum omnium vasorum desiderii, 13:15;

ubi de ‘Ephraim’ per quem intellectuale Ecclesiae spiritualis significatur, cujus rationale sicut ‘onager’, de cujus dissipatione agitur:

apud Davidem,

Jehovah Deus emittet fontes in fluvios, inter montes ibunt, potum praebent omni ferae agrorum, frangunt onagri sitim suam, Psalmi 104:10, 11;

‘fontes’ pro cognitionibus; ‘ferae agrorum ³ ’ pro bonis; ‘onagri’ pro veris rationis.

Poznámky pod čarou:

8864. ‘Ego Jehovah Deus tuus’: quod significet Dominum quoad Divinum Humanum universaliter regnans in omnibus et singulis boni et veri, constat ex eo quod in Verbo non alius per Jehovam intelligatur quam Dominus, n. 1343, 1736, 2921, 3023, 3035, 3448, 5663, 6280, ¹ 6281, 6303, 8274, pariter per Jehovam Zebaoth, per Dominum Jehovih, per Jehovam Deum, n. 2921, 3023, 3448, 6303; quodque Dominus ² dicatur Jehovah ex Divino Bono, quod est Divinum ³ Esse, at Deus ex Divino Vero, quod est Divinum ³ Existere, n. 6905, tum n. 709, 732, 1096, 2586, 2769, 2807, 2822, 3921 fin. , 4402; quod sit Divinum Humanum Domini, quod hic per ‘Jehovam Deum’ intelligitur, est quia Dominus quoad illud in Verbo tam per ‘Jehovam’ quam per ‘Deum’ intelligitur, Divinum Bonum, quod Ipse est etiam quoad Humanum, per ‘Jehovam’, et Divinum Verum, quod Ipse est quia procedit ab Ipso, per ‘Deum’.

[2] Quod Divinum Humanum Domini per ‘Jehovam Deum’ intelligatur, est quia ipsum Divinum quod ⁴ in Domino, in caelo non potest videri et ne quidem percipi, ita ⁵ nec’ recipi fide et amore, sed modo Divinum Humanum; quod ipsum Divinum non communicari possit cum angelis in caelo, et minus cum hominibus in terra, nisi per Divinum Humanum, notum est ⁶ in Ecclesiis ex Domini verbis apud Evangelistas, ubi dicit quod Ipse sit janua, quod ⁷ sit mediator, quod nemo venire possit ad Patrem quam per Ipsum, quod nullus noscat Patrem quam Ipse, et quod nullus viderit Patrem, ne quidem aliquam speciem Ipsius; inde patet quod sit Dominus ⁸ Qui hic per ‘Jehovam Deum’ intelligitur; quod etiam Ipse sit qui redemerit humanum genus et liberaverit ab inferno, etiam notum est; haec significantur per verba quae sequuntur, nempe per ‘eduxi te e terra Aegypti, e domo servorum’; ex his nunc patet quod Jehovah Deus, Qui locutus e monte Sinai, sit Dominus quoad Divinum Humanum.

[3] Quod hoc primum sit quod e monte Sinai a Domino ⁹ dicitur, est quia hoc erit universaliter regnans in omnibus et singulis quae sequuntur, nam quod primum dicitur, hoc memoria tenebitur in sequentibus, et hoc spectabitur ¹⁰ ut universale quod in illis erit; quid universaliter regnans, videbitur in sequentibus; quae a Domino dicta sunt ¹¹ , illa omnia sunt talia, quod nempe quae primum dicuntur, in sequentibus regnabunt, ac involvent illa, ac ita successive illa quae in serie; quae in hoc capite sequuntur sunt praecepta decalogi, quae sunt vera interna, et dein statuta, quae sunt vera externa; in his et in illis regnabit Dominus quoad Divinum Humanum, nam sunt ex Ipso, et ¹² sunt Ipse, ¹³ quippe vera quae vera sunt procedunt omnia ab Ipso, et quae procedunt ab Ipso sunt Ipse; quod Dominus quoad Divinum Humanum sit quod in omnibus et singulis fidei regnabit, etiam notum est in Ecclesiis, nam docetur quod absque Domino nulla salus, et quod omne verum et bonum fidei sit ab Ipso, ¹⁴ ita quia Ipse est a Quo fides, est ipse fides apud hominem, et si fides, est etiam omne verum, quod doctrina fidei, quae e Verbo, continet; inde quoque est quod Dominus dicatur Verbum’.

[4] Quod quae praecedunt regnabunt in sequentibus, et sic in serie, ut supra dictum est, constat ex singulis quae Dominus locutus est, imprimis ex oratione Ipsius, quae Oratio Dominica vocatur; in illa omnia in tali serie consequuntur ¹⁵ , ut quasi constituant columnam a supremo ad imum crescentem, in cujus interioribus sunt quae in serie praecedunt; quod primum ibi est, hoc intimum est, et quod succedit ordine, hoc addit se intimo ¹⁶ successive, et sic crescit ¹⁷ ; quod intimum est, hoc in illis quae circumcirca sunt ¹⁸ regnat universaliter, hoc est, in omnibus et singulis, nam inde est essentiale existentiae omnium.

Poznámky pod čarou: