613. "Habentes Nomen Patris Ipsius scriptum in frontibus suis," significat agnitionem Domini ac Domini Humani Domini ex amore et fide apud illos. - Per "Nomen Patris" intelligitur Dominus quoad Divinum a Quo quod vocatur Pater, et simul quoad Divinum Humanum quod vocatur Filius, quoniam unum sunt et una Persona, unita sicut anima et corpus; quare in Caelo per "Deum Patrem" non intelligitur alius quam Dominus; et quoque Dominus in Caelo Novo vocatur Pater. Quod hic dicatur "Nomen Patris in frontibus illorum," est quoque quia per "Patrem" intelligitur Divinum Bonum Divini Amoris Domini, quod in Verbo Evangelistarum ubivis intelligitur per "Patrem" cum a Domino nominatur, ac Divinum Verum Divinae Sapientiae per "Filium;" quae duo unita sunt sicut anima corpori et corpus animae, quando Dominus Humanum Suum glorificavit (videatur 21, 170); et quia unum sunt, ideo dicitur alibi,

"Nomen Dei et Agni in frontibus suis," (22:4).

De his itaque, de quibus hic agitur, dicitur quod "Nomen Patris haberent scriptum in frontibus," quia per "centum quadraginta quatuor millia signatos ex duodecim tribubus Israelis" intelliguntur Angeli superiorum Caelorum, qui omnes in Bono amoris caelestis sunt, et per "Patrem," ut dictum est, id Bonum intelligitur. Quod angeli, de quibus hic agitur, sint Angeli superiorum Caelorum, videatur in Explicatione capitis septimi, in specie 369, ¹ ibi. Per "scriptum in frontibus" significatur agnitio ex amore et fide in illis; per "scriptum" seu "inscriptum" significatur agnitio in illis, et per "frontem" significatur amor et inde intelligentia seu fides (347, 605). Quod Divinum quod Pater vocatur, ac Divinum Humanum quod Filius, sint unum sicut anima et corpus, et consequenter quod Dominus quoad Divinum Humanum adeundus sit, et quod ita et non aliter adeatur Divinum quod Pater vocatur, constare potest ex tam multis locis in Verbo, ut implerent membranas si adducerentur; in aliqua copia adducta sunt in Doctrina Novae Hierosolymae de Domino (29-36, 38-45, seq.); ex qua hic solum aliqua in confirmationem afferentur, quae sunt:

"Dixit Angelus Mariae, Ecce concipies in utero, et paries Filium, et vocabis Nomen Ejus Jesum. Hic erit magnus, et Filius Altissimi vocabitur. Sed Maria dixit, Quomodo fiet hoc, quoniam virum non cognosco. Respondit Angelus, Spiritus Sanctus veniet super te, et Virtus Altissimi obumbrabit te; unde quod nascetur ex te Sanctum, vocabitur Filius Dei," (Luca 1:30-35); ²

"Angelus Domini in somnio apparuit Josepho, dicens, Ne timeas accipere Mariam Sponsam tuam, nam quod in ea natum, ex Spiritu Sancto est; et Joseph non cognovit eam, usque dum peperit Filium suum primogenitum," (Matthaeus 1:20, 25);

"In principio erat Verbum, et Verbum erat apud Deum, et Deus erat Verbum, et Verbum Caro factum est, et vidimus gloriam Ipsius, sicut gloriam Unigeniti a Patre," (Johannes 1:1-2, 14);

Judaei quaerebant Jesum interficere, "quod Patrem proprium dixisset Deum, parem Se Ipsum faciens Deo; respondit Jesus, Quae Pater facit, haec etiam similiter facit Filius; quemadmodum Pater suscitat mortuos et vivificat, ita etiam Filius quos vult vivificat: amen dico vobis, quod veniet hora, quando mortui audient vocem Filii Dei, et qui audient, vivent," (Johannes 5:18-19, 21, 25); ³

"Quemadmodum Pater habet vitam in Se Ipso, ita dedit Filio vitam habere in Se Ipso," (Johannes 5:26);

"Ego sum via, veritas et vita; nemo venit ad Patrem nisi per Me; si Me cognovistis, etiam Patrem Meum cognovistis, et abhinc cognovistis Ipsum et vidistis Ipsum. Dicit Ipsi Philippus, Monstra nobis Patrem. Dicit illi Jesus, Tantum tempus vobiscum sum, et non nosti Me, Philippe; qui vidit Me vidit Patrem; quomodo ergo tu dicis, monstra nobis Patrem; nonne credis, quod Ego in Patre et Pater in Me sit; ⁴ credite Mihi, quod Ego in Patre et Pater in Me," (Johannes 14:6-11);

"Ego vitam aeternam do ovibus Meis; Ego et Pater unum sumus." Et Judaei indignati, quod Se Ipsum faceret Deum; et dixit, Facio opera Patris, "operibus credite, ut cognoscatis et credatis, quod Pater in Me et Ego in Patre," (Johannes 10:28-38);

"Qui videt Me, videt Ipsum Qui misit Me," (Johannes 12:45);

"Omnia quaecunque Pater habet Mea sunt," (Johannes 16:15);

"Quod Pater dederit omnia in manus Ipsius," (Johannes 13:3);

"Pater, dedisti Mihi potestatem omnis carnis: haec est vita aeterna, ut cognoscant Te solum Deum, et Quem misisti Jesum Christum: omnia Mea Tua sunt et Tua Mea," (Johannes 17:2-3, 10);

"Data est Mihi omnis potestas in Caelis et in Terris," (Matthaeus 28:18);

"Quodcunque petieritis in Nomine Meo, hoc faciam; et Ego faciam," (Johannes 14:13-14);

Spiritus veritatis "non loquetur ex Se Ipso, sed ex Meo accipiet, et an nuntiabit vobis," (Johannes 16:13-14);

"Qui manet in Me et Ego in illo, hic fert fructum multum; quia sine Me non potestis facere quicquam," (Johannes 15:5).

(Praeter alibi)

Sunt adhuc plura in Veteri Testamento, ex quibus etiam aliqua afferentur:

"Puer natus est nobis, Filius datus est nobis, super Cujus humero Principatus: et vocabitur nomen Ipsius, Mirabilis, Consiliarius, Deus, Heros, Pater Aeternitatis, Princeps Pacis," (Esaias 9:5 (B.A. 6));

"Virgo concipiet Filium, et vocabitur Nomen Ipsius Deus nobiscum," (Esaias 7:14);

"Ecce dies venient, cum suscitabo Davidi Germen justum, Qui regnabit Rex; et hoc Nomen Ipsius quod vocabunt Ipsum, Jehovah Justitia nostra," (Jeremias 23:5-6; 33:15-16);

"Tunc dicetur in die illo, Ecce Deus noster Quem exspectavimus ut liberet nos; Jehovah Quem exspectavimus; exultemus et laetemur in Salute Ipsius," (Esaias 25:9);

"Tantummodo inter te Deus, et praeterea non Deus; profecto Tu Deus occultus, Deus Israelis Salvator," (Esaias 45:14-15);

"Nonne Ego Jehovah: et non amplius Deus praeter Me; Deus Justus et Salvator non praeter Me," (Esaias 45:21-22);

"Ego Jehovah, et non praeter Me Salvator," (Esaias 43:11);

"Ego Jehovah Deus tuus, et Deum praeter Me non agnosces: et Salvator non praeter Me," (Hoschea 13:4);

"Tu Jehovah Pater noster, Redemptor noster a saeculo Nomen Tuum," (Esaias 63:16);

"Sic dixit Rex Israelis, et Redemptor ejus Jehovah Zebaoth, Ego Primus et Ultimus, et praeter Me non Deus," (Esaias 44:6); ⁵

"Sic dixit Jehovah Redemptor tuus, Ego Jehovah faciens omnia, et Solus a Me Ipso," (Esaias 44:24);

"Sic dixit Jehovah Redemptor tuus, Sanctus Israelis, Ego Jehovah Deus tuus," (Esaias 48:17);

"Jehovah Petra mea, et Redemptor meus," (Psalm. 19:15 ⁶ (B.A. 14))

"Redemptor eorum fortis, Jehovah Zebaoth Nomen Ipsius," (Jeremias 50:34);

"Jehovah Zebaoth Nomen Ipsius, et Redemptor tuus Sanctus Israelis, Deus totius Terrae vocabitur," (Esaias 54:5);

"Ut sciat omnis caro; quod Ego Jehovah Salvator tuus et Redemptor tuus fortis Jacobi," (Esaias 49:26; 60:16); ⁷

"Quod ad Redemptorem nostrum, Jehovah Zebaoth Nomen Ipsius," (Esaias 47:4);

"Sic dixit Redemptor vester ⁸ Jehovah," (Esaias 43:14; 49:7).

(Et alibi, ut Luca 1:68; Esaias 62:11-12; 63:1, 4, 9; ⁹ Jeremias 15:20-21; Hoschea 13:4, 14; Psalm. 31:6 (B.A. 5); Psalm. 44:27 (B.A. 26); Psalm. 49:16 (B.A. 15); Psalm. 55:18-19 (B.A. 17-18); Psalm. 69:19 (B.A. 18); Psalm. 71:23; Psalm. 103:4; ¹⁰ Psalm. 107:2; Psalm. 130:7-8).

Et apud Sachariam:

"In die illo erit Jehovah in Regem super totam Terram; in die illo erit Jehovah unus, et Nomen Ipsius unum," (14:9).

Sed haec pauca sunt.

Poznámky pod čarou:

9340. ‘Et ponam terminum tuum a mari Suph [et] usque ad mare Philisthaeorum’: quod significet extensionem a veris scientificis ad vera interiora fidei, constat ex significatione ‘ponere terminum a loco ad locum’ cum de veris spiritualibus, quod sit extensio; ex significatione ‘maris Suph’ quod sint vera sensualia et scientifica, quae ultima apud hominem, mare enim Suph erat ultimus terminus terrae Aegypti, et per ‘Aegyptum’ significatur scientificum in utroque sensu tam verum quam falsum, n. 1164, 1165, 1186, 1462, 2588, 4749, 4964, 4966, 5700, 6004, 6015, 6125, ¹ 6651, 6679, 6683, 6679, 6750, 7779 fin. , 7926, 8146, 8148, hic scientificum verum, quia agitur de extensione spiritualium quae fidei apud filios Israelis, per quos repraesentata est Ecclesia spiritualis, n. 4286, 4598, 6426, 6637, 6862, 6868, 7035, 7062, 7198, 7201, 7215, 7223, 8805; et ex significatione ‘maris Philisthaeorum’ quod sint vera interiora fidei; quod haec vera per ‘mare Philisthaeorum’ significentur, est quia mare ubi Tyrus et Zidon, erat terminus terrae Philisthaeae, et per ‘Tyrum et Zidonem’ significantur cognitiones veri et boni, n. 1201, perque ‘terram Philisthaeam’ scientia interiorum fidei, n. 1197, ² 2504, 2726, 3463;

[2] quia ‘terra Canaan’ repraesentabat regnum Domini, ita caelum et Ecclesiam, ideo omnia loca ibi significabant talia quae sunt regni Domini seu caeli et Ecclesiae, quae vocantur caelestia et spiritualia, ac se referunt ad bonum ³ amoris et ad vera fidei in Dominum; inde maria et fluvii, qui erant termini, significabant ultima ibi, proinde ⁴ ‘a mari ad mare’ ac ‘a fluvio ad fluvium’ significabat extensionem eorum; quod ita sit, videatur n. 1585, 1866, 4116, 4240, 6516; inde constare potest quod per ‘terminum a mari Suph et usque ad mare Philisthaeorum’ significetur extensio spiritualium quae sunt veri, ab externis ad interna, ita a veris scientificis ad vera interiora fidei; extensio autem caelestium, quae sunt boni amoris, describitur mox per ‘a deserto usque ad fluvium’. Quod loca terrae Canaanis, tum maria et fluvii, talia significent in Verbo, ubivis in explicationibus ostensum est.

[3] Quid extensio a veris scientificis ad vera interiora fidei, paucis dicetur: vera quae in externo ⁵ homine sunt vocantur vera scientifica, vera autem quae in interno homine vocantur vera interiora fidei; vera scientifica sunt in memoria hominis, e qua cum depromuntur, ad apperceptionem veniunt, vera autem interiora fidei sunt vera ipsius vitae inscripta interno homini, e quibus parum apparet in memoria; sed de his alibi ⁶ , ex Divina Domini Misericordia, plenius ⁶ dicetur; vera scientifica et vera interiora fidei significata sunt per aquas infra expansum et aquas supra expansum, Gen. 1:6, 7, n. 24, ⁷ nam in primo capite Geneseos agitur in sensu interno de nova creatione seu regeneratione hominis Ecclesiae caelestis.

[4] Quod ‘Philisthaea’, quae quoque continens terrae Canaanis fuit usque ad Tyrum et Zidonem, significaverit ⁸ vera interiora fidei, erat quia ibi quoque fuerat Antiqua Ecclesia repraesentativa, ut patet a reliquiis cultus Divini apud illos de quibus in historicis et in ⁹ propheticis Verbi, ubi de ‘Philisthaeis et de terra’ Philisthaea agitur, ut in propheticis ¹⁰ apud Jeremiam 25:20, 47:1-fin. ; apud Ezech. 16:27, 57, 25:15, 16;

apud Amos 1:8;

apud Zephaniam 2:5;

apud Sachariam 9:6;

apud Davidem Ps. 56:1 [KJV titulus]; Ps. 60:10 [KJV Ps. 60:8]; Ps. 83:8 [KJV Ps. 83:7]; Ps. 108:10 [KJV Ps. 108:9]. Cum Philisthaeis se habuit sicut cum omnibus gentibus in terra Canaane quod repraesentaverint bona et vera Ecclesiae, et quoque mala et falsa; nam quando apud illos Antiqua Ecclesia repraesentativa fuit, repraesentaverunt caelestia quae boni et spiritualia quae veri, at cum a genuino cultu repraesentativo deflexerunt, tunc repraesentare coeperunt diabolica quae mali et infernalia quae falsi; inde est quod per ‘Philisthaeam’ sicut per reliquas gentes terrae ¹¹ Canaanis in Verbo significentur tam bona et vera quam mala et falsa.

[5] Quod per ‘Philisthaeos’ significentur vera interiora fidei, constat apud Davidem,

Gloriosa praedicanda in te, urbs Dei; memorabo Rahabam et Babelem inter cognoscentes Me, tum Philisthaeam et Tyrum, cum Aethiopia; hic natus est ibi, Ps. 87:3, 4;

‘urbs Dei’ est doctrina veri fidei ex Verbo, n. 402, 2268, ¹² 2449, 2712, 2943, 3216, 4492, 4493, 5297, ‘Tyrus’ sunt cognitiones veri et boni, n. 1201, similiter ‘Aethiopia’, n. 116, 117; inde patet quod ‘Philisthaea’ sit scientia verorum fidei:

[6] apud Amos, Nonne sicut ¹³ filiis Aethiopum vos Mihi, filii Israelis? nonne Israelem ascendere feci e terra Aegypti, et Philisthaeos e Kaphtore, et Syros e Kir? 9:7;

agitur ibi de perversione et destructione Ecclesiae postquam instaurata est; ‘filii Aethiopum’ sunt hic qui in cognitionibus boni et veri quas applicant ad confirmanda mala et falsa, n. 1163, 1164, ‘filii Israelis e terra Aegypti’ sunt qui in vera et bona spiritualia initiati sunt per vera scientifica; quod ‘filii Israelis’ sint qui in veris et bonis spiritualibus, ita in sensu abstracto vera et bona spiritualia, videatur n. 5414, 5801, 5803, 5806, 5812, 5817, 5819, 5826, 5833, 5879, 5951, ¹⁴ 7957, 8234, et quod ‘terra Aegypti’ sit verum scientificum, supra ostensum est; simile ‘significatur’ per ‘Philisthaeos e Kaphtore’, et per ‘Syros e Kir’, quibus ideo assimilantur; ‘Philisthaei e Kaphtore’ sunt qui in interiora vera initiati sunt per exteriora, sed qui perverterunt illa et applicarunt ad confirmanda falsa et mala, n. 1197, 1198, 3412, 3413, 3762, 8093, 8096, 8099, 8313, ‘Syri’ autem ‘e Kir’ sunt qui in cognitionibus boni et veri, quas etiam perverterunt ¹⁵ , n. 1232, 1234, 3051, 3249, 3664, 3680, 4112:

[7] apud Jeremiam,

Propter diem venientem ad vastandum omnes Philisthaeos, ad exscindendum Tyro et Zidoni omnem residuum auxiliantem, quia vastans Jehovah Philisthaeos, reliquias insulae Kaphtor, 47:4;

agitur in illo capite de vastatione Ecclesiae quoad vera fidei; vera fidei interiora ¹⁶ sunt ‘Philisthaei’ et vera exteriora sunt ‘reliquiae insulae Kaphtor’:

[8] apud Joelem,

Quid vobis Mecum, Tyre et Zidon, et omnes termini Philisthaeae? cito reducam retributionem vestram in caput vestrum, propterea quod argentum Meum et aurum Meum sumpsistis, et desiderabilia Mea bona intulistis in templa vestra, 4:4, 5 [KJV 3:4, 5];

‘omnes termini Philisthaeae’ pro omnibus veris fidei interioribus et exterioribus, ‘argentum et aurum et desiderabilia bona inferre in templa sua’ pro pervertere vera et bona, ac per applicationem ad mala et falsa profanare; quod ‘argentum et aurum’ sint vera et bona, videaturn. 1551, 2954, 5658, 6112, 6914, 6917, 8932:

[9] apud Obadiam, Tunc heredes erunt meridionales montis Esavi, et planitiei Philisthaeorum, et heredes fient agri Ephraimi, Benjamin autem Gileadis, [vers. ] 19; hic agitur de instauratione Ecclesiae, sed res involvuntur nominibus; ¹⁷ ‘meridionales’ sunt qui in luce veri ¹⁸ , n. 1458, 3195, 3708, 5672, 5962, ‘mons Esavi’ est bonum amoris, n. 3300, 3322, 3494, 3504, 3576, ‘planities Philisthaeorum’ est verum fidei, ‘planities’ etiam est quod est doctrinale ¹⁹ fidei, n. 2418, ‘Ephraim’ est intellectuale Ecclesiae, n. 3969, 5354, 6222, 6234, 6238, 6267, ‘Benjamin’ est verum spirituale caeleste Ecclesiae, n. 3969, 4592, 5686, 5689, 6440, et ‘Gilead’ est bonum correspondens exterius, n. 4117, 4124, 4747,

[10] apud Esaiam,

Congregabit expulsos Israelis, et dispersa Jehudae colliget a quattuor alis terrae: involabunt in umerum Philisthaeorum versus mare, una depraedabuntur filios orientis, 11:12, 14;

hic per ‘Israelem et Jehudam’ non intelliguntur ²⁰ Israel et Jehudah sed per ‘Israelem’ illi qui in bono fidei, et per ‘Jehudam’ qui in bono amoris; ‘involare in umerum Philisthaeorum’ pro recipere et in possessionem sumere vera interiora fidei, depraedari filios orientis, pro recipere et in possessionem sumere bona interiora fidei, ‘filii’ enim ‘orientis’ sunt qui in bonis fidei et in cognitionibus boni, ²¹ n. 3249, 3762; quod ‘depraedari’ sit recipere et in possessionem sumere, videantur quae de depraedatione Aegyptiorum a filiis Israelis, n. 6914, 6917, ostensa sunt.

[11] Quia per terram Philisthaeam scientia verorum interiorum fidei significata est, ac per Abrahamum et Jischakum repraesentatus est Dominus, et per peregrinationem eorum instructio Domini in veris et bonis fidei et amoris, quae sunt sapientiae Divinae, ideo propter eam figurationem jussus est Abraham peregrinari in Philisthaea, de qua Gen. 20:1-fin. , et quoque Jischak, Gen. 26:1-24;

ac ideo Abimelech rex Philisthaeorum pepigit cum Abrahamo foedus, Gen. 21:22-fin. , et quoque cum Jischako, Gen. 26:26-fin. ; de qua re videantur explicationes ad illa capita.

Poznámky pod čarou: