¹ Oratio Habacuc prophetæ, pro ignorantiis.

² Domine, audivi auditionem tuam, et timui. Domine, opus tuum, in medio annorum vivifica illud ; in medio annorum notum facies : cum iratus fueris, misericordiæ recordaberis.

³ Deus ab austro veniet, et Sanctus de monte Pharan : operuit cælos gloria ejus, et laudis ejus plena est terra.

⁴ Splendor ejus ut lux erit, cornua in manibus ejus : ibi abscondita est fortitudo ejus.

⁵ Ante faciem ejus ibit mors, et egredietur diabolus Ante pedes ejus.

⁶ Stetit, et mensus est terram ; aspexit, et dissolvit gentes, et contriti sunt montes sæculi : incurvati sunt colles mundi ab itineribus æterntatis ejus.

⁷ Pro iniquitate vidi tentoria Æthiopiæ ; turbabuntur pelles terræ Madian.

⁸ Numquid in fluminibus iratus es, Domine ? aut in fluminibus furor tuus ? vel in mari indignatio tua ? Qui ascendes super equos tuos, et quadrigæ tuæ salvatio.

⁹ Suscitans suscitabis arcum tuum, juramenta tribubus quæ locutus es ; fluvios scindes terræ.

¹⁰ Viderunt te, et doluerunt montes ; gurges aquarum transiit : dedit abyssus vocem suam ; altitudo manus suas levavit.

¹¹ Sol et luna steterunt in habitaculo suo : in luce sagittarum tuarum ibunt, in splendore fulgurantis hastæ tuæ.

¹² In fremitu conculcabis terram ; in furore obstupefacies gentes.

¹³ Egressus es in salutem populi tui, in salutem cum christo tuo : percussisti caput de domo impii, denudasti fundamentum ejus usque ad collum.

¹⁴ Maledixisti sceptris ejus, capiti bellatorum ejus, venientibus ut turbo ad dispergendum me : exsultatio eorum, sicut ejus qui devorat pauperem in abscondito.

¹⁵ Viam fecisti in mari equis tuis, in luto aquarum multarum.

¹⁶ Audivi, et conturbatus est venter meus ; a voce contremuerunt labia mea. Ingrediatur putredo in ossibus meis, et subter me scateat : ut requiescam in die tribulationis, ut ascendam ad populum accinctum nostrum.

¹⁷ Ficus enim non florebit, et non erit germen in vineis ; mentietur opus olivæ, et arva non afferent cibum : abscindetur de ovili pecus, et non erit armentum in præsepibus.

¹⁸ Ego autem in Domino gaudebo ; et exsultabo in Deo Jesu meo.

¹⁹ Deus Dominus fortitudo mea, et ponet pedes meos quasi cervorum : et super excelsa mea deducet me victor in psalmis canentem.

¹⁴ tunc delectaberis super Domino ; et sustollam te super altitudines terræ, et cibabo te hæreditate Jacob, patris tui ; os enim Domini locutum est.