5051. In somnio quieto vidi aliquot arbores in receptaculo ligneo plantatas, quarum una erat procera, altera humilior, et binae parvae; delectabat me maxime humilior illa arbor; ac interea amoenissima quies quam effari nequeam, afficiebat ¹ mentem; excitatus e somno, loquebar cum illis qui inducebant somnium; erant spiritus angelici, videatur n. 1977, 1979, qui dicebant quid per visum illud significabatur, quod nempe amor conjugialis, per ‘arborem proceram’ maritus, per ‘humiliorem’ uxor, ² per ‘binas parvas’ liberi; dicebant porro quod amoenissima quies quae ¹ afficiebat mentem, indicaret qualis amoenitas pacis illis est in altera vita qui in amore conjugiali genuino vixerunt; addebant quod tales sint qui pertinent ad provinciam femorum proxime super genua, et quod qui in amoeniore adhuc statu sunt, pertineant ad provinciam lumborum: ostendebatur etiam quod communicatio intercedat per pede cum plantis et calcaneis ³ ; quod communicatio sit, etiam patet a magno illi nervo in femore qui ramos suos emittit, non modo per lumbos ad membra generationi dicata quae Sunt organa amoris conjugialis, sed etiam per pede ad plantas et ad calcaneos; detegebatur etiam tunc quid in Verbo intellectum est per acetabulum et nervum femoris qui luxatus est Jacobo cum luctaretur cum angelo, Gen. 32:26, 32, 33 [KJV Gen. 32:25, 31, 32]; de quo n. 4280, 4281, 4314-4317.

[2] Videbatur mihi dein magnus canis, qualis is qui Cerberus apud antiquissimos scriptores vocatur; erat dictum horrendo; dictum quod talis canis significet custodiam ne homo ab amore conjugiali caelesti ad amorem adulterii qui est infernalis, transcendat; amor enim conjugialis caelestis est cum homo cum conjuge sua quam tenerrime amat et cum liberis contentus in Domino vivit, inde ei in mundo interius amoenum est, et in altera vita caeleste gaudium; cum autem ab illo amore transitur in oppositum, et in eo apparet illis jucundum quasi caeleste, et tamen est infernale, tunc talis canis sistitur quasi custodiens ne jucunditates oppositae communicent.

Poznámky pod čarou:

8788. ‘Et sanctifica illos hodie et cras’: quod significet obvelationem interiorum ut in ¹ fidei sancto appareant nunc et postea, constat ex significatione ‘sanctificare’ quod sit disponere ut in sancto ² quoad externum appareant; et quia hoc fit per obvelationem interiorum, idcirco id per ‘sanctificare’ etiam intelligitur; quod hodie et cras sit nunc et postea, patet. Quomodo cum his se habet, paucis ³ dicetur: Ecclesia apud Judaeos instituta non fuit quoad illos Ecclesia sed modo repraesentativum Ecclesiae; ut enim Ecclesia sit, erit apud hominem Ecclesia fides in Dominum, et quoque amor in Ipsum, ut et amor erga proximum; haec faciunt Ecclesiam; sed haec non fuerunt apud populum qui Jacobus dictus est, nam ille nec agnovit Dominum, ita nec de fide ⁴ in Ipsum, minus de amore ⁵ in Ipsum, et ne quidem ⁶ erga proximum, audire voluit; erat enim in amore sui et in amore mundi, qui amores sunt prorsus oppositi amori in Dominum et amori erga proximum; tale t}est irradicatum isti populo a primis eorum parentibus; inde est quod apud illum populum non ⁷ instaurari potuerit aliqua Ecclesia, sed modo repraesentari illa quae Ecclesiae; Ecclesia repraesentatur cum homo cultum ponit in externis, sed talibus quae correspondent caelestibus; tune ⁸ per externa repraesentantur interna, ac interna patent in caelo, cum quo sic conjunctio; ut itaque populus Israeliticus ⁹ posset repraesentare, ¹⁰ cum interiora eorum ¹¹ essent absque fide et amore caeli, etiam plena amore sui et mundi, idcirco ¹² illa obvelabantur; sic ⁸ potuerunt externa cum spiritibus et per illos cum angelis communicari absque internis; quare nisi interna fuissent obvelata, patuissent quoque interna, et tunc periisset repraesentativum, quia foeda erupissent et contaminassent; populus iste prae ceteris populis ita ¹³ obvelari potuit, quia externa plus quam alii, adoravit, et in iis sanctum, immo Divinum, posuit. Ex his constare potest quid intelligitur per ‘sanctificare’, quod nempe sit obvelatio interiorum ut in fidei sancto appareant, sed non ipsis, verum angelis apud illos; videantur quae de hoc populo et de institutione Ecclesiae apud illum ostensa sunt prius, n. 4208, 4281, 4288, 4289, 4293, 4307, 4314, 4316, 4317, 4429, 4433, 4444, 4459, 4844, 4847, 4865, 4899, ¹⁴ 4911, 4912, 4500, 7048, 7051, 8588. Quod sanctificationes apud illos non aliud fuerint quam apparentiae sancti in ¹⁵ externis, et tamen absque aliquo sancto ¹⁶ apud illos, constare potest a ritibus per quos sanctificabantur, nempe per sacrificia, ¹⁷ per lavationes, per aspersiones sanguinis, per unctiones, quae prorsus nihil tangunt interna.

Poznámky pod čarou: