4289. Quod per ‘mitte me quia ascendit aurora’ significetur quod repraesentativum antequam venirent in terrae Canaanis repraesentativa, a Jacobi posteris discederet, constare potest ex serie rerum in sensu interno historico, in quo de Jacobi posteris agitur; status eorum quoad illa quae sunt Ecclesiae, in Verbo etiam describitur per ‘vesperam’, per ‘noctem’, et per ‘mane’ seu auroram, et per hanc, cum venerunt in terram Canaanem, proinde in repraesentativum Ecclesiae ibi. Cum his ita se habet: repraesentativum Ecclesiae apud illos non prius institui potuit quam cum prorsus vastati essent, hoc est, cum nulla illis cognitio internorum, si enim illis cognitio internorum fuisset, potuissent affici illis, et sic profanavissent illa; profanari enim possunt sancta, hoc est, vera et bona interna, ab iis qui sciunt et agnoscunt illa, et magis ab iis qui afficiuntur illis, non autem ab iis qui non agnoscunt; sed videantur quae de profanatione prius dicta et ostensa sunt, nempe quod profanare queant sancta qui sciunt et agnoscunt illa, non autem qui non sciunt et agnoscunt, n. 593, 1008, 1010, 1059, 3398, 3898: quod qui intra Ecclesiam, profanare possint sancta, non autem qua extra, n. 2051: quod ideo detineantur quantum possibile ab agnitione et fide boni et veri qui non permanere in illis possunt n. 3398, 3402 quodque teneantur in ignorantia ne profanent, n. 301-303 quid periculi a profanatione sanctorum, n. 571, 582: quod cultus fiat externus ne profanetur internum, n. 1327, 1328: quod ideo Judaeis non detecta fuerint vera interna, n. 3398.

[2] Ideo provisum fuit a Domino ut genuinum repraesentativum Ecclesiae hoc est, internum, discederet a Jacobi posteris antequam venirent in terrae Canaanis repraesentativa; usque adeo ut prorsus non sciverint aliquid de Domino, quidem quod Messias venturus ¹ in mundum sed ob finem ut eveheret illos ad gloriam et eminentiam super omne gentes totius terrae, non autem ut salvaret animas illorum in aeternum immo nec quicquam sciverunt de regno caelesti, nec de vita post mortem, ne quidem de charitate et fide: ut in ignorantiam illam redigerentur, tenebantur per aliquot centum annos in Aegypto, e cum inde evocarentur, nesciverant ipsum nomen Jehovae, ² Exod 3:12-14;

et praeterea perdiderunt omnem cultum Ecclesiae repraesentativae, usque adeo ut postquam praecepta decalogi coram illi promulgata fuissent e monte Sinai, post mensem dierum ad cultum Aegyptiacum qui fuit vituli aurei, recurrerent, Exod. xxxii;

[3] et quia talis erat gens illa quae educta erat ex Aegypto, ideo omnes in deserto perierunt, non enim amplius ab illis requirebatur quam ut statuta e praecepta in externa forma custodirent, nam id erat agere repraesentativum Ecclesiae, sed ad id non redigi potuerunt illi qui adoleverunt in Aegypto, sed potuerunt, tametsi aegre, infantes eorum, principio per miracula et postea per timores et captivitates, ut patet ex libri Joshuae et Judicum: inde constare potest quod omne repraesentativum genuinum seu internum Ecclesiae ab illis discesserit antequam venerunt in terram Canaanem, ubi repraesentativum externum Ecclesiae apud illos in plena forma inceptum est; terra enim Canaan erat ipsissima terra ubi repraesentativa Ecclesiae potuerunt sisti; omnia enim loca et omnes termini, ab antiquis temporibus, ibi repraesentaverunt, videatur n. 3686.

Poznámky pod čarou:

8788. ‘Et sanctifica illos hodie et cras’: quod significet obvelationem interiorum ut in ¹ fidei sancto appareant nunc et postea, constat ex significatione ‘sanctificare’ quod sit disponere ut in sancto ² quoad externum appareant; et quia hoc fit per obvelationem interiorum, idcirco id per ‘sanctificare’ etiam intelligitur; quod hodie et cras sit nunc et postea, patet. Quomodo cum his se habet, paucis ³ dicetur: Ecclesia apud Judaeos instituta non fuit quoad illos Ecclesia sed modo repraesentativum Ecclesiae; ut enim Ecclesia sit, erit apud hominem Ecclesia fides in Dominum, et quoque amor in Ipsum, ut et amor erga proximum; haec faciunt Ecclesiam; sed haec non fuerunt apud populum qui Jacobus dictus est, nam ille nec agnovit Dominum, ita nec de fide ⁴ in Ipsum, minus de amore ⁵ in Ipsum, et ne quidem ⁶ erga proximum, audire voluit; erat enim in amore sui et in amore mundi, qui amores sunt prorsus oppositi amori in Dominum et amori erga proximum; tale t}est irradicatum isti populo a primis eorum parentibus; inde est quod apud illum populum non ⁷ instaurari potuerit aliqua Ecclesia, sed modo repraesentari illa quae Ecclesiae; Ecclesia repraesentatur cum homo cultum ponit in externis, sed talibus quae correspondent caelestibus; tune ⁸ per externa repraesentantur interna, ac interna patent in caelo, cum quo sic conjunctio; ut itaque populus Israeliticus ⁹ posset repraesentare, ¹⁰ cum interiora eorum ¹¹ essent absque fide et amore caeli, etiam plena amore sui et mundi, idcirco ¹² illa obvelabantur; sic ⁸ potuerunt externa cum spiritibus et per illos cum angelis communicari absque internis; quare nisi interna fuissent obvelata, patuissent quoque interna, et tunc periisset repraesentativum, quia foeda erupissent et contaminassent; populus iste prae ceteris populis ita ¹³ obvelari potuit, quia externa plus quam alii, adoravit, et in iis sanctum, immo Divinum, posuit. Ex his constare potest quid intelligitur per ‘sanctificare’, quod nempe sit obvelatio interiorum ut in fidei sancto appareant, sed non ipsis, verum angelis apud illos; videantur quae de hoc populo et de institutione Ecclesiae apud illum ostensa sunt prius, n. 4208, 4281, 4288, 4289, 4293, 4307, 4314, 4316, 4317, 4429, 4433, 4444, 4459, 4844, 4847, 4865, 4899, ¹⁴ 4911, 4912, 4500, 7048, 7051, 8588. Quod sanctificationes apud illos non aliud fuerint quam apparentiae sancti in ¹⁵ externis, et tamen absque aliquo sancto ¹⁶ apud illos, constare potest a ritibus per quos sanctificabantur, nempe per sacrificia, ¹⁷ per lavationes, per aspersiones sanguinis, per unctiones, quae prorsus nihil tangunt interna.

Poznámky pod čarou: