Bible

 

Ezechiel 37

Studie

   

1 Facta est super me manus Domini, et eduxit me in spiritu Domini, et dimisit me in medio campi, qui erat plenus ossibus.

2 Et circumduxit me per ea in gyro : erant autem multa valde super faciem campi, siccaque vehementer.

3 Et dixit ad me : Fili hominis, putasne vivent ossa ista ? Et dixi : Domine Deus, tu nosti.

4 Et dixit ad me : Vaticinare de ossibus istis, et dices eis : Ossa arida, audite verbum Domini.

5 Hæc dicit Dominus Deus ossibus his : Ecce ego intromittam in vos spiritum, et vivetis.

6 Et dabo super vos nervos, et succrescere faciam super vos carnes, et superextendam in vobis cutem, et dabo vobis spiritum, et vivetis : et scietis quia ego Dominus.

7 Et prophetavi sicut præceperat mihi : factus est autem sonitus, prophetante me, et ecce commotio : et accesserunt ossa ad ossa, unumquodque ad juncturam suam.

8 Et vidi, et ecce super ea nervi et carnes ascenderunt, et extenta est in eis cutis desuper, et spiritum non habebant.

9 Et dixit ad me : Vaticinare ad spiritum : vaticinare, fili hominis, et dices ad spiritum : Hæc dicit Dominus Deus : A quatuor ventis veni, spiritus, et insuffla super interfectos istos, et reviviscant.

10 Et prophetavi sicut præceperat mihi : et ingressus est in ea spiritus, et vixerunt : steteruntque super pedes suos, exercitus grandis nimis valde.

11 Et dixit ad me : Fili hominis, ossa hæc universa, domus Israël est. Ipsi dicunt : Aruerunt ossa nostra, et periit spes nostra, et abscissi sumus.

12 Propterea vaticinare, et dices ad eos : Hæc dicit Dominus Deus : Ecce ego aperiam tumulos vestros, et educam vos de sepulchris vestris, populus meus, et inducam vos in terram Israël.

13 Et scietis quia ego Dominus, cum aparuero sepulchra vestra, et eduxero vos de tumulis vestris, popule meus,

14 et dedero spiritum meum in vobis, et vixeritis : et requiescere vos faciam super humum vestram, et scietis quia ego Dominus locutus sum, et feci, ait Dominus Deus.

15 Et factus est sermo Domini ad me, dicens :

16 Et tu, fili hominis, sume tibi lignum unum, et scribe super illud : Judæ, et filiorum Israël sociorum ejus : et tolle lignum alterum, et scribe super illud : Joseph, ligno Ephraim, et cunctæ domui Israël sociorumque ejus.

17 Et adjunge illa unum ad alterum tibi in lignum unum : et erunt in unionem in manu tua.

18 Cum autem dixerint ad te filii populi tui loquentes : Nonne indicas nobis quid in his tibi velis ?

19 loqueris ad eos : Hæc dicit Dominus Deus : Ecce ego assumam lignum Joseph, quod est in manu Ephraim, et tribus Israël, quæ sunt ei adjunctæ, et dabo eas pariter cum ligno Juda, et faciam eas in lignum unum : et erunt unum in manu ejus.

20 Erunt autem ligna super quæ scripseris in manu tua, in oculis eorum.

21 Et dices ad eos : Hæc dicit Dominus Deus : Ecce ego assumam filios Israël de medio nationum ad quas abierunt : et congregabo eos undique, et adducam eos ad humum suam.

22 Et faciam eos in gentem unam in terra in montibus Israël, et rex unus erit omnibus imperans : et non erunt ultra duæ gentes, nec dividentur amplius in duo regna :

23 neque polluentur ultra in idolis suis, et abominationibus suis, et cunctis iniquitatibus suis : et salvos eos faciam de universis sedibus in quibus peccaverunt, et emundabo eos : et erunt mihi populus, et ego ero eis Deus.

24 Et servus meus David rex super eos, et pastor unus erit omnium eorum. In judiciis meis ambulabunt, et mandata mea custodient, et facient ea.

25 Et habitabunt super terram quam dedi servo meo Jacob, in qua habitaverunt patres vestri : et habitabunt super eam ipsi, et filii eorum, et filii filiorum eorum, usque in sempiternum : et David servus meus princeps eorum in perpetuum.

26 Et percutiam illis fœdus pacis : pactum sempiternum erit eis. Et fundabo eos, et multiplicabo, et dabo sanctificationem meam in medio eorum in perpetuum.

27 Et erit tabernaculum meum in eis : et ero eis Deus, et ipsi erunt mihi populus.

28 Et scient gentes quia ego Dominus sanctificator Israël, cum fuerit sanctificatio mea in medio eorum in perpetuum.

   

Ze Swedenborgových děl

 

Arcana Coelestia # 2916

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 10837  
  

2916. Quod ‘date mihi possessionem sepulcri vobiscum’ significet quod regenerari possint, constat a significatione ‘sepulcri’; sepulcrum in sensu interno Verbi significat vitam seu caelum, et in opposito sensu mortem seu infernum; quod vitam seu caelum, causa est quia angeli, qui in sensu interno Verbi sunt, nullam ideam sepulcri habeant, quia nullam mortis, quare loco sepulcri non aliud percipiunt quam continuationem vitae, ita resurrectionem; resurgit enim homo quoad spiritum, et sepelitur quoad corpus, videatur n. 1854; et quia ‘sepultura’ significat resurrectionem, etiam significat regenerationem, 1 nam regeneratio est prima hominis resurrectio, moritur enim tunc quoad priorem hominem, et resurgit quoad novum; per regenerationem fit homo a mortuo vivus; inde significatio sepulcri in sensu interno; cum idea sepulcri sistitur, quod obveniat angelis idea regenerationis, patet quoque ab illis quae de infantibus, n. 2299, relata sunt.

[2] Quod ‘sepulcrum’ in opposito sensu significet mortem seu infernum, inde est quia mali resurgunt non ad vitam 2 ; ideo cum agitur de malis, et memoratur sepulcrum, tunc non alia idea angelis obvenit quam inferni; ea causa est quod etiam infernum in Verbo dicatur sepulcrum.

[3] Quod ‘sepulcrum’ significet resurrectionem, tum regenerationem, patet apud Ezechielem,

Propterea propheta, et dicas ad eos, Ita dicit Dominus Jehovih, Ecce Ego aperiam sepulcra vestra, et ascendere faciam vos e sepulcris vestris, popule mi, et adducam vos ad humum Israelis, et cognoscetis quod Ego Jehovah, in aperiendo Me sepulcra vestra, et ascendere faciendo e sepulcris vestris, popule mi; et dedero spiritum Meum in vos et vivetis, et collocavero vos super humo vestra, 37:12-14;

ubi propheta agit de ossibus vivificatis, ac in sensu interno de regeneratione; quod de regeneratione, manifeste patet, dicitur enim ‘cum dedero spiritum Meum in vos et vivetis, et collocavero vos super humo vestra’; ‘sepulcra’ hic pro priore homine, ac ejus malis et falsis, quae aperire et a quibus ascendere, est regenerari; ita perit et quasi exuitur idea sepulcri, cum subit idea regenerationis seu novae vitae:

[4] Quod sepulcra aperta sint, et, multa corpora dormientium sanctorum resurrexerint, et exiverint e sepulcris suis post resurrectionem Domini, et ingressi in sanctam urbem, et apparuerint multis, Matth. 27:52, 53,

simile involvit, nempe resurrectionem ex resurrectione Domini, et in sensu interiore quamlibet resurrectionem. Quod ‘Dominus 3 exsuscitaverit Lazarum e mortuis’, Joh. 11:1 seq. etiam involvit novae Ecclesiae a gentibus resuscitationem; omnia enim miracula quae a Domino facta sunt, quia Divina, status Ecclesiae Ipsius involvebant. Etiam simile, quod

‘vir qui conjectus in sepulcrum Elisaei, cum tangeret ossa illius, revixerit’, 2 Reg. 13:20, 21;

per ‘Elisaeum’ enim repraesentatus est Dominus.

[5] Quia sepultura significabat resurrectionem in communi et quamcumque, ideo antiqui de sepulturis suis, et de locis ubi sepelirentur, maximopere solliciti fuerunt, ut Abrahamus quod sepeliretur in Hebrone in terra Canaan, tum Isacus et Jacobus, cum uxoribus eorum, Gen. 47:29-31; 49:30-32;

Josephus, quod ossa ejus ab Aegypto in terram Canaanem transferrentur, Gen. 50:25; Exod. 13:19; Jos. 24:32; David et reges post illum, quod sepelirentur in Zione, I Reg. 2:10; 11:43; 14:31; 15:8, 24; 22:51 [KJV 50]; 2 Reg. 8:24, 12:22; 14:20; 15:7, 38; 16:20;

causa erat quia terra Canaan, tum Zion, repraesentabant et significabant regnum Domini, et ‘sepultura’ resurrectionem; 4 at quod locus nihil faciat ad resurrectionem, cuivis constare potest.

[6] Quod ‘sepultura’ significet resurrectionem ad vitam, etiam patet ab aliis repraesentativis, ut quod impii non plangerentur, nec sepelirentur, sed projicerentur, Jer. 8:2; 14:16; 16:4, 6; 20:6; 22:19; 25:33; 2 Reg. 9:10; Apoc. 11:9;

et quod impii, qui sepulti, e sepulcris ejicerentur, Jer. 8:1, 2; 2 Reg. 23:16-18. Quod autem ‘sepulcrum’ in opposito sensu significet mortem seu infernum, videatur Esai. 14:19-21; Ezech. 32:21-23, 25-26; Ps. 88:5, 6, 11, 12 [KJV 4, 5, 10, 11]; Num. 19:16, 18, 19.

Poznámky pod čarou:

1. This passage in the Manuscript reads: nam regeneratio est prima hominis resurrectio, moritur enim tunc quoad priorem hominem, 'hoc est quoad ejus amores et concupiscentias, ' et resurgit quoad novumet hujus amores et affectiones'; per regenerationem fit homo a mortuo vivus; inde significatio sepulchri in sensu interno; ‘cum apud hominem legentem Verbum idea est sepulchri, apud angelos apud eum est idea novae vitae; perit enim ex idea hominis, quae transit ad angelos, omne id quod mere corporeum, terrestre et mundanum est, et solum manet, aut loco ejus succedit, id quod caeleste est, caeleste quod illis, est resurrectio et regeneratio; ’ quod sepulchrum sit regeneratio. The three passages in inverted commas are lightly deleted.

2. The Manuscript inserts sed ad mortem.

3. The Manuscript has excitaverit

4. The Manuscript has sed

  
/ 10837  
  

This is the Third Latin Edition, published by the Swedenborg Society, in London, between 1949 and 1973.