Bible

 

Ezechiel 37

Studie

   

1 Facta est super me manus Domini, et eduxit me in spiritu Domini, et dimisit me in medio campi, qui erat plenus ossibus.

2 Et circumduxit me per ea in gyro : erant autem multa valde super faciem campi, siccaque vehementer.

3 Et dixit ad me : Fili hominis, putasne vivent ossa ista ? Et dixi : Domine Deus, tu nosti.

4 Et dixit ad me : Vaticinare de ossibus istis, et dices eis : Ossa arida, audite verbum Domini.

5 Hæc dicit Dominus Deus ossibus his : Ecce ego intromittam in vos spiritum, et vivetis.

6 Et dabo super vos nervos, et succrescere faciam super vos carnes, et superextendam in vobis cutem, et dabo vobis spiritum, et vivetis : et scietis quia ego Dominus.

7 Et prophetavi sicut præceperat mihi : factus est autem sonitus, prophetante me, et ecce commotio : et accesserunt ossa ad ossa, unumquodque ad juncturam suam.

8 Et vidi, et ecce super ea nervi et carnes ascenderunt, et extenta est in eis cutis desuper, et spiritum non habebant.

9 Et dixit ad me : Vaticinare ad spiritum : vaticinare, fili hominis, et dices ad spiritum : Hæc dicit Dominus Deus : A quatuor ventis veni, spiritus, et insuffla super interfectos istos, et reviviscant.

10 Et prophetavi sicut præceperat mihi : et ingressus est in ea spiritus, et vixerunt : steteruntque super pedes suos, exercitus grandis nimis valde.

11 Et dixit ad me : Fili hominis, ossa hæc universa, domus Israël est. Ipsi dicunt : Aruerunt ossa nostra, et periit spes nostra, et abscissi sumus.

12 Propterea vaticinare, et dices ad eos : Hæc dicit Dominus Deus : Ecce ego aperiam tumulos vestros, et educam vos de sepulchris vestris, populus meus, et inducam vos in terram Israël.

13 Et scietis quia ego Dominus, cum aparuero sepulchra vestra, et eduxero vos de tumulis vestris, popule meus,

14 et dedero spiritum meum in vobis, et vixeritis : et requiescere vos faciam super humum vestram, et scietis quia ego Dominus locutus sum, et feci, ait Dominus Deus.

15 Et factus est sermo Domini ad me, dicens :

16 Et tu, fili hominis, sume tibi lignum unum, et scribe super illud : Judæ, et filiorum Israël sociorum ejus : et tolle lignum alterum, et scribe super illud : Joseph, ligno Ephraim, et cunctæ domui Israël sociorumque ejus.

17 Et adjunge illa unum ad alterum tibi in lignum unum : et erunt in unionem in manu tua.

18 Cum autem dixerint ad te filii populi tui loquentes : Nonne indicas nobis quid in his tibi velis ?

19 loqueris ad eos : Hæc dicit Dominus Deus : Ecce ego assumam lignum Joseph, quod est in manu Ephraim, et tribus Israël, quæ sunt ei adjunctæ, et dabo eas pariter cum ligno Juda, et faciam eas in lignum unum : et erunt unum in manu ejus.

20 Erunt autem ligna super quæ scripseris in manu tua, in oculis eorum.

21 Et dices ad eos : Hæc dicit Dominus Deus : Ecce ego assumam filios Israël de medio nationum ad quas abierunt : et congregabo eos undique, et adducam eos ad humum suam.

22 Et faciam eos in gentem unam in terra in montibus Israël, et rex unus erit omnibus imperans : et non erunt ultra duæ gentes, nec dividentur amplius in duo regna :

23 neque polluentur ultra in idolis suis, et abominationibus suis, et cunctis iniquitatibus suis : et salvos eos faciam de universis sedibus in quibus peccaverunt, et emundabo eos : et erunt mihi populus, et ego ero eis Deus.

24 Et servus meus David rex super eos, et pastor unus erit omnium eorum. In judiciis meis ambulabunt, et mandata mea custodient, et facient ea.

25 Et habitabunt super terram quam dedi servo meo Jacob, in qua habitaverunt patres vestri : et habitabunt super eam ipsi, et filii eorum, et filii filiorum eorum, usque in sempiternum : et David servus meus princeps eorum in perpetuum.

26 Et percutiam illis fœdus pacis : pactum sempiternum erit eis. Et fundabo eos, et multiplicabo, et dabo sanctificationem meam in medio eorum in perpetuum.

27 Et erit tabernaculum meum in eis : et ero eis Deus, et ipsi erunt mihi populus.

28 Et scient gentes quia ego Dominus sanctificator Israël, cum fuerit sanctificatio mea in medio eorum in perpetuum.

   

Ze Swedenborgových děl

 

Arcana Coelestia # 1292

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 10837  
  

1292. Quod ‘invenerunt vallem in terra Shinar’ significet quod cultus magis immundus et profanus fieret, constat a significatione ‘vallis’ et a significatione ‘terrae Shinar’: quod vallem attinet, in Verbo ‘montes’ significant amorem seu charitatem, quia altissima, seu quod idem est, intima in cultu, ut ostensum prius n. 795; ‘vallis’ inde significat quod infra montes, seu quod inferius, aut quod idem, exterius in cultu est: ‘terra Shinar’ autem significat cultum externum in quo profanum, ut ostensum prius n. 1183; ita hic, ‘quod invenerint vallem in terra Shinar’ significat quod cultus magis immundus et profanus fieret.

[2] In primo versu actum est de Ecclesia, quod ‘ei unum labium et una verba’ seu una doctrina in communi et in particulari; in hoc versu autem agitur de declinatione Ecclesiae, nempe quod ‘proficiscerentur ab oriente’, hoc est, quod recedere coeperint a charitate nam quantum Ecclesia seu homo Ecclesiae recedit a charitate, tantum ejus cultus a sancto, aut tantum ejus cultus accedit ad immundum e profanum: ‘quod invenerint vallem in terra Shinar’ significat declinationem Ecclesiae seu cultus ad profanum, est inde quia vallis est humile quoddam inter montes, per quos significantur sancta amoris seu sancta charitatis in cultu, ut dictum; ut quoque constare potest significatione ‘vallis’ in Verbo, ubi aliquibus nominibus in lingua originali exprimitur, quibus significantur, cum in illo sensu, minus et magis profana in cultu;

[3] quod ‘valles’ talia significent, constat apud Esaiam,

Onus vallis visionis:... nam dies tumultus, et conculcationis et perplexitatis Domino Jehovih Zebaoth, in valle visionis 22:1, 5;

‘vallis visionis’ pro phantasiis et ratiociniis per quae cultus falsificatur et tandem profanatur:

apud Jeremiam,

Quomodo dicis, Non polluta sum, post baales non ambulavi vide viam tuam in valle, 2:23;

‘vallis’ pro cultu immundo:

apud eundem,

Aedificarunt excelsa Topheth, quae in valle filii Hinnom; ... quare ecce dies venientes, et non dicetur amplius Topheth aut vallis filii Hinnom, sed vallis occisionis, 7:31, 32; 19:6;

[4]‘vallis Hinnom’ pro inferno, tum pro profanatione veri et boni:

apud Ezechielem,

Sic dixit Dominus Jehovih montibus et collibus, alveis e vallibus, Ecce Me, Ego adducens supra vos gladium, et perdam excelsa vestra, 6:3;

apud eundem,

Dabo Gogo locum ibi sepulcri in Israele, vallem transeuntium versus orientem maris, ... et vocabunt vallem multitudinis Gogi, 39:11, 15;

ubi de cultu in externis, ‘vallis’ pro tali cultu. Sed cum cultus adhuc non ita profanus factus, exprimitur is per nomen vallis quo in hoc versu, ut apud Esaiam,

Aperiam super clivis fluvios, et in medio vallium fonte ponam, desertum in stagnum aquarum, et terram siccam in exitus aquarum, 41:18;

ubi de illis qui in ignorantia seu extra cognitiones fidei et charitatis sed usque in charitate sunt, ‘vallis’ hic pro illis; similiter vallis apud Ezech. 37:1.

  
/ 10837  
  

This is the Third Latin Edition, published by the Swedenborg Society, in London, between 1949 and 1973.