Bible

 

Ezechiel 1

Studie

1 Et factum est in trigesimo anno, in quarto, in quinta mensis, cum essem in medio captivorum juxta fluvium Chobar, aperti sunt cæli, et vidi visiones Dei.

2 In quinta mensis, ipse est annus quintus transmigrationis regis Joachim,

3 factum est verbum Domini ad Ezechielem filium Buzi sacerdotem, in terra Chaldæorum, sicut flumen Chobar : et facta est super eum ibi manus Domini.

4 Et vidi, et ecce ventus turbinis veniebat ab aquilone, et nubes magna, et ignis involvens, et splendor in circuitu ejus : et de medio ejus, quasi species electri, id est, de medio ignis :

5 et in medio ejus similitudo quatuor animalium. Et hic aspectus eorum, similitudo hominis in eis.

6 Quatuor facies uni, et quatuor pennæ uni.

7 Pedes eorum, pedes recti, et planta pedis eorum quasi planta pedis vituli : et scintillæ quasi aspectus æris candentis.

8 Et manus hominis sub pennis eorum, in quatuor partibus : et facies et pennas per quatuor partes habebant.

9 Junctæque erant pennæ eorum alterius ad alterum : non revertebantur cum incederent, sed unumquodque ante faciem suam gradiebatur.

10 Similitudo autem vultus eorum, facies hominis et facies leonis a dextris ipsorum quatuor, facies autem bovis a sinistris ipsorum quatuor, et facies aquilæ desuper ipsorum quatuor.

11 Facies eorum et pennæ eorum extentæ desuper : duæ pennæ singulorum jungebantur, et duæ tegebant corpora eorum.

12 Et unumquodque eorum coram facie sua ambulabat : ubi erat impetus spiritus, illuc gradiebantur, nec revertebantur cum ambularent.

13 Et similitudo animalium, aspectus eorum quasi carbonum ignis ardentium, et quasi aspectus lampadarum : hæc erat visio discurrens in medio animalium, splendor ignis, et de igne fulgur egrediens.

14 Et animalia ibant et revertebantur, in similitudinem fulguris coruscantis.

15 Cumque aspicerem animalia, apparuit rota una super terram juxta animalia, habens quatuor facies.

16 Et aspectus rotarum et opus earum quasi visio maris : et una similitudo ipsarum quatuor : et aspectus earum et opera quasi sit rota in medio rotæ.

17 Per quatuor partes earum euntes ibant, et non revertebantur cum ambularent.

18 Statura quoque erat rotis, et altitudo, et horribilis aspectus : et totum corpus oculis plenum in circuitu ipsarum quatuor.

19 Cumque ambularent animalia, ambulabant pariter et rotæ juxta ea : et cum elevarentur animalia de terra, elevabantur simul et rotæ.

20 Quocumque ibat spiritus, illuc, eunte spiritu, et rotæ pariter elevabantur sequentes eum : spiritus enim vitæ erat in rotis.

21 Cum euntibus ibant, et cum stantibus stabant : et cum elevatis a terra, pariter elevabantur et rotæ sequentes ea, quia spiritus vitæ erat in rotis.

22 Et similitudo super capita animalium firmamenti, quasi aspectus crystalli horribilis, et extenti super capita eorum desuper.

23 Sub firmamento autem pennæ eorum rectæ alterius ad alterum : unumquodque duabus alis velabat corpus suum, et alterum similiter velabatur.

24 Et audiebam sonum alarum, quasi sonum aquarum multarum, quasi sonum sublimis Dei : cum ambularent, quasi sonus erat multitudinis ut sonus castrorum : cumque starent, demittebantur pennæ eorum.

25 Nam cum fieret vox super firmamentum quod erat super caput eorum, stabant, et submittebant alas suas.

26 Et super firmamentum, quod erat imminens capiti eorum, quasi aspectus lapidis sapphiri similitudo throni : et super similitudinem throni similitudo quasi aspectus hominis desuper.

27 Et vidi quasi speciem electri, velut aspectum ignis, intrinsecus ejus per circuitum : a lumbis ejus et desuper, et a lumbis ejus usque deorsum, vidi quasi speciem ignis splendentis in circuitu,

28 velut aspectum arcus cum fuerit in nube in die pluviæ. Hic erat aspectus splendoris per gyrum.

Ze Swedenborgových děl

 

Arcana Coelestia # 7091

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 10837  
  

7091. ‘Ita dixit Jehovah, Deus Israelis’: quod significet ex Divino Humano Domini, nempe exhortatio ad illos qui contra vera Ecclesiae, constat ex eo quod per ‘Jehovam, Deum Israelis’ intelligatur Dominus quoad Divinum Humanum; quod Dominus sit Jehovah in Verbo 1 , videatur n. 1343, 1736, 2921, 3023, 3035, 5041, 5663, 6281, 2 6303, 6905; ‘Deus Israelis’ vocatur quia per ‘Israelem’ significatur regnum Domini spirituale 3 , n. 6426, 6637, et quia Dominus per Adventum Suum in mundum illos qui ab eo regno seu ab ea Ecclesia fuerunt salvavit, n. 6854, 6914, 7035; 4 quod ‘Deus Israelis’ sit Dominus quoad Divinum Humanum, est quia illi qui ab ea Ecclesia 5 sunt de omni spirituali et caelesti naturales ideas habent, et quoque de Divino; quapropter nisi de Divino, ut de homine naturali, cogitarent, non possent Divino per aliquid affectionis conjungi; 6 nam si de Divino non sicut de homine naturali cogitarent, de Divino vel nullas vel enormes ideas haberent, et sic Divinum conspurcarent; inde est quod per ‘Deum Israelis’ intelligatur Dominus quoad Divinum Humanum, et quidem quoad Divinum Naturale; quod per ‘Israelem’ et ‘Jacobum’ in sensu supremo intelligatur Dominus quoad Divinum Naturale, per ‘Israelem’ quoad Divinum Naturale internum, et per ‘Jacobum’ quoad Divinum Naturale externum, videatur n. 4570; et quod illi qui ab Ecclesia spirituali sunt salvati fuerint et salventur per Divinum Humanum Domini, n. 2833, 2834; tum quod spiritualis Ecclesiae homo, qui ‘Israel’, sit interior naturalis, n. 4286, 4402.

[2] Ex his nunc patet 7 cur Dominus in Verbo dicitur ‘Jehovah, Deus Israelis’ et ‘Jehovah Sanctus Israelis’; quisque 8 scire potest quod Divinum ita nominatum non sit 9 nisi convenienter ad aliquod Sanctum non apparens in sensu litterae. Quod Dominus quoad Divinum Naturale intelligatur per ‘Deum Israelis’ 10 , patet a pluribus locis in Verbo, manifeste ab his, Quod Moscheh et Aharon, Nadab et Abihu, et septuaginta seniores Israelis, viderent Deum Israelis, sub Cujus pedibus quasi opus lapidis sapphiri, et quasi substantia caeli quoad munditiem, Exod. 24:9, 10:

[3] quod Dominus fuerit, et non Jehovah, Qui Pater vocatur, constat a Domini verbis apud Johannem, Deum nemo vidit unquam, 1:18;

Neque vocem Ipsius audivistis unquam, neque speciem Ipsius vidistis, 5:37:

apud Esaiam,

Dabo tibi thesauros tenebrarum, et occultas opes latebrarum, ut cognoscas quod Ego Jehovah, Qui vocaverim te nomine tuo, Deus Israelis, 45:3:

apud Ezechielem,

Super capite Cheruborum quasi aspectus lapidis sapphiri, similitudo throni, et super similitudine throni, similitudo quasi aspectus hominis super illo, superius; et illi aspectus ignis et iridis, et splendoris circumcirca, 1:26-28;

illa dicuntur gloria Jehovae, et 11 Dei Israelis, 12 ibid. 1:28, 13 8:4, 9:3, 10:19, 20;

et quoque ubi agitur de Novo Templo, apud eundem, 43:2, 44:2;

praeter 14 in pluribus aliis locis, ut Esai. 17:6, 21:10, 17, 24:15, 41:17; Ps. 41:14 15 [KJV 13], 59:6 16 [KJV 5], 68:9, 36 17 [KJV 8, 35], 69:7 18 [KJV 6], 63:18, et alibi: tum quoque SANCTUS ISRAELIS, Esai. 1:4, 5:19, 24, 10:20, 17:7, 30:11, 12, 15, 49:7, 60:9, 14; Ezech. 39:7.

[4] Quod Deus Israelis et Sanctus Israelis sit Dominus quoad Divinum Humanum, constat quoque ex eo quod dicatur Redemptor, Salvator, 19 Factor: REDEMPTOR apud Esaiam,

Redemptor noster Jehovah Zebaoth, nomen Ipsius Sanctus Israelis, 47:4:

tum 41:14, 43:14, 48:17 20 , 54:5; SALVATOR, apud Esai. 43:3; FACTOR apud Esai. 45:11. Ex his etiam patet quod per Jehovam in Verbo Veteris Testamenti non alius intelligatur quam Dominus, nam dicitur JEHOVAH DEUS et SANCTUS ISRAELIS, REDEMPTOR, SALVATOR, FACTOR: 21 Jehovah Redemptor et Salvator, 19 apud Esaiam Ut sciant omnis caro quod Ego Jehovah Salvator tuus, et Redemptor tuus, fortis Jacobi, 49:26:

apud eundem,

Ut scias quod Ego Jehovah Salvator tuus, et Redemptor tuus, potens 22 Jacobi, 60:16,

ut et 23 Esai. 43:14, 44:6, 24, 54:8, 63:16; Ps. 19:15 24 [KJV 14].

[5] Quod Dominus salvaverit Israelem, hoc est, illos qui ab Ecclesia spirituali, apud Esaiam,

Misericordias Jehovae commemorabo, laudes Jehovae, juxta omne quod retribuit nobis Jehovah, multus bonitate domui Israelis; dixit, Certe populus Meus illi, filii qui non mentiuntur; ideoque factus est illis in Salvatorem; in omni angustia illorum, Ipsi angustia; et angelus facierum Ipsius liberavit illos; ob amorem Suum, et indulgentiam Suam, Hic redemit illos, et assumpsit illos, et portavit illos omnibus diebus aeternitatis, 63:7-9.

Poznámky pod čarou:

1. The Manuscript inserts Veteris Testamenti.

2. The following number or numbers appear out of sequence in both the Manuscript and the first Latin edition, but they have been reordered in this edition.

3. The Manuscript inserts in coelis et inde Ecclesia spiritualis.

4. The Manuscript inserts et.

5. spirituali

6. et insuper

7. unde in Verbo Dominus

8. The following two (or in some cases more) words are transposed in the Manuscript.

9. absque causa et quod ita nominetur

10. The Manuscript inserts et per Sanctum Israelis.

11. The following word or phrase is crossed out in the Manuscript, but it does appear in the first edition.

12. apud eundem

13. The Manuscript inserts et gloria Dei Israelis.

14. The Manuscript places this after aliis.

15. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

16. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

17. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

18. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

19. The Manuscript inserts et.

20. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

21. The Manuscript inserts et quoque.

22. Israelis, in the Manuscript, the First Latin Edition.

23. The Manuscript has these references after Jehovah Redemptor in line 9.

24. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

  
/ 10837  
  

This is the Third Latin Edition, published by the Swedenborg Society, in London, between 1949 and 1973.