Bible

 

Exodus 8

Studie

   

1 Dixit quoque Dominus ad Moysen : Ingredere ad Pharaonem, et dices ad eum : Hæc dicit Dominus : Dimitte populum meum, ut sacrificet mihi :

2 sin autem nolueris dimittere, ecce ego percutiam omnes terminos tuos ranis,

3 et ebulliet fluvius ranis : quæ ascendent, et ingredientur domum tuam, et cubiculum lectuli tui, et super stratum tuum, et in domos servorum tuorum, et in populum tuum, et in furnos tuos, et in reliquias ciborum tuorum :

4 et ad te, et ad populum tuum, et ad omnes servos tuos intrabunt ranæ.

5 Dixitque Dominus ad Moysen : Dic ad Aaron : Extende manum tuam super fluvios ac super rivos et paludes, et educ ranas super terram Ægypti.

6 Et extendit Aaron manum super aquas Ægypti, et ascenderunt ranæ, operueruntque terram Ægypti.

7 Fecerunt autem et malefici per incantationes suas similiter, eduxeruntque ranas super terram Ægypti.

8 Vocavit autem Pharao Moysen et Aaron, et dixit eis : Orate Dominum ut auferat ranas a me et a populo meo, et dimittam populum ut sacrificet Domino.

9 Dixitque Moyses ad Pharaonem : Constitue mihi quando deprecer pro te, et pro servis tuis, et pro populo tuo, ut abigantur ranæ a te, et a domo tua, et a servis tuis, et a populo tuo : et tantum in flumine remaneant.

10 Qui respondit : Cras. At ille : Juxta, inquit, verbum tuum faciam : ut scias quoniam non est sicut Dominus Deus noster.

11 Et recedent ranæ a te, et a domo tua, et a servis tuis, et a populo tuo : et tantum in flumine remanebunt.

12 Egressique sunt Moyses et Aaron a Pharaone : et clamavit Moyses ad Dominum pro sponsione ranarum quam condixerat Pharaoni.

13 Fecitque Dominus juxta verbum Moysi : et mortuæ sunt ranæ de domibus, et de villis, et de agris.

14 Congregaveruntque eas in immensos aggeres, et computruit terra.

15 Videns autem Pharao quod data esset requies, ingravavit cor suum, et non audivit eos, sicut præceperat Dominus.

16 Dixitque Dominus ad Moysen : Loquere ad Aaron : Extende virgam tuam, et percute pulverem terræ : et sint sciniphes in universa terra Ægypti.

17 Feceruntque ita. Et extendit Aaron manum, virgam tenens : percussitque pulverem terræ, et facti sunt sciniphes in hominibus, et in jumentis : omnis pulvis terræ versus est in sciniphes per totam terram Ægypti.

18 Feceruntque similiter malefici incantationibus suis, ut educerent sciniphes, et non potuerunt : erantque sciniphes tam in hominibus quam in jumentis.

19 Et dixerunt malefici ad Pharaonem : Digitus Dei est hic ; induratumque est cor Pharaonis, et non audivit eos sicut præceperat Dominus.

20 Dixit quoque Dominus ad Moysen : Consurge diluculo, et sta coram Pharaone : egredietur enim ad aquas : et dices ad eum : Hæc dicit Dominus : Dimitte populum meum ut sacrificet mihi.

21 Quod si non dimiseris eum, ecce ego immittam in te, et in servos tuos, et in populum tuum, et in domos tuas, omne genus muscarum : et implebuntur domus Ægyptiorum muscis diversi generis, et universa terra in qua fuerint.

22 Faciamque mirabilem in die illa terram Gessen, in qua populus meus est, ut non sint ibi muscæ : et scias quoniam ego Dominus in medio terræ.

23 Ponamque divisionem inter populum meum et populum tuum : cras erit signum istud.

24 Fecitque Dominus ita. Et venit musca gravissima in domos Pharaonis et servorum ejus, et in omnem terram Ægypti : corruptaque est terra ab hujuscemodi muscis.

25 Vocavitque Pharao Moysen et Aaron, et ait eis : Ite et sacrificate Deo vestro in terra hac.

26 Et ait Moyses : Non potest ita fieri : abominationes enim Ægyptiorum immolabimus Domino Deo nostro : quod si mactaverimus ea quæ colunt Ægyptii coram eis, lapidibus nos obruent.

27 Viam trium dierum pergemus in solitudinem : et sacrificabimus Domino Deo nostro, sicut præcepit nobis.

28 Dixitque Pharao : Ego dimittam vos ut sacrificetis Domino Deo vestro in deserto : verumtamen longius ne abeatis, rogate pro me.

29 At ait Moyses : Egressus a te, orabo Dominum : et recedet musca a Pharaone, et a servis suis, et a populo ejus cras : verumtamen noli ultra fallere, ut non dimittas populum sacrificare Domino.

30 Egressusque Moyses a Pharaone, oravit Dominum.

31 Qui fecit juxta verbum illius, et abstulit muscas a Pharaone, et a servis suis, et a populo ejus : non superfuit ne una quidem.

32 Et ingravatum est cor Pharaonis, ita ut nec hac quidem vice dimitteret populum.

   

Ze Swedenborgových děl

 

Arcana Coelestia # 7456

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 10837  
  

7456. ‘Nonne lapidabunt nos?’: quod significet quod sic vera fidei, quae cultus, exstinguerent, constat ex significatione ‘lapidare’ quod sit exstinguere et delere falsa, at in opposito sensu quando a malis, quod sit exstinguere et delere vera quae fidei; si 1 taetra et spurca infernalia, de quibus supra n. 7454, influerent apud illos qui in sancto cultus sunt, quod sanctum cultus exstingueretur; 2 causa est quia homo cum in sancto cultus est, detinetur a talibus, et qui in bono fidei et vitae sunt elevantur a sensuali ubi talia; at cum objecta talia influunt, tunc excitantur spurca quae in sensuali, a quibus homo, cum in sancto cultus est, ut dictum, detinetur, et qui in bono sunt elevantur, inde exstinguitur sanctum cultus; hoc etiam patere potest ab experientia, cum enim objectum spurcum apparet et non removetur, cum homo est in cultu Divino, perit et exstinguitur tam diu cultus; haec sunt quae intelliguntur per quod illi qui in falsis ex malis, si in propinquitate essent, vera fidei quae cultus exstinguerent.

[2] 3 Quod significationem lapidare attinet, sciendum quod fuerint binae poenae mortis apud Israelitas et Judaeos, apud quos Ecclesiae repraesentativum institutum fuerat, una poena mortis erat lapidatio, altera erat suspensio super ligno; lapidatio erat si quis destruere vellet vera cultus quae mandata fuerunt 4 , et suspensio 5 si quis destruere vellet bonum 6 vitae; quod illi lapidarentur qui destruere vellent vera quae cultus, erat quia lapis significabat verum, et in opposito sensu falsum, n. 643, 1298, 3720, 6426; et quod illi suspenderentur super ligno qui destruere vellent bonum quod vitae, erat quia lignum significabat bonum, et in opposito sensu malum cupiditatum, n. 643, 2784, 2812, 3720.

[3] Quod lapidationis poena fuerit si quis 7 destrueret vera quae cultus, patet ex his locis:

apud Ezechielem,

Tandem ascendere facient super te coetum, et lapidabunt te lapide, et dissecabunt te gladiis suis, 16:40;

ibi de Hierosolyma perversa, et de destructione veri fidei per falsa; inde dicitur quod ‘lapidabunt lapide’, et quoque quod ‘dissecabunt gladiis’, ‘gladius’ enim significat verum pugnans et destruens falsum, et in opposito sensu falsum pugnans ac destruens 8 verum, n. 2799, 4499, 6353, 7102

[4] similiter alibi apud eundem,

Ascendere fac contra illas coetum, ut lapident illas lapide coetus, et discindant illas gladiis suis, 23:[46, ] 47; ibi de Hierosolyma et Samaria, per quas significatur Ecclesia, per Hierosolymam Ecclesia caelestis spiritualis, per Samariam Ecclesia spiritualis, et in capite illo describitur quomodo in illis destructa 9 sunt bona et vera fidei:

[5] apud Moschen,

Si quando cornu ferierit bos virum aut mulierem, ut moriatur, lapidando lapidabitur bos, Exod. 21:28;

‘ferire cornu virum aut mulierem’ significat falsum pugnans et destruens verum et bonum, ‘cornu’ enim est falsum pugnans et quoque potentia falsi, n. 2832; per ‘virum et feminam’ significatur in Verbo verum et bonum; inde patet quis sensus internus illius mandati est, et quae causa quod ‘bos lapidaretur’:

[6] apud eundem,

Blasphemans nomen Jehovae occidendo occidetur, lapidando lapidabunt illum omnis contio, Lev. 24:16;

‘blasphemare nomen Jehovae’ significat per falsa malevola violentiam inferre veris et bonis quae cultus; quod ‘nomen Jehovae’ 10 sit omne in uno complexu per quod Jehovah colitur, videatur n. 2724, 3006, ita quod sit omne fidei et charitatis, n. 6674; inde quoque filius mulieris Israelitidis, qui 11 blasphemabat nomen Jehovae, educebatur extra castra et lapidabatur, Lev. 24:11, 14, 23.

Etiam jussum fuit ut qui servirent aliis diis lapidarentur, Deut. 17:3, 5 12 :

tum qui incitarent ad serviendum aliis diis, Deut. 13:7-11;

per ‘servire aliis diis’ significatur cultus 13 profanus per quem 14 verus cultus exstinguitur.

[7] Quod puella maritata, si non inventae virginitates apud illam, lapidaretur, quia stultitiam fecit in Israele, scortando in domo patris sui, Deut. 22:20, 21, erat quia per ‘scortationem’ significabatur falsificatio veri, ita destructio ejus, n. 2466, 4865. Quod si cubuerit vir in urbe cum puella virgine desponsata viro, ambo lapidarentur, Deut. 22:23, 24, erat ob eandem causam, nempe ob scortationem, nam scortatio spiritualis est falsificatio veri:

apud Lucam, Concludebant apud seipsos, Si dicerent quod baptisma Johannis e caelo esset, diceret, Quare non credidistis illi? Si vero dicerent, Ex hominibus, omnis populus lapidaret illos, 20:5, 6;

hic quoque ‘lapidatio’ dicitur quia contra verum.

Quod Judaei vellent lapidare Jesum quia dixit quod priusquam Abraham fuit, Ipse esset, Joh. 8:58, 59, erat quia gens illa credebat id falsum esse. Similiter quod lapidare vellent Jesum, quia dixit quod Ipse et Pater Ipsius unum essent, Joh. 10:30-33;

hoc enim credebant esse blasphemiam, ut quoque ibi dicitur. Ex his nunc patet quid lapidatio et cur mandata, et quoque quod poena lapidationis ab antiquis temporibus, 15 quia in Aegypto, fuerit derivata a repraesentativis Ecclesiae Antiquae.

Poznámky pod čarou:

1. The Manuscript inserts enim.

2. exularent enim illa sensuali, a quo sic elevari (sentence apparently unfinished)

3. Fuerunt

4. The Manuscript inserts per Moschen.

5. The Manuscript inserts erat.

6. The Manuscript inserts quod.

7. destruxerit

8. vera

9. fidei vera et bona

10. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

11. blasphemavit

12. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

13. The Manuscript inserts falsus et.

14. vera cultus exstinguuntur, per Deos enim in Verbo significantur vera, et in opposito sensu falsa, Arcana Coelestia 4295, 4402, 4402 f. , 4544, 7010, 7268

15. in Ecclesia repraesentativa fuerit recepta, et quod fuerit pro illis qui vera cultus violabant, inde est quod in Aegypto fuit etiam pro illis qui alium deumcolebant, et quidem cultum quem aversarentur, et hic sacrificia, quae abominati sunt

  
/ 10837  
  

This is the Third Latin Edition, published by the Swedenborg Society, in London, between 1949 and 1973.