Bible

 

Exodus 30

Studie

   

1 Facies quoque altare ad adolendum thymiama, de lignis setim,

2 habens cubitum longitudinis, et alterum latitudinis, id est, quadrangulum, et duos cubitos in altitudine. Cornua ex ipso procedent.

3 Vestiesque illud auro purissimo, tam craticulam ejus, quam parietes per circuitum, et cornua. Faciesque ei coronam aureolam per gyrum,

4 et duos annulos aureos sub corona per singula latera, ut mittantur in eos vectes, et altare portetur.

5 Ipsos quoque vectes facies de lignis setim, et inaurabis.

6 Ponesque altare contra velum, quod ante arcum pendet testimonii coram propitiatorio quo tegitur testimonium, ubi loquar tibi.

7 Et adolebit incensum super eo Aaron, suave fragrans, mane. Quando componet lucernas, incendet illud :

8 et quando collocabit eas ad vesperum, uret thymiama sempiternum coram Domino in generationes vestras.

9 Non offeretis super eo thymiama compositionis alterius, nec oblationem, et victimam, nec libabitis libamina.

10 Et deprecabitur Aaron super cornua ejus semel per annum, in sanguine quod oblatum est pro peccato, et placabit super eo in generationibus vestris. Sanctum sanctorum erit Domino.

11 Locutusque est Dominus ad Moysen, dicens :

12 Quando tuleris summam filiorum Israël juxta numerum, dabunt singuli pretium pro animabus suis Domino, et non erit plaga in eis, cum fuerint recensiti.

13 Hoc autem dabit omnis qui transit ad nomen, dimidium sicli juxta mensuram templi (siclus viginti obolos habet) ; media pars sicli offeretur Domino.

14 Qui habetur in numero, a viginti annis et supra, dabit pretium.

15 Dives non addet ad medium sicli, et pauper nihil minuet.

16 Susceptamque pecuniam, quæ collata est a filiis Israël, trades in usus tabernaculi testimonii, ut sit monimentum eorum coram Domino, et propitietur animabus eorum.

17 Locutusque est Dominus ad Moysen, dicens :

18 Facies et labrum æneum cum basi sua ad lavandum : ponesque illud inter tabernaculum testimonii et altare. Et missa aqua,

19 lavabunt in ea Aaron et filii ejus manus suas ac pedes,

20 quando ingressuri sunt tabernaculum testimonii, et quando accessuri sunt ad altare, ut offerant in eo thymiama Domino,

21 ne forte moriantur ; legitimum sempiternum erit ipsi, et semini ejus per successiones.

22 Locutusque est Dominus ad Moysen,

23 dicens : Sume tibi aromata, primæ myrrhæ et electæ quingentos siclos, et cinnamomi medium, id est, ducentos quinquaginta siclos, calami similiter ducentos quinquaginta,

24 casiæ autem quingentos siclos, in pondere sanctuarii, olei de olivetis mensuram hin :

25 faciesque unctionis oleum sanctum, unguentum compositum opere unguentarii,

26 et unges ex eo tabernaculum testimonii, et arcam testamenti,

27 mensamque cum vasis suis, et candelabrum, et utensilia ejus, altaria thymiamatis,

28 et holocausti, et universam supellectilem quæ ad cultum eorum pertinet.

29 Sanctificabisque omnia, et erunt Sancta sanctorum ; qui tetigerit ea, sanctificabitur.

30 Aaron et filios ejus unges, sanctificabisque eos, ut sacerdotio fungantur mihi.

31 Filiis quoque Israël dices : Hoc oleum unctionis sanctum erit mihi in generationes vestras.

32 Caro hominis non ungetur ex eo, et juxta compositionem ejus non facietis aliud, quia sanctificatum est, et sanctum erit vobis.

33 Homo quicumque tale composuerit, et dederit ex eo alieno, exterminabitur de populo suo.

34 Dixitque Dominus ad Moysen : Sume tibi aromata, stacten et onycha, galbanum boni odoris, et thus lucidissimum ; æqualis ponderis erunt omnia :

35 faciesque thymiama compositum opere unguentarii, mistum diligenter, et purum, et sanctificatione dignissimum.

36 Cumque in tenuissimum pulverem universa contuderis, pones ex eo coram tabernaculo testimonii, in quo loco apparebo tibi. Sanctum sanctorum erit vobis thymiama.

37 Talem compositionem non facietis in usus vestros, quia sanctum est Domino.

38 Homo quicumque fecerit simile, ut odore illius perfruatur, peribit de populis suis.

   

Ze Swedenborgových děl

 

Arcana Coelestia # 10296

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 10837  
  

10296. ‘[Et] tus purum’: quod significet verum intimum, quod est bonum spirituale, constat ex significatione ‘turis’ quod sit verum intimum, et ex significatione ‘puri’ quod sit quod a falso mali defaecatum est 1 ; quod verum intimum, quod per ‘tus’ significatur, sit bonum spirituale, est quia bonum apud illos qui in spirituali regno Domini sunt non est nisi quam verum; quod bonum appellatur cum homo ex conscientia et ex affectione vult et facit illud; apud spirituales enim omne voluntarium est deperditum, sed intellectuale conservatur integrum a Domino, et in illo implantatur novum voluntarium per regenerationem a Domino; hoc voluntarium est conscientia apud illos, quae est conscientia veri; 2 quicquid enim intellectuali implantatur et ex intellectuali procedit, verum est, nam intellectuale hominis dicatum est recipiendis veris quae fidei, voluntarium autem dicatum est recipiendis bonis quae amoris; inde patet quod bonum 3 spirituale sit in sua essentia verum; quod novum voluntarium apud spirituales implantetur in parte illorum intellectuali 4 et quod inde bonum apud illos in sua essentia sit verum, videatur in locis citatis n. 9277, 9596, 9684. 5 Dicitur verum intimum quod id sit bonum, ex causa quia quo interiora eo perfectiora, ac quia intimum hominis est ejus voluntarium et quod voluntarii est, hoc bonum vocatur. Quod tus sit verum intimum, 6 ita 7 bonum spirituale, constare potest ex locis e Verbo 8 allatis supra n. 10177.

[2] Quia tus est bonum spirituale, ac bonum est quod regnat in omnibus veris, disponit illa, 9 conjungit illa, et dat affectionem illis, ideo tus ultimo loco memoratur, et ideo ex illo vasa suffitus 10 dicebantur turibula; denominatio enim fit ab essentiali, quod est bonum; similiter ac denominatum est oleum unctionis ex oleo olivae, et non ex aromatibus ex quibus una parabatur, ex simili causa, nempe quia ‘oleum’ significabat bonum, et ‘aromata’ vera.

[3] ‘Tus purum’ dicitur, quia ‘purum’ significat defaecatum a falsis mali; et in lingua originali per vocem illam significatur purum interius; per aliam autem vocem purum exterius seu mundum; quod purum interius per illam vocem significetur, constat apud Esaiam,

Lavate vos, puros reddite vos, removete malitiam operum vestrorum a coram oculis Meis, 1:16:

apud Davidem,

Frustra purum reddidi cor meum, et lavi in innocentia manus meas, Ps. 73:13;

‘purum reddere cor’ est purificari interius, et ‘lavare in innocentia manus’ est exterius:

apud eundem,

Per quid puram reddet puer viam suam? Custodiendo se juxta Verbum Tuum, Ps. 119:9:

et apud 11 eundem, Purus sis in judicando tuo, 51:6 [KJV 4].

Quod per alteram vocem significetur purum exterius seu mundum videatur Lev. 11:32, 12:7, 8, 13:6, 13, 17, 23, 28, 34, 37, 58, 14:7-9 12 , 20, 48, 53, 15:13, 28, 13 16:19, [30, ] 22:7; Jer. 13:27; Ezech. 24:13, 39:12;

et alibi.

Poznámky pod čarou:

1. The Manuscript inserts, de qua sequitur.

2. et quicquid in intellectuale fit, ex veris fit

3. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

4. The Manuscript inserts per regenerationem a Domino.

5. The Manuscript places this after 10177.

6. seu

7. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

8. allegatis

9. The Manuscript inserts et.

10. The Manuscript places this before vasa.

11. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

12. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

13. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

  
/ 10837  
  

This is the Third Latin Edition, published by the Swedenborg Society, in London, between 1949 and 1973.