Bible

 

Exodus 30

Studie

   

1 Facies quoque altare ad adolendum thymiama, de lignis setim,

2 habens cubitum longitudinis, et alterum latitudinis, id est, quadrangulum, et duos cubitos in altitudine. Cornua ex ipso procedent.

3 Vestiesque illud auro purissimo, tam craticulam ejus, quam parietes per circuitum, et cornua. Faciesque ei coronam aureolam per gyrum,

4 et duos annulos aureos sub corona per singula latera, ut mittantur in eos vectes, et altare portetur.

5 Ipsos quoque vectes facies de lignis setim, et inaurabis.

6 Ponesque altare contra velum, quod ante arcum pendet testimonii coram propitiatorio quo tegitur testimonium, ubi loquar tibi.

7 Et adolebit incensum super eo Aaron, suave fragrans, mane. Quando componet lucernas, incendet illud :

8 et quando collocabit eas ad vesperum, uret thymiama sempiternum coram Domino in generationes vestras.

9 Non offeretis super eo thymiama compositionis alterius, nec oblationem, et victimam, nec libabitis libamina.

10 Et deprecabitur Aaron super cornua ejus semel per annum, in sanguine quod oblatum est pro peccato, et placabit super eo in generationibus vestris. Sanctum sanctorum erit Domino.

11 Locutusque est Dominus ad Moysen, dicens :

12 Quando tuleris summam filiorum Israël juxta numerum, dabunt singuli pretium pro animabus suis Domino, et non erit plaga in eis, cum fuerint recensiti.

13 Hoc autem dabit omnis qui transit ad nomen, dimidium sicli juxta mensuram templi (siclus viginti obolos habet) ; media pars sicli offeretur Domino.

14 Qui habetur in numero, a viginti annis et supra, dabit pretium.

15 Dives non addet ad medium sicli, et pauper nihil minuet.

16 Susceptamque pecuniam, quæ collata est a filiis Israël, trades in usus tabernaculi testimonii, ut sit monimentum eorum coram Domino, et propitietur animabus eorum.

17 Locutusque est Dominus ad Moysen, dicens :

18 Facies et labrum æneum cum basi sua ad lavandum : ponesque illud inter tabernaculum testimonii et altare. Et missa aqua,

19 lavabunt in ea Aaron et filii ejus manus suas ac pedes,

20 quando ingressuri sunt tabernaculum testimonii, et quando accessuri sunt ad altare, ut offerant in eo thymiama Domino,

21 ne forte moriantur ; legitimum sempiternum erit ipsi, et semini ejus per successiones.

22 Locutusque est Dominus ad Moysen,

23 dicens : Sume tibi aromata, primæ myrrhæ et electæ quingentos siclos, et cinnamomi medium, id est, ducentos quinquaginta siclos, calami similiter ducentos quinquaginta,

24 casiæ autem quingentos siclos, in pondere sanctuarii, olei de olivetis mensuram hin :

25 faciesque unctionis oleum sanctum, unguentum compositum opere unguentarii,

26 et unges ex eo tabernaculum testimonii, et arcam testamenti,

27 mensamque cum vasis suis, et candelabrum, et utensilia ejus, altaria thymiamatis,

28 et holocausti, et universam supellectilem quæ ad cultum eorum pertinet.

29 Sanctificabisque omnia, et erunt Sancta sanctorum ; qui tetigerit ea, sanctificabitur.

30 Aaron et filios ejus unges, sanctificabisque eos, ut sacerdotio fungantur mihi.

31 Filiis quoque Israël dices : Hoc oleum unctionis sanctum erit mihi in generationes vestras.

32 Caro hominis non ungetur ex eo, et juxta compositionem ejus non facietis aliud, quia sanctificatum est, et sanctum erit vobis.

33 Homo quicumque tale composuerit, et dederit ex eo alieno, exterminabitur de populo suo.

34 Dixitque Dominus ad Moysen : Sume tibi aromata, stacten et onycha, galbanum boni odoris, et thus lucidissimum ; æqualis ponderis erunt omnia :

35 faciesque thymiama compositum opere unguentarii, mistum diligenter, et purum, et sanctificatione dignissimum.

36 Cumque in tenuissimum pulverem universa contuderis, pones ex eo coram tabernaculo testimonii, in quo loco apparebo tibi. Sanctum sanctorum erit vobis thymiama.

37 Talem compositionem non facietis in usus vestros, quia sanctum est Domino.

38 Homo quicumque fecerit simile, ut odore illius perfruatur, peribit de populis suis.

   

Ze Swedenborgových děl

 

Arcana Coelestia # 10219

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 10837  
  

10219. ‘Et non sit in illis plaga in numerando illos’: quod significet ne sit poena mali in faciendo bona sicut a semet, constat ex significatione ‘plagae’ quod sit poena mali, de qua sequitur, et ex significatione ‘numerare filios Israelis’ quod sit ordinare et disponere vera et bona fidei et amoris, de qua supra n. 10217, ita facere illa; dicitur 1 sicut a semet, quoniam bona quae facit homo, facit sicut a semet, non aliter percipit antequam in fide est ex amore; influunt enim bona a Domino, et recipiuntur ab homine, et quae recipiuntur primum non aliter sentiuntur quam in ipso et ab ipso, nec percipitur quod a Domino priusquam in cognitionem venit ac postea in agnitionem ex fide; prius enim non reflectere potest quod aliquid a Divino influat, et prorsus non percipere, hoc est, sentire in se, priusquam incipit velle et amare quod ita sit;

[2] se 2 habet hoc sicut ipsa vita apud hominem, ac sicut binae vitae facultates interiores, quae sunt intellectus et voluntas; quis non credit priusquam instructus est, quod vita sit in 3 ipso, et sic quod inde agit sit a se? similiter intellectus et voluntas; cum tamen et vita in communi, ac intellectus et voluntas influunt, vera intellectus bona voluntatis e caelo a Domino, at falsa intellectus et mala voluntatis ab inferno; nam nisi spiritus et angeli sint apud hominem, per quos fit influxus, homo ne quidem uno momento vivere potest, proinde nec cogitare nec velle, ut constare potest a multiplici experientia, de qua ad finem plurium capitum ubi de influxu actum est; videantur loci citati n. 9223, 9276 fin. , 9682;

[3] quamdiu 4 autem homo credit quod omnia a se faciat, tam bona quam mala, tamdiu bona non afficiunt illum, et mala adhaerent illi; at vero ut primum agnoscit et credit quod bona a Domino influant et non a semet, et quod mala ab inferno, tunc bona afficiunt illum et mala non adhaerent illi; et quoque quantum bona afficiunt illum, tantum removentur mala, ita purificatur et liberatur ab illis; sed quamdiu talis status est 5 hominis ut non percipere ac sentire possit influxum bonorum a Domino, 6 tamdiu facit bona sicut a semet, sed usque debet agnoscere et credere quod a Domino; quod cum fit, etiam liberatur a malis; ast ut liberatur a malis, agnitio illa non erit confessio solius oris sed confessio ipsius cordis.

[4] Quod plaga sit poena mali, constat absque explicatione; sunt tres plagae, seu tres poenae, quae sequuntur illos qui 7 sibimet tribuunt vera et bona fidei et amoris, seu qui credunt mereri caelum ex 8 suis operibus, nam qui sibi illa tribuunt, etiam caelum ex semet mereri credunt; tres poenae illae sunt, 1. Quod non aliquid boni amoris et veri fidei recipere possint, 2. Quod mala et falsa illos jugiter persequantur, 3. Et quod vera et bona recepta ab infantia pereant; hae tres poenae significantur per tres plagas quae Davidi per Gadem prophetam propter numerationem populi proponebantur, quae erant, 1. septem annorum fames, 2. trium mensium fuga coram hostibus, 3. ac trium dierum pestis, 2 Sam. 24:13; per ‘famem’ enim significatur defectus et penuria bonorum et verorum quae fidei et amoris, nam haec per panem, cibum, triticum, hordeum, oleum, et vinum, quae cum perstat fames, deficiunt, significantur; per ‘fugam’ autem ‘coram hostibus’ in sensu interno intelligitur persecutio a malis et falsis; qui enim sibi tribuunt bona et vera, illi non pugnare possunt contra mala et falsa quae ab inferno, n. 9978, quae sunt hostes in spirituali sensu coram quibus fuga et a quibus persecutio; per ‘pestem’ autem significatur vastatio et consumptio bonorum et verorum quae ab infantia recepta sunt, n. 7505; quod David elegerit pestem, ac per illam mortui fuerint 9 ad septuaginta milia virorum, significabat quod apud gentem Israeliticam et Judaicam periturum omne verum et bonum fidei et amoris; quod etiam factum est, nam non agnoscebant Dominum, a Quo tamen 10 omnia bona et vera; tres dies 11 significabant ad plenum, et quoque septuaginta milia 12 virorum qui mortui.

Poznámky pod čarou:

1. quasi

2. habent haec

3. se

4. itaque

5. homini

6. ideo facere debet

7. sibi

8. semet

9. The Manuscript inserts usque.

10. illa

11. significant

12. The following word or phrase is crossed out in the Manuscript, but it does appear in the first edition.

  
/ 10837  
  

This is the Third Latin Edition, published by the Swedenborg Society, in London, between 1949 and 1973.