Bible

 

Exodus 22

Studie

   

1 Si quis furatus fuerit bovem aut ovem, et occiderit vel vendiderit : quinque boves pro uno bove restituet, et quatuor oves pro una ove.

2 Si effringens fur domum sive suffodiens fuerit inventus, et accepto vulnere mortuus fuerit, percussor non erit reus sanguinis.

3 Quod si orto sole hoc fecerit, homicidium perpetravit, et ipse morietur. Si non habuerit quod pro furto reddat, ipse venundabitur.

4 Si inventum fuerit apud eum quod furatus est, vivens : sive bos, sive asinus, sive ovis, duplum restituet.

5 Si læserit quispiam agrum vel vineam, et dimiserit jumentum suum ut depascatur aliena : quidquid optimum habuerit in agro suo, vel in vinea, pro damni æstimatione restituet.

6 Si egressus ignis invenerit spinas, et comprehenderit acervos frugum, sive stantes segetes in agris, reddet damnum qui ignem succenderit.

7 Si quis commendaverit amico pecuniam aut vas in custodiam, et ab eo, qui susceperat, furto ablata fuerint : si invenitur fur, duplum reddet :

8 si latet fur, dominus domus applicabitur ad deos, et jurabit quod non extenderit manum in rem proximi sui,

9 ad perpetrandam fraudem, tam in bove quam in asino, et ove ac vestimento, et quidquid damnum inferre potest : ad deos utriusque causa perveniet, et si illi judicaverit, duplum restituet proximo suo.

10 Si quis commendaverit proximo suo asinum, bovem, ovem, et omne jumentum ad custodiam, et mortuum fuerit, aut debilitatum, vel captum ab hostibus, nullusque hoc viderit :

11 jusjurandum erit in medio, quod non extenderit manum ad rem proximi sui : suscipietque dominus juramentum, et ille reddere non cogetur.

12 Quod si furto ablatum fuerit, restituet damnum domino ;

13 si comestum a bestia, deferat ad eum quod occisum est, et non restituet.

14 Qui a proximo suo quidquam horum mutuo postulaverit, et debilitatum aut mortuum fuerit domino non præsente, reddere compelletur.

15 Quod si impræsentiarum dominus fuerit, non restituet, maxime si conductum venerat pro mercede operis sui.

16 Si seduxerit quis virginem necdum desponsatam, dormieritque cum ea : dotabit eam, et habebit eam uxorem.

17 Si pater virginis dare noluerit, reddet pecuniam juxta modum dotis, quam virgines accipere consueverunt.

18 Maleficos non patieris vivere.

19 Qui coierit cum jumento, morte moriatur.

20 Qui immolat diis, occidetur, præterquam Domino soli.

21 Advenam non contristabis, neque affliges eum : advenæ enim et ipsi fuistis in terra Ægypti.

22 Viduæ et pupillo non nocebitis.

23 Si læseritis eos, vociferabuntur ad me, et ego audiam clamorem eorum :

24 et indignabitur furor meus, percutiamque vos gladio, et erunt uxores vestræ viduæ, et filii vestri pupilli.

25 Si pecuniam mutuam dederis populo meo pauperi qui habitat tecum, non urgebis eum quasi exactor, nec usuris opprimes.

26 Si pignus a proximo tuo acceperis vestimentum, ante solis occasum reddes ei.

27 Ipsum enim est solum, quo operitur, indumentum carnis ejus, nec habet aliud in quo dormiat : si clamaverit ad me, exaudiam eum, quia misericors sum.

28 Diis non detrahes, et principi populi tui non maledices.

29 Decimas tuas et primitias tuas non tardabis reddere : primogenitum filiorum tuorum dabis mihi.

30 De bobus quoque, et ovibus similiter facies : septem diebus sit cum matre sua, die octava reddes illum mihi.

31 Viri sancti eritis mihi : carnem, quæ a bestiis fuerit prægustata, non comedetis, sed projicietis canibus.

   

Bible

 

Leviticus 25:35

Studie

       

35 Si attenuatus fuerit frater tuus, et infirmus manu, et susceperis eum quasi advenam et peregrinum, et vixerit tecum,

Ze Swedenborgových děl

 

Arcana Coelestia # 9184

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 10837  
  

9184. ‘Dotando dotabit illam sibi in mulierem’: quod significet tesseram consensus a sua parte ad conjunctionem legitimam, constat ex significatione ‘dotis’ et ‘dotare’ quod sit tessera consensus, de qua n. 4456, et ex significatione ‘in mulierem’ quod sit ad conjunctionem legitimam, nam accipere aliquam in mulierem est legitime conjungi. Illegitima conjunctio in spirituali sensu est conjunctio veri cum affectione ex jucundo lucri aut ex jucundo honoris, in quali affectione sunt illi qui vera Ecclesiae propter 1 illa jucunda discunt; sed haec conjunctio non nocet illis qui postea a Domino regenerantur, quoniam apud hos remanent illae affectiones, sed subordinatae sub affectione veri propter bonum usus et vitae, atque serviunt; sunt namque ultimo loco, tametsi visae prius quod fuerint primo loco; cum enim regeneratur homo, invertitur ordo vitae 2 ejus; eo modo ex conjunctione illegitima fit 3 conjunctio legitima 4 .

[2] Quod hoc fieri possit, est quia vera quae fidei sunt intrant per auditum, ita per externum hominem, et externus homo non sapit nisi illa quae mundi et quae sui sunt, quae sunt jucunda ex lucris et ex honoribus; at cum internus homo per regenerationem apertus est, tunc per illum influit a Domino bonum quod adoptat et sibi conjungit vera fidei 5 quae per externum intrarunt, et secundum conjunctionem invertitur ordo, hoc est, ponitur in ultimo loco quod fuerat in primo; attrahit tunc Dominus omnia quae sunt vitae apud hominem ad Se, ut spectent sursum; tunc quae Domini et caeli sunt, intuetur homo ut fines, et Ipsum Dominum ut finem propter quem omnia 6 , et priora quae sunt jucunda lucri et honorum ut media ad illum finem; notum est quod media non vitam aliunde habeant quam ex fine, et absque fine nullam; ita jucunda lucri et honorum, cum facta sunt media, tunc vitam habent ex vita e caelo, hoc est, per caelum a Domino, nam finis propter quem est Dominus. Cum homo in tali ordine vitae est, tunc lucra et honores sunt ei benedictiones, at si in inverso ordine est, lucra et honores sunt ei maledictiones; quod omnia sint benedictiones cum homo in ordine caeli est, docet 7 Dominus apud 8 Matthaeum, Quaerite primo regnum caelorum et justitiam ejus, et omnia adjicientur vobis, 6:33.

Poznámky pod čarou:

1. The following word or phrase is crossed out in the Manuscript, but it does appear in the first edition.

2. The following word or phrase is crossed out in the Manuscript, but it does appear in the first edition.

3. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

4. et tunc quae prius spectarunt deorsum seu extra ad mundum, et ad se, tunc spectant sursum ad coelum et ad Dominum; inde tunc vita, ita ex conjunctione illegitima fitconjunctio legitima

5. conjungit sibi vera quae fidei

6. omnibus

7. The Manuscript inserts hoc.

8. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

  
/ 10837  
  

This is the Third Latin Edition, published by the Swedenborg Society, in London, between 1949 and 1973.