Bible

 

Exodus 22

Studie

   

1 Si quis furatus fuerit bovem aut ovem, et occiderit vel vendiderit : quinque boves pro uno bove restituet, et quatuor oves pro una ove.

2 Si effringens fur domum sive suffodiens fuerit inventus, et accepto vulnere mortuus fuerit, percussor non erit reus sanguinis.

3 Quod si orto sole hoc fecerit, homicidium perpetravit, et ipse morietur. Si non habuerit quod pro furto reddat, ipse venundabitur.

4 Si inventum fuerit apud eum quod furatus est, vivens : sive bos, sive asinus, sive ovis, duplum restituet.

5 Si læserit quispiam agrum vel vineam, et dimiserit jumentum suum ut depascatur aliena : quidquid optimum habuerit in agro suo, vel in vinea, pro damni æstimatione restituet.

6 Si egressus ignis invenerit spinas, et comprehenderit acervos frugum, sive stantes segetes in agris, reddet damnum qui ignem succenderit.

7 Si quis commendaverit amico pecuniam aut vas in custodiam, et ab eo, qui susceperat, furto ablata fuerint : si invenitur fur, duplum reddet :

8 si latet fur, dominus domus applicabitur ad deos, et jurabit quod non extenderit manum in rem proximi sui,

9 ad perpetrandam fraudem, tam in bove quam in asino, et ove ac vestimento, et quidquid damnum inferre potest : ad deos utriusque causa perveniet, et si illi judicaverit, duplum restituet proximo suo.

10 Si quis commendaverit proximo suo asinum, bovem, ovem, et omne jumentum ad custodiam, et mortuum fuerit, aut debilitatum, vel captum ab hostibus, nullusque hoc viderit :

11 jusjurandum erit in medio, quod non extenderit manum ad rem proximi sui : suscipietque dominus juramentum, et ille reddere non cogetur.

12 Quod si furto ablatum fuerit, restituet damnum domino ;

13 si comestum a bestia, deferat ad eum quod occisum est, et non restituet.

14 Qui a proximo suo quidquam horum mutuo postulaverit, et debilitatum aut mortuum fuerit domino non præsente, reddere compelletur.

15 Quod si impræsentiarum dominus fuerit, non restituet, maxime si conductum venerat pro mercede operis sui.

16 Si seduxerit quis virginem necdum desponsatam, dormieritque cum ea : dotabit eam, et habebit eam uxorem.

17 Si pater virginis dare noluerit, reddet pecuniam juxta modum dotis, quam virgines accipere consueverunt.

18 Maleficos non patieris vivere.

19 Qui coierit cum jumento, morte moriatur.

20 Qui immolat diis, occidetur, præterquam Domino soli.

21 Advenam non contristabis, neque affliges eum : advenæ enim et ipsi fuistis in terra Ægypti.

22 Viduæ et pupillo non nocebitis.

23 Si læseritis eos, vociferabuntur ad me, et ego audiam clamorem eorum :

24 et indignabitur furor meus, percutiamque vos gladio, et erunt uxores vestræ viduæ, et filii vestri pupilli.

25 Si pecuniam mutuam dederis populo meo pauperi qui habitat tecum, non urgebis eum quasi exactor, nec usuris opprimes.

26 Si pignus a proximo tuo acceperis vestimentum, ante solis occasum reddes ei.

27 Ipsum enim est solum, quo operitur, indumentum carnis ejus, nec habet aliud in quo dormiat : si clamaverit ad me, exaudiam eum, quia misericors sum.

28 Diis non detrahes, et principi populi tui non maledices.

29 Decimas tuas et primitias tuas non tardabis reddere : primogenitum filiorum tuorum dabis mihi.

30 De bobus quoque, et ovibus similiter facies : septem diebus sit cum matre sua, die octava reddes illum mihi.

31 Viri sancti eritis mihi : carnem, quæ a bestiis fuerit prægustata, non comedetis, sed projicietis canibus.

   

Bible

 

Leviticus 25:35

Studie

       

35 Si attenuatus fuerit frater tuus, et infirmus manu, et susceperis eum quasi advenam et peregrinum, et vixerit tecum,

Ze Swedenborgových děl

 

Arcana Coelestia # 4433

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 10837  
  

4433. ‘Et sumpsit eam, et cubuit cum ea, et compressit eam’: quod significet quod non aliter posset conjungi cum affectione veri per filios Jacobi fratres ejus significati, constat a significatione ‘sumere eam, cubare cum ea, et comprimere eam’ quod sit conjungi, sed non modo legitimo qui fit per desponsationem; quod autem per illa verba significetur quod non aliter conjungi posset, non constare potest nisi sciatur quomodo res se habet; verum interius ab antiquis quod per ‘Shechemum filium Hamoris Hivaei’ significatur, est id verum quod internum Ecclesiae fuerat apud antiquos, ita quod internum in eorum statutis, judiciis et legibus, verbo in ritualibus et similibus; illa vera fuerunt doctrinalia illorum secundum quae vivebant, et quidem doctrinalia charitatis, nam antiquo tempore illis qui a genuina Ecclesia, non alia doctrinalia fuerunt; eadem vocari possunt vera interiora fidei respective ad doctrinam, sed bona 1 respective ad vitam: si aliqua Ecclesia apud gentem e Jacobo institueretur, necessum fuit ut in illa vera et bona initiarentur; nam nisi interna sunt in externis, hoc est, nisi cogitatur de internis cum in externis sunt, et simul nisi afficiuntur internis, ad minimum nisi afficiuntur externis propter interna, non est aliquid Ecclesiae; interna enim faciunt Ecclesiam, nam in illis est Dominus, quippe in illis sunt spiritualia et caelestia quae ab Ipso.

[2] Sed gens e Jacobo, hoc est, gens Israelitica et Judaica, non potuit initiari in illa modo legitimo qui fit per desponsationem, ob causam quia cultus eorum externus non correspondebat; a patribus enim suis, nempe ab Abrahamo, Jishako et Jacobo, acceperunt cultum ab Ebero institutum, qui quod in externis diversus fuerit a cultu Ecclesiae Antiquae, videatur n. 1238, 1241, 1343, 2180; et quia cultus ille diversus fuit, non potuerunt vera interiora quae apud antiquos, cum illo conjungi modo legitimo qui fit per desponsationem, sed modo qui hic describitur; inde potest intelligi quid sit quod non aliter posset conjungi cum affectione veri per ‘filios Jacobi fratres Dinae’ significati.

[3] Sed tametsi conjunctio fieri potuit illo modo secundum legem etiam antiquis notam, de qua Exod. 22:15 [KJV 16]; Deut. 22:28, 29, usque gens illa talis erat ut nullatenus admitteret aliquam conjunctionem veri interioris quod ab antiquis, cum externis cultus quae apud posteros Jacobi, n. 4281, 4290, 4293, 4307, 4314, 4316, 4317, ideo apud illam gentem non potuit institui aliqua Ecclesia, sed loco ejus modo repraesentativum Ecclesiae, videatur n. 4281, 4288, 4307; quod talis gens fuerit quod nempe non solum non recipere potuisset vera interiora, sed etiam quod apud se prorsus illa exstingueret, repraesentatum hic est per quod ‘filii Jacobi responderent Shechemo et Hamori in fraude’, vers. 13, et dein quod ‘Shimeon et Levi percuterent urbem ore gladii et occiderent Shechemum et Hamorem’, vers. 25, 26, 26, et quod ‘reliqui filii venirent super confossos et depraedarentur urbem, atque auferrent greges, armenta, ... et quicquid in urbe, in agro, ... et in domo esset’, vers. 27-29. Inde patet quid per prophetica Jacobi tunc Israelis 2 , significatur, Shimeon et Levi fratres, instrumenta violentiae machaerae eorum; in arcanum eorum ne veniat anima mea, in congregatione eorum ne uniatur gloria mea, quia in ira sua occiderunt virum, et in complacito suo enervarunt bovem; maledicta ira eorum quia vehemens, et furor eorum quia gravis; dividam eos in Jacobum, et dispergam eos in Israelem, Gen. 49:5-7.

Poznámky pod čarou:

1. The Manuscript inserts ac veri bona.

2. The Manuscript inserts de Schimeone et Levi.

  
/ 10837  
  

This is the Third Latin Edition, published by the Swedenborg Society, in London, between 1949 and 1973.