Bible

 

Deuteronomium 6

Studie

   

1 Hæc sunt præcepta, et cæremoniæ, atque judicia, quæ mandavit Dominus Deus vester ut docerem vos, et faciatis ea in terra, ad quam transgredimini possidendam :

2 ut timeas Dominum Deum tuum, et custodias omnia mandata et præcepta ejus, quæ ego præcipio tibi, et filiis, ac nepotibus tuis, cunctis diebus vitæ tuæ, ut prolongentur dies tui.

3 Audi, Israël, et observa ut facias quæ præcepit tibi Dominus, et bene sit tibi, et multipliceris amplius, sicut pollicitus est Dominus Deus patrum tuorum tibi terram lacte et melle manantem.

4 Audi, Israël : Dominus Deus noster, Dominus unus est.

5 Diliges Dominum Deum tuum ex toto corde tuo, et ex tota anima tua, et ex tota fortitudine tua.

6 Eruntque verba hæc, quæ ego præcipio tibi hodie, in corde tuo :

7 et narrabis ea filiis tuis, et meditaberis in eis sedens in domo tua, et ambulans in itinere, dormiens atque consurgens.

8 Et ligabis ea quasi signum in manu tua, eruntque et movebuntur inter oculos tuos,

9 scribesque ea in limine, et ostiis domus tuæ.

10 Cumque introduxerit te Dominus Deus tuus in terram, pro qua juravit patribus tuis Abraham, Isaac, et Jacob, et dederit tibi civitates magnas et optimas, quas non ædificasti,

11 domos plenas cunctarum opum, quas non exstruxisti, cisternas, quas non fodisti, vineta et oliveta, quæ non plantasti,

12 et comederis, et saturatus fueris :

13 cave diligenter ne obliviscaris Domini, qui eduxit te de terra Ægypti, de domo servitutis. Dominum Deum tuum timebis, et illi soli servies, ac per nomen illius jurabis.

14 Non ibitis post deos alienos cunctarum gentium, quæ in circuitu vestro sunt :

15 quoniam Deus æmulator Dominus Deus tuus in medio tui : nequando irascatur furor Domini Dei tui contra te, et auferat te de superficie terræ.

16 Non tentabis Dominum Deum tuum, sicut tentasti in loco tentationis.

17 Custodi præcepta Domini Dei tui, ac testimonia et cæremonias, quas præcepit tibi :

18 et fac quod placitum est et bonum in conspectu Domini, ut bene sit tibi : et ingressus possideas terram optimam, de qua juravit Dominus patribus tuis,

19 ut deleret omnes inimicos tuos coram te, sicut locutus est.

20 Cumque interrogaverit te filius tuus cras, dicens : Quid sibi volunt testimonia hæc, et cæremoniæ, atque judicia, quæ præcepit Dominus Deus noster nobis ?

21 dices ei : Servi eramus Pharaonis in Ægypto, et eduxit nos Dominus de Ægypto in manu forti :

22 fecitque signa atque prodigia magna et pessima in Ægypto contra Pharaonem, et omnem domum illius in conspectu nostro,

23 et eduxit nos inde, ut introductis daret terram, super qua juravit patribus nostris.

24 Præcepitque nobis Dominus ut faciamus omnia legitima hæc, et timeamus Dominum Deum nostrum, ut bene sit nobis cunctis diebus vitæ nostræ, sicut est hodie.

25 Eritque nostri misericors, si custodierimus et fecerimus omnia præcepta ejus coram Domino Deo nostro, sicut mandavit nobis.

   

Ze Swedenborgových děl

 

Apocalypse Revealed # 681

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 962  
  

681. And it became blood as though of a dead man, and every living creature in the sea died. This symbolizes the infernal falsity in those people by which every truth in the Word was extinguished, and so also every truth in the church and in faith.

Blood as though of a dead man, or blood oozing and mixed with pus, symbolizes infernal falsity. For blood symbolizes Divine truth, and in an opposite sense, that truth falsified (no. 379). But blood as though of a dead man symbolizes infernal falsity, inasmuch as death symbolizes the extinction of spiritual life, and so a dead man symbolizes something infernal (nos. 321, 525). That every living creature died means symbolically that every truth in the Word, in the church, and in faith was extinguished. For a living creature symbolizes the truth of faith; accordingly a living creature that has died symbolizes the truth of faith extinguished.

A living creature in the Word, or a soul when referring to a human being, symbolizes his spiritual life, which is also the life of his intellect; and because the intellect is formed by truths, and truths have to do with faith, therefore a living creature or soul symbolizes the truth of faith. That this is the symbolic meaning of a living creature or soul can be seen from many passages in the Word, and also from those that mention both soul and heart. The soul and heart plainly mean a person's life, but it is his life in consequence of his will and intellect, or spiritually speaking, in consequence of his love and wisdom, or of his charity and faith; and the life of the will springing from the goodness of love is meant by heart, while the life of the intellect springing from truths of wisdom or of faith is meant by soul. These are meant by soul and heart in Matthew 22:37, Mark 12:30, 33, Luke 10:27; Deuteronomy 6:5; 10:12; 11:13; 26:16; Jeremiah 32:41; and elsewhere. Also in passages which mention heart by itself and soul by itself.

The reason these terms are used comes from the correspondence of the heart with the will and love, and of the soul's action in the lungs with the intellect and wisdom, as may be seem in Angelic Wisdom Regarding Divine Love and Wisdom, Section Five, where this correspondence is discussed.

  
/ 962  
  

Many thanks to the General Church of the New Jerusalem, and to Rev. N.B. Rogers, translator, for the permission to use this translation.