Bible

 

Deuteronomium 17

Studie

   

1 Non immolabis Domino Deo tuo ovem, et bovem, in quo est macula, aut quippiam vitii : quia abominatio est Domino Deo tuo.

2 Cum reperti fuerint apud te intra unam portarum tuarum, quas Dominus Deus tuus dabit tibi, vir aut mulier qui faciant malum in conspectu Domini Dei tui, et transgrediantur pactum illius,

3 ut vadant et servant diis alienis, et adorent eos, solem et lunam, et omnem militiam cæli, quæ non præcepi :

4 et hoc tibi fuerit nuntiatum, audiensque inquisieris diligenter et verum esse repereris, et abominatio facta est in Israël :

5 educes virum ac mulierem, qui rem sceleratissimam perpetrarunt, ad portas civitatis tuæ, et lapidibus obruentur.

6 In ore duorum aut trium testium peribit qui interficietur. Nemo occidatur, uno contra se dicente testimonium.

7 Manus testium prima interficiet eum, et manus reliqui populi extrema mittetur : ut auferas malum de medio tui.

8 Si difficile et ambiguum apud te judicium esse perspexeris inter sanguinem et sanguinem, causam et causam, lepram et lepram : et judicum intra portas tuas videris verba variari : surge, et ascende ad locum, quem elegerit Dominus Deus tuus.

9 Veniesque ad sacerdotes Levitici generis, et ad judicem qui fuerit illo tempore : quæresque ab eis, qui indicabunt tibi judicii veritatem.

10 Et facies quodcumque dixerint qui præsunt loco quem elegerit Dominus, et docuerint te

11 juxta legem ejus, sequerisque sententiam eorum, nec declinabis ad dexteram neque ad sinistram.

12 Qui autem superbierit, nolens obedire sacerdotis imperio, qui eo tempore ministrat Domino Deo tuo, et decreto judicis, morietur homo ille, et auferes malum de Israël :

13 cunctusque populus audiens timebit, ut nullus deinceps intumescat superbia.

14 Cum ingressus fueris terram, quam Dominus Deus tuus dabit tibi, et possederis eam, habitaverisque in illa, et dixeris : Constituam super me regem, sicut habent omnes per circuitum nationes :

15 eum constitues, quem Dominus Deus tuus elegerit de numero fratrum tuorum. Non poteris alterius gentis hominem regem facere, qui non sit frater tuus.

16 Cumque fuerit constitutus, non multiplicabit sibi equos, nec reducet populum in Ægyptum, equitatus numero sublevatus, præsertim cum Dominus præceperit vobis ut nequaquam amplius per eamdem viam revertamini.

17 Non habebit uxores plurimas, quæ alliciant animum ejus, neque argenti et auri immensa pondera.

18 Postquam autem sederit in solio regni sui, describet sibi Deuteronomium legis hujus in volumine, accipiens exemplar a sacerdotibus Leviticæ tribus,

19 et habebit secum, legetque illud omnibus diebus vitæ suæ, ut discat timere Dominum Deum suum, et custodire verba et cæremonias ejus, quæ in lege præcepta sunt.

20 Nec elevetur cor ejus in superbiam super fratres suos, neque declinet in partem dexteram vel sinistram, ut longo tempore regnet ipse et filii ejus super Israël.

   

Ze Swedenborgových děl

 

Arcana Coelestia # 6756

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 10837  
  

6756. ‘Et exivit ad fratres suos’: quod significet conjunctionem cum veris Ecclesiae, constat a significatione ‘fratrum’ quod sint vera Ecclesiae, de qua sequitur; et ex significatione ‘exire ad illos’ quod sit conjungi illis. Quod ‘fratres’ attinet, significant illi nunc bona, nunc vera Ecclesiae; ubi agitur de Ecclesia caelesti, significant bona, 1 et cum agitur de Ecclesia spirituali, significant vera; causa est quia Ecclesia caelestis est in bono, at Ecclesia spiritualis in vero; et antiquis temporibus omnes qui ab Ecclesia fuerunt vocabant se fratres; qui ab Ecclesia spirituali fuerunt se quidem vocabant fratres ex bono, n. 3803, sed internae Ecclesiae homines hoc faciebant cum differentia secundum quale boni, ita secundum vera, nam bonum suum quale habet a veris; postea cum 2 Ecclesia deflexit a bono et inde quoque a vero, tunc non amplius ex consanguinitate et affinitate spirituali, quae sunt charitatis et fidei, se mutuo appellabant fratres, sed solum ex consanguinitate et affinitate naturali, 3 ut et ex amicitia; et quoque indigne ferre coeperunt viliorem se fratrem vocare; causa erat quia parum vel nihili faciebant proximitates ex origine spirituali, 4 ac plurimum et prae omni proximitates ex origine naturali et civili. Quod vera Ecclesiae dicantur fratres, 5 constat ex eo quod filii Jacobi repraesentarent' vera Ecclesiae in complexu, 6 n. 5403, 5419, 5427, 5458, 5512.

[2] Quod antiquis temporibus fratres dicti fuerint ex affinitate spirituali, 7 est quia nova nativitas seu regeneratio faciebat consanguinitates et 8 affinitates in superiore gradu quam nativitas naturalis; et quia 9 illa ab uno Patre ducunt originem, nempe a Domino; inde est quod homines post mortem qui in caelum veniunt non agnoscant amplius aliquem fratrem, ne quidem matrem et patrem, nisi ex bono et vero; secundum haec novas ibi fraternitates 10 nanciscuntur'; inde nunc est quod qui 11 ab Ecclesia fuerunt se mutuo vocaverint fratres.

[3] Quod 12 filii Israelis omnes illos fratres dixerint qui ex Jacobo fuerunt, reliquos autem socios, patet ab his locis:

apud Esaiam,

Commiscebo Aegyptum cum Aegypto, ut pugnet vir contra fratrem, et vir contra socium suum, 19:2:

apud eundem,

Vir socium suum 13 adjuvat, et fratri suo dicit, Confirma te, 41:6:

apud Jeremiam,

Vir a socio suo cavete vobis, et super ullo fratre ne confidite; omnis namque 14 frater supplantando supplantat, et omnis socius calumniatur, 9:3 [KJV 4]: 15

[4] quod omnes qui ex Jacobo se vocaverint fratres, apud Esaiam,

Tunc adducent omnes fratres vestros ex omnibus gentibus, 16 munus Jehovae, super equis, super curru, et super raedis cameratis, 66:20:

apud Mosen,

Ponendo pones super 17 eos regem, quem elegerit Jehovah Deus tuus, e medio fratrum tuorum pones super 17 eos regem; non poteris dare super 17 eos virum alienigenam, qui non frater 17 eorum sit, Deut. 17:15.

Etiam filios Esavi, quia ex Jacobo fuerunt, 18 dixerunt fratres, apud Mosen,

Transivimus cum fratribus nostris filiis Esavi habitantibus in Seir 19 , Deut. 2:8.

[5] Quod 20 antiquis temporibus se fratres appellaverint qui 21 erant ab Ecclesia, erat, ut supra dictum, quia Dominum pro unico Patre agnoverunt, et quia ab Ipso eis nova anima et nova vita; idcirco Dominus dicit,

22 Nolite vocari Rabbi, unus 23 est vester Magister, Christus, omnes autem vos fratres estis, Matth. 23:8.

Quia fraternitas spiritualis est ex amore, quod nempe unus sit alterius, et qui in bono sunt ‘in Domino sunt, et Dominus in illis’, Joh. 14:20, idcirco fratres 24 vocantur a Domino, apud Matthaeum, Jesus extendens manum Suam super discipulos Suos dixit, Ecce mater Mea, et fratres Mei; quisquis enim fecerit voluntatem Patris Mei, Qui est in caelis, ille Meus frater, et soror, et mater est, 12:49 [, 50]:

apud eundem,

In quantum fecistis uni ex fratribus Meis minimis Mihi fecistis, 25:40: et quoque discipulos ‘fratres’ vocat Matth. 28:10 25 ; Joh. 20:17;

per ‘discipulos’ in sensu repraesentativo intelliguntur omnes qui in veris fidei et bono charitatis 26 .

Poznámky pod čarou:

1. at

2. Ecclesiae deflexerunt

3. et quoque

4. sed maximopere

5. patet a filiis Jacobi qui repraesentabant

6. et fratres a Josepho qui repraesentabat Bonum internum, dicti sunt, videatur Arcana Coelestia 6040, 6064, 6070, 6101, 6106, 6027

7. erat

8. The Manuscript inserts inde.

9. The Manuscript inserts omnia bona inter se affinitates habent, et quoque omnia vera, quia.

10. habent

11. The Manuscript inserts olim.

12. The Manuscript inserts etiam.

13. adjuvaret

14. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

15. The Manuscript inserts et praeterea Deut. 15:1. 2. 3.

16. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

17. Hebrew second person singular as in Arcana Coelestia 2360.

18. vocabant

19. The Manuscript inserts a via planitiei.

20. The Manuscript places this after Ecclesia.

21. fuerant

22. The Manuscript inserts Vos.

23. The Manuscript inserts enim.

24. The Manuscript places this after Domino.

25. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

26. The Manuscript inserts 3354, 3348 (3488 is probably intended), 3858 f.

  
/ 10837  
  

This is the Third Latin Edition, published by the Swedenborg Society, in London, between 1949 and 1973.