Bible

 

Daniel 2:16

Studie

       

16 Daniel ingressus rogavit regem ut tempus daret sibi ad solutionem indicandam regi.

Ze Swedenborgových děl

 

De Sensu Interno Librorum Propheticorum et Psalmorum Davidis # 173

  
/ 418  
  

173. DANIEL CAPUT II.

Versus | Res

Daniel 2:1, 2; Praedictum qualis "Babel" futura. {2}

Daniel 2:3-11; Quod hoc non scirent illi qui unum faciebant cum "Babele.. {2}

Daniel 2:12, 13; Quod occaecati fuerint. {2}

Daniel 2:14-30; sed quod detectum sit illis qui ab Ecclesia per revelationem a Domino. {2}

Daniel 2:31-35; Progressio religiosi Babylonici sequitur: quod primum moderatores discerent et docerent bona et vera Caeli et Ecclesiae; ac postea illi recederent, usque dum non aliud superesset quam adulteratum, ita mere falsum et malum, et quod tunc Dominus venturus. {2, 1}

Daniel 2:36-38; Quod primum ibi docebitur Verbum secundum vera doctrinae inde. {2}

Daniel 2:39; Quod postea Ecclesia futura valens, non ex bono spirituali, sed ex bono naturali. {2}

Daniel 2:40-43; Quod demum omne bonum et verum per adulterationes mutabitur in malum et falsum, 1 valens modo per potentiam civilem diabolicam. {3}

Daniel 2:44, 45; Quod tunc venturus sit Dominus, ac destruet illud religiosum, ac instituet Ecclesiam, quae in Divino vero ab Ipso erit. {1, 3, 11}

Daniel 2:46-49; Quod 2 hoc initium "Babelis" esset, quando coluit Deum caeli, et doctrinam ex Verbo magnifecit. {2}

Poznámky pod čarou:

1. valens pro "vales"2. Lectio dubia

  
/ 418  
  

This Latin text was written by Swedenborg in 1761. It was first printed 12 years after Swedenborg's death, in 1784. An 1860 printing was edited by Tafel, probably by the Swedenborg Society in London (swedenborg.org.uk). We're not sure of the provenance of this text, and are researching it further. We received most of this text from the NewSearch project of the Academy of the New Church (brynathyn.edu), and the front matter courtesy of the Heavenly Doctrines Publishing Foundation (heavenlydoctrinepublishing.org).

Bible

 

Daniel 2:3-11

Studie

      

3 Et dixit ad eos rex : Vidi somnium, et mente confusus ignoro quid viderim.

4 Responderuntque Chaldæi regi syriace : Rex, in sempiternum vive ! dic somnium servis tuis, et interpretationem ejus indicabimus.

5 Et respondens rex ait Chaldæis : Sermo recessit a me : nisi indicaveritis mihi somnium, et conjecturam ejus, peribitis vos, et domus vestræ publicabuntur.

6 Si autem somnium, et conjecturam ejus narraveritis, præmia, et dona, et honorem multum accipietis a me. Somnium igitur, et interpretationem ejus indicate mihi.

7 Responderunt secundo, atque dixerunt : Rex somnium dicat servis suis, et interpretationem illius indicabimus.

8 Respondit rex, et ait : Certe novi quod tempus redimitis, scientes quod recesserit a me sermo.

9 Si ergo somnium non indicaveritis mihi, una est de vobis sententia, quod interpretationem quoque fallacem, et deceptione plenam composueritis, ut loquamini mihi donec tempus pertranseat. Somnium itaque dicite mihi, ut sciam quod interpretationem quoque ejus veram loquamini.

10 Respondentes ergo Chaldæi coram rege, dixerunt : Non est homo super terram, qui sermonem tuum, rex, possit implere : sed neque regum quisquam magnus et potens verbum hujuscemodi sciscitatur ab omni ariolo, et mago, et Chaldæo.

11 Sermo enim, quem tu quæris, rex, gravis est : nec reperietur quisquam qui indicet illum in conspectu regis, exceptis diis, quorum non est cum hominibus conversatio.