Bible

 

1 Samuelis 8

Studie

   

1 Factum est autem cum senuisset Samuel, posuit filios suos judices Israël.

2 Fuitque nomen filii ejus primogeniti Joël : et nomen secundi Abia, judicum in Bersabee.

3 Et non ambulaverunt filii illius in viis ejus : sed declinaverunt post avaritiam, acceperuntque munera, et perverterunt judicium.

4 Congregati ergo universi majores natu Israël, venerunt ad Samuelem in Ramatha.

5 Dixeruntque ei : Ecce tu senuisti, et filii tui non ambulant in viis tuis : constitue nobis regem, ut judicet nos, sicut et universæ habent nationes.

6 Displicuit sermo in oculis Samuelis, eo quod dixissent : Da nobis regem, ut judicet nos. Et oravit Samuel ad Dominum.

7 Dixit autem Dominus ad Samuelem : Audi vocem populi in omnibus quæ loquuntur tibi : non enim te abjecerunt, sed me, ne regnem super eos.

8 Juxta omnia opera sua, quæ fecerunt a die qua eduxi eos de Ægypto usque ad diem hanc : sicut dereliquerunt me, et servierunt diis alienis, sic faciunt etiam tibi.

9 Nunc ergo vocem eorum audi : verumtamen contestare eos, et prædic eis jus regis, qui regnaturus est super eos.

10 Dixit itaque Samuel omnia verba Domini ad populum, qui petierat a se regem.

11 Et ait : Hoc erit jus regis, qui imperaturus est vobis : Filios vestros tollet, et ponet in curribus suis, facietque sibi equites et præcursores quadrigarum suarum,

12 et constituet sibi tribunos, et centuriones, et aratores agrorum suorum, et messores segetum, et fabros armorum et curruum suorum.

13 Filias quoque vestras faciet sibi unguentarias, et focarias, et panificas.

14 Agros quoque vestros, et vineas, et oliveta optima tollet, et dabit servis suis.

15 Sed et segetes vestras et vinearum reditus addecimabit, ut det eunuchis et famulis suis.

16 Servos etiam vestros, et ancillas, et juvenes optimos, et asinos auferet, et ponet in opere suo.

17 Greges quoque vestros addecimabit, vosque eritis ei servi.

18 Et clamabitis in die illa a facie regis vestri, quem elegistis vobis : et non exaudiet vos Dominus in die illa, quia petistis vobis regem.

19 Noluit autem populus audire vocem Samuelis, sed dixerunt : Nequaquam : rex enim erit super nos,

20 et erimus nos quoque sicut omnes gentes : et judicabit nos rex noster, et egredietur ante nos, et pugnabit bella nostra pro nobis.

21 Et audivit Samuel omnia verba populi, et locutus est ea in auribus Domini.

22 Dixit autem Dominus ad Samuelem : Audi vocem eorum, et constitue super eos regem. Et ait Samuel ad viros Israël : Vadat unusquisque in civitatem suam.

   

Ze Swedenborgových děl

 

Apocalypsis Explicata # 919

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 1232  
  

919. [Vers. 19.] "Et misit angelus falcem suam in terram, et vindemiavit vineam terrae." Quod significet hoc factum, constat ex illis quae in mox superiori articulo dicta sunt.

Quod "vinea significet ecclesiam spiritualem, constat ex locis in Verbo

ubi "vinea" dicitur (Ut Esaias 1:8; 3:14; 5:1-10; 16:10; 36:17; 37:30; 65:21; Jeremias 12:10; 32:15; 35:7, 9; 39:10; Ezechiel 28:26; Hoschea 2:15; Amos 4:9; 5:11, 17; 9:14; Micham 1:6; Zephanias 1:13; 1 1 Sam. 8:14, 15; Psalmuss 107:37; Matthaeus 20:1-8; 21:28, 38-41; Marcus 12:1-9; Luca 13:6, 7; 20:9-16: de "Vite", Johannes 15:1-12: praeter in historicis Verbi):

ex quibus evidenter constare potest, quod per "vineam" intelligatur ecclesia. (Videatur etiam supra, n. 376 [b, c] 403 [b] 638 [a] , 918, ubi plura loca de "vinea" explicata sunt.) Ex significatione vineae" constare potest quod per "vindemiare" significetur colligere ad usus illa quae inservitura sunt intellectui, et datura intelligentiam et sapientiam, ac in opposito sensu devastare ecclesiam quoad bonum spirituale, et sic quoad affectionem ac intellectum veri: in opposito hoc sensu dicitur "vindemia" et "vindemiare", cum non amplius racemi seu uvae residuae sunt; per quod in spirituali sensu significatur quod omne bonum spirituale, et inde omne verum quod in se verum est, deperditum sit, quod imprimis in ecclesia fit per falsificationes Verbi; tum quando malum vitae corrumpit omne bonum, et tunc falsum doctrinae pervertit omne verum; hoc describitur etiam [per] "vastatores" et per "fures."

[2] Quod itaque per "vindemiationem" significetur devastatio, patet ex sequentibus locis: Apud Esaiam,

"Clamor super vino in plateis, commiscebitur omne gaudium, exulabit laetitia terrae; reliquum in urbe vastitas, et usque ad devastationem contundetur porta: sic namque erit in medio terrae.... sicut strictura oleae, sicut racemationes quando consummata est vindemia" (24:11-13);

per haec describitur luctus super devastatione ecclesiae quoad bonum caeleste et quoad bonum spirituale, quod in sua essentia est verum ex caelesti; devastatio illa comparatur "stricturae oleae", et "racemationibus dum consummata est vindemia." (sed haec prius, n. 313 [b] 638 [c] , explicata videantur.)

[3] Apud eundem,

"Filiae confidentes auribus, percipite sermonem meum; annum supra annum commovebimini, confidentes, quia consummatur vindemia, collectio non veniet" (32:9, 10):

per "filias confidentes" significantur illi in ecclesia qui plus amant falsa quam vera; quod vera apud illos successive et in omni statu diminuantur, significatur per quod "annum supra annum commoverentur"; devastatio omnis veri usque dum nihil superest, significatur per quod "consummabitur vindemia", et quod "collectio non veniet."

[4] Apud Jeremiam,

"Super fructus autumni tuos, et super vindemiam tuam vastator cecidit, unde collecta est laetitia, et gaudium ex Carmele" (48:32, 33):

per "fructus autumni" significantur bona ecclesiae, per "vindemiam" significantur vera ejus, nam "panis", qui ibi est "fructus autumni", significat bonum ecclesiae, ac "vinum" quod est "vindemiae", significat verum ejus; per "vastatorem" qui cecidit super illa, significatur malum et inde falsum; quod jucundum amoris spiritualis et caelestis, quod est ipsum gaudium cordis, periturum sit, significatur per quod "laetitia et gaudium ex Carmele colligentur."

[5] Apud Micham,

"Vae mihi, ..factus sum sicut collectiones aestatis, sicut racemationes vindemiae; non botrus ad comedendum, primitivum desiderat anima mea" (7:1):

"sicut racemationes vindemiae, non botrus ad comedendum", significat devastationem ecclesiae talem ut non amplius aliquod bonum et verum sit. (Reliqua videantur in mox praecedente articulo explicata.) Apud Jeremiam,

"Si vindemiatores venerint tibi, non. .relinquent racemationes; si fures in nocte, corrumpent sufficientiam" (49:9):

apud Obadiam,

"Si fures venerint tibi, si eversores noctu, 2 quomodo excisus eris, nonne furabuntur quod 3 illis satis? si vindemiatores venerint tibi, numquid relinquent racemos?" (vers. 5 4 ):

per "vindemiatores" significantur falsa, et per "fures" mala, quae devastant vera et bona ecclesiae; per "eversores" autem, tam falsa quam mala; per quod "non relinquent racemos", significatur quod non aliqua bona quia non vera. Per "vindemiare" autem significatur colligere ad usus, imprimis talia quae inservitura sunt intellectui, Apud Jeremiam, cap. 6:9; Leviticus 19:10; 26:5; Deuteronomius 20:6, 7; 24:21.

Poznámky pod čarou:

1. The editors made a correction or note here.
2. The editors made a correction or note here.
3. The editors made a correction or note here.
4. The editors made a correction or note here.

  
/ 1232