Bible

 

Matthew 7

Studie

   

1 μη κρινετε ινα μη κριθητε

2 εν ω γαρ κριματι κρινετε κριθησεσθε και εν ω μετρω μετρειτε μετρηθησεται υμιν

3 τι δε βλεπεις το καρφος το εν τω οφθαλμω του αδελφου σου την δε εν τω σω οφθαλμω δοκον ου κατανοεις

4 η πως ερεις τω αδελφω σου αφες εκβαλω το καρφος εκ του οφθαλμου σου και ιδου η δοκος εν τω οφθαλμω σου

5 υποκριτα εκβαλε πρωτον εκ του οφθαλμου σου την δοκον και τοτε διαβλεψεις εκβαλειν το καρφος εκ του οφθαλμου του αδελφου σου

6 μη δωτε το αγιον τοις κυσιν μηδε βαλητε τους μαργαριτας υμων εμπροσθεν των χοιρων μηποτε καταπατησουσιν αυτους εν τοις ποσιν αυτων και στραφεντες ρηξωσιν υμας

7 αιτειτε και δοθησεται υμιν ζητειτε και ευρησετε κρουετε και ανοιγησεται υμιν

8 πας γαρ ο αιτων λαμβανει και ο ζητων ευρισκει και τω κρουοντι ανοιγησεται

9 η τις {VA 2: εστιν } εξ υμων ανθρωπος ον αιτησει ο υιος αυτου αρτον μη λιθον επιδωσει αυτω

10 η και ιχθυν αιτησει μη οφιν επιδωσει αυτω

11 ει ουν υμεις πονηροι οντες οιδατε δοματα αγαθα διδοναι τοις τεκνοις υμων ποσω μαλλον ο πατηρ υμων ο εν τοις ουρανοις δωσει αγαθα τοις αιτουσιν αυτον

12 παντα ουν οσα εαν θελητε ινα ποιωσιν υμιν οι ανθρωποι ουτως και υμεις ποιειτε αυτοις ουτος γαρ εστιν ο νομος και οι προφηται

13 εισελθατε δια της στενης πυλης οτι πλατεια {VA 2: η πυλη } και ευρυχωρος η οδος η απαγουσα εις την απωλειαν και πολλοι εισιν οι εισερχομενοι δι αυτης

14 {VA 1: οτι } {VA 2: τι } στενη η πυλη και τεθλιμμενη η οδος η απαγουσα εις την ζωην και ολιγοι εισιν οι ευρισκοντες αυτην

15 προσεχετε απο των ψευδοπροφητων οιτινες ερχονται προς υμας εν ενδυμασιν προβατων εσωθεν δε εισιν λυκοι αρπαγες

16 απο των καρπων αυτων επιγνωσεσθε αυτους μητι συλλεγουσιν απο ακανθων σταφυλας η απο τριβολων συκα

17 ουτως παν δενδρον αγαθον καρπους καλους ποιει το δε σαπρον δενδρον καρπους πονηρους ποιει

18 ου δυναται δενδρον αγαθον καρπους πονηρους {VA 1: ενεγκειν } {VA 2: ποιειν } ουδε δενδρον σαπρον καρπους καλους ποιειν

19 παν δενδρον μη ποιουν καρπον καλον εκκοπτεται και εις πυρ βαλλεται

20 αρα γε απο των καρπων αυτων επιγνωσεσθε αυτους

21 ου πας ο λεγων μοι κυριε κυριε εισελευσεται εις την βασιλειαν των ουρανων αλλ ο ποιων το θελημα του πατρος μου του εν τοις ουρανοις

22 πολλοι ερουσιν μοι εν εκεινη τη ημερα κυριε κυριε ου τω σω ονοματι επροφητευσαμεν και τω σω ονοματι δαιμονια εξεβαλομεν και τω σω ονοματι δυναμεις πολλας εποιησαμεν

23 και τοτε ομολογησω αυτοις οτι ουδεποτε εγνων υμας αποχωρειτε απ εμου οι εργαζομενοι την ανομιαν

24 πας ουν οστις ακουει μου τους λογους {VA 1: [τουτους] } {VA 2: τουτους } και ποιει αυτους ομοιωθησεται ανδρι φρονιμω οστις ωκοδομησεν αυτου την οικιαν επι την πετραν

25 και κατεβη η βροχη και ηλθον οι ποταμοι και επνευσαν οι ανεμοι και προσεπεσαν τη οικια εκεινη και ουκ επεσεν τεθεμελιωτο γαρ επι την πετραν

26 και πας ο ακουων μου τους λογους τουτους και μη ποιων αυτους ομοιωθησεται ανδρι μωρω οστις ωκοδομησεν αυτου την οικιαν επι την αμμον

27 και κατεβη η βροχη και ηλθον οι ποταμοι και επνευσαν οι ανεμοι και προσεκοψαν τη οικια εκεινη και επεσεν και ην η πτωσις αυτης μεγαλη

28 και εγενετο οτε ετελεσεν ο ιησους τους λογους τουτους εξεπλησσοντο οι οχλοι επι τη διδαχη αυτου

29 ην γαρ διδασκων αυτους ως εξουσιαν εχων και ουχ ως οι γραμματεις αυτων

   

Ze Swedenborgových děl

 

Arcana Coelestia # 794

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 10837  
  

794. 'And the waters grew stronger and stronger over the earth' means that persuasions of falsity increased in this way. This is clear from what has been stated and shown just above about waters, namely that 'the waters of the flood' or inundations means falsities. Here since falsities, or persuasions of falsity, increased still more it is said that 'the waters grew stronger and stronger', which in the original language is the superlative degree. Falsities are false assumptions and persuasions of falsity, which increased enormously among the people before the Flood, as is clear from what has been stated concerning them already. Persuasions increase enormously when people immerse truths in evil desires, that is, make those truths support self-love and love of the world. Indeed in those circumstances they pervert those truths, and in a thousand ways force them to agree. For what person is there who, having adopted a false assumption, or made one for himself, does not confirm it from the many facts he knows, even indeed from the Word? Is there any heresy which does not in like manner take hold of confirmatory ideas, and which does not force things that do not agree, and in different ways explain and distort them so that they disagree no longer?

[2] Take for example someone who adopts the assumption that faith alone saves without the good works of charity. Can he not weave an entire system of doctrine from the Word and yet not care in the slightest, not even pay attention to, or indeed notice what the Lord has said about a tree being known by its fruit, and about the tree that does not bear good fruit being cut down and thrown into the fire, Matthew 7:16-20; 12:33? What could be more appealing than living after the flesh and at the same time being saved by merely knowing what is true and not having to perform any good action at all? Every evil desire which a person fosters constitutes the life of his will, and every false assumption or persuasion constitutes the life of his understanding. The life of his will and that of his understanding make one when truths, or doctrinal matters concerning faith, are immersed in evil desires. Everybody in this way forms a soul for himself so to speak, and of such a nature does his life become after death. Consequently nothing is of greater importance to man than knowing what the truth is. When he knows what the truth is, and knows it so well that it cannot be perverted, it cannot then be steeped in evil desires and have deadly effect. What more ought anyone to have at heart than his life which lasts for ever? If he destroys his soul during his lifetime, does he not destroy it for ever?

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Society for the permission to use this translation.