Bible

 

Zephaniah 1

Studie

1 Ο λογος του Κυριου, ο γενομενος προς Σοφονιαν τον υιον του Χουσει, υιου του Γεδαλιου, υιου του Αμαριου υιου του Ιζκιου, εν ταις ημεραις Ιωσιου, υιου του Αμων βασιλεως του Ιουδα.

2 Θελω αφανισει παντελως τα παντα απο προσωπου της γης, λεγει Κυριος.

3 Θελω αφανισει ανθρωπον και κτηνος θελω αφανισει τα πετεινα του ουρανου και τους ιχθυας της θαλασσης και τα προσκομματα μετα των ασεβων και θελω εξολοθρευσει τον ανθρωπον απο προσωπου της γης, λεγει Κυριος.

4 Και θελω εκτεινει την χειρα μου επι τον Ιουδαν και επι παντας τους κατοικους της Ιερουσαλημ, και θελω εξολοθρευσει το υπολοιπον του Βααλ απο του τοπου τουτου και το ονομα των ειδωλοθυτων μετα των ιερεων,

5 και τους προσκυνουντας επι των δωματων την στρατιαν του ουρανου και τους προσκυνουντας και ομνυοντας εις τον Κυριον και τους ομνυοντας εις τον Μαλχομ,

6 και τους εκκλινοντας απο οπισθεν του Κυριου και τους μη ζητουντας τον Κυριον μηδε εξερευνωντας αυτον.

7 Σιωπα ενωπιον Κυριου του Θεου, διοτι εγγυς ειναι η ημερα του Κυριου· διοτι ο Κυριος ητοιμασε θυσιαν, διωρισε τους κεκλημενους αυτου.

8 Και εν τη ημερα της θυσιας του Κυριου θελω εκδικηθη τους αρχοντας και τα τεκνα του βασιλεως και παντας τους ενδεδυμενους ενδυματα αλλοτρια.

9 Εν εκεινη τη ημερα θελω εκδικηθη και παντας τους υπερπηδωντας τα κατωφλια, τους γεμιζοντας τους οικους των κυριων αυτων εξ αρπαγης και δολου.

10 Και εν τη ημερα εκεινη, λεγει Κυριος, θελει εισθαι θορυβος κραυγης απο της ιχθυικης πυλης και ολολυγμος απο της πυλης της δευτερας και συντριμμος μεγας απο των λοφων.

11 Ολολυξατε, οι κατοικοι της Μακτες, διοτι εξωλοθρευθη πας ο λαος ο εμπορικος· κατεκοπησαν παντες οι φεροντες αργυριον.

12 Και εν τω καιρω εκεινω θελω εξερευνησει την Ιερουσαλημ με λυχνους και εκδικηθη προς ανδρας τους αναπαυομενους επι την τρυγιαν αυτων, τους λεγοντας εν τη καρδια αυτων, Ο Κυριος δεν θελει αγαθοποιησει ουδε θελει κακοποιησει.

13 Δια τουτο τα αγαθα αυτων θελουσιν εισθαι εις διαρπαγην και οι οικοι αυτων εις αφανισμον, και θελουσιν οικοδομησει οικιας και δεν θελουσι κατοικησει, και θελουσι φυτευσει αμπελωνας και δεν θελουσι πιει τον οινον αυτων.

14 Εγγυς ειναι η ημερα του Κυριου η μεγαλη, εγγυς, και σπευδει σφοδρα· φωνη της ημερας του Κυριου· πικρως θελει φωναξει εκει ο ισχυρος.

15 Ημερα οργης η ημερα εκεινη, ημερα θλιψεως και στενοχωριας, ημερα ερημωσεως και αφανισμου, ημερα σκοτους και γνοφου, ημερα νεφελης και ομιχλης,

16 ημερα σαλπιγγος και αλαλαγμου κατα των οχυρων πολεων και κατα των υψηλων πυργων.

17 Και θελω καταθλιψει τους ανθρωπους και θελουσι περιπατει ως τυφλοι, διοτι ημαρτησαν εις τον Κυριον· και το αιμα αυτων θελει διαχυθη ως κονις και αι σαρκες αυτων ως κοπρος.

18 Αλλ' ουδε το αργυριον αυτων ουδε το χρυσιον αυτων θελει δυνηθη να λυτρωση αυτους εν τη ημερα της οργης του Κυριου, και πασα η γη θελει καταναλωθη υπο του πυρος του ζηλου αυτου· διοτι θελει καμει συντελειαν, μαλιστα ταχειαν, επι παντας τους κατοικουντας την γην.

Ze Swedenborgových děl

 

Apocalypse Revealed # 919

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 962  
  

919. 21:23 The city had no need of the sun or of the moon to shine in it, for the glory of God illuminated it, and the Lamb is its lamp. This symbolically means that people of the New Church will not be caught up in self-love and their own intelligence and so possess a natural sight only, but from the Word's Divine truth will possess a spiritual light from the Lord alone.

The sun here symbolizes natural love divorced from spiritual love, which is self-love. And the moon symbolizes a natural intelligence and faith divorced from a spiritual intelligence and faith, which is one's native intelligence and a self-made faith. This is the love and the intelligence and faith symbolized by the sun and moon here, which people of the Lord's New Church will have no need of to light their sight.

The glory of God which illumines the city symbolizes the Word's Divine truth (no. 629), and because that illumination or enlightenment comes from the Lord, we are told as well that the Lamb is its lamp.

The symbolism here is similar to that found in the following verses in Isaiah:

You shall call your walls salvation, and your gates praise. The sun shall no longer be your light by day, nor for brightness shall the moon give light to you; but Jehovah will be to you an everlasting light, and your God your glory. Your sun shall no longer go down, nor shall your moon wane; for Jehovah will be your everlasting light... Your people shall all be righteous. (Isaiah 60:18-21)

The sun and moon that will no longer give light mean self-love and one's native intelligence. And the sun and moon that will no longer go down mean love from the Lord for the Lord, and an intelligence and faith from Him. That Jehovah will be an everlasting light has the same symbolic meaning as what is said here, that the glory of God will illumine the city and the Lamb be its lamp.

That the sun symbolizes love for the Lord, and in an opposite sense self-love, may be seen in nos. 53 and 414 above. And that the moon symbolizes intelligence from the Lord and faith from Him, in nos. 332, 413, 414. Thus the moon in an opposite sense symbolizes one's native intelligence and a self-made faith.

Since the sun in an opposite sense symbolizes self-love, and the moon one's native intelligence and a self-made faith, therefore it was an abomination to worship the sun, moon and stars, as may be seen in Jeremiah 8:1-2.

  
/ 962  
  

Many thanks to the General Church of the New Jerusalem, and to Rev. N.B. Rogers, translator, for the permission to use this translation.