Bible

 

Αριθμοί 7

Studie

   

1 Και την ημεραν, καθ' ην ο Μωυσης ετελειωσε να στηνη την σκηνην και εχρισεν αυτην και ηγιασεν αυτην και παντα τα σκευη αυτης και το θυσιαστηριον και παντα τα σκευη αυτου και εχρισεν αυτα και ηγιασεν αυτα·

2 τοτε οι αρχοντες του Ισραηλ, οι αρχηγοι των οικων των πατερων αυτων οιτινες ησαν οι αρχοντες των φυλων, οι επιστατησαντες εις την απαριθμησιν, εκαμον προσφοραν·

3 και εφεραν τα δωρα αυτων ενωπιον του Κυριου, εξ αμαξας σκεπαστας και δωδεκα βοας, μιαν αμαξαν ανα δυο αρχοντες και ενα βουν εκαστος, και εφεραν αυτα εμπροσθεν της σκηνης.

4 Και ειπε Κυριος προς τον Μωυσην, λεγων,

5 Λαβε ταυτα παρ' αυτων, και θελουσιν εισθαι δια τα εργα της υπηρεσιας της σκηνης του μαρτυριου· και θελεις δωσει αυτα εις τους Λευιτας, εις εκαστον κατα την υπηρεσιαν αυτου.

6 Και ελαβεν ο Μωυσης τας αμαξας και τους βοας και εδωκεν αυτα εις τους Λευιτας.

7 Τας δυο αμαξας και τους τεσσαρας βοας εδωκεν εις τους υιους Γηρσων, κατα την υπηρεσιαν αυτων.

8 Και τας τεσσαρας αμαξας και τους οκτω βοας εδωκεν εις τους υιους Μεραρι· κατα την υπηρεσιαν αυτων, υπο την χειρα του Ιθαμαρ υιου του Ααρων του ιερεως.

9 Εις δε τους υιους Κααθ δεν εδωκε· διοτι η εν τω αγιαστηριω υπηρεσια αυτων ητο να βασταζωσιν επ' ωμων.

10 Και προσεφεραν οι αρχοντες δια τον εγκαινιασμον του θυσιαστηριου καθ' ην ημεραν εχρισθη, και προσεφεραν οι αρχοντες τα δωρα αυτων εμπροσθεν του θυσιαστηριου.

11 Και ειπε Κυριος προς τον Μωυσην, Εις αρχων καθ' ημεραν, θελουσι προσφερει τα δωρα αυτων δια τον εγκαινιασμον του θυσιαστηριου.

12 Και ο προσφερων το δωρον αυτου την πρωτην ημεραν ητο Ναασσων ο υιος του Αμμιναδαβ, εκ της φυλης Ιουδα·

13 και το δωρον αυτου ητο εις αργυρους δισκος, βαρους εκατον τριακοντα σικλων· λεκανιον εν αργυρουν εβδομηκοντα σικλων, κατα τον σικλον τον αγιον· αμφοτερα πληρη σεμιδαλεως εζυμωμενης μετα ελαιου, δια προσφοραν εξ αλφιτων·

14 εις θυμιαματοδοχος χρυσους δεκα σικλων, πληρης θυμιαματος·

15 εις μοσχος εκ βοων, εις κριος, εν αρνιον ενιαυσιον, εις ολοκαυτωμα·

16 εις τραγος εξ αιγων εις προσφοραν περι αμαρτιας·

17 και εις θυσιαν ειρηνικην, δυο βοες, κριοι πεντε, τραγοι πεντε, αρνια ενιαυσια πεντε. Τουτο ητο το δωρον του Ναασσων, υιου του Αμμιναδαβ.

18 Την δευτεραν ημεραν προσεφερεν ο Ναθαναηλ ο υιος του Σουαρ, ο αρχων της φυλης Ισσαχαρ·

19 και προσεφερε το δωρον αυτου ενα δισκον αργυρουν βαρους εκατον τριακοντα σικλων· λεκανιον εν αργυρουν εβδομηκοντα σικλων, κατα τον σικλον τον αγιον· αμφοτερα πληρη σεμιδαλεως εζυμωμενης μετα ελαιου, δια προσφοραν εξ αλφιτων·

20 ενα θυμιαματοδοχον χρυσουν δεκα σικλων, πληρης θυμιαματος·

21 ενα μοσχον εκ βοων, ενα κριον, εν αρνιον ενιαυσιον, εις ολοκαυτωμα·

22 τραγον εξ αιγων ενα, εις προσφοραν περι αμαρτιας·

23 και εις θυσιαν ειρηνικην, δυο βοας, κριους πεντε, τραγους πεντε, αρνια ενιαυσια πεντε. Τουτο ητο το δωρον του Ναθαναηλ, υιου του Σουαρ.

24 Την τριτην ημεραν προσεφερεν ο αρχων των υιων Ζαβουλων, Ελιαβ ο υιος του Χαιλων·

25 το δωρον αυτου ητο εις αργυρους δισκος βαρους εκατον τριακοντα σικλων· λεκανιον εν αργυρουν εβδομηκοντα σικλων, κατα τον σικλον τον αγιον· αμφοτερα πληρη σεμιδαλεως εζυμωμενης μετα ελαιου, δια προσφοραν εξ αλφιτων·

26 εις θυμιαματοδοχος χρυσους δεκα σικλων, πληρης θυμιαματος·

27 εις μοσχος εκ βοων, εις κριος, εν αρνιον ενιαυσιον, εις ολοκαυτωμα·

28 εις τραγος εξ αιγων εις προσφοραν περι αμαρτιας·

29 και εις θυσιαν ειρηνικην, δυο βοες, κριοι πεντε, τραγοι πεντε, αρνια ενιαυσια πεντε. Τουτο ητο το δωρον του Ελιαβ, υιου του Χαιλων.

30 Την τεταρτην ημεραν προσεφερεν Ελισουρ ο υιος του Σεδιουρ, ο αρχων των υιων Ρουβην.

31 Το δωρον αυτου ητο εις αργυρους δισκος βαρους εκατον τριακοντα σικλων· λεκανιον εν αργυρουν εβδομηκοντα σικλων, κατα τον σικλον τον αγιον· αμφοτερα πληρη σεμιδαλεως εζυμωμενης μετα ελαιου, δια προσφοραν εξ αλφιτων·

32 εις θυμιαματοδοχος χρυσους δεκα σικλων, πληρης θυμιαματος·

33 εις μοσχος εκ βοων, εις κριος, εν αρνιον ενιαυσιον, εις ολοκαυτωμα·

34 εις τραγος εξ αιγων εις προσφοραν περι αμαρτιας·

35 και εις θυσιαν ειρηνικην, δυο βοες, κριοι πεντε, τραγοι πεντε, αρνια ενιαυσια πεντε. Τουτο ητο το δωρον του Ελισουρ, υιου του Σεδιουρ.

36 Την πεμπτην ημεραν προσεφερεν ο αρχων των υιων Συμεων, Σελουμιηλ ο υιος του Σουρισαδαι·

37 το δωρον αυτου ητο εις δισκος αργυρους βαρους εκατον τριακοντα σικλων· λεκανιον εν αργυρουν εβδομηκοντα σικλων, κατα τον σικλον τον αγιον· αμφοτερα πληρη σεμιδαλεως εζυμωμενης μετα ελαιου, δια προσφοραν εξ αλφιτων·

38 εις θυμιαματοδοχος χρυσους δεκα σικλων, πληρης θυμιαματος·

39 εις μοσχος εκ βοων, εις κριος, εν αρνιον ενιαυσιον, εις ολοκαυτωμα·

40 εις τραγος εξ αιγων εις προσφοραν περι αμαρτιας·

41 και εις θυσιαν ειρηνικην, δυο βοες, κριοι πεντε, τραγοι πεντε, αρνια ενιαυσια πεντε. Τουτο ητο το δωρον του Σελουμιηλ, υιου του Σουρισαδαι.

42 Την εκτην ημεραν προσεφερεν ο αρχων των υιων Γαδ, Ελιασαφ ο υιος του Δεουηλ·

43 το δωρον αυτου ητο εις αργυρους δισκος βαρους εκατον τριακοντα σικλων· λεκανιον εν αργυρουν εβδομηκοντα σικλων, κατα τον σικλον τον αγιον· αμφοτερα πληρη σεμιδαλεως εζυμωμενης μετα ελαιου, δια προσφοραν εξ αλφιτων·

44 εις θυμιαματοδοχος χρυσους δεκα σικλων, πληρης θυμιαματος·

45 εις μοσχος εκ βοων, εις κριος, εν αρνιον ενιαυσιον, εις ολοκαυτωμα·

46 εις τραγος εξ αιγων εις προσφοραν περι αμαρτιας·

47 και εις θυσιαν ειρηνικην, δυο βοες, κριοι πεντε, τραγοι πεντε, αρνια ενιαυσια πεντε. Τουτο ητο το δωρον του Ελιασαφ, υιου του Δεουηλ.

48 Την εβδομην ημεραν προσεφερεν ο αρχων των υιων Εφραιμ, Ελισαμα ο υιος του Αμμιουδ·

49 το δωρον αυτου ητο εις αργυρους δισκος βαρους εκατον τριακοντα σικλων· λεκανιον εν αργυρουν εβδομηκοντα σικλων, κατα τον σικλον τον αγιον· αμφοτερα πληρη σεμιδαλεως εζυμωμενης μετα ελαιου, δια προσφοραν εξ αλφιτων·

50 εις θυμιαματοδοχος χρυσους δεκα σικλων, πληρης θυμιαματος·

51 εις μοσχος εκ βοων, εις κριος, εν αρνιον ενιαυσιον, εις ολοκαυτωμα·

52 εις τραγος εξ αιγων εις προσφοραν περι αμαρτιας·

53 και εις θυσιαν ειρηνικην, δυο βοες, κριοι πεντε, τραγοι πεντε, αρνια ενιαυσια πεντε. Τουτο ητο το δωρον του Ελισαμα, υιου του Αμμιουδ.

54 Την ογδοην ημεραν προσεφερεν ο αρχων των υιων Μανασση, Γαμαλιηλ ο υιος του Φεδασσουρ·

55 το δωρον αυτου ητο εις αργυρους δισκος βαρους εκατον τριακοντα σικλων· λεκανιον εν αργυρουν εβδομηκοντα σικλων, κατα τον σικλον τον αγιον· αμφοτερα πληρη σεμιδαλεως εζυμωμενης μετα ελαιου, δια προσφοραν εξ αλφιτων·

56 εις θυμιαματοδοχος χρυσους δεκα σικλων, πληρης θυμιαματος·

57 εις μοσχος εκ βοων, εις κριος, εν αρνιον ενιαυσιον, εις ολοκαυτωμα·

58 εις τραγος εξ αιγων εις προσφοραν περι αμαρτιας·

59 και εις θυσιαν ειρηνικην, δυο βοες, κριοι πεντε, τραγοι πεντε, αρνια ενιαυσια πεντε. Τουτο ητο το δωρον του Γαμαλιηλ, υιου του Φεδασσουρ.

60 Την εννατην ημεραν προσεφερεν ο αρχων των υιων Βενιαμιν, Αβειδαν ο υιος του Γιδεωνι·

61 το δωρον αυτου ητο εις αργυρους δισκος βαρους εκατον τριακοντα σικλων· λεκανιον εν αργυρουν εβδομηκοντα σικλων, κατα τον σικλον τον αγιον· αμφοτερα πληρη σεμιδαλεως εζυμωμενης μετα ελαιου, δια προσφοραν εξ αλφιτων·

62 εις θυμιαματοδοχος χρυσους δεκα σικλων, πληρης θυμιαματος·

63 εις μοσχος εκ βοων, εις κριος, εν αρνιον ενιαυσιον, εις ολοκαυτωμα·

64 εις τραγος εξ αιγων εις προσφοραν περι αμαρτιας·

65 και εις θυσιαν ειρηνικην, δυο βοες, κριοι πεντε, τραγοι πεντε, αρνια ενιαυσια πεντε. Τουτο ητο το δωρον του Αβειδαν υιου του Γιδεωνι.

66 Την δεκατην ημεραν προσεφερεν ο αρχων των υιων Δαν, Αχιεζερ ο υιος του Αμμισαδαι·

67 το δωρον αυτου ητο εις αργυρους δισκος βαρους εκατον τριακοντα σικλων· λεκανιον εν αργυρουν εβδομηκοντα σικλων, κατα τον σικλον τον αγιον· αμφοτερα πληρη σεμιδαλεως εζυμωμενης μετα ελαιου, δια προσφοραν εξ αλφιτων·

68 εις θυμιαματοδοχος χρυσους δεκα σικλων, πληρης θυμιαματος·

69 εις μοσχος εκ βοων, εις κριος, εν αρνιον ενιαυσιον, εις ολοκαυτωμα·

70 εις τραγος εξ αιγων εις προσφοραν περι αμαρτιας·

71 και εις θυσιαν ειρηνικην, δυο βοες, κριοι πεντε, τραγοι πεντε, αρνια ενιαυσια πεντε. Τουτο ητο το δωρον του Αχιεζερ, υιου του Αμμισαδαι.

72 Την ενδεκατην ημεραν προσεφερεν ο αρχων των υιων Ασηρ, Φαγαιηλ ο υιος του Οχραν·

73 το δωρον αυτου ητο εις αργυρους δισκος βαρους εκατον τριακοντα σικλων· λεκανιον εν αργυρουν εβδομηκοντα σικλων, κατα τον σικλον τον αγιον· αμφοτερα πληρη σεμιδαλεως εζυμωμενης μετα ελαιου, δια προσφοραν εξ αλφιτων·

74 εις θυμιαματοδοχος χρυσους δεκα σικλων, πληρης θυμιαματος.

75 εις μοσχος εκ βοων, εις κριος, εν αρνιον ενιαυσιον, εις ολοκαυτωμα.

76 εις τραγος εξ αιγων εις προσφοραν περι αμαρτιας·

77 και εις θυσιαν ειρηνικην, δυο βοες, κριοι πεντε, τραγοι πεντε, αρνια ενιαυσια πεντε. Τουτο ητο το δωρον του Φαγαιηλ, υιου του Οχραν.

78 Την δωδεκατην ημεραν προσεφερεν ο αρχων των υιων Νεφθαλι, Αχιρα ο υιος του Αιναν·

79 το δωρον αυτου ητο εις αργυρους δισκος βαρους εκατον τριακοντα σικλων· λεκανιον εν αργυρουν εβδομηκοντα σικλων· κατα τον σικλον τον αγιον· αμφοτερα πληρη σεμιδαλεως εζυμωμενης μετα ελαιου, δια προσφοραν εξ αλφιτων·

80 εις θυμιαματοδοχος χρυσους δεκα σικλων, πληρης θυμιαματος·

81 εις μοσχος εκ βοων, εις κριος, εν αρνιον ενιαυσιον, εις ολοκαυτωμα.

82 εις τραγος εξ αιγων εις προσφοραν περι αμαρτιας·

83 και εις θυσιαν ειρηνικην, δυο βοες, κριοι πεντε, τραγοι πεντε, αρνια ενιαυσια πεντε· τουτο ητο το δωρον του Αχιρα, υιου του Αιναν.

84 Ουτος ητο ο εγκαινιασμος του θυσιαστηριου, την ημεραν καθ' ην εχρισθη υπο των αρχοντων του Ισραηλ· δισκοι αργυροι δωδεκα, λεκανια αργυρα δωδεκα, θυμιαματοδοχοι χρυσοι δωδεκα·

85 εκατον τριακοντα σικλων ητο εκαστος δισκος αργυρους, και εβδομηκοντα σικλων εκαστον λεκανιον· απαν το αργυριον των σκευων, δυο χιλιαδων και τετρακοσιων σικλων, κατα τον σικλον τον αγιον·

86 θυμιαματοδοχοι χρυσοι δωδεκα, πληρεις θυμιαματος, απο δεκα σικλων ο θυμιαματοδοχος κατα τον σικλον τον αγιον· απαν το χρυσιον των θυμιαματοδοχων εκατον εικοσι σικλων.

87 Παντες οι βοες δια ολοκαυτωμα ησαν μοσχοι δωδεκα, οι κριοι δωδεκα, τα αρνια τα ενιαυσια δωδεκα μετα των εξ αλφιτων προσφορων αυτων· και οι τραγοι εξ αιγων εις προσφοραν περι αμαρτιας, δωδεκα.

88 Και παντες οι βοες δια θυσιαν ειρηνικην ησαν μοσχοι εικοσιτεσσαρες, οι κριοι εξηκοντα, οι τραγοι εξηκοντα, τα αρνια τα ενιαυσια εξηκοντα. Ουτος ητο ο εγκαινιασμος του θυσιαστηριου, αφου εχρισθη.

89 Και οτε εισηλθεν ο Μωυσης εις την σκηνην του μαρτυριου δια να λαληση μετα του Κυριου, τοτε ηκουσε την φωνην του λαλουντος προς αυτο, ανωθεν του ιλαστηριου, το οποιον ητο επι της κιβωτου του μαρτυριου ανα μεσον των δυο χερουβειμ· και ελαλει προς αυτον.

   

Ze Swedenborgových děl

 

Arcana Coelestia # 9506

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 10837  
  

9506. 'And you shall make a mercy-seat from pure gold' means the hearing and reception of all things that belong to worship arising from the good of love. This is clear from the meaning of 'the mercy-seat' as the cleansing from evils or forgiveness of sins, consequently the hearing and reception of all things that belong to worship, dealt with below; and from the meaning of 'gold' as the good of love, dealt with in 113, 1551, 1552, 5658, 6914. The truth that 'the mercy-seat' means the cleansing from evils and forgiveness of sins is clear from those places in the Word where propitiation or expiation is referred to. 1 The reason why the hearing and reception of all things belonging to worship is also meant is that only those who have made propitiation or expiation, that is, been cleansed from evils, are heard by the Lord and have their worship accepted by Him; it does not happen with those who are steeped in evils, that is, have not made expiation or propitiation. Therefore also Aaron was not allowed to approach the mercy-seat until he had been cleansed and had made propitiation for himself and the people.

[2] The truth that 'the mercy-seat' consequently means the hearing and reception of all things that belong to worship is also clear from the consideration that Jehovah spoke to Moses over the mercy-seat between the cherubs. The reason why worship arising from the good of love is that which is received is that no one is allowed to enter heaven and so approach the Lord other than a person who is governed by good, that is to say, by the good of love to the Lord and the good of charity towards the neighbour, see 8516, 8539, 8722, 8772, 9139, 9227, 9230, 9274; no one else is heard nor can anyone else's worship be received. This also explains why there were cherubs over the mercy-seat; for watchfulness and providence are meant by 'the cherubs', guarding against access to the Lord except through the good of love, that is, guarding against entrance into heaven by any apart from those who are governed by good, and also guarding against those in hell gaining access to the inhabitants of heaven and doing them harm. All this shows what was meant by the presence of the mercy-seat over the ark and by that of the cherubs over the mercy-seat, and by the fact that the mercy-seat and the cherubs too were made from pure gold; for 'gold' means the good of love, and 'the ark' heaven where the Lord is.

[3] The truth that 'the mercy-seat' means the cleansing from evils, and so the forgiveness of sins, is clear from places in the Word where 'propitiation' or 'expiation' 2 is referred to, as in David,

O Jehovah, expiate our sins for Your name's sake. Psalms 79:9.

In the same author,

He, being merciful, has expiated iniquity. Psalms 78:38.

In the same author,

You will expiate me with hyssop and I shall become clean; You will wash me and I shall be made whiter than snow. Psalms 51:7.

In Isaiah,

Evil will come upon you, which you will not know how to ward off; calamity will befall you, which you will not be able to expiate. Isaiah 47:11.

And in Moses,

Sing, O nations, the people of Him who will avenge the blood of His servants, and will expiate His land, His people. Deuteronomy 32:43.

[4] Expiations were effected by means of sacrifices; and it says that when they were offered the priest would expiate him from sin, and he would be pardoned, 3 Leviticus 4:26, 31, 35; 5:6, 10, 13, 16, 18; 6:7; 9:7; 15:15, 30. Expiation was also effected by 'silver', Exodus 30:16; Psalms 49:7. Hence also the day of expiations 4 before the feast of tabernacles, Leviticus 23:27-32. But it should be recognized that none of those expiations constituted a real cleansing from evils or forgiveness of sins; it only represented it. For every religious observance among the Israelite and Jewish nation was merely representative of the Lord, His kingdom and Church, and such realities as belong to heaven and the Church. How representations brought such realities to angels' awareness in heaven, see 9229.

[5] Since the cleansing from evils and forgiveness of sins was meant by 'the mercy-seat', the hearing and reception of all things that belonged to worship was also meant; for one who has been cleansed from evils is heard and his worship is received. This was represented by Jehovah's speaking above the mercy-seat to Moses and His commanding what the children of Israel should do, as is clear from verse 22 of the present chapter, where it says,

And I will meet with you there, and I will speak to you from above the mercy-seat, from between the two cherubs which are over the ark of the Testimony, [declaring] everything that I shall command you for the children of Israel.

The like occurs elsewhere,

Whenever Moses spoke to Jehovah he heard the voice speaking from above the mercy-seat that was over the ark of the Testimony, from between the two cherubs. Numbers 7:89.

The fact that a person was heard and his worship was received when he had been cleansed from evils was represented by Aaron's not going into the holy place within the veil before the mercy-seat unless he had first made expiation for himself and the people, by ceremonial washing, sacrifices, incense, and blood, as stated in Leviticus 16:2-16, which concludes,

In this way he shall expiate the holy place from the uncleannesses of the children of Israel, and from their transgressions in regard of all their sins.

It also says in verse 2 that Jehovah would appear at the mercy-seat 'in the cloud', meaning in Divine Truth adjusted to people's ability to receive and understand it, such as the Word is in the sense of the letter, 4060, 4391, 5922, 6343 (end), 6752, 8106, 8443, 8781.

Poznámky pod čarou:

1. The Latin word propitiatorium rendered the mercy-seat may be translated more literally as the place of propitiation.

2. The Hebrew verb behind expiate, used in an uncommon way in the following quotations, means cover over. The Latin verb generally means atone for or purify what is defiled.

3. i.e. the priest shall make atonement for the person's sin, and the person will stand forgiven

4. Generally known as the day of atonement

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Society for the permission to use this translation.