Novokřesťanské studium Bible

Bible

 

Αριθμοί 4

Studie

   

1 Και ελαλησε Κυριος προς τον Μωυσην και προς τον Ααρων, λεγων,

2 Λαβε το κεφαλαιον των υιων Κααθ εκ μεσου των υιων Λευι, κατα τας συγγενειας αυτων, κατα τους οικους των πατερων αυτων,

3 απο τριακοντα ετων και επανω εως πεντηκοντα ετων, παντων των εισερχομενων εις το ταγμα δια να καμνωσιν εργασιας εν τη σκηνη του μαρτυριου.

4 Αυτη θελει εισθαι η υπηρεσια των υιων Κααθ εν τη σκηνη του μαρτυριου· τα αγια των αγιων.

5 Και οταν σηκονηται το στρατοπεδον, θελουσιν ερχεσθαι ο Ααρων και οι υιοι αυτου και θελουσι καταβιβασει το καλυπτηριον καταπετασμα και θελουσι σκεπαζει δι' αυτου την κιβωτον του μαρτυριου·

6 και θελουσι βαλει επ' αυτην καλυμμα εκ δερματων θωων και επανωθεν θελουσιν εφαπλωσει υφασμα ολον κυανουν και θελουσι διαπερασει τους μοχλους αυτης.

7 Και επι της τραπεζης της προθεσεως θελουσιν εφαπλωσει υφασμα ολον κυανουν και θελουσι βαλει επ' αυτην τους δισκους, και τα θυμιαματοδοχα, και τα λεκανια, και τα σπονδεια, δια να σπενδωσι· και οι παντοτεινοι αρτοι θελουσιν εισθαι επ' αυτης·

8 και θελουσιν εφαπλωσει επ' αυτα υφασμα κοκκινον και τουτο θελουσι σκεπασει δια καλυμματος εκ δερματων θωων και θελουσι διαπερασει τους μοχλους αυτης.

9 Και θελουσι λαβει υφασμα κυανουν, και θελουσι περισκεπασει την λυχνιαν του φωτος, και τους λυχνους αυτης, και τα λυχνοψαλιδα αυτης, και τα υποθεματα αυτης, και παντα τα ελαιοδοχα αγγεια αυτης, δια των οποιων εκτελουσι τας υπηρεσιας αυτης·

10 και θελουσι θεσει αυτην μετα παντων των σκευων αυτης εντος καλυμματος εκ δερματων θωων και θελουσιν επιθεσει αυτην επι τους μοχλους.

11 Επι δε το θυσιαστηριον το χρυσουν θελουσιν εφαπλωσει υφασμα κυανουν και τουτο θελουσι σκεπασει δια καλυμματος εκ δερματων θωων και θελουσι διαπερασει τους μοχλους αυτου.

12 και θελουσι λαβει παντα τα σκευη της υπηρεσιας, δια των οποιων υπηρετουσιν εις τα αγια, και βαλει εις υφασμα κυανουν και θελουσι σκεπασει αυτα δια καλυμματος εκ δερματων θωων και επιθεσει εις μοχλους.

13 Και θελουσι καθαρισει το θυσιαστηριον απο της στακτης, και θελουσι περισκεπασει αυτο δια υφασματος πορφυρου·

14 και θελουσι βαλει επ' αυτο παντα τα σκευη αυτου, δια των οποιων εκτελουσι τας υπηρεσιας αυτου, τα θυμιατηρια, τας κρεαγρας, και τα πτυαρια, και τας λεκανας· παντα τα σκευη του θυσιαστηριου, και θελουσιν εφαπλωσει επ' αυτο καλυμμα εκ δερματων θωων και διαπερασει τους μοχλους αυτου.

15 Και αφου τελειωσωσιν ο Ααρων και οι υιοι αυτου να περισκεπαζωσι τα αγια και παντα τα σκευη τα αγια, οταν μελλη να σηκωθη το στρατοπεδον, τοτε θελουσι πλησιασει οι υιοι του Κααθ δια να βαστασωσιν αυτα· και δεν θελουσιν εγγισει τα αγια, δια να μη αποθανωσι· ταυτα ειναι τα οσα θελουσι βασταζει οι υιοι του Κααθ εν τη σκηνη του μαρτυριου.

16 Και η επιστασια του Ελεαζαρ υιου του Ααρων του ιερεως θελει εισθαι το ελαιον του φωτος, και το ευωδες θυμιαμα, και η καθημερινη εξ αλφιτων προσφορα, και το ελαιον του χρισματος, η επιστασια πασης της σκηνης, και παντων των εν αυτη, του αγιαστηριου, και παντων των σκευων αυτου.

17 Και ελαλησε Κυριος προς τον Μωυσην και προς τον Ααρων, λεγων,

18 Μη εξολοθρευσητε την φυλην των συγγενειων των Κααθιτων εκ μεσου των Λευιτων·

19 αλλα τουτο καμετε εις αυτους, δια να ζησωσι και μη αποθανωσι προσεγγιζοντες εις τα αγια των αγιων· ο Ααρων και οι υιοι αυτου ας εισερχωνται και ας διοριζωσιν αυτους εκαστον εις το εργον αυτου και εις το φορτιον αυτου·

20 ας μη εισερχωνται ομως να ιδωσιν, οταν περισκεπαζωνται τα αγια, δια να μη αποθανωσι.

21 Και ελαλησε Κυριος προς τον Μωυσην, λεγων,

22 Λαβε το κεφαλαιον και των υιων Γηρσων, κατα τους οικους των πατερων αυτων, κατα τας συγγενειας αυτων·

23 απο τριακοντα ετων και επανω εως πεντηκοντα ετων θελεις απαριθμησει αυτους, παντας τους εισερχομενους εις το ταγμα, δια να καμνωσιν εργασιας εν τη σκηνη του μαρτυριου.

24 Αυτη ειναι η υπηρεσια των συγγενειων των Γηρσωνιτων, να υπηρετωσι και να βασταζωσι·

25 θελουσι λοιπον βασταζει τα παραπετασματα της σκηνης και την σκηνην του μαρτυριου, το καλυμμα αυτης και το καλυμμα το εκ δερματων θωων το επανωθεν αυτης και το καταπετασμα της θυρας της σκηνης του μαρτυριου,

26 και τα παραπετασματα της αυλης και το καταπετασμα της θυρας της πυλης της αυλης, τα οποια ειναι δια την σκηνην, και δια το θυσιαστηριον κυκλω, και τα σχοινια αυτων και παντα τα σκευη της υπηρεσιας αυτων και παντα τα χρησιμευοντα εις αυτα· ουτω θελουσιν υπηρετει.

27 Κατα προσταγην του Ααρων και των υιων αυτου θελουσι γινεσθαι πασαι αι υπηρεσιαι των υιων των Γηρσωνιτων, εις παντα τα φορτια αυτων και εις πασας τας υπηρεσιας αυτων· και σεις θελετε διοριζει εις αυτους παντα οσα οφειλουσι να βασταζωσιν.

28 Αυτη ειναι η υπηρεσια των συγγενειων των υιων των Γηρσωνιτων εν τη σκηνη του μαρτυριου· και η φυλακη αυτων θελει εισθαι υπο την επιστασιαν του Ιθαμαρ υιου του Ααρων του ιερεως.

29 Θελεις απαριθμησει και τους υιους του Μεραρι κατα τας συγγενειας αυτων, κατα τους οικους των πατερων αυτων·

30 απο τριακοντα ετων και επανω εως πεντηκοντα ετων θελεις απαριθμησει αυτους παντας τους εισερχομενους εις το ταγμα, δια να καμνωσιν εργασιας εν τη σκηνη του μαρτυριου.

31 Και ταυτα ειναι, τα οποια οφειλουσι να βασταζωσι καθ' ολην την υπηρεσιαν αυτων εν τη σκηνη του μαρτυριου· αι σανιδες της σκηνης και οι μοχλοι αυτης και οι στυλοι αυτης, και τα υποβασια αυτης,

32 και οι στυλοι της αυλης κυκλω και τα υποβασια αυτων και οι πασσαλοι αυτων και τα σχοινια αυτων, μετα παντων των σκευων αυτων και παντα τα προς υπηρεσιαν αυτων· και θελετε διορισει κατ ονομα τα σκευη τα οποια οφειλουσι να βασταζωσιν.

33 Αυτη ειναι η υπηρεσια των συγγενειων των υιων Μεραρι, καθ' ολην την υπηρεσιαν αυτων εν τη σκηνη του μαρτυριου, υπο την επιστασιαν του Ιθαμαρ υιου του Ααρων του ιερεως.

34 Ο Μωυσης λοιπον και ο Ααρων και οι αρχοντες της συναγωγης απηριθμησαν τους υιους των Κααθιτων κατα τας συγγενειας αυτων και κατα τους οικους των πατερων αυτων,

35 απο τριακοντα ετων και επανω εως πεντηκοντα ετων, παντας τους εισερχομενους εις το ταγμα, δια να καμνωσιν εργασιας εν τη σκηνη του μαρτυριου·

36 και οι απαριθμηθεντες αυτων κατα τας συγγενειας αυτων ησαν δυο χιλιαδες επτακοσιοι πεντηκοντα.

37 Ουτοι ειναι οι απαριθμηθεντες των συγγενειων των Κααθιτων, παντες οι υπηρετουντες εν τη σκηνη του μαρτυριου, τους οποιους απηριθμησαν ο Μωυσης και ο Ααρων, καθως προσεταξε Κυριος δια χειρος του Μωυσεως.

38 Οι δε απαριθμηθεντες των υιων Γηρσων κατα τας συγγενειας αυτων και κατα τους οικους των πατερων αυτων,

39 απο τριακοντα ετων και επανω εως πεντηκοντα ετων, παντες οι εισερχομενοι εις το ταγμα δια να καμνωσιν εργασιας εν τη σκηνη του μαρτυριου,

40 οι απαριθμηθεντες αυτων κατα τας συγγενειας αυτων, κατα τους οικους των πατερων αυτων, ησαν δυο χιλιαδες εξακοσιοι τριακοντα.

41 Ουτοι ειναι οι απαριθμηθεντες των συγγενειων των υιων Γηρσων, παντες οι υπηρετουντες εν τη σκηνη του μαρτυριου, τους οποιους απηριθμησαν ο Μωυσης και ο Ααρων κατα την προσταγην του Κυριου.

42 Οι δε απαριθμηθεντες των συγγενειων των υιων Μεραρι κατα τας συγγενειας αυτων, κατα τους οικους των πατερων αυτων,

43 απο τριακοντα ετων και επανω εως πεντηκοντα ετων, παντες οι εισερχομενοι εις το ταγμα δια να καμνωσιν εργασιας εν τη σκηνη του μαρτυριου,

44 οι απαριθμηθεντες αυτων κατα τας συγγενειας αυτων ησαν τρεις χιλιαδες και διακοσιοι.

45 Ουτοι ειναι οι απαριθμηθεντες των συγγενειων των υιων Μεραρι, τους οποιους απηριθμησαν ο Μωυσης και ο Ααρων, καθως προσεταξε Κυριος δια χειρος του Μωυσεως.

46 Παντες οι απαριθμηθεντες των Λευιτων, τους οποιους απηριθμησαν ο Μωυσης και ο Ααρων και οι αρχοντες του Ισραηλ, κατα τας συγγενειας αυτων και κατα τους οικους των πατερων αυτων,

47 απο τριακοντα ετων και επανω εως πεντηκοντα ετων, παντες οι εισερχομενοι δια να υπηρετωσιν υπηρεσιαν και να βασταζωσι το φορτιον εν τη σκηνη του μαρτυριου,

48 οι απαριθμηθεντες αυτων ησαν οκτω χιλιαδες πεντακοσιοι ογδοηκοντα.

49 Απηριθμηθησαν καθως προσεταξεν ο Κυριος δια χειρος του Μωυσεως, εκαστος κατα την υπηρεσιαν αυτου και κατα το φορτιον αυτου. Ουτως απηριθμηθησαν υπ' αυτου, καθως προσεταξε Κυριος εις τον Μωυσην.

   

Ze Swedenborgových děl

 

Arcana Coelestia # 3540

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 10837  
  

3540. 'And she put the skins of the kids of the she-goats' means the external truths clothing homeborn good. This is clear from the meaning of 'skins' as external things, dealt with below, and from the meaning of 'the kids of the she-goats', coming as they did from the flock bred within the homestead, as the truths which clothe homeborn good, dealt with in 3518, 3519, where it is also evident what homeborn good is and what truths from that source are. Any good whatever has its own truths, and any truths whatever have their own good. And they must be joined together - good to truths - if anything at all is to exist. The reason why 'skins' means external things is that the skin is the outer covering of an animal to which its exterior parts extend, even as the skin or the cuticles is such with a human being. The latter receives its spiritual meaning from what is representative in the next life, where there are people who belong to the province of the skin. These will in the Lord's Divine mercy be described at the ends of chapters below where the Grand Man will be presented as a separate subject. They are people in whom none but external good and the truths which go with this are present. This is why the skin, human or animal, means things that are external. The same is also evident from the Word, as in Jeremiah,

On account of the greatness of your iniquity your skirts have been uncovered, your heels have suffered violence. Can the Ethiopian change his skin and the leopard its spots? Also are you able to do good, having been taught to do evil? Jeremiah 13:22-23.

Here 'skirts' means external truths, 'heels' the lowest goods - 'the heel' and 'shoes' being the lowest natural things, see 259, 1748. And because those truths and goods, as it is said, spring from evil, they are compared to an 'Ethiopian', who was black, and his 'skin', and also to 'a leopard and its spots'.

[2] In Moses,

If you take your neighbour's clothing as a pledge you shall restore it to him before the sun goes down; for this is his only covering; it is his clothing for his skin, in which he will lie down. Exodus 22:26-27.

Inasmuch as all the laws contained in the Word, including civil and judicial ones, have a correspondence with laws in heaven concerning what is good and true, and from this correspondence came to be laid down, so it was with the law just quoted. For why else would it have ever been laid down that they were to restore clothing that had been pledged before the sun went down, and why else is it said that 'it is his clothing for his skin, in which he lies down'? The correspondence is evident from the internal sense, which is that people were not to cheat their neighbour of external truths, which are the matters of doctrine by which they conduct their lives, and also religious observances - 'clothing' meaning such truths, see 297, 1073, 2576, and 'the sun' the good of love or of life that ensues from those truths, 1529, 1530, 2441, 2495. The prevention of that good from perishing is meant by the statement about the restoration of the pledge before the sun went down. And since the things laid down in those laws are the external coverings of interior things, or the outermost aspects of these, the words 'his clothing for his skin in which he lies down' are used.

[3] Because 'skins' meant external things it was commanded that there should be for the tent a covering made of red ram skins and over that a covering of badger skins, Exodus 26:14. For the tent was representative of the three heavens, and so of the celestial and spiritual things of the Lord's kingdom. The curtains enveloping it represented natural things, which are external, 3478; and these are the ram skins and the badger skins. And since external things are those which cover internal, or natural things are those which cover spiritual and celestial, in the way that the body does the soul, that command was therefore given. It was for a like reason commanded that when the camp was on the move Aaron and his sons were to cover the ark of the testimony with the veil and were to place a badger-skin covering over it. And over the table and what was on it they were to spread a twice-dyed scarlet cloth and then cover that with a badger-skin covering. They were likewise required to place the lampstand and all its vessels under a covering made of badger skin - also all the vessels for ministering they were to place under a violet cloth, and then cover them with a badger-skin covering, Numbers 4:5-6, 8, 10-12. Anyone who thinks about the Word in a devout way may see that Divine things were represented by all these objects, such as the ark, the table, the lampstand, and the vessels for ministering, also the coverings of twice-dyed scarlet and of violet, as well as the coverings of badger skin, and that these objects represented Divine things contained within external ones.

[4] Because the prophets represented those who teach, and therefore represented teaching from the Word concerning what is good and true, 2534; and because Elijah represented the Word itself, 2762, as also did John, who for that reason is called the Elijah who is to come, Matthew 17:10-13; and in order that these might represent the nature of the Word in its external form, that is, in the letter,

Elijah wore a skin girdle around his loins. 2 Kings 1:8. And John had a garment of camel hair and a skin girdle around his waist. Matthew 3:4.

Because animal 'skin' and human 'skin' means external things, which in relation to spiritual and celestial are natural things, and because it was customary in the Ancient Church to speak and to write by means of meaningful signs, reference is also made to both types of skin, and with the same meaning, in Job, a book of the Ancient Church. This becomes clear from a number of places in that book, including the following,

I know my Redeemer; He is alive; and at the last He will rise above the dust; and afterwards these things will be encompassed by my skin, and out of my flesh shall I see God. Job 19:25-26.

'Encompassed by skin' stands for the natural as it exists with someone after he has died, dealt with in 3539. 'Out of one's flesh seeing God' is doing so from a proprium made alive. For the proprium is meant by 'flesh', see 148, 149, 780; and the Book of Job is a book of the Ancient Church, a fact which is evident, as has been stated, from its style which draws on representatives and meaningful signs. It is not however one of the books called the Law and the Prophets, the reason being that it has no internal sense in which the one subject is the Lord and His kingdom. For it is this alone that determines whether any book is a Book of the true Word.

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Society for the permission to use this translation.

©2024 New Christian Bible Study Corporation. All rights reserved. Printed from newchristianbiblestudy.org