Novokřesťanské studium Bible

Bible

 

Λευιτικόν 23

Studie

   

1 Και ελαλησε Κυριος προς τον Μωυσην, λεγων,

2 Λαλησον προς τους υιους Ισραηλ και ειπε προς αυτους, Αι εορται του Κυριου, τας οποιας θελετε διακηρυξει συγκαλεσεις αγιας, αυται ειναι αι εορται μου.

3 Εξ ημερας θελεις καμνει εργασιαν, την δε εβδομην ημεραν ειναι σαββατον αναπαυσεως, συγκαλεσις αγια· ουδεμιαν εργασιαν θελετε καμει· ειναι σαββατον του Κυριου εις πασας τας κατοικιας σας.

4 Αυται ειναι αι εορται του Κυριου, συγκαλεσεις αγιαι, τας οποιας θελετε διακηρυξει εν τοις καιροις αυτων.

5 Τον πρωτον μηνα, την δεκατην τεταρτην του μηνος, εις το δειλινον, ειναι πασχα του Κυριου.

6 Και την δεκατην πεμπτην ημεραν του αυτου μηνος, εορτη των αζυμων εις τον Κυριον· επτα ημερας αζυμα θελετε τρωγει.

7 Εν τη πρωτη ημερα θελει εισθαι εις εσας συγκαλεσις αγια· ουδεν εργον δουλευτικον θελετε καμει.

8 Και θελετε προσφερει προσφοραν γινομενην δια πυρος εις τον Κυριον επτα ημερας· εν τη εβδομη ημερα ειναι συγκαλεσις αγια· ουδεν εργον δουλευτικον θελετε καμει.

9 Και ελαλησε Κυριος προς τον Μωυσην, λεγων,

10 Λαλησον προς τους υιους Ισραηλ και ειπε προς αυτους, Οταν εισελθητε εις την γην, την οποιαν εγω διδω εις εσας, και θερισητε τον θερισμον αυτης, τοτε θελετε φερει εν δραγμα εκ των απαρχων του θερισμου σας προς τον ιερεα·

11 και θελει κινησει το δραγμα ενωπιον του Κυριου, δια να γεινη δεκτον δια σας· την επαυριον του σαββατου θελει κινησει αυτο ο ιερευς.

12 Και την ημεραν εκεινην, καθ' ην κινησητε το δραγμα, θελετε προσφερει αρνιον αμωμον ενιαυσιον δια ολοκαυτωμα προς τον Κυριον·

13 και την εξ αλφιτων προσφοραν αυτου, δυο δεκατα σεμιδαλεως εζυμωμενης μετα ελαιου, εις προσφοραν γινομενην δια πυρος προς τον Κυριον, εις οσμην ευωδιας· και την σπονδην αυτου, το τεταρτον του ιν οινου.

14 Και αρτον η σιτον εψημενον η ασταχυα δεν θελετε φαγει, μεχρι της αυτης ταυτης ημερας καθ' ην προσφερητε το δωρον του Θεου σας· θελει εισθαι νομιμον αιωνιον εις τας γενεας σας κατα πασας τας κατοικιας σας.

15 Και θελετε αριθμησει εις εαυτους απο της επαυριον του σαββατου, αφ' ης ημερας προσφερητε το δραγμα της κινητης προσφορας, επτα ολοκληρους εβδομαδας·

16 μεχρι της επαυριον του εβδομου σαββατου θελετε αριθμησει πεντηκοντα ημερας και θελετε προσφερει νεαν προσφοραν εξ αλφιτων προς τον Κυριον.

17 Απο των κατοικιων σας θελετε φερει εις προσφοραν κινητην δυο αρτους· δυο δεκατα σεμιδαλεως θελουσιν εισθαι· ενζυμα θελουσιν εψηθη· πρωτογεννηματα ειναι εις τον Κυριον.

18 Και θελετε προσφερει μετα του αρτου επτα αρνια αμωμα ενιαυσια και ενα μοσχον εκ βοων και δυο κριους· ολοκαυτωμα θελουσιν εισθαι εις τον Κυριον μετα της εξ αλφιτων προσφορας αυτων και μετα των σπονδων αυτων, προσφορα γινομενη δια πυρος εις οσμην ευωδιας προς τον Κυριον.

19 Και θελετε προσφερει ενα τραγον εξ αιγων εις προσφοραν περι αμαρτιας και δυο αρνια ενιαυσια εις θυσιαν ειρηνικης προσφορας.

20 Και θελει κινησει αυτα ο ιερευς μετα του αρτου των πρωτογεννηματων εις προσφοραν κινητην ενωπιον του Κυριου, μετα των δυο αρνιων· αγια θελουσιν εισθαι εις τον Κυριον δια τον ιερεα.

21 Και θελετε διακηρυξει την αυτην εκεινην ημεραν, συγκαλεσιν αγιαν δια σας· ουδεν εργον δουλευτικον θελετε καμει θελει εισθαι νομιμον αιωνιον κατα πασας τας κατοικιας σας εις τας γενεας σας.

22 Και οταν θεριζητε τον θερισμον της γης σας, δεν θελεις θερισει ολοκληρως τας ακρας του αγρου σου και τα πιπτοντα του θερισμου σου δεν θελεις συλλεξει· εις τον πτωχον και εις τον ξενον θελεις αφησει αυτα. Εγω ειμαι Κυριος ο Θεος σας.

23 Και ελαλησε Κυριος προς τον Μωυσην, λεγων,

24 Λαλησον προς τους υιους Ισραηλ, λεγων, Τον εβδομον μηνα, την πρωτην του μηνος, θελει εισθαι εις εσας σαββατον, μνημοσυνον μετα αλαλαγμου σαλπιγγων, συγκαλεσις αγια.

25 Ουδεν εργον δουλευτικον θελετε καμει και θελετε προσφερει προσφοραν γινομενην δια πυρος προς τον Κυριον.

26 Και ελαλησε Κυριος προς τον Μωυσην, λεγων,

27 Και την δεκατην του εβδομου τουτου μηνος θελει εισθαι ημερα εξιλασμου· συγκαλεσις αγια θελει εισθαι εις εσας· και θελετε ταπεινωσει τας ψυχας σας και θελετε προσφερει προσφοραν γινομενην δια πυρος προς τον Κυριον.

28 Και ουδεμιαν εργασιαν θελετε καμει εις αυτην ταυτην την ημεραν· διοτι ειναι ημερα εξιλασμου, δια να γεινη εξιλεωσις δια σας ενωπιον Κυριου του Θεου σας.

29 Επειδη πασα ψυχη, ητις δεν ταπεινωθη εις αυτην ταυτην την ημεραν, θελει εξολοθρευθη εκ του λαου αυτης.

30 Και πασα ψυχη, ητις καμη οποιανδηποτε εργασιαν εις αυτην ταυτην την ημεραν, θελω εξολοθρευσει την ψυχην εκεινην εκ μεσου του λαου αυτης.

31 Ουδεμιαν εργασιαν θελετε καμει· θελει εισθαι νομιμον αιωνιον εις τας γενεας σας, κατα πασας τας κατοικιας σας.

32 Σαββατον αναπαυσεως θελει εισθαι δια σας, και θελετε ταπεινωσει τας ψυχας σας την εννατην του μηνος το εσπερας· απο εσπερας εως εσπερας, θελετε εορτασει το σαββατον σας.

33 Και ελαλησε Κυριος προς τον Μωυσην, λεγων,

34 Λαλησον προς τους υιους Ισραηλ, λεγων, την δεκατην πεμπτην ημεραν του εβδομου τουτου μηνος θελει εισθαι η εορτη των σκηνων επτα ημερας εις τον Κυριον.

35 Την πρωτην ημεραν θελει εισθαι συγκαλεσις αγια· ουδεν εργον δουλευτικον θελετε καμει.

36 Επτα ημερας θελετε προσφερει προσφοραν γινομενην δια πυρος προς τον Κυριον· την ογδοην ημεραν θελει εισθαι εις εσας συγκαλεσις αγια, και θελετε προσφερει προσφοραν γινομενην δια πυρος προς τον Κυριον· ειναι συναξις επισημος· ουδεν εργον δουλευτικον θελετε καμει.

37 Αυται ειναι αι εορται του Κυριου, τας οποιας θελετε διακηρυξει συγκαλεσεις αγιας, δια να προσφερητε προσφοραν γινομενην δια πυρος προς τον Κυριον, ολοκαυτωμα και προσφοραν εξ αλφιτων, θυσιαν και σπονδας, το δι' εκαστην διωρισμενον εις την ημεραν αυτου·

38 εκτος των σαββατων του Κυριου και εκτος των δωρων σας και εκτος πασων των ευχων σας και εκτος πασων των αυτοπροαιρετων προσφορων σας, τας οποιας διδετε εις τον Κυριον.

39 Και την δεκατην πεμπτην ημεραν του εβδομου μηνος, αφου συναξητε τα γεννηματα της γης, θελετε εορτασει την εορτην του Κυριου επτα ημερας· την πρωτην ημεραν θελει εισθαι αναπαυσις και την ογδοην ημεραν αναπαυσις.

40 Και την πρωτην ημεραν θελετε λαβει εις εαυτους καρπον δενδρου ωραιου, κλαδους φοινικων και κλαδους δενδρων δασεων και ιτεας απο χειμαρρου· και θελετε ευφρανθη ενωπιον Κυριου του Θεου σας επτα ημερας.

41 Και θελετε εορτασει αυτην εορτην εις τον Κυριον επτα ημερας του ενιαυτου· νομιμον αιωνιον θελει εισθαι εις τας γενεας σας· τον εβδομον μηνα θελετε εορταζει αυτην.

42 Εν σκηναις θελετε κατοικει επτα ημερας· παντες οι αυτοχθονες Ισραηλιται θελουσι κατοικει εν σκηναις·

43 δια να γνωρισωσιν αι γενεαι σας οτι εν σκηναις κατωκισα τους υιους Ισραηλ, οτε εξηγαγον αυτους εκ γης Αιγυπτου· εγω Κυριος ο Θεος σας.

44 Και εφανερωσεν ο Μωυσης τας εορτας του Κυριου προς τους υιους Ισραηλ.

   

Ze Swedenborgových děl

 

Arcana Coelestia # 2075

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 10837  
  

2075. 'And will Sarah, a daughter of ninety years, give birth?' means that truth joined to good will achieve this. This is clear from the representation and meaning of 'Sarah' as truth joined to good, which is Divine truth, and from the meaning of the number 'ninety', or what amounts to the same, 'nine'. One is bound to be surprised that the number 'a hundred years', which was Abraham's age, means that the Rational belonging to the Lord's Human Essence was to be united to the Divine Essence, and that the number 'ninety years', which was Sarah's age, means that truth joined to good would achieve this. But as there is nothing in the Lord's Word that is not heavenly and Divine, the same must be true of the actual numbers which appear there. That all numbers used in the Word, as with all names used in it, mean real things has been shown in Volume One, in 482, 487, 488, 493, 575, 647, 648, 755, 813, 893, 1988.

[2] Now as regards the number nine meaning conjunction, more so the number ninety, which is the product of nine times ten, 'ten' meaning remnants by which conjunction is achieved - as shown by what has been said above at the end of 1988 - this is also made clear from the following representatives and meaningful signs. It was commanded that on the tenth day of the seventh month there was to be a day of atonement, and that this was to be a sabbath of rest; 1 and on the ninth day of the seventh month in the evening, from one evening to the next, they were to celebrate the sabbath, Leviticus 23:27, 32.

[3] In the internal sense these details mean conjunction through remnants, that is to say, 'nine' means conjunction and 'ten' remnants. The existence of a Divine arcanum lying concealed within these numbers is quite evident from the months and the days of the year which were to be held sacred, for example, every seventh day was to be a sabbath; every seventh month, as stated here, was to be a sabbath of rests; likewise every seventh year, and also every seven times seventh year, which was to mark the start of a jubilee year. The same applies to all other numbers in the Word, for example, to the number three which has almost the same meaning as seven; to the number twelve which means all things belonging to faith; and to the number ten which, the same as tenths, means remnants, 576; and so on. And in the verses from Leviticus quoted above, unless the numbers ten and nine embodied arcana it would by no means have been commanded that there should be this sabbath of rest 1 on the tenth day of the seventh month, and that they should celebrate it on the ninth day of the month. Such is the Word of the Lord in the internal sense, even though nothing of the sort is evident in the historical sense.

[4] The same applies to what is recorded about Jerusalem being besieged by Nebuchadnezzar in the ninth year of Zedekiah, and about its being breached on the ninth day of the month in the eleventh year, as follows in the Second Book of Kings,

In the ninth year of Zedekiah's reign, in the tenth month, on the tenth day of the month, Nebuchadnezzar king of Babel came against Jerusalem, and the city came under siege until the eleventh year of king Zedekiah. On the ninth day of the month the famine was severe in the city, and there was no bread for the people of the land; and the city was breached. 2 Kings 25:1, 3-4.

'The ninth year, the tenth month' and 'the eleventh year and ninth day of the month when there was a famine in the city and no bread for the people of the land' means in the internal sense that no conjunction by means of the things of faith and charity existed any longer. 'Famine in the city and no bread for the people of the land' means that no faith at all nor any charity at all was left. This is the internal sense of these words which is nowhere apparent in the letter. Matters like these shine out even less from the historical sections of the Word than from the prophetical because the historical incidents captivate the mind (animus), so much that belief in anything deeper there is scarcely possible. Yet all those incidents are representative and the words used to describe them in every case carry spiritual meanings. These matters are hard to believe but they are nevertheless true, see 1769 1772.

Poznámky pod čarou:

1. literally, a sabbath of a sabbath

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Society for the permission to use this translation.

©2024 New Christian Bible Study Corporation. All rights reserved. Printed from newchristianbiblestudy.org