Bible

 

Ιερεμία 50

Studie

   

1 Ο λογος, τον οποιον ελαλησε Κυριος κατα της Βαβυλωνος, κατα της γης των Χαλδαιων, δια Ιερεμιου του προφητου.

2 Αναγγειλατε εν τοις εθνεσι και κηρυξατε και υψωσατε σημαιαν· κηρυξατε, μη κρυψητε· ειπατε, Εκυριευθη η Βαβυλων, κατησχυνθη ο Βηλ, συνετριβη ο Μερωδαχ· κατησχυνθησαν τα ειδωλα αυτης, συνετριβησαν τα βδελυγματα αυτης.

3 Διοτι απο βορρα αναβαινει εθνος εναντιον αυτης, το οποιον θελει καταστησει την γην αυτης ερημον, και δεν θελει υπαρχει ο κατοικων εν αυτη· απο ανθρωπου εως κτηνους θελουσι μετατοπισθη, θελουσι φυγει.

4 Εν ταις ημεραις εκειναις και εν τω καιρω εκεινω, λεγει Κυριος, θελουσιν ελθει οι υιοι Ισραηλ, αυτοι και οι υιοι Ιουδα ομου, βαδιζοντες και κλαιοντες· θελουσιν υπαγει και ζητησει Κυριον τον Θεον αυτων.

5 Θελουσιν ερωτησει περι της οδου της Σιων με τα προσωπα αυτων προς εκει, λεγοντες, Ελθετε και ας ενωθωμεν μετα του Κυριου εν διαθηκη αιωνιω, ητις δεν θελει λησμονηθη.

6 Ο λαος μου εγεινε προβατα απολωλοτα· οι ποιμενες αυτων παρετρεψαν αυτους, περιεπλανησαν αυτους εις τα ορη· υπηγαν απο ορους εις βουνον, ελησμονησαν την μανδραν αυτων.

7 Παντες οι ευρισκοντες αυτους κατετρωγον αυτους, και οι εχθροι αυτων ειπον, Δεν πταιομεν, διοτι ημαρτησαν εις Κυριον, την κατοικιαν της δικαιοσυνης· ναι, εις Κυριον, την ελπιδα των πατερων αυτων.

8 Φυγετε εκ μεσου της Βαβυλωνος και εξελθετε εκ της γης των Χαλδαιων και γεινετε ως κριοι εμπροσθεν ποιμνιων.

9 Διοτι ιδου, εγω θελω εγειρει και αναβιβασει επι Βαβυλωνα συναγωγην εθνων μεγαλων εκ γης βορρα, και θελουσι παραταχθη εναντιον αυτης· εκειθεν θελει αλωθη· τα βελη αυτων θελουσιν εισθαι ως εμπειρου ισχυρου· δεν θελουσιν επιστρεψει κενα.

10 Και η Χαλδαια θελει εισθαι λαφυρον· παντες οι λεηλατουντες αυτην θελουσι χορτασθη, λεγει Κυριος.

11 Επειδη ηυφραινεσθε και εκαυχαθε, φθορεις της κληρονομιας μου, επειδη εσκιρτατε ως δαμαλις επι χλοης και εχρεμετιζετε ως ρωμαλεοι ιπποι,

12 η μητηρ σας κατησχυνθη σφοδρα· η γεννητρια σας ενετραπη· ιδου, αυτη θελει εισθαι η εσχατη των εθνων, ερημος, γη ξηρα και αβατος.

13 Εξ αιτιας της οργης του Κυριου δεν θελει κατοικηθη, αλλα θελει ερημωθη απασα· πας ο διαβαινων δια της Βαβυλωνος θελει εκθαμβηθη και συριξει επι πασαις ταις πληγαις αυτης.

14 Παραταχθητε εναντιον της Βαβυλωνος κυκλω· παντες οι εντεινοντες τοξον, τοξευσατε κατ' αυτης, μη φειδεσθε βελων· διοτι ημαρτησεν εις Κυριον.

15 Αλαλαξατε επ' αυτη κυκλω· παρεδωκεν εαυτην· επεσαν τα θεμελια αυτης, κατηδαφισθησαν τα τειχη αυτης· διοτι τουτο ειναι η εκδικησις του Κυριου· εκδικηθητε αυτην· καθως αυτη εκαμε, καμετε εις αυτην.

16 Εκκοψατε απο Βαβυλωνος τον σπειροντα και τον κρατουντα δρεπανον εν καιρω θερισμου· απο προσωπου της εξολοθρευτικης μαχαιρας θελουσιν επιστρεψει εκαστος εις τον λαον αυτου, και θελουσι φυγει εκαστος εις την γην αυτου.

17 Ο Ισραηλ ειναι προβατον πλανωμενον· λεοντες εκυνηγησαν αυτο· πρωτος ο βασιλευς της Ασσυριας κατεφαγεν αυτον· και υστερον ουτος ο Ναβουχοδονοσορ, ο βασιλευς της Βαβυλωνος, κατεσυντριψε τα οστα αυτου.

18 Δια τουτο ουτω λεγει ο Κυριος των δυναμεων, ο Θεος του Ισραηλ· Ιδου, εγω θελω τιμωρησει τον βασιλεα της Βαβυλωνος και την γην αυτου, καθως ετιμωρησα τον βασιλεα της Ασσυριας.

19 Και θελω αποκαταστησει τον Ισραηλ εν τη κατοικια αυτου, και θελει βοσκεσθαι τον Καρμηλον και την Βασαν, και η ψυχη αυτου θελει χορτασθη επι το ορος Εφραιμ και Γαλααδ.

20 Εν ταις ημεραις εκειναις και εν τω καιρω εκεινω, λεγει Κυριος, η ανομια του Ισραηλ θελει ζητηθη και δεν θελει υπαρχει, και αι αμαρτιαι του Ιουδα και δεν θελουσιν ευρεθη· διοτι θελω συγχωρησει οσους αφησω υπολοιπον.

21 Αναβα επι την γην των καταδυναστων, επ' αυτην και επι τους κατοικους της Φεκωδ· αφανισον και εξολοθρευσον κατοπιν αυτων, λεγει Κυριος, και καμε κατα παντα οσα προσεταξα εις σε.

22 Φωνη πολεμου εν τη γη και συντριμμα μεγα.

23 Πως συνεθλασθη και συνετριβη η σφυρα πασης της γης· πως εγεινεν η Βαβυλων εις θαμβος μεταξυ των εθνων.

24 Εστησα παγιδα εις σε, μαλιστα και επιασθης, Βαβυλων, και συ δεν εγνωρισας· ευρεθης μαλιστα και συνεληφθης, διοτι εις τον Κυριον αντεσταθης.

25 Ο Κυριος ηνοιξε την οπλοθηκην αυτου και εξηγαγε το οπλα της οργης αυτου· διοτι το εργον τουτο εχει Κυριος ο Θεος των δυναμεων εν τη γη των Χαλδαιων.

26 Ελθετε επ' αυτην απο των περατων· ανοιξατε τας αποθηκας αυτης· καταστησατε αυτην ως σωρους και εξολοθρευσατε αυτην· ας μη μεινη εξ αυτης υπολοιπον.

27 Σφαξατε παντας τους μοσχους αυτης· ας καταβωσιν εις σφαγην· ουαι εις αυτους· διοτι ηλθεν η ημερα αυτων, ο καιρος της επισκεψεως αυτων.

28 Φωνη φευγοντων και διασωζομενων απο της γης Βαβυλωνος, δια να αναγγειλη εν Σιων την εκδικησιν Κυριου του Θεου ημων, την εκδικησιν του ναου αυτου.

29 Συγκαλεσατε τους τοξοτας επι Βαβυλωνα· παντες οι εντεινοντες τοξον, στρατοπεδευσατε κατ' αυτης κυκλω· μηδεις εξ αυτης ας μη διασωθη· ανταποδοτε εις αυτην κατα το εργον αυτης· κατα παντα οσα εκαμε, καμετε εις αυτην· διοτι υπερηφανευθη κατα του Κυριου, κατα του Αγιου του Ισραηλ.

30 Δια τουτο οι νεοι αυτης θελουσι πεσει εν ταις πλατειαις αυτης, και παντες οι ανδρες αυτης οι πολεμισται θελουσιν απολεσθη κατ' εκεινην την ημεραν, λεγει Κυριος.

31 Ιδου, εγω ειμαι εναντιον σου, ω επηρμενη, λεγει Κυριος ο Θεος των δυναμεων· διοτι ηλθεν η ημερα σου, ο καιρος της επισκεψεως σου.

32 Και ο επηρμενος θελει προσκοψει και πεσει, και δεν θελει υπαρχει ο αναστησων αυτον· και θελω αναψει πυρ εν ταις πολεσιν αυτου και ο θελει καταφαγει παντα τα περιξ αυτου.

33 Ουτω λεγει ο Κυριος των δυναμεων· οι υιοι Ισραηλ και οι υιοι Ιουδα κατεδυναστευθησαν ομου· και παντες οι αιχμαλωτισαντες αυτους κατεκρατησαν αυτους· ηρνηθησαν να απολυσωσιν αυτους.

34 Πλην ο Λυτρωτης αυτων ειναι Ισχυρος· Κυριος των δυναμεων το ονομα αυτου· θελει εξαπαντος διαδικασει την δικην αυτων, δια να αναπαυση την γην και να ταραξη τους κατοικους της Βαβυλωνος.

35 Μαχαιρα επι τους Χαλδαιους, λεγει Κυριος, και επι τους κατοικους της Βαβυλωνος και επι τους μεγιστανας αυτης και επι τους σοφους αυτης.

36 Μαχαιρα επι τους ψευδοπροφητας και θελουσι παραφρονησει· μαχαιρα επι τους ισχυρους αυτης και θελουσι τρομαξει.

37 Μαχαιρα επι τους ιππους αυτων και επι τας αμαξας αυτων και επι παντα τον συμμικτον λαον τον εν μεσω αυτης, και θελουσιν εισθαι ως γυναικες· μαχαιρα επι τους θησαυρους αυτης και θελουσι διαρπαχθη.

38 Ξηρασια επι τα υδατα αυτης, και θελουσι ξηρανθη· διοτι ειναι γη των γλυπτων και εμωρανθησαν εν τοις ειδωλοις αυτων.

39 Δια τουτο θηρια και αιλουροι θελουσι κατοικησει εκει και στρουθοκαμηλοι θελουσι κατοικησει εν αυτη και δεν θελει κατοικηθη πλεον εις τον αιωνα· και ουδεις θελει κατασκηνωσει εν αυτη εις γενεαν και γενεαν.

40 Καθως κατεστρεψεν ο Θεος τα Σοδομα και τα Γομορρα και τα πλησιοχωρα αυτων, λεγει Κυριος, ουτως ανθρωπος δεν θελει κατοικησει εκει ουδε υιος ανθρωπου θελει παροικησει εν αυτη.

41 Ιδου, λαος θελει ελθει απο βορρα και εθνος μεγα, και βασιλεις πολλοι θελουσιν εγερθη απο των εσχατων της γης.

42 Τοξον και λογχην θελουσι κρατει· ειναι σκληροι και ανιλεοι· η φωνη αυτων ηχει ως θαλασσα, και επιβαινουσιν επι ιππους, παρατεταγμενοι ως ανδρες εις πολεμον, εναντιον σου, θυγατηρ Βαβυλωνος.

43 Ηκουσεν ο βαιλευς της Βαβυλωνος την φημην αυτων και αι χειρες αυτου παρελυθησαν· στενοχωρια συνελαβεν αυτον, ωδινες ως τικτουσης.

44 Ιδου, θελει αναβη ως λεων απο του φρυαγματος του Ιορδανου εναντιον της κατοικιας του δυνατου· αλλ' εγω ταχεως θελω εκδιωξει αυτους απ' αυτης· και οστις ειναι ο εκλεκτος σου, τουτον θελω καταστησει επ' αυτην· διοτι τις ομοιος μου; και τις θελει αντισταθη εις εμε; και τις ειναι ο ποιμην εκεινος, οστις θελει σταθη κατα προσωπον μου;

45 Δια τουτο ακουσατε την βουλην του Κυριου, την οποιαν εβουλευθη κατα της Βαβυλωνος, και τους λογισμους αυτου, τους οποιους ελογισθη κατα της γης των Χαλδαιων· εξαπαντος και τα ελαχιστα του ποιμνιου θελουσι κατασυρει αυτους· εξαπαντος η κατοικια αυτων θελει ερημωθη μετ' αυτων.

46 Απο του ηχου της αλωσεως της Βαβυλωνος εσεισθη η γη, και η κραυγη ηκουσθη εν τοις εθνεσι.

   

Ze Swedenborgových děl

 

Arcana Coelestia # 3875

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 10837  
  

3875. 'And she said, Now this time my husband will cling to me' means in the highest sense love and mercy, in the internal sense charity, in the external sense a joining together - spiritual love being meant here. This is clear from the meaning of 'clinging to'. As regards 'clinging' in the external sense, or inner sense nearest to the literal, meaning a joining together, this may be seen without explanation; and as regards 'clinging' in the internal sense meaning charity, this is evident from the consideration that charity, or what amounts to the same, mutual love, is a spiritual joining together. For mutual love is a joining together of affections belonging to the will and a consequent agreement of thoughts belonging to the understanding, and so is a joining of minds as to both parts. That 'clinging' in the highest sense means love and mercy is evident from this, for when the description 'infinite and eternal' is applied to charity or spiritual love the attribute of mercy is meant, mercy being Divine love directed towards the human race engulfed in such great miseries. For man of himself is nothing but evil, and what is within him, insofar as this has its origin in himself, is altogether from hell. Yet the Lord beholds him with Divine Love, and therefore the raising up of him from the hell in which of himself he dwells and his deliverance from it is called mercy. And because that mercy is an attribute of Divine Love, 'clinging' in the highest sense therefore means both love and mercy.

[2] As regards 'clinging' in the internal sense meaning spiritual love, or what amounts to the same, charity towards the neighbour, this may also be seen from other places in the Word, as in Isaiah,

Do not let the son of the foreigner who has clung to Jehovah say, Jehovah surely separates me from being with His people. The sons of the foreigner who cling to Jehovah, to minister to Him and to delight in the name of Jehovah, will be His servants. Isaiah 56:3, 6.

'Clinging to Jehovah' stands for keeping His commandments, which is an act of spiritual love, for no one at heart keeps God's commandments except him in whom good that flows from charity towards the neighbour is present. In Jeremiah,

In those days the children of Israel will come, they and the children of Judah weeping as they come; and they will seek Jehovah their God. They will ask Zion concerning the way, their faces towards it, [saying,] Come and let us cling to Jehovah in an everlasting covenant that is not forgotten. Jeremiah 50:4-5.

'Clinging to Jehovah' in like manner stands for keeping His commandments at heart, that is, doing so from good that flows from charity.

[3] In Zechariah,

Many nations will cling to Jehovah on that day and will be My people. Zechariah 2:11.

Here the meaning is similar. In Isaiah,

Jehovah will have compassion on Jacob, and will again choose Israel, and will set them on their own land. And the sojourner will cling to them, and they will join themselves to the house of Jacob. Isaiah 14:1.

'The sojourner clinging to them' stands for having a similar allegiance to the law. 'Joining themselves to the house of Jacob' stands for the good that flows from charity, which is present in those meant by 'the house of Jacob'. In Matthew,

No one can serve two masters, for either he will hate the one and love the other or he will cling to the one and despise the other. You cannot serve God and mammon. Matthew 6:24.

Here the celestial form of love is meant by 'loving', the spiritual form by 'clinging to'. Both of these expressions are used because those two forms of love are distinct and separate. Otherwise one expression would have been sufficient.

[4] People who are stirred by spiritual love are therefore called 'the sons of Levi', as in Malachi,

Who can endure the day of His coming, and who will stand when He appears? He will sit as a refiner and purifier of silver, and He will purify the sons of Levi and purge them like gold, and like silver. Malachi 3:2-3.

In the highest sense the Lord is meant by 'Levi' by virtue of Divine love and of mercy towards those in whom spiritual love is present. This may be seen in the same prophet,

That you may know that I have sent this command to you, to be My covenant with Levi, said Jehovah Zebaoth. My covenant with him will be [a covenant] of life and peace. You have turned back from the way; you have caused many to stumble at the law, you have corrupted the covenant of Levi; therefore I have made you despised. Malachi 2:4-5, 8-9.

And because in the highest sense the Lord's Divine Love or His Mercy was meant by 'Levi', and in the internal sense spiritual love, the tribe of Levi was therefore established as the priesthood; for in the internal sense of the Word 'the priesthood' is nothing other than the holiness of love and 'kingship' the holiness of faith, 1728, 2015 (end), 3670.

[5] Because the expression 'cringing to' from which Levi received his name means spiritual love, which is the same as mutual love, the same expression in the original language is used to mean lending and borrowing. 1 And these two - lending and borrowing - in the Jewish Church represented mutual love, a representation which will in the Lord's Divine mercy be dealt with elsewhere. Mutual love is different from friendship inasmuch as mutual love has a person's good in view, and in directing itself towards that good is directed towards the person in whom good is present. Friendship however has the person in view, which is also mutual love when it looks at that person from the point of view of, that is, on account of, that good. But when it does not look at him from the point of view of good or on account of that good but on account of self which it calls good, friendship is not in that case mutual love but something close to the love of self. And insofar as it is close to this it is opposed to mutual love. In itself mutual love is nothing else than charity towards the neighbour, for in the internal sense 'the neighbour' means nothing else than good, and in the highest sense the Lord because all good originates in Him and He is Good itself, see 2425, 3419. This mutual love or charity towards the neighbour is what is understood by spiritual love and meant by 'Levi'. What is more, in the Word celestial love, and also conjugial love, is expressed in the sense of the letter as 'clinging to', but this is derived from a different expression in the original language from that from which the name Levi is obtained.

[6] This other expression means an even closer joining together, as in the following places: In Moses,

You shall fear Jehovah your God: you shall serve Him and cling to Him. Deuteronomy 10:20.

You shall go after Jehovah your God, and fear Him, and keep His commandments, and hear His voice, and serve Him, and cling to Him. Deuteronomy 13:4.

To love Jehovah your God, to go in all His ways, and to cling to Him. Deuteronomy 11:22.

To love Jehovah your God, to obey His voice, and to cling to Him, for He is your life. Deuteronomy 30:20.

In Joshua,

Take good care to carry out the commandment and the law which Moses the servant of Jehovah commanded you, to love Jehovah your God, and to walk in all His ways, and to keep His commandments, and to cling to Him, and to serve Him with all your heart and with all your soul. Joshua 22:5.

In the second Book of Kings,

King Hezekiah trusted in Jehovah the God of Israel. He clung to Jehovah; he did not turn back from going after Him, and he kept His commandments which

Jehovah had commanded Moses. 2 Kings 18:5-6.

In Jeremiah,

As a waistcloth clings to the loins of a man, so I made the whole house of Israel and the whole house of Judah to cling to Me, to be for Me a people, a name, a praise, and a glory; but they were not obedient. Jeremiah 13:11.

[7] The fact that conjugial love as well is expressed by 'clinging to' is evident from the following,

Therefore a man will leave his father and his mother and will cling to his wife, and they will be one flesh. Genesis 2:24.

On account of your hardness of heart Moses wrote this commandment, but from the beginning of creation God made them male and female. For this reason a man (homo) will leave his father and mother and cling to his wife, and the two will be one flesh. What therefore God has joined together man (homo) must not put asunder. Mark 10:5-9; Matthew 19:5.

The soul of Shechem clung to Dinah, Jacob's daughter. He loved the girl, and spoke to the girl's heart. Genesis 34:3.

Solomon loved many foreign women. Solomon clung to these in love. 1 Kings 11:1-2.

These quotations show then that 'clinging to' is an expression descriptive of love which was adopted in ancient times by Churches in which meaningful signs were prominent, and that it means nothing else in the internal sense than a spiritual joining together, which is charity and love.

Poznámky pod čarou:

1. literally, mutually giving and receiving

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Society for the permission to use this translation.