Bible

 

Γένεση 49

Studie

   

1 Εκαλεσε δε ο Ιακωβ τους υιους αυτου και ειπε, Συναχθητε, δια να σας αναγγειλω τι μελλει να συμβη εις εσας εν ταις εσχαταις ημεραις·

2 συναχθητε και ακουσατε, υιοι του Ιακωβ, και ακροασθητε τον Ισραηλ τον πατερα σας.

3 Ρουβην ο πρωτοτοκος μου, συ ισχυς μου και αρχη των δυναμεων μου, εξοχος κατα την αξιαν και εξοχος κατα την δυναμιν.

4 Εξεβρασας ως υδωρ· δεν θελεις εχει την υπεροχην· διοτι ανεβης επι την κλινην του πατρος σου· τοτε εμιανας αυτην· επι την κλινην μου ανεβη.

5 Συμεων και Λευι οι αδελφοι, οργανα αδικιας ειναι αι μαχαιραι αυτων·

6 εις την βουλην αυτων μη εισελθης, ψυχη μου· εις την συνελευσιν αυτων μη ενωθης, τιμη μου· διοτι εν τω θυμω αυτων εφονευσαν ανθρωπους και εν τω πεισματι αυτων κατηδαφισαν τειχος.

7 Επικαταρατος ο θυμος αυτων, διοτι ητο αυθαδης· και η οργη αυτων, διοτι ητο σκληρα· θελω διαμοιρασει αυτους εις τον Ιακωβ, και θελω διασκορπισει αυτους εις τον Ισραηλ.

8 Ιουδα, σε θελουσι επαινεσει οι αδελφοι σου· η χειρ σου θελει εισθαι επι τον τραχηλον των εχθρων σου· οι υιοι του πατρος σου θελουσι σε προσκυνησει·

9 σκυμνος λεοντος ειναι ο Ιουδας· εκ του θηρευματος, υιε μου, ανεβης· αναπεσων εκοιμηθη ως λεων και ως σκυμνος λεοντος· τις θελει εγειρει αυτον;

10 Δεν θελει εκλειψει το σκηπτρον εκ του Ιουδα ουδε νομοθετης εκ μεσου των ποδων αυτου, εωσου ελθη ο Σηλω· και εις αυτον θελει εισθαι η υπακοη των λαων.

11 Εις την αμπελον δενει το πωλαριον αυτου, και εις τον εκλεκτον βλαστον το παιδιον της ονου αυτου· θελει πλυνει εν οινω το ενδυμα αυτου και εν τω αιματι της σταφυλης το περιβολαιον αυτου·

12 Οι οφθαλμοι αυτου θελουσιν εισθαι ερυθροι εκ του οινου και οι οδοντες αυτου λευκοι εκ του γαλακτος.

13 Ο Ζαβουλων θελει κατοικησει εν λιμενι θαλασσης και θελει εισθαι εν λιμενι πλοιων· το δε οριον αυτου θελει εκταθη εως Σιδωνος.

14 Ο Ισσαχαρ ειναι ονος δυνατος, κοιτωμενος εν τω μεσω των επαυλεων·

15 Και ιδων οτι η αναπαυσις ητο καλη και ο τοπος τερπνος, εκλινε τον ωμον αυτου εις φορτιον και εγεινε δουλος υποτελης.

16 Ο Δαν θελει κρινει τον λαον αυτου, ως μια εκ των φυλων του Ισραηλ·

17 Ο Δαν θελει εισθαι οφις επι της οδου, ασπις επι της τριβου, δακνων τας πτερνας του ιππου, ωστε ο ιππευς αυτου θελει πιπτει εις τα οπισω.

18 Την σωτηριαν σου περιεμεινα, Κυριε.

19 Τον Γαδ θελουσι πειρατευσει πειραται· πλην και αυτος εις το τελος θελει πειρατευσει.

20 Του Ασηρ ο αρτος θελει εισθαι παχυς· και αυτος θελει διδει βασιλικας τρυφας.

21 Ο Νεφθαλι ειναι ελαφος απολελυμενη, διδων λογους αρεστους.

22 Ο Ιωσηφ, κλαδος καρποφορος, κλαδος καρποφορος πλησιον πηγης, του οποιου οι βλαστοι εκτεινονται επι του τοιχου·

23 Οι τοξοται επικραναν αυτον και ετοξευσαν κατ' αυτου, και εχθρευθησαν αυτον.

24 Αλλα το τοξον αυτου εμεινε δυνατον και οι βραχιονες των χειρων αυτου ενεδυναμωθησαν δια των χειρων του ισχυρου Θεου του Ιακωβ· εκειθεν ο ποιμην, η πετρα του Ισραηλ·

25 και τουτο δια του Θεου του πατρος σου, οστις θελει σε βοηθει, και δια του Παντοδυναμου, οστις θελει σε ευλογει, ευλογιας του ουρανου ανωθεν, ευλογιας της αβυσσου κατωθεν, ευλογιας των μαστων και της μητρας·

26 Αι ευλογιαι του πατρος σου υπερισχυσαν υπερ τας ευλογιας των προγονων μου εως των υψηλων κορυφων των αιωνιων ορεων· θελουσιν εισθαι επι της κεφαλης του Ιωσηφ και επι της κορυφης του εκλεκτου μεταξυ των αδελφων αυτου.

27 Ο Βενιαμιν θελει εισθαι λυκος αρπαξ· το πρωι θελει κατατρωγει θηραμα, και το εσπερας θελει διαιρει λαφυρα.

28 Παντες ουτοι ειναι αι δωδεκα φυλαι του Ισραηλ, και τουτο ειναι το οποιον ελαλησε προς αυτους ο πατηρ αυτων και ευλογησεν αυτους· εκαστον κατα την ευλογιαν αυτου ευλογησεν αυτους.

29 Και παρηγγειλεν εις αυτους και ειπε προς αυτους, Εγω προστιθεμαι εις τον λαον μου· θαψατε με μετα των πατερων μου εν τω σπηλαιω τω εν τω αγρω Εφρων του Χετταιου·

30 εν τω σπηλαιω τω εν τω αγρω Μαχπελαχ τω απεναντι της Μαμβρη εν τη γη Χανααν, το οποιον ο Αβρααμ ηγορασε μετα του αγρου παρα του Εφρων του Χετταιου δια κτημα μνημειου·

31 εκει εθαψαν τον Αβρααμ και την Σαρραν την γυναικα αυτου· εκει εθαψαν τον Ισαακ και την Ρεβεκκαν την γυναικα αυτου· και εκει εθαψα εγω την Λειαν·

32 η αγορα του αγρου και του σπηλαιου του εν αυτω εγεινε παρα των υιων του Χετ.

33 Και αφου ετελειωσεν ο Ιακωβ παραγγελλων εις τους υιους αυτου, εσυρε τους ποδας αυτου επι την κλινην και εξεπνευσε· και προσετεθη εις τον λαον αυτου.

   

Ze Swedenborgových děl

 

Arcana Coelestia # 10335

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 10837  
  

10335. 'And I, behold, I have appointed with him Aholiab the son of Ahisamach, belonging to the tribe of Dan' means those in whom the good and truth of faith are present, among whom the Church is to be established. This is clear from the representation of 'Aholiab' as those in whom the good and truth of faith are present. The reason why these are represented by Aholiab is that he was from the tribe of Dan, and that tribe means those in whom the good and truth of faith are present, see 3923, 6396. And the reason why these two - Bezalel from the tribe of Judah, and Aholiab from the tribe of Dan - were chosen to carry out the work, by which Divine celestial and spiritual realities would be represented, was that by Bezalel all those in whom the good of love is present should be understood, and by Aholiab all those in whom the good and truth of faith are present. Thus those who are in the inmost parts of heaven and the Church should be understood by Bezalel, and those who are in the last and lowest parts of them by Aholiab. And when they who are inmost and those who are last and lowest are referred to by name, all who are within the whole of heaven and within the whole of the Church should be understood. For this matter, see above in 10329; and when reference is made to what is first and what is last all things should be understood, 10044.

[2] The tribe of Judah was also in reality the first of the tribes, and the tribe of Dan the last of them. The fact that the tribe of Judah was in reality the first of the tribes is clear from father Israel's blessing of his sons in Genesis 49, where Reuben, Simeon, and Levi, who were the firstborn, are cursed, and Judah is blessed. See regarding Reuben there, verses 3, 4; regarding Simeon and Levi, verses 5-7; and regarding Judah, verses 8-12. And the fact that Dan was the last of the tribes, see 1710, 3923, 6396. The inmost heaven furthermore is inhabited by those in whom the good of love to the Lord exists, and the lowest by those in whom the truth of faith springing from good is present. The expression 'in whom the truth of faith springing from good is present' is used because the truth of faith is not the truth of faith present in a person unless it springs from good; for truth is born from good. Therefore unless good resides within truth there is no soul and so no life within it. Those in whom the truths of faith springing from good are present inhabit the lowest parts of heaven, but not those in whom the truths of faith are devoid of good; the latter do not inhabit heaven. Since the truth of faith acts as a servant to the good of love, as what is last does to what is first, it says of Aholiab that Jehovah appointed him to be with Bezalel, that is, to be his assistant; and of Bezalel it says that Jehovah filled him with the spirit of God in wisdom, and in intelligence, and in knowledge, and in all [manner of] work, verse 3.

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Society for the permission to use this translation.