Novokřesťanské studium Bible

Bible

 

Γένεση 47

Studie

   

1 Ελθων δε ο Ιωσηφ, απηγγειλε προς τον Φαραω λεγων, Ο πατηρ μου και οι αδελφοι μου, και τα ποιμνια αυτων και αι αγελαι αυτων και παντα οσα εχουσιν, ηλθον εκ της γης Χανααν· και ιδου, ειναι εν τη γη Γεσεν.

2 Και παραλαβων εκ των αδελφων αυτου πεντε ανδρας, παρεστησεν αυτους ενωπιον του Φαραω.

3 Και ειπεν ο Φαραω προς τους αδελφους αυτου, Τι ειναι το επιτηδευμα σας; οι δε ειπον προς τον Φαραω, Ποιμενες προβατων ειναι οι δουλοι σου και ημεις και οι πατερες ημων.

4 Ειπον ετι προς τον Φαραω, Ηλθομεν δια να παροικησωμεν εν τη γη· διοτι δεν υπαρχει βοσκη δια τα ποιμνια των δουλων σου, επειδη επεβαρυνεν η πεινα εν τη γη Χανααν· τωρα λοιπον ας κατοικησωσι, παρακαλουμεν, οι δουλοι σου εν τη γη Γεσεν.

5 Και ειπεν ο Φαραω προς τον Ιωσηφ λεγων, Ο πατηρ σου και οι αδελφοι σου ηλθον προς σε·

6 η γη της Αιγυπτου ειναι εμπροσθεν σου· εις το καλητερον της γης κατοικισον τον πατερα σου και τους αδελφους σου· ας κατοικησωσιν εν τη γη Γεσεν· και εαν γνωριζης οτι ευρισκονται μεταξυ αυτων ανδρες αξιοι, καταστησον αυτους επιστατας επι των ποιμνιων μου.

7 Εισηγαγε δε ο Ιωσηφ Ιακωβ τον πατερα αυτου και παρεστησεν αυτον ενωπιον του Φαραω· και ευλογησεν ο Ιακωβ τον Φαραω.

8 Και ειπεν ο Φαραω προς τον Ιακωβ, Ως ποσαι ειναι αι ημεραι των ετων της ζωης σου;

9 Και ο Ιακωβ ειπε προς τον Φαραω, Αι ημεραι των ετων της παροικιας μου ειναι εκατον τριακοντα ετη· ολιγαι και κακαι υπηρξαν αι ημεραι των ετων της ζωης μου και δεν εφθασαν εις τας ημερας των ετων της ζωης των πατερων μου εν ταις ημεραις της παροικιας αυτων.

10 Και ευλογησεν ο Ιακωβ τον Φαραω και εξηλθεν απ' εμπροσθεν του Φαραω.

11 Και κατωκισεν ο Ιωσηφ τον πατερα αυτου και τους αδελφους αυτου, και εδωκεν εις αυτους ιδιοκτησιαν εν τη γη της Αιγυπτου, εις το καλητερον της γης, εν τη γη Ραμεσση, καθως προσεταξεν ο Φαραω.

12 Και ετρεφεν ο Ιωσηφ τον πατερα αυτου και τους αδελφους αυτου και παντα τον οικον του πατρος αυτου με αρτον, κατα τας οικογενειας αυτων.

13 Και αρτος δεν ητο καθ' ολην την γην· διοτι η πεινα ητο βαρεια σφοδρα, ωστε η γη της Αιγυπτου και η γη της Χανααν απεκαμον υπο της πεινης.

14 Και συνηγαγεν ο Ιωσηφ απαν το αργυριον, το ευρισκομενον εν τη γη της Αιγυπτου και εν τη γη Χανααν, δια τον σιτον τον οποιον ηγοραζον· και εφερεν ο Ιωσηφ το αργυριον εις τον οικον του Φαραω.

15 Και αφου εξελιπε το αργυριον εκ της γης Αιγυπτου και εκ της γης Χανααν, ηλθον παντες οι Αιγυπτιοι προς τον Ιωσηφ, λεγοντες, Δος αρτον εις ημας· επειδη δια τι να αποθανωμεν εμπροσθεν σου; διοτι εξελιπε το αργυριον.

16 Ειπε δε ο Ιωσηφ, Φερετε τα κτηνη σας και θελω σας δωσει αρτον αντι των κτηνων σας, εαν εξελιπε το αργυριον.

17 Και εφεραν τα κτηνη αυτων προς τον Ιωσηφ και εδωκεν εις αυτους ο Ιωσηφ αρτον αντι των ιππων και αντι των προβατων και αντι των βοων και αντι των ονων· και εθρεψεν αυτους με αρτον εν τω ενιαυτω εκεινω αντι παντων των κτηνων αυτων.

18 Αφου δε ετελειωσεν ο ενιαυτος εκεινος, ηλθον προς αυτον το δευτερον ετος και ειπον προς αυτον, δεν θελομεν κρυψει απο του κυριου ημων οτι εξελιπε το αργυριον· και τα κτηνη εγειναν του κυριου ημων· δεν εμεινεν αλλο εμπροσθεν του κυριου ημων, ειμη τα σωματα ημων και η γη ημων·

19 δια τι να απολεσθωμεν ενωπιον σου και ημεις και η γη ημων; αγορασον ημας και την γην ημων δια αρτον· και θελομεν εισθαι ημεις και η γη ημων δουλοι εις τον Φαραω· και δος εις ημας σπορον, δια να ζησωμεν και να μη αποθανωμεν και η γη να μη ερημωθη.

20 Και ηγορασεν ο Ιωσηφ πασαν την γην Αιγυπτου δια τον Φαραω· διοτι οι Αιγυπτιοι επωλησαν εκαστος τον αγρον αυτου, επειδη η πεινα υπερεβαρυνεν επ' αυτους· ουτως η γη εγεινε του Φαραω·

21 τον δε λαον μετετοπισεν αυτον εις πολεις, απ' ακρου των οριων της Αιγυπτου εως ακρου αυτης·

22 μονον την γην των ιερεων δεν ηγορασε· διοτι οι ιερεις ειχον μεριδιον προσδιωρισμενον υπο του Φαραω· και ετρωγον το μεριδιον αυτων, το οποιον εδωκεν εις αυτους ο Φαραω· δια τουτο δεν επωλησαν την γην αυτων.

23 Τοτε ειπεν ο Ιωσηφ προς τον λαον, Ιδου, ηγορασα εσας και την γην σας σημερον εις τον Φαραω· ιδου, λαβετε σπορον και σπειρατε την γην·

24 και εν τω καιρω των γεννηματων, θελετε δωσει το πεμπτον εις τον Φαραω· τα δε τεσσαρα μερη θελουσιν εισθαι εις εσας δια σπορον των αγρων και δια τροφην σας και δια τους οντας εν τοις οικοις υμων και δια τροφην των παιδιων υμων.

25 Οι δε ειπον, συ εσωσας την ζωην ημων· ας ευρωμεν χαριν εμπροσθεν του κυριου ημων και θελομεν εισθαι δουλοι του Φαραω.

26 Και εθεσεν ο Ιωσηφ τουτο νομον εν τη γη της Αιγυπτου μεχρι της σημερον, να διδεται το πεμπτον εις τον Φαραω· εκτος της γης των ιερεων μονον, ητις δεν εγεινε του Φαραω.

27 Κατωκησε δε ο Ισραηλ εν τη γη της Αιγυπτου, εν τη γη Γεσεν· και απεκτησαν εν αυτη κτηματα, και ηυξηνθησαν και επληθυνθησαν σφοδρα.

28 Επεζησε δε ο Ιακωβ εν τη γη της Αιγυπτου δεκαεπτα ετη· και εγειναν αι ημεραι των ετων της ζωης του Ιακωβ εκατον τεσσαρακοντα επτα ετη.

29 Και επλησιασαν αι ημεραι του Ισραηλ δια να αποθανη· και καλεσας τον υιον αυτου τον Ιωσηφ, ειπε προς αυτον, Εαν ευρηκα τωρα χαριν εμπροσθεν σου, βαλε, παρακαλω, την χειρα σου υπο τον μηρον μου, και καμε εις εμε ελεος και αληθειαν· μη με θαψης, παρακαλω, εν τη Αιγυπτω·

30 αλλα θελω κοιμηθη μετα των πατερων μου και θελεις με μετακομισει εκ της Αιγυπτου και θελεις με θαψει εν τω ταφω αυτων. Ο δε ειπεν, Εγω θελω καμει κατα τον λογον σου.

31 Ο δε ειπεν, Ομοσον μοι και ωμοσεν εις αυτον. Και προσεκυνησεν ο Ισραηλ επι το ακρον της ραβδου αυτου.

   

Ze Swedenborgových děl

 

Arcana Coelestia # 6078

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 10837  
  

6078. For there is no pasture for thy servants’ flock. That this signifies that memory-knowledges are wanting in which are the goods of truth, is evident from the signification of “pasture for a flock,” as being the memory-knowledges in which are goods of truth; thus “no pasture” is memory-knowledges in which there are no goods of truth. “Pasture” in the internal sense is that which sustains the spiritual life, and especially is it the truth of memory-knowledge, for the soul of man desires this as the body desires food. This truth nourishes, and therefore “to feed” denotes to be instructed (see n. 5201). That memory-knowledges and truths sustain the soul of man is very evident from man’s longing to know things, and also from the correspondence of food with memory-knowledges (n. 1480, 3114, 4792, 5147, 5293, 5340, 5342, 5576, 5579, 5915), which correspondence also shows itself in man when he is partaking of food, for if this is done while he is speaking and listening, the vessels which receive the chyle are opened, and he is more fully nourished than if he is alone. Spiritual truths and instructions in them would have the same effect with men if they were in the affection of good. That truths nourish the spiritual life is especially manifest with good spirits and with the angels in heaven, for both good spirits and angels have a constant longing to know things and to be wise; and when they lack this spiritual food they feel desolate, their life is languid, and they are hungry; and they are not restored and raised into the bliss of their life until their longing is satisfied. But in order that memory-knowledges may yield healthful nourishment to the soul, there must be in them life from the goods of truth. If there is no life from this source, the memory-knowledges do indeed sustain the man’s interior life, but only his natural life, and not his spiritual life.

[2] That “pasture” in the internal sense denotes that which sustains man’s spiritual life, is also evident from other passages in the Word; as in Isaiah:

I gave thee for a covenant of the people, to restore the land; to say to them that are bound, Go forth; to them that are in darkness, Be ye revealed. They shall feed upon the ways; and on all hillsides shall be their pasture (Isaiah 49:8-9);

“to feed upon the ways” denotes to be instructed in truths (that “ways” are truths, see n. 627, 2333; and that “to feed” is to be instructed, n. 5201); “pasture on all hillsides” denotes to be sustained from good, for “hills,” like “mountains,” are the goods of love (n. 795, 796, 1430, 2722, 4210).

[3] In Jeremiah:

Woe to the shepherds that destroy and scatter the flock of My pasture

(Jeremiah 23:1)

where “pasture” denotes such things as sustain spiritual life. Again:

The princes of Zion are become like harts; they have found no pasture (Lam. 1:6);

“they have found no pasture” denotes no truth of good.

[4] In Ezekiel:

I, even I, will search for My flock, I will feed them in a good pasture, and in the mountains of the height of Israel shall their fold be; thus shall they lie down in a good fold, and in fat pasture shall they feed upon the mountains of Israel (Ezekiel 34:11, 14); where “good and fat pasture upon the mountains of Israel” denotes the goods of truth. Again:

Seemeth it a small thing unto you to have eaten up the good pasture, but ye must tread down with your feet the residue of your pastures (Ezekiel 34:18); where the signification is similar.

In Hosea:

I knew thee in the wilderness, in the land of drought. When they had their pasture, then were they sated; they were sated, and their heart was elated (Hos. 13:5-6).

In Joel:

The beast groaneth, the herds of the ox are perplexed, because they have no pasture, yea, the flocks of small cattle are made desolate (Joel 1:18).

In David:

Jehovah is my shepherd; in pasture of herb He will make me lie down; to the waters of rest He will lead me; He will restore my soul (Psalms 23:1-3).

Again:

Jehovah hath made us, and not we ourselves; His people, and the flock of His pasture.

[Or,] therefore we are His; His people, and the flock of His pasture (Psalms 100:3).

[5] “Pasture” in these passages denotes the truths in which man is instructed, here such things as regard spiritual life; for spiritual life is such that if this pasturage fails, it languishes and as it were pines away as does the body when it lacks food. That “pasture” denotes the good and truth which restore and sustain the soul or spirit of man, is clear from the Lord’s words in John:

I am the door; by Me if anyone enter in, he shall be saved, and shall go in and go out, and shall find pasture (John 10:9); where “pasture” denotes the goods and truths which those have who acknowledge the Lord, and seek life from Him alone.

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Foundation for the permission to use this translation.

©2024 New Christian Bible Study Corporation. All rights reserved. Printed from newchristianbiblestudy.org