Bible

 

Ιεζεκιήλ 38

Studie

   

1 Και εγεινε λογος Κυριου προς εμε, λεγων,

2 Υιε ανθρωπου, στηριξον το προσωπον σου επι Γωγ, την γην του Μαγωγ, του ηγεμονος της Ρως, Μεσεχ και Θουβαλ, και προφητευσον κατ' αυτου,

3 και ειπε, Ουτω λεγει Κυριος ο Θεος· Ιδου, εγω ειμαι εναντιον σου, Γωγ, ηγεμων της Ρως, Μεσεχ και Θουβαλ·

4 και θελω σε περιστρεψει και βαλει αγκιστρα εις τας σιαγονας σου, και θελω εκβαλει σε και πασαν την δυναμιν σου, ιππους και ιππεας, παντας τουτους εντελως ωπλισμενους, μεγα αθροισμα μετα θυρεων και ασπιδων, παντας τουτους μεταχειριζομενους μαχαιρας.

5 Περσας, Αιθιοπας και Λιβυας μετ' αυτων· παντας τουτους μετ' ασπιδων και περικεφαλαιων·

6 τον Γομερ και παντα τα ταγματα αυτου, τον οικον Θωγαρμα απο των εσχατων του βορρα και παντα τα ταγματα αυτου και πολλους λαους μετα σου.

7 Ετοιμασθητι και ετοιμασον σεαυτον, συ και παν το αθροισμα σου το συναθροισθεν εις σε, και εσο φυλαξ εις αυτους·

8 μετα πολλας ημερας θελει γεινει επισκεψις εις σε· εν τοις εσχατοις χρονοις θελεις ελθει εις την γην, ητις ηλευθερωθη εκ της μαχαιρας και συνηχθη εκ πολλων λαων εναντιον των ορεων του Ισραηλ, τα οποια κατεσταθησαν ερημα διαπαντος· αυτος ομως μετεφερθη εκ μεσου των λαων, και θελουσι κατοικησει παντες ασφαλως.

9 Και θελεις αναβη και ελθει ως ανεμοζαλη· θελεις εισθαι ως νεφος, δια να σκεπασης την γην, συ και παντα τα ταγματα σου και πολυς λαος μετα σου.

10 Ουτω λεγει Κυριος ο Θεος· Και εν εκεινη τη ημερα θελουσιν αναβη πραγματα επι την καρδιαν σου και θελεις βουλευθη βουλας πονηρας·

11 και θελεις ειπει, Θελω αναβη εις γην πολεων ατειχιστων· θελω ελθει προς ησυχαζοντας, κατοικουντας εν ασφαλεια, παντας τουτους κατοικουντας πολεις ατειχιστους και μη εχουσας μοχλους και πυλας·

12 δια να λεηλατησης λεηλασιαν και να λαφυραγωγησης λαφυρον, δια να επαναστρεψης την χειρα σου επι ερημωσεις κατοικισθεισας και επι λαον συνηγμενον εκ των εθνων αποκτησαντα κτηνη και αγαθα, κατοικουντα εν μεσω της γης.

13 Σεβα και Δαιδαν και οι εμποροι της Θαρσεις, μετα παντων των σκυμνων αυτης, θελουσιν ειπει προς σε, Ηλθες να λεηλατησης λεηλασιαν; συνηθροισας το πληθος σου δια να λαφυραγωγησης λαφυρον; δια να αρπασης αργυριον και χρυσιον, δια να λαβης κτηνη και αγαθα, δια να καμης λειαν μεγαλην;

14 Δια τουτο, υιε ανθρωπου, προφητευσον και ειπε προς τον Γωγ, Ουτω λεγει Κυριος ο Θεος· Εν εκεινη τη ημερα, οτε ο λαος μου Ισραηλ θελει κατοικει εν ασφαλεια, συ δεν θελεις μαθει τουτο;

15 Και θελεις ελθει εκ του τοπου σου, εκ των εσχατων του βορρα, συ και πολλοι λαοι μετα σου, απαντες αναβαται ιππων, πληθος μεγα και δυναμις πολλη·

16 και θελεις αναβη εναντιον του λαου μου Ισραηλ ως νεφος, δια να σκεπασης την γην· τουτο θελει εισθαι εν ταις εσχαταις ημεραις· και θελω σε φερει εναντιον της γης μου, δια να με γνωρισωσι τα εθνη, οταν αγιασθω εν σοι, Γωγ, ενωπιον αυτων.

17 Ουτω λεγει Κυριος ο Θεος· Συ εισαι εκεινος, περι του οποιου ελαλησα εν ταις αρχαιαις ημεραις, δια των δουλων μου των προφητων του Ισραηλ, οιτινες προεφητευσαν εν εκειναις ταις ημεραις δια πολλων ετων, οτι εμελλον να σε φερω εναντιον αυτων;

18 Αλλ' εν εκεινη τη ημερα, εν τη ημερα καθ' ην ο Γωγ ελθη εναντιον της γης Ισραηλ, η οργη μου θελει αναβη επι το προσωπον μου, λεγει Κυριος ο Θεος.

19 Διοτι εν τω ζηλω μου, εν τω πυρι της οργης μου ελαλησα, Εξαπαντος εν τη ημερα εκεινη θελει εισθαι σεισμος μεγας εν γη Ισραηλ·

20 και οι ιχθυες της θαλασσης και τα πετεινα του ουρανου και τα θηρια του αγρου και παντα τα ερπετα τα ερποντα επι της γης και παντες οι ανθρωποι οι επι του προσωπου της γης θελουσι σεισθη απο της παρουσιας μου· και τα ορη θελουσιν ανατραπη και οι πυργοι θελουσι πεσει και παν τειχος θελει κατεδαφισθη.

21 Και θελω καλεσει εναντιον αυτου μαχαιραν κατα παντα τα ορη μου, λεγει Κυριος ο Θεος· η μαχαιρα εκαστου ανθρωπου θελει εισθαι κατα του αδελφου αυτου.

22 Και θελω ελθει εις κρισιν εναντιον αυτου εν λοιμω και εν αιματι· και θελω βρεξει επ' αυτον και επι τα ταγματα αυτου και επι τον πολυν λαον τον μετ' αυτου βροχην κατακλυσμου και λιθους χαλαζης, πυρ και θειον.

23 Και θελω μεγαλυνθη και αγιασθη, και θελω γνωρισθη ενωπιον πολλων εθνων και θελουσι γνωρισει οτι εγω ειμαι ο Κυριος.

   

Bible

 

Γένεση 10:2

Studie

       

2 Οι υιοι του Ιαφεθ ησαν Γομερ, και Μαγωγ, και Μαδαι, και Ιαυαν, και Θουβαλ, και Μεσεχ, και Θειρας.

Ze Swedenborgových děl

 

Arcana Coelestia # 2446

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 10837  
  

2446. 'Brimstone' means the hell of the evils of self-love, and 'fire' the hell of falsities deriving from these. This is clear from the meaning in the Word of 'brimstone' and of 'fire' produced by it as self-love together with its evil desires and derivative falsities, and so as hell, for hell consists of such. That 'brimstone' and 'fire' have these meanings is clear in David,

Jehovah will rain on the wicked, snares, fire and brimstone. Psalms 11:6.

The fact that it is not fire or brimstone but something else that is meant here by 'fire and brimstone' becomes clear also from its being said that 'Jehovah will rain snares'. In Ezekiel,

I will dispute with him with pestilence and blood; and deluging rain and hailstones, fire and brimstone will I rain on him and on his hordes, and on the many peoples that are with him. Ezekiel 38:22.

This refers to Gog who lays waste the land of Israel, that is, the Church. What Gog is, see 1151. 'Fire' stands for falsities, 'brimstone' for derivative evils, and at the same time for the hells of those who lay waste. In John,

Those who worshipped the beast were thrown into the lake burning with brimstone. Revelation 19:20.

Here they stand for hell. In the same book,

The devil was thrown into the lake of fire and brimstone where the beast and the false prophet were, and they will be tormented day and night for ever and ever. Revelation 20:10.

Here they plainly stand for hell. In the same book,

As for abominable people, and murderers, and adulterers, and sorcerers, and idolaters, and all liars, their lot will be in the lake burning with fire and brimstone. Revelation 21:8.

Here also 'fire and brimstone' plainly stands for hell.

[2] That these two stand for the evils of self-love and for falsities deriving from these, in which the hells have their origin, is seen in Isaiah,

The day of Jehovah's vengeance - the year of retributions in the controversy of Zion - and her streams will be turned into pitch, and her dust into brimstone, and her land will become burning pitch. Isaiah 34:8-9.

Here 'burning pitch', mentioned instead of fire, stands for dense and dreadful falsities, 'brimstone' for evils which are the product of self-love. In the same prophet,

Its pyre is fire and much wood; the breath of Jehovah is like a stream of burning brimstone in it. Isaiah 30:33.

In this reference to Tophet, 'a stream of burning brimstone' stands for falsities which are the product of the evils of self-love. In Luke,

On the day Lot went out of Sodom fire and brimstone rained from heaven and destroyed them all - so will it be on the day when the Son of Man is revealed. Luke 17:29-30.

[3] Anyone may see that it is not fire and brimstone that will rain down at that time but that the falsities and desires of self-love, which are meant by 'fire and brimstone' and which make up hell, will be predominant. 'Fire' in the Word means evil desires and at the same time the hells, in which case the smoke from the fire means falsity which arises from and exists in those hells, see 1861. And in John,

I saw horses in the vision, and those seated on them had breastplates of fire and of brimstone. And the heads of the horses were like lions' heads, and out of their mouths there went forth fire, smoke, and brimstone. By these three a third part of mankind was killed - by the fire, and by the smoke, and by the brimstone. Revelation 9:17-18.

'Fire, smoke, and brimstone' stands for evils and falsities of every kind, in which, as stated, the hells have their origin.

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Society for the permission to use this translation.