Novokřesťanské studium Bible

Bible

 

Ιεζεκιήλ 16

Studie

   

1 Και εγεινε λογος Κυριου προς εμε, λεγων,

2 Υιε ανθρωπου, καμε την Ιερουσαλημ να γνωριση τα βδελυγματα αυτης,

3 και ειπε, Ουτω λεγει Κυριος ο Θεος προς την Ιερουσαλημ· Η ριζα σου και η γεννησις σου ειναι εκ της γης των Χαναναιων· ο πατηρ σου Αμορραιος και η μητηρ σου Χετταια.

4 Εις δε την γεννησιν σου, καθ' ην ημεραν εγεννηθης, ο ομφαλος σου δεν εκοπη και εν υδατι δεν ελουσθης, δια να καθαρισθης, και με αλας δεν ηλατισθης και εν σπαργανοις δεν εσπαργανωθης.

5 Οφθαλμος δεν σε εφεισθη, δια να καμη εις σε τι εκ τουτων, ωστε να σε σπλαγχνισθη· αλλ' ησο απερριμμενη εις το προσωπον της πεδιαδος, εν τη αποστροφη της ψυχης σου, καθ' ην ημεραν εγεννηθης.

6 Και οτε διεβην απο πλησιον σου και σε ειδον κυλιομενην εν τω αιματι σου, ειπα προς σε ευρισκομενην εν τω αιματι σου, Ζηθι· ναι, ειπα προς σε ευρισκομενην εν τω αιματι σου, Ζηθι.

7 Και σε εκαμον μυριοπλασιον, ως την χλοην του αγρου, και ηυξηνθης και εμεγαλυνθης και εφθασας εις το ακρον της ωραιοτητος· οι μαστοι σου εμορφωθησαν και αι τριχες σου ανεφυησαν· ησο ομως γυμνη και ασκεπαστος.

8 Και οτε διεβην απο πλησιον σου και σε ειδον, ιδου, η ηλικια σου ητο ηλικια ερωτος· και απλωσας το κρασπεδον μου επι σε, εσκεπασα την ασχημοσυνην σου· και ωμοσα προς σε και εισηλθον εις συνθηκην μετα σου, λεγει Κυριος ο Θεος, και εγεινες εμου.

9 Και σε ελουσα εν υδατι και απεπλυνα το αιμα σου απο σου και σε εχρισα εν ελαιω.

10 Και σε ενεδυσα κεντητα και σε υπεδησα με σανδαλια υακινθινα και σε περιεζωσα με βυσσον και σε εφορεσα μεταξωτα.

11 Και σε εστολισα με στολιδια και περιεθεσα εις τας χειρας σου βραχιολια και περιδεραιον επι τον τραχηλον σου.

12 Και εβαλον ερρινα εις τους μυκτηρας σου και ενωτια εις τα ωτα σου και στεφανον δοξης επι την κεφαλην σου.

13 Και εστολισθης με χρυσιον και αργυριον, και τα ιματια σου ησαν βυσσινα και μεταξωτα και κεντητα· σεμιδαλιν και μελι και ελαιον ετρωγες· και εγεινες ωραια σφοδρα και ευημερησας μεχρι βασιλειας.

14 Και εξηλθεν η φημη σου μεταξυ των εθνων δια το καλλος σου· διοτι ητο τελειον δια του στολισμου μου, τον οποιον εθεσα επι σε, λεγει Κυριος ο Θεος.

15 Συ ομως εθαρρευθης εις το καλλος σου, και επορνευθης δια την φημην σου και εξεχεας την πορνειαν σου εις παντα διαβατην, γινομενη αυτου.

16 Και ελαβες εκ των ιματιων σου και εστολισας τους υψηλους σου τοπους με ποικιλα χρωματα και εξεπορνευθης απ' αυτων· τοιαυτα δεν εγειναν ουδε θελουσι γεινει.

17 Και ελαβες τα σκευη της λαμπροτητος σου, τα εκ του χρυσιου μου και τα εκ του αργυριου μου, τα οποια εδωκα εις σε, και εκαμες εις σεαυτην εικονας αρσενικας και εξεπορνευθης με αυτας·

18 και ελαβες τα κεντητα σου ιματια και εσκεπασας αυτας· και εθεσας εμπροσθεν αυτων το ελαιον μου και το θυμιαμα μου.

19 Και τον αρτον μου, τον οποιον εδωκα εις σε, την σεμιδαλιν και το ελαιον και το μελι, με τα οποια σε ετρεφον, εθεσας και ταυτα εμπροσθεν αυτων εις οσμην ευωδιας· ουτως εγεινε, λεγει Κυριος ο Θεος.

20 Και ελαβες τους υιους σου και τας θυγατερας σου, τας οποιας εγεννησας εις εμε, και ταυτα εθυσιασας εις αυτας, δια να αναλωθωσιν εν τω πυρι· μικρον εργον των πορνευσεων σου ητο τουτο,

21 οτι εσφαξας τα τεκνα μου και παρεδωκας αυτα δια να διαβιβασωσιν αυτα δια του πυρος εις τιμην αυτων;

22 Και εν πασι τοις βδελυγμασι σου και ταις πορνειαις σου δεν ενεθυμηθης ταις ημερας της νεοτητος σου, οτε ησο γυμνη και ασκεπαστος, κυλιομενη εν τω αιματι σου.

23 Και μετα πασας τας κακιας σου, Ουαι, ουαι εις σε, λεγει Κυριος ο Θεος,

24 εκτισας και εις σεαυτην οικημα πορνικον και εκαμες εις σεαυτην πορνοστασιον εν παση πλατεια.

25 Εις πασαν αρχην οδου ωκοδομησας το πορνοστασιον σου και εκαμες το καλλος σου βδελυκτον και ηνοιξας τους ποδας σου εις παντα διαβατην, και επληθυνας την πορνειαν σου.

26 Και εξεπορνευθης με τους Αιγυπτιους τους πλησιοχωρους σου, τους μεγαλοσαρκους· και επολλαπλασιασας την πορνειαν σου, δια να με παροργισης.

27 Ιδου λοιπον, εξηπλωσα την χειρα μου επι σε, και αφηρεσα τα νενομισμενα σου, και σε παρεδωκα εις την θελησιν εκεινων αιτινες σε εμισουν, των θυγατερων των Φιλισταιων, αιτινες εντρεπονται δια την οδον σου την αισχραν.

28 Και εξεπορνευθης με τους Ασσυριους, διοτι ησο απληστος· ναι, εξεπορνευθης με αυτους και ετι δεν εχορτασθης.

29 Και επολλαπλασιασας την πορνειαν σου εν γη Χανααν μεχρι των Χαλδαιων· και ουδε ουτως εχορτασθης.

30 Ποσον διεφθαρη η καρδια σου, λεγει Κυριος ο Θεος, επειδη πραττεις παντα ταυτα, εργα της πλεον αναισχυντου πορνης.

31 Διοτι εκτισας το πορνικον οικημα σου εν τη αρχη πασης οδου, και εκαμες το πορνοστασιον σου εν παση πλατεια· και δεν εσταθης ως πορνη, καθοτι κατεφρονησας μισθωμα,

32 αλλ' ως γυνη μοιχαλις, αντι του ανδρος αυτης δεχομενη ξενους.

33 Εις πασας τας πορνας διδουσι μισθωμα· αλλα συ τα μισθωματα σου διδεις εις παντας τους εραστας σου και διαφθειρεις αυτους, δια να εισερχωνται προς σε πανταχοθεν επι τη πορνεια σου.

34 Και γινεται εις σε το αναπαλιν των αλλων γυναικων εν ταις πορνειαις σου· διοτι δεν σε ακολουθει ουδεις δια να πραξη πορνειαν· καθοτι συ διδεις μισθωμα και μισθωμα δεν διδεται εις σε, κατα τουτο γινεται εις σε το αναπαλιν.

35 Δια τουτο, ακουσον, πορνη, τον λογον του Κυριου·

36 ουτω λεγει Κυριος ο Θεος· Επειδη εξεχεας τον χαλκον σου, και η γυμνωσις σου εξεσκεπασθη εν ταις πορνειαις σου προς τους εραστας σου και προς παντα τα ειδωλα των βδελυγματων σου, και δια το αιμα των τεκνων σου, τα οποια προσεφερες εις αυτα·

37 δια τουτο ιδου, εγω συναγω παντας τους εραστας σου, μεθ' ων κατετρυφησας, και παντας οσους ηγαπησας, μετα παντων των μισηθεντων υπο σου· και θελω συναξει αυτους επι σε πανταχοθεν και θελω αποκαλυψει την αισχυνην σου εις αυτους, και θελουσιν ιδει ολην την γυμνωσιν σου.

38 Και θελω σε κρινει κατα την κρισιν των μοιχαλιδων και εκχεουσων αιμα· και θελω σε παραδωσει εις αιμα μετ' οργης και ζηλοτυπιας.

39 Και θελω σε παραδωσει εις την χειρα αυτων· και θελουσι κατασκαψει το πορνικον οικημα σου και κατεδαφισει τους υψηλους τοπους σου θελουσιν οτι σε εκδυσει τα ιματια σου και αφαιρεσει τους στολισμους της λαμπροτητος σου και θελουσι σε αφησει γυμνην και ασκεπαστον.

40 Και θελουσι φερει επι σε οχλους, οιτινες θελουσι σε λιθοβολησει με λιθους και σε διαπερασει με τα ξιφη αυτων.

41 Και θελουσι κατακαυσει εν πυρι τας οικιας σου, και θελουσιν εκτελεσει επι σε κρισεις ενωπιον πολλων γυναικων· και θελω σε καμει να παυσης απο της πορνειας, και δεν θελεις διδει του λοιπου μισθωμα.

42 Και θελω αναπαυσει τον θυμον μου επι σε, και η ζηλοτυπια μου θελει σηκωθη απο σου, και θελω ησυχασει και δεν θελω οργισθη πλεον.

43 Επειδη δεν ενεθυμηθης τας ημερας της νεοτητος σου, αλλα με παρωξυνας εν πασι τουτοις, δια τουτο ιδου, και εγω θελω ανταποδωσει τας οδους σου επι της κεφαλης σου, λεγει Κυριος ο Θεος· και δεν θελεις καμει κατα την ασεβειαν ταυτην επι πασι τοις βδελυγμασι σου.

44 Ιδου, πας ο παροιμιαζομενος θελει παροιμιασθη κατα σου, λεγων, κατα την μητερα η θυγατηρ αυτης.

45 Συ εισαι η θυγατηρ της μητρος σου, της αποβαλουσης τον ανδρα αυτης και τα τεκνα αυτης· και εισαι η αδελφη των αδελφων σου, αιτινες απεβαλον τους ανδρας αυτων και τα τεκνα αυτων· η μητηρ σας ητο Χετταια και ο πατηρ σας Αμορραιος.

46 Και η αδελφη σου η πρεσβυτερα ειναι η Σαμαρεια, αυτη και αι θυγατερες αυτης, αι κατοικουσαι εν τοις αριστεροις σου· η δε νεωτερα αδελφη σου, η κατοικουσα εν τοις δεξιοις σου, τα Σοδομα και αι θυγατερες αυτης.

47 Συ ομως δεν περιεπατησας κατα τας οδους αυτων και δεν επραξας κατα τα βδελυγματα αυτων· αλλ' ως εαν ητο τουτο πολυ μικρον, υπερεβης αυτων την διαφθοραν εν πασαις ταις οδοις σου.

48 Ζω εγω, λεγει Κυριος ο Θεος, η αδελφη σου Σοδομα δεν επραξεν, αυτη και αι θυγατερες αυτης, ως επραξας συ και αι θυγατερες σου.

49 Ιδου, αυτη ητο η ανομια της αδελφης σου Σοδομων, υπερηφανια, πλησμονη αρτου και αφθονια τρυφηλοτητος, αυτης και των θυγατερων αυτης· τον πτωχον δε και τον ενδεη δεν εβοηθει

50 και υψουντο και επραττον βδελυρα ενωπιον μου· οθεν, καθως ειδον ταυτα, ηφανισα αυτας.

51 Και η Σαμαρεια δεν ημαρτησεν ουδε το ημισυ των αμαρτηματων σου· αλλα συ επληθυνας τα βδελυγματα σου υπερ εκεινας και εδικαιωσας τας αδελφας σου με παντα τα βδελυγματα σου, τα οποια επραξας.

52 Συ λοιπον, ητις εκρινες τας αδελφας σου, βασταζε την καταισχυνην σου· ενεκα των αμαρτηματων σου, με τα οποια κατεσταθης βδελυρωτερα εκεινων, εκειναι ειναι δικαιοτεραι σου· οθεν αισχυνθητι και συ και βασταζε την καταισχυνην σου, οτι εδικαιωσας τας αδελφας σου.

53 Οταν φερω οπισω τους αιχμαλωτους αυτων, τους αιχμαλωτους Σοδομων και των θυγατερων αυτης και τους αιχμαλωτους της Σαμαρειας και των θυγατερων αυτης, τοτε θελω επιστρεψει και τους αιχμαλωτους της αιχμαλωσιας σου μεταξυ αυτων·

54 δια να βασταζης την ατιμιαν σου και να καταισχυνησαι δια παντα οσα επραξας και να ησαι παρηγορια εις αυτας.

55 Οταν η αδελφη σου Σοδομα και αι θυγατερες αυτης επιστρεψωσιν εις την προτεραν αυτων καταστασιν, και η Σαμαρεια και αι θυγατερες αυτης επιστρεψωσιν εις την προτεραν αυτων καταστασιν, τοτε θελεις επιστρεψει συ και αι θυγατερες σου εις την προτεραν σας καταστασιν.

56 Διοτι η αδελφη σου Σοδομα δεν ανεφερθη εκ του στοματος σου εν ταις ημεραις της υπερηφανιας σου,

57 πριν ανακαλυφθη η κακια σου, καθως ανεκαλυφθη εν καιρω του γενομενου εις σε ονειδους υπο των θυγατερων της Συριας και πασων των περιξ αυτης, των θυγατερων των Φιλισταιων, αιτινες σε ελεηλατησαν πανταχοθεν.

58 Συ εβαστασας την ασεβειαν σου και τα βδελυγματα σου, λεγει Κυριος.

59 Διοτι ουτω λεγει Κυριος ο Θεος· Εγω θελω καμει εις σε καθως εκαμες συ, ητις κατεφρονησας τον ορκον, παραβαινουσα την διαθηκην.

60 Αλλ' ομως θελω ενθυμηθη την διαθηκην μου την γενομενην προς σε εν ταις ημεραις της νεοτητος σου, και θελω στησει εις σε διαθηκην αιωνιον.

61 Τοτε θελεις ενθυμηθη τας οδους σου και αισχυνθη, οταν δεχθης τας αδελφας σου, τας πρεσβυτερας σου και τας νεωτερας σου· και θελω δωσει αυτας εις σε δια θυγατερας, ουχι ομως κατα την διαθηκην σου.

62 Και εγω θελω στησει την διαθηκην μου προς σε, και θελεις γνωρισει ετι εγω ειμαι ο Κυριος·

63 δια να ενθυμηθης, και να αισχυνθης και να μη ανοιξης πλεον το στομα σου υπο της εντροπης σου, οταν εξιλεωθω προς σε δια παντα οσα επραξας, λεγει Κυριος ο Θεος.

   

Ze Swedenborgových děl

 

Arcana Coelestia # 9930

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 10837  
  

9930. 'And you shall make a plate of pure gold' means enlightenment received from the Lord's Divine Good. This is clear from the meaning of 'a plate' as enlightenment; and from the meaning of 'gold' as the good of love, at this point the Lord's Divine Good since 'Holiness to Jehovah' was inscribed on the plate. For the meaning of 'gold' as the good of love, see 113, 1551, 1552, 5658, 6914, 6917, 8932, 9490, 9510, 9874, 9881. 'A plate' means enlightenment on account of its brightness, for light shone from the gold on Aaron's forehead, and all brightness is a sign of enlightenment, as that in the heavens is which radiates from the Lord as the Sun. Enlightenment there consists in wisdom and intelligence derived from Divine Truth emanating from the Lord; for this Truth brings light to the interiors of those who are there. Their interiors answer to the understanding part of a person's mind, which is enlightened by the Lord when the person has a perception of the Church's and heaven's truth and goodness, the understanding being the subject that receives; for there is no reception without a subject. 1 The reason why 'the plate' means enlightenment from the Lord's Divine Good is that 'Holiness to Jehovah' was inscribed on it, and it was placed on the front of the turban which was on Aaron's head. Holiness which comes from Jehovah is Divine Truth emanating from the Lord's Divine Good, 6788, 8302, 8330, 9229, 9680, 9820. In order to represent the radiance or enlightenment that result in intelligence and wisdom the plate was tied to the front of the turban.

[2] Since 'the plate' meant enlightenment received from the Lord's Divine Good it was also called 'the plate of the crown of holiness' as well as 'the crown of holiness'; for a crown is a representative sign of Divine Good, and holiness is the Divine Truth emanating from that Good, as has been stated above. The fact that it was called the plate of the crown of holiness is evident further on in this Book of Exodus,

Finally they made the plate of the crown of holiness from pure gold; and they wrote an inscription on it, like the engraving of a signet, 2 Holiness to Jehovah. Exodus 39:30.

The fact that it was also called the crown of holiness is evident elsewhere in Exodus,

You shall place the turban on his head, and put the crown of holiness onto the turban. Exodus 29:6.

And in Leviticus,

He placed the turban on his head, and placed on the turban, on the front of it, 3 the plate of gold, the crown of holiness. Leviticus 8:9.

[3] The fact that the crown represented Divine Good from which Divine Truth emanates is clear from the crowns that the kings wore. For the kings represented the Lord in respect of Divine Truth, see 2015, 2069, 3009, 4581, 4966, 5044, 5068, 6148, and this was why they wore a crown on their head and held a sceptre in their hand, government animated by Divine Good being meant by the crown, and government inspired by Divine Truth by the sceptre.

[4] This meaning of 'the crown' is clear from the following places: In David,

I will make the horn of David to spring forth, I will make ready a lamp for My Anointed. His enemies I will clothe with shame, but upon Himself His crown will flourish. Psalms 132:17-18.

'David' here is the Lord, 1888, as is 'the Anointed', 3008, 3009. His 'horn' is power, 2832, 9081; 'lamp' is Divine Truth, which is the source of intelligence, 9548, 9783; 'crown' is Divine Good, which is the source of wisdom and also the mainspring of His government. It says that His crown, meaning wisdom, is going 'to flourish' on account of what He acquired to Himself in the world, to His Humanity, through conflicts with and victories over the hells, 8273, 9528 (end), the hells being His enemies who will be clothed with shame.

[5] In the same author,

You are angry 4 with Your Anointed, You have condemned His crown right down to the ground. 5 Psalms 89:38-39.

Here also 'the Anointed' stands for the Lord. 'Anger' stands for a state involving temptations, which was a state when He was engaged in conflicts with the hells. An expression of grief in that state is what the anger and condemnation describe (a final phase of temptation seems like condemnation), such as with the Lord's last grievous cry on the Cross that He was forsaken. For the Cross was the last of His temptations or conflicts with the hells; and after that last temptation He took on Divine Good, and in so doing united His Divine Human to Deity itself, which was within Him.

[6] In Isaiah,

On that day Jehovah Zebaoth will be a crown of adornment and a turban of beauty for the remnant of His people. Isaiah 28:5.

'A crown of adornment' stands for wisdom, which is a discernment of good from God, and 'a turban of beauty' for intelligence, which is an understanding of truth from that good. What is stated in this verse has regard to things among the people which were Divine, 'people' meaning the Church since they were where the Church existed.

[7] In the same prophet,

For Zion's sake I will not keep silent, and for Jerusalem's sake I will not rest, until her righteousness goes forth as brightness, and her salvation as a lamp [that] burns. And you will be a crown of beauty in the hand of Jehovah, and a royal turban in the hand of your God. Isaiah 62:1, 3.

'Zion' and 'Jerusalem' are used to mean the Church, 'Zion' the celestial Church, and 'Jerusalem' the spiritual Church that extends from it. 'A crown of beauty' is wisdom, which is a discernment of good, and 'a royal turban' is intelligence, which is an understanding of truth. And since 'a crown' means wisdom, or discernment of good, it is said to be 'in the hand of Jehovah'; and since 'a turban' means intelligence, or an understanding of truth, it is said to be 'in the hand of God'. For when the subject is good the name 'Jehovah' is used, and when it is truth the name 'God' is used, 2586, 2769, 6905.

[8] In Jeremiah,

Say to the king and queen mother, 6 Lower yourselves, sit down, for the adornment of your head, the crown of your beauty, has come down. Jeremiah 13:18.

'The crown of beauty' stands for wisdom which is a discernment of good derived from Divine Truth; for 'beauty' is the Church's Divine Truth, 9815. In the same prophet,

The joy of our heart has ceased, our dance has been turned into mourning. The crown of our head has fallen. Lamentations 5:15-16.

'Crown of the head' stands for wisdom which those who belong to the Church derive from Divine Truth, which sets them above all other peoples and gives them a kind of authority.

[9] In Ezekiel,

I put 7 a jewel on your nose, and earrings on your ears, and a crown of adornment on your head. Ezekiel 16:12.

This refers to the establishment of the Church. 'A jewel on the nose' stands for the perception of good; 'earrings on the ears' for the perception of truth, and obedience; and 'a crown of adornment on the head' for wisdom resulting from such perception. In Job,

He has withdrawn glory from me, and has removed the crown of my head. Job 19:9.

'Glory' stands for intelligence, which is an understanding of Divine Truth, 9429, 'crown of the head' for resulting wisdom.

[10] In the Book of Revelation,

On the thrones I saw twenty-four elders seated, clad in white garments, who had on their heads crowns of gold. They fell down before the one seated on the throne, and worshipped the one who lives for ever and ever, and cast their crowns before the throne. Revelation 4:4, 10.

'Twenty-four elders' means all those who are governed by good that is a product of truths, and in the abstract sense all forms of good that result from truths, 6524, 9404. 'Thrones' are truths from God, 5313, 6397, 8625, 9039; 'crowns of gold on their heads' are representative signs of wisdom received from God, and because it is received from Him they cast their crowns before the one seated on the throne.

[11] Since the good of wisdom is acquired through conflicts brought about by temptations, in which the truths of faith are used to fight with, those who fought against evils and falsities and were victorious were rewarded with crowns. Therefore also the crowns of martyrdom were emblems provided by the Lord which are signs of dominion over evils. The fact that crowns are the rewards of victory over evils, and that crowns consequently mean forms of the good of wisdom because these are rewards, is also clear from the Book of Revelation,

I saw, and behold, a white horse, and he who sat on it had a bow; to him a crown was given; he went out conquering and to conquer. Revelation 6:2.

'A white horse and he who sat on it' is the Lord in respect of the Word, 2760-2762; and 'a bow' is teachings of truth that are used to fight with, 2686, 2709. From this it is evident that since the Lord is the subject 'a crown' means Divine Good, which is the reward of victory.

[12] And in another place,

Afterwards I saw, and behold, a white cloud, and on the cloud one was sitting, like the Son of Man, having on His head a crown of gold, and in His hand a sharp sickle. Revelation 14:14.

'A white cloud' stands for the literal sense of the Word, 4060, 4391, 5922, 6343 (end), 6752, 8781; 'the Son of Man' stands for Divine Truth which emanates from the Lord, 9807; 'a crown of gold' for Divine Good from which Divine Truth springs; and 'a sharp sickle' for the dispersal of evil and falsity. In another place,

Be faithful right through to death, and I will give you the crown of life. Revelation 2:10.

And in another,

Behold, I come quickly. Hold on to what you have, that no one may take your crown. Revelation 3:11.

'Crown' stands for good that results from truths, thus for wisdom since this is the discernment of the good of love resulting from the truths of faith. From all this it may now be seen what a crown means, and from this what is meant by a crown of holiness, which was the plate of gold on which 'Holiness to Jehovah' was engraved.

Poznámky pod čarou:

1. Subject is used here to mean something which really exists yet depends for its existence on something prior to itself.

2. literally, they wrote on it with the writing of engravings of a signet

3. literally, against the face of it

4. literally, You exercise anger

5. literally, earth or land

6. The Latin domina means a female person who rules or commands. The Hebrew word is used to denote a queen or else a queen mother.

7. The Latin means He put but the Hebrew means I put, which Swedenborg Has in another place where he quotes this verse.

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Society for the permission to use this translation.

©2024 New Christian Bible Study Corporation. All rights reserved. Printed from newchristianbiblestudy.org