Bible

 

Εξοδος πλήθους 28

Studie

   

1 Και συ προσαγαγε προς σεαυτον Ααρων τον αδελφον σου και τους υιους αυτου μετ' αυτου, εκ μεσου των υιων Ισραηλ, δια να ιερατευωσιν εις εμε, Ααρων, Ναδαβ και Αβιουδ, Ελεαζαρ και Ιθαμαρ, τους υιους του Ααρων.

2 Και θελεις καμει στολην αγιαν εις τον Ααρων τον αδελφον σου προς δοξαν και τιμην.

3 Και συ λαλησον προς παντας τους σοφους την καρδιαν, τους οποιους εγω ενεπλησα απο πνευματος σοφιας, να καμωσι την στολην του Ααρων, δια να καθιερωσης αυτον, ωστε να ιερατευη εις εμε.

4 Και αυτη ειναι η στολη την οποιαν θελουσι καμει· περιστηθιον και εφοδ και ποδηρης και χιτων κεντητος, μιτρα και ζωνη· και θελουσι καμει στολας αγιας εις τον Ααρων τον αδελφον σου, και εις τους υιους αυτου, δια να ιερατευωσιν εις εμε.

5 Και αυτοι θελουσι λαβει το χρυσιον και το κυανουν και το πορφυρουν και το κοκκινον και την βυσσον.

6 Και θελουσι καμει το εφοδ εκ χρυσιου, εκ κυανου και πορφυρου, εκ κοκκινου και βυσσου κεκλωσμενης, εντεχνου εργασιας·

7 θελει εχει τας δυο επωμιδας αυτου συναπτας κατα τα δυο ακρα αυτου, ωστε να συναπτωνται.

8 Και η κεντητη ζωνη του εφοδ, η επ' αυτο, θελει εισθαι εκ του αυτου, κατα την εργασιαν αυτου· εκ χρυσιου, εκ κυανου και πορφυρου και κοκκινου και βυσσου κεκλωσμενης.

9 Και θελεις λαβει δυο ονυχιτας λιθους, και θελεις εγχαραξει επ' αυτους τα ονοματα των υιων Ισραηλ·

10 εξ εκ των ονοματων αυτων επι του ενος λιθου και τα λοιπα εξ ονοματα επι του αλλου λιθου, κατα τας γενεσεις αυτων·

11 με εργασιαν λιθογλυφου κατα την γλυφην της σφραγιδος, θελεις εγχαραξει τους δυο λιθους με τα ονοματα των υιων Ισραηλ· θελεις εναρμοσει αυτους εις χρυσους οικισκους.

12 Και θελεις θεσει τους δυο λιθους επι των επωμιδων του εφοδ, λιθους μνημοσυνης εις τους υιους Ισραηλ· και ο Ααρων θελει βασταζει τα ονοματα αυτων ενωπιον του Κυριου επι των δυο ωμων αυτου εις μνημοσυνον.

13 Και θελεις καμει οικισκους χρυσους·

14 και δυο αλυσεις εκ καθαρου χρυσιου επι των ακρων· εργασιαν πλεκτην θελεις καμει αυτας, και θελεις συναψει τας πλεκτας αλυσεις με τους οικισκους.

15 Και θελεις καμει το περιστηθιον της κρισεως εντεχνου εργασιας· κατα την εργασιαν του εφοδ θελεις καμει αυτο· εκ χρυσιου, κυανου, και πορφυρου και κοκκινου και βυσσου κεκλωσμενης θελεις καμει αυτο·

16 τετραγωνον θελει εισθαι διπλουν· μιας σπιθαμης το μηκος αυτου και μιας σπιθαμης το πλατος αυτου.

17 Και θελεις εναρμοσει εις αυτο λιθους, τεσσαρας σειρας λιθων· σειρα σαρδιου, τοπαζιου και σμαραγδου θελει εισθαι πρωτη σειρα·

18 και η δευτερα σειρα, ανθραξ, σαπφειρος και αδαμας·

19 και η τριτη σειρα, λιγυριον, αχατης και αμεθυστος·

20 και η τεταρτη σειρα, βηρυλλιον και ονυξ και ιασπις· ενηρμοσμενοι θελουσιν εισθαι εις τους χρυσους οικισκους αυτων·

21 και οι λιθοι θελουσιν εισθαι με τα ονοματα των υιων Ισραηλ, δωδεκα, κατα τα ονοματα αυτων, κατα την γλυφην της σφραγιδος· εκαστος με το ονομα αυτου θελουσιν εισθαι κατα τας δωδεκα φυλας

22 Και θελεις καμει επι το περιστηθιον αλυσεις κατα τα ακρα, πλεκτης εργασιας εκ χρυσιου καθαρου.

23 Και θελεις καμει επι το περιστηθιον δυο κρικους χρυσους, και θελεις περασει τους δυο κρικους εις τα δυο ακρα του περιστηθιου.

24 Και θελεις περασει τας δυο πλεκτας αλυσεις χρυσας εις τους δυο κρικους, τους εις τα ακρα του περιστηθιου.

25 Και τα αλλα δυο ακρα των δυο πλεκτων αλυσεων θελεις συναψει με τους δυο οικισκους και θελεις βαλει αυτους εις τας επωμιδας του εφοδ εμπροσθεν αυτου.

26 Και θελεις καμει δυο κρικους χρυσους και θελεις βαλει αυτους επι των δυο ακρων του περιστηθιου εις το χειλος αυτου, το οποιον ειναι κατα το μερος του εφοδ εσωθεν·

27 και θελεις καμει δυο αλλους κρικους χρυσους, και θελεις βαλει αυτους εις τα δυο πλαγια του εφοδ κατωθεν, προς το εμπροσθινον μερος αυτου, αντικρυ της αλλης ενωσεως αυτου, ανωθεν της κεντητης ζωνης του εφοδ.

28 Και θελουσι δενει το περιστηθιον δια των κρικων αυτου εις τους κρικους του εφοδ με ταινιαν εκ κυανου, δια να ηναι ανωθεν της κεντητης ζωνης του εφοδ και δια να μη ηναι το περιστηθιον κεχωρισμενον απο του εφοδ.

29 Και ο Ααρων θελει βασταζει τα ονοματα των υιων Ισραηλ εν τω περιστηθιω της κρισεως επι της καρδιας αυτου, οταν εισερχηται εις το αγιον, εις μνημοσυνον ενωπιον του Κυριου διαπαντος.

30 Και θελεις βαλει εις το περιστηθιον της κρισεως το Ουριμ και το Θουμμιμ, και θελουσιν εισθαι επι της καρδιας του Ααρων, οταν εισερχηται ενωπιον του Κυριου· και ο Ααρων θελει βασταζει την κρισιν των υιων Ισραηλ επι της καρδιας αυτου ενωπιον του Κυριου διαπαντος.

31 Και θελεις καμει τον ποδηρη του εφοδ ολον εκ κυανου.

32 Και θελει εισθαι εις την κορυφην αυτου ανοιγμα κατα το μεσον αυτου· θελει εχει ταινιαν υφαντην κυκλω του ανοιγματος αυτου, καθως ειναι το ανοιγμα του θωρακος, δια να μη σχιζηται.

33 Και θελεις καμει επι των κρασπεδων αυτου ροδια εκ κυανου και πορφυρου και κοκκινου επι των κρασπεδων αυτου κυκλω· και κωδωνας χρυσους μεταξυ αυτων κυκλω·

34 χρυσουν κωδωνα και ροδιον, χρυσουν κωδωνα και ροδιον, επι των κρασπεδων του ποδηρους κυκλω.

35 Και θελει εισθαι επι του Ααρων δια να λειτουργη· και ο ηχος αυτου θελει εισθαι ακουστος, οταν εισερχηται εις το αγιον ενωπιον του Κυριου και οταν εξερχηται, δια να μη αποθανη.

36 Και θελεις καμει πεταλον εκ χρυσιου καθαρου και θελεις εγχαραξει επ' αυτο, ως χαραγμα σφραγιδος, ΑΓΙΑΣΜΟΣ ΕΙΣ ΤΟΝ ΚΥΡΙΟΝ.

37 Και θελεις βαλει αυτο επι κυανης ταινιας, δια να ηναι επι της μιτρας· εις το εμπροσθεν μερος της μιτρας θελει εισθαι.

38 Και θελει εισθαι επι του μετωπου του Ααρων, δια να σηκονη ο Ααρων την ανομιαν των αγιων πραγματων, τα οποια οι υιοι του Ισραηλ θελουσιν αγιαζει εις πασας αυτων τας αγιας προσφορας· και θελει εισθαι διαπαντος επι του μετωπου αυτου, δια να ηναι δεκται ενωπιον του Κυριου.

39 Και θελεις υφανει τον χιτωνα εκ βυσσου και θελεις καμει μιτραν εκ βυσσου και θελεις καμει ζωνην εργασιας κεντητου.

40 Και δια τους υιους του Ααρων θελεις καμει χιτωνας και θελεις καμει δι' αυτους ζωνας και μιτριδια θελεις καμει δι' αυτους προς δοξαν και τιμην.

41 Και θελεις ενδυσει αυτα τον Ααρων τον αδελφον σου και τους υιους αυτου μετ' αυτου, και θελεις χρισει αυτους και θελεις καθιερωσει αυτους και αγιασει αυτους, δια να ιερατευωσιν εις εμε.

42 Και θελεις καμει εις αυτους λινα περισκελη, δια να σκεπαζωσι την γυμνωσιν της σαρκος αυτων· απο της οσφυος μεχρι των μηρων θελουσι φθανει·

43 και θελουσιν εισθαι επι του Ααρων και επι των υιων αυτου, οταν εισερχωνται εις την σκηνην του μαρτυριου η οταν πλησιαζωσιν εις το θυσιαστηριον δια να λειτουργησωσιν εν τω αγιω, δια να μη φερωσιν εφ' εαυτους ανομιαν και αποθανωσι τουτο θελει εισθαι νομος παντοτεινος εις αυτον και εις το σπερμα αυτου μετ' αυτον.

   

Ze Swedenborgových děl

 

Arcana Coelestia # 9863

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 10837  
  

9863. 'And you shall adorn it with settings of stones' means the actual truths in their proper order, all springing from the one same good. This is clear from the meaning of the breastplate, to which 'it' refers here, as Divine Truth shining forth from the Lord's Divine Good, dealt with in 9823; from the meaning of 'settings of stones' as truths in their proper order. For the breastplate was adorned with stones in accord with the names of the sons of Israel, and in a general sense truths on the lowest level of order are meant by 'stones', 114, 643, 1298, 3720, 6426, 8609, and truths shining forth from good by 'precious stones' such as those in the breastplate, 9476. The expression 'springing from the one same good' is used because there is just one good that all the truths spring from. This good is the good of love within the Lord, thus is the Lord Himself, and is consequently the good of love from the Lord, which is the good of love to the Lord. For the good which flows in from the Lord and resides with man, spirit, or angel, has all the appearance of being theirs; and so it is that love to the Lord is love received from the Lord. This good is the one and only good from which all the truths spring, and from which the order among them begins; for the truths are outward forms of the good.

[2] The fact that the precious stones in the breastplate meant Divine Truths springing from Divine Good is clear from places in the Word where precious stones are mentioned, such as in John's Revelation,

The foundations of the wall of the city, the new Jerusalem, were adorned with every kind of precious stone. The first foundation was jasper, the second sapphire, the third chalcedony, the fourth emerald, the fifth sardonyx, the sixth sardius, the seventh chrysolite, the eighth beryl, the ninth topaz, the tenth chrysoprase, the eleventh jacinth, the twelfth amethyst. Revelation 21:19-20.

These precious stones mean the Church's truths, which are God's truths. This is clear from the meaning of 'the city, the new Jerusalem', 'the wall of it', and 'the foundations of the wall'. 'The new Jerusalem' means a new Church which will take the place of the one that is ours at the present day; for the Book of Revelation deals with the state of the Church that exists now, through to its end, and then with a new Church, which is the holy Jerusalem coming down out of heaven. 'The wall of it' means the truths of faith that serve to defend it, and 'the foundations' truths that spring from good. Those actual truths in their proper order are specified by the precious stones mentioned by name there. Anyone may see that no Jerusalem is going to come down out of heaven or that anything else mentioned there is literally going to take place, but that this description in every detail means such things as have to do with the Church. The fact that the truths of faith are meant by the foundations of its wall is clear from the consideration that they are the things which guard the Church from every attack, as walls do a city.

'Jerusalem' is the Church, see 2117, 9166.

'Walls' are the truths of faith guarding the Church, 6419.

'Foundations' are truths springing from good, 9643.

[3] In Ezekiel,

Son of man, take up a lamentation over the king of Tyre, and say to him, Thus said the Lord Jehovih, Full of wisdom, and perfect in beauty, you were in Eden, the garden of God. Every precious stone was your covering - ruby, topaz, and diamond; tarshish, shoham, and jasper; sapphire, chrysoprase, and carbuncle - and gold. You were on the mountain of the holiness of God, you walked in the midst of stones of fire. Ezekiel 28:12-14.

Here also precious stones mean truths springing from good. For 'Tyre' in the representative internal sense is one who has intelligence and wisdom arising from cognitions or knowledge of goodness and truth, 1201. This is why its king is said to be 'full of wisdom, and perfect in beauty'. 'Wisdom' has regard to good, and 'beauty' to truth; for all wisdom in heaven is derived from good, and all beauty there is derived from truths springing from good. 'The garden of Eden' means intelligence composed of good, 100, 'garden' meaning real intelligence, 100, 108, 2702. From this it is evident that the stones there mentioned by name mean truths springing from good.

[4] But precisely which truths springing from good are meant by each of the stones in the breastplate will be clear from what is to follow. The fact that they mean all truths and forms of good in their entirety is clear from the following considerations: They were twelve and had the names of the sons of Israel or the tribes inscribed on them, the forms of good and the truths of heaven and the Church in their entirety being meant by the twelve tribes, 3858, 3926, 3939, 4060, 6335, 6337, 6397; they therefore meant heaven and all the communities there, 7836, 7891, 7996, 7997; the meaning of them varied, depending on the order in which they are mentioned in the Word, 3862, 3926, 3939, 4303, 6337, 6640; and 'twelve' means all, 3272, 3858, 7973.

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Society for the permission to use this translation.