Bible

 

Εξοδος πλήθους 24

Studie

   

1 Μετα ταυτα ειπε προς τον Μωυσην, Αναβα προς τον Κυριον, συ και Ααρων, Ναδαβ και Αβιουδ, και εβδομηκοντα εκ των πρεσβυτερων του Ισραηλ, και προσκυνησατε μακροθεν·

2 και ο Μωυσης μονος θελει πλησιασει προς τον Κυριον, αυτοι ομως δεν θελουσι πλησιασει ουδε ο λαος θελει αναβη μετ' αυτου.

3 Και ηλθεν ο Μωυσης και διηγηθη προς τον λαον παντας τους λογους του Κυριου και παντα τα δικαιωματα αυτου· απεκριθη δε πας ο λαος ομοφωνως και ειπε, Παντας τους λογους, τους οποιους ελαλησεν ο Κυριος, θελομεν καμει.

4 Και εγραψεν ο Μωυσης παντας τους λογους του Κυριου· και σηκωθεις ενωρις το πρωι, ωκοδομησε θυσιαστηριον υπο το ορος, και εστησε δωδεκα στηλας κατα τας δωδεκα φυλας του Ισραηλ.

5 Και απεστειλε τους νεανισκους των υιων Ισραηλ, και προσεφεραν ολοκαυτωματα και εθυσιασαν θυσιας ειρηνικας εις τον Κυριον, μοσχαρια.

6 Λαβων δε ο Μωυσης το ημισυ του αιματος, εβαλεν εις λεκανας· και το ημισυ του αιματος ερραντισεν επι το θυσιαστηριον.

7 Επειτα λαβων το βιβλιον της διαθηκης, ανεγνωσεν εις τα ωτα του λαου· οι δε ειπον, Παντα οσα ελαλησεν ο Κυριος, θελομεν καμνει και θελομεν υπακουει.

8 Και λαβων ο Μωυσης το αιμα, ερραντισεν επι τον λαον, και ειπεν, Ιδου, το αιμα της διαθηκης, την οποιαν ο Κυριος εκαμε προς εσας κατα παντας τουτους τους λογους.

9 Τοτε ανεβη Μωυσης και Ααρων, Ναδαβ και Αβιουδ και εβδομηκοντα εκ των πρεσβυτερων του Ισραηλ·

10 και ειδον τον Θεον του Ισραηλ· και υπο τους ποδας αυτου ως εδαφος εστρωμενον εκ λιθου σαπφειρου και ως το στερεωμα του ουρανου κατα την καθαροτητα·

11 και επι τους εκλεκτους των υιων Ισραηλ δεν εβαλε την χειρα αυτου· και ειδον τον Θεον, και εφαγον και επιον.

12 Και ειπε Κυριος προς τον Μωυσην, Αναβα προς εμε εις το ορος και εσο εκει· και θελω σοι δωσει τας πλακας τας λιθινας, και τον νομον, και τας εντολας τας οποιας εγραψα, δια να διδασκης αυτους.

13 Και εσηκωθη ο Μωυσης μετα Ιησου του θεραποντος αυτου, και ανεβη ο Μωυσης επι το ορος του Θεου.

14 Προς δε τους πρεσβυτερους ειπε, Περιμενετε ημας εδω, εωσου επιστρεψωμεν προς εσας· και ιδου, Ααρων και Ωρ ειναι μεθ' υμων· εαν τις εχη υποθεσιν, ας ερχηται προς αυτους.

15 Ο Μωυσης λοιπον ανεβη επι το ορος, και η νεφελη εσκεπασε το ορος.

16 Και εκαθησεν η δοξα του Κυριου επι του ορους Σινα, και η νεφελη εσκεπασεν αυτο εξ ημερας· και την εβδομην ημεραν εκαλεσεν ο Κυριος τον Μωυσην εκ μεσου της νεφελης.

17 Και η θεα της δοξης του Κυριου ητο, εις τους οφθαλμους των υιων Ισραηλ, ως πυρ κατατρωγον επι της κορυφης του ορους.

18 Και εισηλθεν ο Μωυσης εις το μεσον της νεφελης και ανεβη επι το ορος· και εσταθη ο Μωυσης επι του ορους τεσσαρακοντα ημερας και τεσσαρακοντα νυκτας.

   

Ze Swedenborgových děl

 

Arcana Coelestia # 9373

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 10837  
  

9373. 'Come up to Jehovah' means being joined to the Lord. This is clear from the meaning of 'coming up' as being raised to more internal things, dealt with in 3084, 4539, 4969, 5406, 5817, 6007, and therefore also being joined to them, 8760. The reason why it is a joining to the Lord is that 'Jehovah' in the Word means the Lord, 1343, 1736, 1793, 2004, 2005, 2018, 2025, 2921, 3023, 3035, 5663, 6280, 6281, 6303, 6905, 8274, 8864, 9315. A further arcanum which lies concealed within the internal sense of these words is that the children of Jacob, over whom Moses presided as their head, were not called or elected; rather, they themselves insisted that Divine worship should be established among them, as accords with what has been stated in 4290, 4293. This is why it says, And He said to Moses, Come up to Jehovah, as though not Jehovah but another was telling him to go up. For the same reason it says in what follows that the people should not come up, verse 2, and that Jehovah did not lay a hand on the children of Israel who had been set apart, verse 11; also that the sight of Jehovah's glory was like a consuming fire on the top of the mountain in the eyes of the children of Israel, verse 17; and finally that Moses, when he was called on the seventh day, went into the middle of the cloud, [verses 16, 18.] 'The cloud' means the Word in the letter, 5922, 6343 (end), 6752, 6832, 8106, 8443, 8781; and among the children of Jacob it was the Word separated from its internal sense, since their worship was external devoid of anything internal. This becomes perfectly clear from the fact that they now said, as they had done before [at Exodus 19:8], All the words which Jehovah has spoken we will do, verse 3; yet scarcely forty days went by after this time and they were worshipping the golden calf instead of Jehovah. From this it is evident that such idolatry lay concealed in their heart when they said with their lips that they would serve Jehovah alone. However, the people who are meant by the called and the elect are those with whom internal worship exists, and also external worship springing from internal, that is, those with whom love to the Lord and faith in Him, and consequently love towards the neighbour are present.

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Society for the permission to use this translation.