Novokřesťanské studium Bible

Bible

 

Δευτερονόμιο 27

Studie

   

1 Και προσεταξεν ο Μωυσης και οι πρεσβυτεροι του Ισραηλ τον λαον, λεγων, Φυλαττετε πασας τας εντολας, τας οποιας εγω προσταζω εις εσας σημερον.

2 Και την ημεραν καθ' ην διαβητε τον Ιορδανην, προς την γην την οποιαν Κυριος ο Θεος σου διδει εις σε, θελεις στησει εις σεαυτον λιθους μεγαλους, και θελεις χρισει αυτους με ασβεστην·

3 και θελεις γραψει επ' αυτους παντας τους λογους του νομου τουτου, αφου διαβης τον Ιορδανην, δια να εισελθης εις την γην την οποιαν Κυριος ο Θεος σου διδει εις σε, γην ρεουσαν γαλα και μελι, καθως Κυριος ο Θεος των πατερων σου υπεσχεθη εις σε.

4 Δια τουτο αφου διαβητε τον Ιορδανην, θελετε στησει τους λιθους τουτους, τους οποιους εγω προσταζω εις εσας σημερον, εν τω ορει Εβαλ, και θελεις χρισει αυτους με ασβεστην.

5 Και θελεις οικοδομησει εκει θυσιαστηριον εις Κυριον τον Θεον σου, θυσιαστηριον εκ λιθων· σιδηρον δεν θελεις επιβαλει επ' αυτους.

6 Θελεις οικοδομησει το θυσιαστηριον Κυριου του Θεου σου εκ λιθων ολοκληρων· και θελεις προσφερει επ' αυτου ολοκαυτωματα προς Κυριον τον Θεον σου·

7 και θελεις προσφερει θυσιας ειρηνικας, και θελεις τρωγει εκει, και θελεις ευφραινεσθαι ενωπιον Κυριου του Θεου σου·

8 και θελεις γραψει επι τους λιθους παντας τους λογους του νομου τουτου ευκρινεστατα.

9 Και ελαλησαν ο Μωυσης και οι ιερεις οι Λευιται προς παντα τον Ισραηλ λεγοντες, Προσεχε και ακουε, Ισραηλ· ταυτην την ημεραν κατεσταθης λαος Κυριου του Θεου σου·

10 θελεις λοιπον υπακουει εις την φωνην Κυριου του Θεου σου, και εκτελει τας εντολας αυτου, και τα διαταγματα αυτου τα οποια εγω προσταζω εις σε σημερον.

11 Και προσεταξεν ο Μωυσης τον λαον την ημεραν εκεινην, λεγων,

12 Ουτοι θελουσι σταθη επι το ορος Γαριζιν δια να ευλογησωσι τον λαον, αφου διαβητε τον Ιορδανην· Συμεων και Λευι και Ιουδα και Ισσαχαρ και Ιωσηφ και Βενιαμιν.

13 Και ουτοι θελουσι σταθη επι το ορος Εβαλ δια να καταρασθωσι· Ρουβην, Γαδ και Ασηρ και Ζαβουλων, Δαν και Νεφθαλι.

14 Και θελουσι λαλησει οι Λευιται και ειπει προς παντας τους ανθρωπους του Ισραηλ μετα φωνης μεγαλης,

15 Επικαταρατος ο ανθρωπος, οστις καμη γλυπτον η χωνευτον, βδελυγμα εις τον Κυριον, εργον χειρων τεχνιτου, και θεση εν αποκρυφω. Και πας ο λαος θελει αποκριθη και ειπει, Αμην.

16 Επικαταρατος οστις κακολογηση τον πατερα αυτου η την μητερα αυτου. Και πας ο λαος θελει ειπει, Αμην.

17 Επικαταρατος οστις μετακινηση το οροθεσιον του πλησιον αυτου. Και πας ο λαος θελει ειπει, Αμην.

18 Επικαταρατος οστις αποπλανηση τον τυφλον εν τη οδω. Και πας ο λαος θελει ειπει, Αμην.

19 Επικαταρατος οστις διαστρεψη την κρισιν του ξενου, του ορφανου και της χηρας. Και πας ο λαος θελει ειπει, Αμην.

20 Επικαταρατος οστις κοιμηθη μετα της γυναικος του πατρος αυτου· διοτι εκκαλυπτει το συγκαλυμμα του πατρος αυτου. Και πας ο λαος θελει ειπει, Αμην.

21 Επικαταρατος οστις κοιμηθη μεθ' οποιουδηποτε κτηνους. Και πας ο λαος θελει ειπει, Αμην.

22 Επικαταρατος οστις κοιμηθη μετα της αδελφης αυτου της θυγατρος του πατρος αυτου, η της θυγατρος της μητρος αυτου. Και πας ο λαος θελει ειπει, Αμην.

23 Επικαταρατος οστις κοιμηθη μετα της πενθερας αυτου. Και πας ο λαος θελει ειπει, Αμην.

24 Επικαταρατος οστις κτυπηση τον πλησιον αυτου κρυφιως. Και πας ο λαος θελει ειπει, Αμην.

25 Επικαταρατος οστις λαβη δωρα δια να φονευση ανθρωπον αθωον. Και πας ο λαος θελει ειπει, Αμην.

26 Επικαταρατος οστις δεν εμμενει εις τους λογους του νομου τουτου, δια να εκτελη αυτους. Και πας ο λαος θελει ειπει, Αμην.

   

Ze Swedenborgových děl

 

Arcana Coelestia # 8940

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 10837  
  

8940. And if thou make Me an altar of stones. That this signifies a representative of worship in general from truths, is evident from the signification of “an altar,” as being a representative of Divine worship in general (see n. 921, 2777, 2811, 4489); and from the signification of “stones,” as being truths (n. 643, 1298, 3720, 3769, 3771, 3773, 3789, 3798, 6426, 8609). There is worship of the Lord from good, and there is worship of Him from truth. The worship of the Lord from good was represented by an altar of ground, and the worship from truth by an altar of stone (as to both kinds of worship, see above, n. 8935). As an “altar of stone” signified worship from truth, it was therefore commanded that such an altar should be erected as soon as they passed over the Jordan and came into the land of Canaan, and upon it were to be written the commandments of the law, that is, truths Divine from heaven; for by the “ten commandments” are signified all truths Divine in sum total. Concerning this altar it is thus written in Moses:

When ye shall pass over Jordan, thou shalt set thee up great stones, and plaster them with plaster; and then thou shalt write upon them all the words of this law. After, thou shalt build there an altar unto Jehovah thy God, an altar of stones, upon which thou shalt not strike iron. Thou shalt build the altar of Jehovah thy God of whole stones, and thou shalt cause to go up upon it burnt-offerings, and thank-offerings. And thou shalt write upon the stones of the altar the words of the law very plainly (Deuteronomy 27:1-8; Josh. 8:30-32).

[2] The reason why the words of the law were to be written upon the stones of the altar, was that by “stones” were signified truths, and by “an altar of stones,” worship from truths. This also was the reason why the ten commandments, which signified Divine truths in the complex, were written on tables of stone. That this was to be done as soon as they had passed over the Jordan, was because the Jordan, which was the first and the last boundary of the land of Canaan on the side of the wilderness, signified introduction into the church or heaven, which is effected by means of the knowledges of truth and good, thus by means of truths from the Word (n. 4255); for all the rivers which were boundaries of that land signified the first and the last things of the Lord’s kingdom (n. 4116, 4240). By the “stones of the altar” are signified the truths of faith also in Isaiah:

He shall take away sin when He maketh all the stones of the altar as chalkstones that are scattered (Isaiah 27:9);

speaking of the vastation of the church; “the stones of the altar as chalkstones that are scattered” denotes that so it shall be with the truths of faith which are of worship. As regards altars in general, they were of ground, of stones, of brass, of wood, and also of gold-of brass, wood, and gold, because these signified good. (Concerning an altar of brass, see Ezekiel 9:2; concerning an altar of wood, 41:22; and concerning an altar of gold, which was the altar of incense, see 1 Kings 6:22; 7:48; Revelation 8:3.) (That “brass” signifies good, see n. 425, 1551; that “wood” does so, n. 643, 2784, 2812, 3720, 8354; and likewise “gold,” see n. 113, 1551, 1552, 5658)

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Foundation for the permission to use this translation.

©2024 New Christian Bible Study Corporation. All rights reserved. Printed from newchristianbiblestudy.org