Bible

 

Genezo 47

Studie

   

1 Jozef venis kaj sciigis al Faraono, kaj diris: Mia patro kaj miaj fratoj kaj iliaj malgrandaj kaj grandaj brutoj, kaj cxio, kio apartenas al ili, venis el la lando Kanaana, kaj nun ili estas en la lando Gosxen.

2 Kaj el inter siaj fratoj li prenis kvin homojn kaj starigis ilin antaux Faraono.

3 Kaj Faraono diris al liaj fratoj: Kio estas via okupo? Kaj ili diris al Faraono: Viaj sklavoj estas brutedukistoj, kiel ni, tiel ankaux niaj patroj.

4 Kaj ili diris al Faraono: Ni venis, por logxi en la lando; cxar ne ekzistas pasxtajxo por la brutoj de viaj sklavoj, cxar forta estas la malsato en la lando Kanaana; permesu do, ke viaj sklavoj logxu en la lando Gosxen.

5 Tiam Faraono diris al Jozef jene: Via patro kaj viaj fratoj venis al vi;

6 la lando Egipta estas antaux vi; en la plej bona loko de la lando logxigu vian patron kaj viajn fratojn; ili logxu en la lando Gosxen; kaj se vi scias, ke estas inter ili kapablaj homoj, faru ilin administrantoj de miaj brutoj.

7 Kaj Jozef enkondukis sian patron Jakob kaj starigis lin antaux Faraono; kaj Jakob benis Faraonon.

8 Faraono diris al Jakob: Kian agxon vi havas?

9 Kaj Jakob diris al Faraono: La nombro de la jaroj de mia migrado estas cent tridek jaroj; malmultaj kaj malbonaj estis la jaroj de mia vivo, kaj ili ne atingis la nombron de la jaroj de la vivo de miaj patroj dum ilia migrado.

10 Kaj Jakob benis Faraonon kaj foriris de Faraono.

11 Kaj Jozef enlogxigis sian patron kaj siajn fratojn, kaj donis al ili posedajxon en la Egipta lando, en la lando Rameses, kiel Faraono ordonis.

12 Kaj Jozef havigis panon al sia patro kaj al siaj fratoj kaj al la tuta domo de sia patro, laux la nombro de la infanoj.

13 Ne estis pano sur la tuta tero, cxar la malsato estis tre forta; kaj senfortigxis de la malsato la lando Egipta kaj la lando Kanaana.

14 Kaj Jozef kolektis la tutan monon, kiu trovigxis en la lando Egipta kaj en la lando Kanaana, pro la greno, kiun oni acxetadis; kaj Jozef enportis la tutan monon en la domon de Faraono.

15 Kiam ne estis plu mono en la lando Egipta kaj en la lando Kanaana, cxiuj Egiptoj venis al Jozef, kaj diris: Donu al ni panon; kial ni mortu antaux vi pro tio, ke ni jam ne havas monon?

16 Tiam Jozef diris: Donu viajn brutojn; kaj mi donos al vi panon pro viaj brutoj, se vi jam ne havas monon.

17 Kaj ili alkondukis siajn brutojn al Jozef; kaj Jozef donis al ili panon pro cxevaloj, sxafoj, bovoj, kaj azenoj, kaj li provizadis al ili panon pro cxiuj iliaj brutoj en tiu jaro.

18 Kiam finigxis tiu jaro, ili venis al li en la dua jaro, kaj diris al li: Ni ne kasxos antaux nia sinjoro, ke monon ni jam ne havas, kaj la brutoj estas cxe nia sinjoro; nenio restis antaux nia sinjoro krom niaj korpoj kaj nia tero;

19 kial ni pereu antaux viaj okuloj, ni kaj nia tero? acxetu nin kaj nian teron pro la pano, kaj ni kaj nia tero estu sklavoj al Faraono; kaj donu semon, por ke ni vivu kaj ne mortu kaj la tero ne dezertigxu.

20 Kaj Jozef acxetis la tutan Egiptan teron por Faraono; cxar la Egiptoj vendis cxiu sian kampon, cxar forte premis ilin la malsato. Kaj la tero farigxis proprajxo de Faraono.

21 Kaj la popolon li transirigis en la urbojn, de unu fino de Egiptujo gxis la alia.

22 Nur la teron de la pastroj li ne acxetis; cxar la pastroj havis parton, difinitan de Faraono, kaj ili mangxadis sian parton, kiun donis al ili Faraono, tial ili ne vendis sian teron.

23 Kaj Jozef diris al la popolo: Jen mi acxetis vin hodiaux kaj vian teron por Faraono; jen mi donas al vi semon, kaj prisemu la teron.

24 Kaj kiam vi havos rikolton, vi donos kvinonon al Faraono, kaj kvar partoj apartenos al vi, por prisemi la kampon kaj por mangxi, por vi, por cxio, kio estas en viaj domoj, kaj por viaj infanoj.

25 Kaj ili diris: Vi konservis nian vivon; ni akiru favoron de nia sinjoro, kaj ni estu sklavoj al Faraono.

26 Kaj Jozef faris gxin legxo gxis la hodiauxa tago: de la tero Egipta kvinono de la produktoj apartenas al Faraono. Nur la tero de la pastroj ne farigxis proprajxo de Faraono.

27 Kaj Izrael eklogxis en la lando Egipta, en la lando Gosxen; kaj ili posedis gxin kaj fruktis kaj multigxis forte.

28 Kaj Jakob vivis en la lando Egipta dek sep jarojn. Kaj la dauxro de la vivo de Jakob estis cent kvardek sep jaroj.

29 Kiam alproksimigxis la tempo, kiam Izrael devis morti, li alvokis sian filon Jozef, kaj diris al li: Se mi akiris vian favoron, metu vian manon sub mian femuron kaj faru al mi favorkorajxon kaj fidelajxon, ne enterigu min en Egiptujo;

30 sed mi kusxu kun miaj patroj; elportu min el Egiptujo kaj entombigu min en ilia tombujo. Kaj tiu diris: Mi faros, kiel vi diris.

31 Kaj li diris: JXuru al mi. Kaj tiu jxuris. Kaj Izrael adorklinigxis sur la kapa parto de la lito.

   

Ze Swedenborgových děl

 

Arcana Coelestia # 6115

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 10837  
  

6115. 'And Joseph caused the silver to come to Pharaoh's house' means that all that factual knowledge was brought into association with the general whole within the natural. This is clear from the meaning of 'causing to come' as bringing into association with and introducing into; from the meaning of 'silver' as factual knowledge that holds truth in it and is appropriate, dealt with in 6112; and from the representation of 'Pharaoh' as the natural in general, dealt with in 5160, 5799, 6015, and therefore 'Pharaoh's house' is the general whole within the natural since this includes everything there in its entirety.

[2] Regarding this matter of bringing known facts that hold truths in them and that are appropriate into association with a general whole, it should be recognized that all known facts, and truths as well, if they are to be anything, must without exception be brought into association with a general whole. They must be placed with and contained within the general whole and be made subject to it; otherwise they are instantly scattered to the winds. Indeed, if known facts and truths are to be anything, they must be brought into a form in which they have a mutual relationship with one another, and this cannot be done if they do not exist in association with one another subject to a general whole. This therefore is what preserves them in the form they receive and gives each fact or truth there its specific character. That general whole too, together with others like it, must be brought into association with one another subject to a more general whole, and these in turn must be subject to the most general of all. If they are not, even the general wholes, and the more general ones too, are scattered to the winds.

[3] The most general and all-embracing whole, the source from which everything is held in place, is the Lord Himself; and what holds everything in place is Divine Truth going forth from Him. The more general wholes are general communities in the spiritual world into which Divine Truth flows, which makes them distinct and separate from one another on a general level; and the general wholes are less general communities subject to a more general one. The more general communities are those to which the members, organs, and viscera in a person correspond; through the amazing way that they are linked together they exist in a kind of form in which they have regard to one another and thus hold one another in place, and also present themselves as a single whole. In the human being the most general and all-embracing whole, holding every single thing in place, is the soul. It is also Divine Truth going forth from the Lord, for Divine Truth flows constantly into the soul and makes it what it is.

[4] Divine Truth going forth from the Lord is what is called the Word, through which all things were created, John 1:1-3, that is, through which all things came into being, and therefore through which all things are kept in being. The truth that all things in the entire natural world exist subject to a general whole, each specific thing to its own general whole, and that otherwise they cannot remain in being, anyone will plainly discover who is willing to turn his attention to those things in the natural creation.

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Society for the permission to use this translation.