Bible

 

Genezo 31

Studie

   

1 Li auxdis, ke la filoj de Laban parolis jene: Jakob forprenis la tutan havon de nia patro, kaj el la havo de nia patro li akiris la tutan ricxecon.

2 Kaj Jakob vidis laux la vizagxo de Laban, ke li ne estas rilate al li tia, kia li estis hieraux kaj antauxhieraux.

3 Kaj la Eternulo diris al Jakob: Reiru en la landon de viaj patroj kaj en vian naskigxlandon, kaj Mi estos kun vi.

4 Tiam Jakob sendis kaj vokis Rahxelon kaj Lean sur la kampon al sia brutaro;

5 kaj li diris al ili: Mi vidas laux la vizagxo de via patro, ke li ne estas rilate al mi tia, kia li estis hieraux kaj antauxhieraux; sed la Dio de mia patro estis kun mi.

6 Vi scias, ke per cxiuj miaj fortoj mi servis vian patron.

7 Sed via patro trompis min kaj dekfoje sxangxis mian laborpagon; tamen Dio ne lasis lin fari al mi malbonon.

8 Kiam li diris: Mikskoloraj estu via rekompenco-cxiuj brutoj naskis idojn mikskolorajn; kaj kiam li diris: Striitaj estu via rekompenco-cxiuj brutoj naskis striitajn.

9 Tiamaniere Dio forprenis la brutojn de via patro kaj donis al mi.

10 En la tempo, kiam la brutoj pasiigxis, mi levis miajn okulojn kaj vidis en songxo, ke la virbestoj, kiuj levigxis sur la brutojn, estas striitaj, mikskoloraj, kaj makulitaj.

11 Kaj angxelo de Dio diris al mi en la songxo: Jakob! kaj mi diris: Jen mi estas.

12 Kaj li diris: Levu viajn okulojn kaj vidu: cxiuj virbestoj, kiuj levigxis sur la brutojn, estas striitaj, mikskoloraj, kaj makulitaj, cxar Mi vidis cxion, kion Laban faras al vi.

13 Mi estas la Dio el Bet-El, kie vi versxis oleon sur la monumenton kaj kie vi faris sanktan promeson al Mi. Nun levigxu, eliru el cxi tiu lando kaj reiru en la landon de via naskigxo.

14 Kaj Rahxel kaj Lea respondis kaj diris al li: CXu ni havas ankoraux parton kaj heredon en la domo de nia patro?

15 Li rigardas ja nin kiel fremdulinojn; cxar li vendis nin kaj ecx formangxis nian monon.

16 CXar la tuta ricxo, kiun Dio forprenis de nia patro, apartenas al ni kaj al niaj infanoj. Kaj nun cxion, kion Dio al vi diris, faru.

17 Jakob levigxis, kaj metis siajn infanojn kaj siajn edzinojn sur la kamelojn.

18 Kaj li forkondukis sian tutan brutaron kaj sian tutan havon, kiun li akiris, sian proprajxon, kiun li akiris en Mezopotamio, por iri al sia patro Isaak en la landon Kanaanan.

19 Laban estis foririnta, por tondi siajn sxafojn; tiam Rahxel sxtelis la domajn diojn de sia patro.

20 Jakob trompis la atenton de Laban la Siriano, ne dirante al li, ke li forkuras.

21 Kaj li rapide foriris kune kun cxio, kion li havis. Kaj li transpasis la Riveron kaj direktigxis al la monto Gilead.

22 Oni diris al Laban en la tria tago, ke Jakob forkuris.

23 Tiam li prenis kun si siajn fratojn, kaj kuris post li distancon de sep tagoj kaj kuratingis lin sur la monto Gilead.

24 Tiam Dio aperis al Laban la Siriano nokte en la songxo, kaj diris al li: Gardu vin, ke vi ne parolu kun Jakob bone nek malbone.

25 Laban kuratingis Jakobon. Jakob starigis sian tendon sur la monto, kaj Laban arangxis siajn fratojn ankaux sur la monto Gilead.

26 Kaj Laban diris al Jakob: Kion vi faris? vi trompis min kaj forkondukis miajn filinojn kvazaux militkaptitojn!

27 Kial vi forkuris sekrete kaj kasxe de mi, kaj ne diris al mi? Mi foririgus vin en gajeco kaj kun kantoj, kun tamburino kaj harpo.

28 Vi ecx ne lasis min kisi miajn infanojn kaj filinojn! malsagxe vi agis.

29 Mi havas forton en mia mano, por fari al vi malbonon; sed la Dio de via patro hieraux diris al mi jene: Gardu vin, ke vi ne parolu kun Jakob bone aux malbone.

30 Kaj se vi nun foriris, cxar vi forte deziris esti en la domo de via patro, kial do vi sxtelis miajn diojn?

31 Tiam Jakob respondis kaj diris al Laban: Mi timis; mi pensis, ke eble vi forrabos de mi viajn filinojn.

32 Sed tiu, cxe kiu vi trovos viajn diojn, mortu. En la cxeesto de niaj parencoj sercxu cxe mi tion, kio estas via, kaj prenu al vi. Jakob ne sciis, ke Rahxel ilin sxtelis.

33 Tiam Laban eniris en la tendon de Jakob kaj en la tendon de Lea kaj en la tendon de la du sklavinoj, kaj li ne trovis. Kaj li eliris el la tendo de Lea kaj eniris en la tendon de Rahxel.

34 Sed Rahxel prenis la domajn diojn kaj metis ilin sub la selon de la kamelo kaj sidigxis sur ili. Kaj Laban palpe esploris la tutan tendon kaj ne trovis.

35 Kaj sxi diris al sia patro: Mia sinjoro ne koleru, ke mi ne povas starigxi antaux vi, cxar mi havas la virinan ordinarajxon. Kaj li sercxis kaj ne trovis la domajn diojn.

36 Kaj Jakob ekkoleris kaj disputis kun Laban. Kaj Jakob diris al Laban: Kia estas mia kulpo, kia estas mia peko, ke vi persekutas min?

37 Vi trapalpis cxiujn miajn apartenajxojn; kion vi trovis el la apartenajxoj de via domo? elmetu cxi tie antaux miaj parencoj kaj viaj, kaj ili jugxu inter ni ambaux.

38 Jam dudek jarojn mi estas cxe vi; viaj sxafoj kaj kaproj ne estis seninfanaj; la virsxafojn el via brutaro mi ne mangxis;

39 kion sovagxaj bestoj dissxiris, tion mi ne alportis al vi: gxi estis mia malprofito; de mi vi postulis cxion, kio estis sxtelita en tago aux sxtelita en nokto;

40 dum la tago min konsumis la varmego, kaj dum la nokto la malvarmo; kaj dormo kuris for de miaj okuloj.

41 Tiaj estis la dudek jaroj, dum kiuj mi servis vin en via domo, dek kvar jarojn pro viaj du filinoj kaj ses jarojn pro viaj brutoj; kaj vi sxangxis mian laborpagon dekfoje.

42 Se ne estus kun mi la Dio de mia patro, la Dio de Abraham kaj Timo de Isaak, vi nun foririgus min kun nenio. Mian mizeron kaj la laboron de miaj manoj vidis Dio kaj gxustigis vin hieraux.

43 Tiam Laban respondis kaj diris al Jakob: La filinoj estas miaj filinoj, kaj la infanoj estas miaj infanoj, kaj la brutoj estas miaj brutoj, kaj cxio, kion vi vidas, estas mia; sed kion mi povas fari hodiaux al miaj filinoj, kaj al iliaj infanoj, kiujn ili naskis?

44 Nun ni faru interligon, mi kaj vi, kaj gxi estu atesto inter mi kaj vi.

45 Tiam Jakob prenis sxtonon kaj starigis gxin kiel memorsignon.

46 Kaj Jakob diris al siaj parencoj: Kolektu sxtonojn. Kaj ili prenis sxtonojn kaj faris monteton; kaj ili mangxis tie sur la monteto.

47 Kaj Laban donis al gxi la nomon Jegar-Sahaduta, sed Jakob donis al gxi la nomon Galeed.

48 Laban diris: CXi tiu monteto estu nun atesto inter mi kaj vi; tial gxi ricevis la nomon Galeed;

49 ankaux la nomon Micpa; cxar li diris: Dio observu inter mi kaj vi, kiam ni malaperos unu de la alia.

50 Se vi agos malbone kontraux miaj filinoj kaj se vi prenos aliajn edzinojn krom miaj filinoj, tiam, se neniu estos cxe ni, vidu, ke Dio estas atestanto inter mi kaj vi.

51 Kaj Laban diris al Jakob: Jen estas cxi tiu monteto, kaj jen estas la memorsigno, kiun mi starigis inter mi kaj vi;

52 atesto estu cxi tiu monteto, kaj atesto estu la memorsigno, ke mi ne transiros al vi trans cxi tiun monteton kaj vi ne transiros al mi trans cxi tiun monteton kaj trans la memorsignon por malbono.

53 La Dio de Abraham kaj la Dio de Nahxor jugxu inter ni, la Dio de ilia patro. Kaj Jakob jxuris al li per la Timo de sia patro Isaak.

54 Kaj Jakob oferbucxis oferon sur la monto, kaj li invitis siajn parencojn mangxi panon; kaj ili mangxis panon kaj tradormis la nokton sur la monto.

55 Laban levigxis frue matene kaj kisis siajn infanojn kaj siajn filinojn kaj benis ilin, kaj foriris; kaj Laban reiris al sia loko.

   

Ze Swedenborgových děl

 

Arcana Coelestia # 4111

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 10837  
  

4111. And Rachel stole the teraphim which were her father’s. That this signifies a change of the state signified by “Laban” in respect to truth, is evident from the signification here of “stealing” as being to take away what is dear and holy, thus to change the state; from the signification of the “teraphim,” as being truths (concerning which below); and from the signification of “father,” here Laban, as being the good signified by him (concerning which above); “father” also signifies good (n. 3703). From all this it is evident that by “Rachel stole the teraphim which were her father’s,” is signified a change of the state signified by “Laban” in respect to truth.

[2] What these things involve may also be seen from the state of spirits when they are being separated. The states of spirits in respect to good and truth are in accordance with the societies in which they are; for as before shown all thought inflows through others, and proximately through those with whom the subjects of the thought are in society; and therefore when these are removed from one society and are sent into another, the states of their thoughts and affections are changed, and consequently their state as to truth and good. But if they are sent into unaccordant societies, they have a sense of discomfort, and consequently a sense of restraint, and therefore they are separated from those societies and are carried away into accordant ones. It is for this reason that the evil cannot be present or stay in societies of the good, nor the good in societies of the evil; and that all spirits and angels have been distinguished into societies in accordance with the affections which are of love. But every affection of love contains within it manifold and various things (n. 3078, 3189, 4005); and yet one thing is regnant, so that each spirit can be in a number of societies, but still strives continually toward that one which is of his reigning affection, and is at last brought into it.

[3] As regards the good signified by “Laban,” and its change of state, so long as it was with the good represented by Jacob, it was nearer the Divine, for “Jacob” is that good in the natural; and as it was nearer the Divine, it was also then in a more perfect state of truth and good; but when it was separated from this good, it came into another state both as to truth and as to good. For speaking generally, the changes of state in the other life are nothing else than approaches to the Divine and removals from the Divine. From this it is now manifest what is meant by the change of state when the good signified by “Laban” was being separated.

[4] That “Rachel stole the teraphim which were her father’s,” signifies a change of state as to truths, is because by the “teraphim” are meant his gods, as is evident from what follows, for Laban says to Jacob:

Wherefore hast thou stolen my gods? And Jacob answered, With whomsoever thou findest thy gods, he shall not live before our brethren (Genesis 31:30, 32);

and in the internal sense “gods” signify truths, for which reason in the Word “God” is named when the subject is truth (see n. 2586, 2769, 2807, 2822).

[5] The teraphim were idols that were used when they consulted or inquired of God, and because the answers which they received were to them truths Divine, truths were therefore signified by “teraphim,” as in Hosea:

The sons of Israel sat many days without king, and without prince, and without sacrifice, and without ephod and teraphim (Hos. 3:4);

“ephod and teraphim” denote the truths Divine they received by the answers, for when they inquired of God, they put on the ephod (1 Samuel 23:9-12).

In Zechariah:

The teraphim speak iniquity, and the diviners see a lie, and the dreams speak vanity (Zech. 10:2); where also the “teraphim” denote answers, but in that state iniquitous ones.

[6] And because such things were signified by “teraphim,” they were found with some, although they were forbidden; as with Micah, in the book of Judges:

Micah had a house of God, and he made an ephod and teraphim, and filled the hand of one of his sons, that he might become his priest. And some of the Danites said to their brethren, Do ye know that there is in these houses an ephod and teraphim, and a graven image and a molten image? And when these went into the house of Micah, they took the graven image, the ephod and the teraphim, and the molten image. And the priest’s heart was good, and he took the ephod and the teraphim and the graven image. And Micah followed the sons of Dan, and said, Ye have taken away my gods which I made, and the priest, and are gone away, and what have I more? (Judg. 17:5; 18:14, 18, 20, 24).

Michal also, David’s wife, had them, as related in the first book of Samuel:

And Michal took the teraphim, and laid them in the bed, and covered them with a garment. And Saul’s messengers came, and behold, the teraphim were in the bed (1 Samuel 19:13, 16).

That nevertheless they were idols, which were forbidden, is manifest from what is said of them elsewhere (1 Samuel 15:23; 2 Kings 23:24; Ezekiel 21:26).

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Foundation for the permission to use this translation.