Bible

 

Genezo 19

Studie

   

1 Kaj la du angxeloj venis Sodomon vespere, kaj Lot tiam sidis cxe la pordego de Sodom. Kiam Lot ilin ekvidis, li levigxis renkonte al ili kaj klinigxis vizagxaltere.

2 Kaj li diris: Mi petas vin, sinjoroj, envenu en la domon de via sklavo kaj pasigu la nokton kaj lavu viajn piedojn, kaj vi levigxos matene kaj iros vian vojon. Kaj ili diris: Ne, ni pasigos la nokton sur la strato.

3 Kaj li tre petegis ilin, kaj ili direktis sin al li kaj envenis en lian domon; kaj li faris al ili festenon, kaj li bakis macojn, kaj ili mangxis.

4 Antaux ol ili kusxigxis, la homoj de la urbo, la homoj de Sodom, cxirkauxis la domon, de la junuloj gxis la maljunuloj, la tuta popolo, de cxiuj finoj.

5 Kaj ili vokis Loton, kaj diris al li: Kie estas la viroj, kiuj venis al vi dum la nokto? elirigu ilin al ni, por ke ni ilin ekkonu.

6 Kaj Lot eliris al ili antaux la sojlon, kaj la pordon li sxlosis post si.

7 Kaj li diris: Ho, miaj fratoj, ne agu malbone!

8 Jen mi havas du filinojn, kiuj ankoraux ne ekkonis viron; mi elirigos ilin al vi, kaj faru kun ili, kion vi deziras; nur al tiuj viroj nenion faru, cxar por tio ili venis sub la ombron de mia tegmento.

9 Sed ili diris: Iru for! Kaj ili diris plue: Vi venis cxi tien kiel fremdulo, kaj vi volas jugxi! nun ni pli malbone agos kun vi, ol kun ili. Kaj ili tre insiste postulis de la viro, de Lot, kaj ili aliris, por elrompi la pordon.

10 Tiam tiuj viroj etendis siajn manojn kaj envenigis Loton al si en la domon, kaj la pordon ili sxlosis;

11 kaj la homojn, kiuj estis antaux la sojlo de la domo, ili frapis per blindeco, de la malgrandaj gxis la grandaj, tiel ke tiuj lacigxis, sercxante la pordon.

12 Kaj la viroj diris al Lot: Kiun vi havas cxi tie? bofilon, aux viajn filojn aux viajn filinojn, aux cxiun ajn, kiun vi havas en la urbo, elirigu ilin el cxi tiu loko;

13 cxar ni ekstermos cxi tiun lokon, cxar granda farigxis ilia kriado antaux la Eternulo, kaj la Eternulo sendis nin, por gxin pereigi.

14 Kaj Lot eliris, kaj parolis kun siaj bofiloj, prenontaj liajn filinojn, kaj diris: Levigxu, eliru el cxi tiu loko, cxar la Eternulo pereigos la urbon. Sed liaj bofiloj rigardis lin kiel sxercanton.

15 Kiam levigxis la matenrugxo, la angxeloj rapidigis Loton, dirante: Levigxu, prenu vian edzinon kaj ambaux viajn filinojn, kiuj cxi tie trovigxas, por ke vi ne pereu pro la krimeco de la urbo.

16 Sed cxar li malrapidis, tial la viroj kaptis lian manon kaj la manon de lia edzino kaj la manojn de liaj du filinoj, pro kompato de la Eternulo al li, kaj ili elirigis lin kaj metis lin ekster la urbon.

17 Kaj kiam ili elkondukis lin eksteren, ili diris al li: Savu vin pro via animo; ne rigardu malantauxen kaj haltu nenie en la tuta cxirkauxajxo; sur la monton savu vin, por ke vi ne pereu.

18 Kaj Lot diris al ili: Ho, ne, mia Sinjoro!

19 Jen Via sklavo placxis al Vi, kaj granda estas la favorkoreco, kiun Vi montris al mi, konservante la vivon al mia animo; sed mi ne povas savi min sur la monton, cxar povus trafi min malfelicxo kaj mi mortus.

20 Jen cxi tiu urbo estas suficxe proksima, por kuri tien, kaj gxi estas malgranda; mi savos min tien; gxi estas ja malgranda; kaj mia animo restos viva.

21 Kaj Li diris al li: Jen Mi komplezos al vi ankaux en cxi tiu afero, kaj Mi ne renversos la urbon, pri kiu vi parolis.

22 Rapide savu vin tien, cxar Mi nenion povas fari, gxis vi venos tien. Tial tiu urbo ricevis la nomon Coar.

23 La suno levigxis super la teron, kiam Lot venis Coaron.

24 Kaj la Eternulo pluvigis sur Sodomon kaj Gomoran sulfuron kaj fajron de la Eternulo el la cxielo.

25 Kaj Li ruinigis tiujn urbojn kaj la tutan cxirkauxajxon kaj cxiujn logxantojn de la urboj kaj la kreskajxojn de la tero.

26 Kaj lia edzino ekrigardis malantauxen, kaj sxi farigxis kolono el salo.

27 Kaj matene Abraham levigxis kaj iris al la loko, kie li estis starinta antaux la Eternulo;

28 kaj li ekrigardis en la direkto al Sodom kaj Gomora kaj al la tuta lando de la cxirkauxajxo, kaj li vidis, ke jen fumo levigxas de la tero kiel fumo el forno.

29 Kaj kiam Dio estis pereiganta la urbojn de la cxirkauxajxo, Li rememoris pri Abraham, kaj Li elirigis Loton el la mezo de la ruinigado, kiam Li estis ruiniganta la urbojn, en kiuj logxis Lot.

30 Kaj Lot eliris el Coar kaj eklogxis sur la monto, kaj liaj du filinoj kun li; cxar li timis logxi en Coar. Kaj li logxis en kaverno, li kaj liaj du filinoj.

31 Kaj la pli maljuna diris al la pli juna: Nia patro estas maljuna, kaj en la lando ne ekzistas viro, kiu envenus al ni laux la moro de la tuta tero;

32 tial ni ebriigu nian patron per vino, kaj ni kusxu kun li, por ke ni aperigu de nia patro idaron.

33 Kaj ili ebriigis sian patron per vino en tiu nokto; kaj venis la pli maljuna kaj kusxis kun sia patro; kaj li ne sciis, kiam sxi kusxigxis kaj kiam sxi levigxis.

34 La morgauxan tagon la pli maljuna diris al la pli juna: Jen mi kusxis hieraux kun mia patro; ni ebriigu lin per vino ankaux en cxi tiu nokto, kaj vi venu, kusxu kun li, por ke ni aperigu de nia patro idaron.

35 Kaj ili ankaux en cxi tiu nokto ebriigis sian patron per vino; kaj la pli juna iris kaj kusxis kun li; kaj li ne sciis, kiam sxi kusxigxis kaj kiam sxi levigxis.

36 Kaj ambaux filinoj de Lot gravedigxis de sia patro.

37 Kaj la pli maljuna naskis filon, kaj sxi donis al li la nomon Moab; li estas la prapatro de la Moabidoj gxis nun.

38 Kaj la pli juna ankaux naskis filon, kaj sxi donis al li la nomon Ben- Ami; li estas la prapatro de la Amonidoj gxis nun.

   

Komentář

 

Abraham

  
Représentation d'Abraham, by Joseph Villiet

Abraham (or Abram, as he was named in the beginning of his story) was the ancestor of all the Children of Israel, through his son Isaac, and of the Arabs, through his son Ishmael.

Abraham represents the Divine good or love. His story foreshadows the life of Jesus, and our spiritual lives, too.

His life can be usefully seen as being divided into three periods. The first period includes the unknown early years from his birth in Ur, and his later move to Haran with his father Terah. The second section starts with Abram's being called by Jehovah to go to Canaan. It includes the adventures he had there, and continues until the events of the 17th chapter of Genesis where he is said to be 99 years old, rich, and powerful - but without a son by his wife Sarai. Once again the Lord appears to him, promises that his progeny will become a great nation, institutes the rite of circumcision, and changes his name to Abraham, adding the "ah" sound from Jehovah. The third and last period of his life sees the birth of Isaac, the death of Sarah (whose name was also changed), and the finding of a wife for Isaac from among Abraham's relatives back in Mesopotamia. Abraham is said to be 175 years old when he dies, as recorded in the 25th chapter of Genesis.

What we are here interested in is the deep representation of Abraham because he prophesies or foreshadows the inmost part of Jesus' life after He is born to Mary centuries after the man Abraham lived on the earth. Abraham represents the Divine good or love. The internal sense of the Word tells us that God himself provided the life into an ovum within Mary, so she could provide a natural body and a natural heredity from the Jewish religion, while the soul of Jesus was kept as a direct possessor of divine life. During Jesus' early life, probably up to adolescence, Jesus lived out those representative actions of Abraham in the innermost parts of his mind and spirit. Abraham as he pastured his sheep and ran his large household had no idea at all that this was true, and early in Jesus' life He didn't realize it either. There must have been perceptions as Jesus grew up, witness his visit to the temple when He was 12, but not a complete understanding until He was fully grown. And further, it isn't only Abraham. When Abraham dies, the representation attaches to Isaac, who represents the rational level of the mind, and then to both Jacob and Esau who represent the natural mind as to truth and good in the mind respectively. And then the trials of the twelve tribes, the kings, and all the sayings of the prophets become that same representation. So Jesus could say to the two disciples that He met on the road to Emmaus, "O fools and slow of heart... and beginning at Moses and all the Prophets He expounded to them in all the scriptures all the things concerning Himself." (The following references are chronologic as Abraham gets older, and are in biblical sequence.) And furthermore, the progress of mental and spiritual life in each one of us is a dim and finite image of that represented by Abraham's life if, that is, we are trying to follow the Lord's laws and precepts to love one another. We too have within us a journey to the land of Canaan, a hardworking sojourn in Egypt, a struggle in the wilderness, and a Saul, a David, and an Ahab. We have our home-grown Amalekites and Philistines. The whole of the Old Testament is a picture of how our spiritual life works.

In Genesis 20:7, Abraham signifies celestial truth, or doctrine from a celestial origin. (Arcana Coelestia 2533)

In Genesis 12:4, As ABRAHAM he represents the Lord as to His Human and Divine Essence; as ABRAM he represents the Lord as to His human essence only. (Arcana Coelestia 1426)

In Genesis 17:5, The name was changed by adding the letter H, so that the Divine Human could he represented, for H is the only letter which involves the Divine: it means I AM, or BEING. (Arcana Coelestia 1416[2])

(Odkazy: Genesis 17, 25)