Bible

 

Eliro 6

Studie

   

1 Sed la Eternulo diris al Moseo:Nun vi vidos, kion Mi faros al Faraono; cxar pro mano forta li foririgos ilin kaj pro mano forta li elpelos ilin el sia lando.

2 Kaj Dio ekparolis al Moseo kaj diris al li:Mi estas la ETERNULO.

3 Mi aperis al Abraham, al Isaak, kaj al Jakob kiel Dio la Plejpotenca, sed Mian nomon ETERNULO Mi ne sciigis al ili.

4 Mi starigis Mian interligon kun ili, ke Mi donos al ili la landon Kanaanan, la landon de ilia migrado, en kiu ili logxis kiel fremduloj.

5 Kaj Mi auxdis la gxemadon de la Izraelidoj, kiujn la Egiptoj premas per laboroj, kaj Mi rememoris Mian interligon.

6 Tial diru al la Izraelidoj:Mi estas la Eternulo, kaj Mi elirigos vin el sub la jugo de Egiptujo, kaj Mi liberigos vin el ilia sklaveco, kaj Mi savos vin per etendita brako kaj grandaj jugxoj.

7 Kaj Mi prenos vin kiel Mian popolon, kaj Mi estos via Dio; kaj vi scios, ke Mi estas la Eternulo, via Dio, kiu elirigas vin el sub la jugo de Egiptujo.

8 Kaj Mi venigos vin en la landon, pri kiu Mi, levinte Mian manon, promesis, ke Mi donos gxin al Abraham, al Isaak, kaj al Jakob, kaj Mi donos gxin al vi kiel posedajxon, Mi, la Eternulo.

9 Moseo parolis tiel al la Izraelidoj; sed ili ne auxskultis Moseon pro malforteco de spirito kaj pro la malfacilaj laboroj.

10 Kaj la Eternulo ekparolis al Moseo, dirante:

11 Eniru, diru al Faraono, la regxo de Egiptujo, ke li ellasu la Izraelidojn el sia lando.

12 Moseo ekparolis antaux la Eternulo, dirante:Jen la Izraelidoj ne auxskultas min, kiel do min auxskultos Faraono? kaj mi havas nelertajn lipojn.

13 Sed la Eternulo ekparolis al Moseo kaj al Aaron, kaj donis al ili ordonojn por la Izraelidoj, kaj por Faraono, regxo de Egiptujo, por elirigi la Izraelidojn el la lando Egipta.

14 Jen estas la cxefoj de iliaj familioj:la filoj de Ruben, unuenaskito de Izrael:HXanohx kaj Palu, HXecron kaj Karmi. Tio estas la familioj de Ruben.

15 Kaj la filoj de Simeon:Jemuel kaj Jamin kaj Ohad kaj Jahxin kaj Cohxar, kaj SXaul, filo de Kanaanidino. Tio estas la familioj de Simeon.

16 Kaj jen estas la nomoj de la filoj de Levi laux ilia naskigxo:Gersxon kaj Kehat kaj Merari. La dauxro de la vivo de Levi estis cent tridek sep jaroj.

17 La filoj de Gersxon:Libni kaj SXimei, kun iliaj familioj.

18 Kaj la filoj de Kehat:Amram kaj Jichar kaj HXebron kaj Uziel. La dauxro de la vivo de Kehat estis cent tridek tri jaroj.

19 Kaj la filoj de Merari:Mahxli kaj Musxi. Tio estas la familioj de Levi laux ilia naskigxo.

20 Amram prenis al si sian onklinon Johxebed kiel edzinon, kaj sxi naskis al li Aaronon kaj Moseon. La dauxro de la vivo de Amram estis cent tridek sep jaroj.

21 Kaj la filoj de Jichar:Korahx kaj Nefeg kaj Zihxri.

22 Kaj la filoj de Uziel:Misxael kaj Elcafan kaj Sitri.

23 Aaron prenis al si Elisxeban, filinon de Aminadab kaj fratinon de Nahxsxon, kiel edzinon, kaj sxi naskis al li Nadabon kaj Abihun, Eleazaron kaj Itamaron.

24 Kaj la filoj de Korahx:Asir kaj Elkana kaj Abiasaf. Tio estas la familioj de la Korahxidoj.

25 Eleazar, la filo de Aaron, prenis al si edzinon el la filinoj de Putiel, kaj sxi naskis al li Pinehxason. Tio estas la cxefoj de la Leviidoj laux iliaj familioj.

26 Tio estas tiuj Aaron kaj Moseo, al kiuj la Eternulo diris:Elirigu la Izraelidojn el la lando Egipta laux iliaj tacxmentoj.

27 Tio estas ili, kiuj parolis al Faraono, regxo de Egiptujo, por elirigi la Izraelidojn el Egiptujo; tio estas Moseo kaj Aaron.

28 En tiu tago, kiam la Eternulo parolis al Moseo en la lando Egipta,

29 la Eternulo diris al Moseo jene:Mi estas la Eternulo. Diru al Faraono, regxo de Egiptujo, cxion, kion Mi diras al vi.

30 Kaj Moseo diris antaux la Eternulo:Jen mi havas nelertajn lipojn; kiel do Faraono min auxskultos?

   

Ze Swedenborgových děl

 

Arcana Coelestia # 3667

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 10837  
  

3667. And God Shaddai will bless thee. That this signifies the temptations of that truth and good through which there is conjunction, is evident from the signification of “God Shaddai,” as being temptations (concerning which signification in what follows); and from the signification of being “blessed,” as being conjunction (see n. 3504, 3514, 3530, 3565, 3584). Inasmuch as by Jacob is now represented the good of truth, as before shown (n. 3659), therefore that good and truth are here meant by “thee.” The reason why “God Shaddai” signifies temptations, is that in ancient times they distinguished the Supreme God (that is, the Lord) by various names, and this in accordance with His attributes, and in accordance with the goods which are from Him, and also in accordance with the truths, the multiplicity of which is a fact that is known to everyone. They who were of the Ancient Church by all these appellations understood only one God, namely, the Lord, whom they called Jehovah; but after the church had declined from good and truth, and at the same time from this wisdom, they began to worship as many gods as there were appellations of the one God; insomuch that every nation, and at last every family, acknowledged one of them for its own god; hence came the many gods of which mention is often made in the Word.

[2] The same thing took place in the family of Terah the father of Abraham, and also in the house of Abraham himself, who worshiped other gods (as may be seen above, n. 1356, 2559), and especially the God Shaddai (n. 1992). That the worship of this God remained in that house, is evident also from these words in Moses:

I appeared unto Abraham, unto Isaac, and unto Jacob, in God Shaddai, but by My name Jehovah I was not known to them (Exodus 6:3).

This is the reason why it was said to Abraham: “I am God Shaddai; walk before Me, and be perfect” (Genesis 17:1); and why it is here said by Isaac to Jacob, “God Shaddai will bless thee.” That this is the case is also clearly evident from what follows in this chapter, in that after the Lord had said to Jacob in a dream, “I am Jehovah the God of Abraham thy father, and the God of Isaac” (verse 13), still Jacob afterwards said, “If God will be with me, and will keep me in this way wherein I walk, and will give me bread to eat and raiment to put on, and I return in peace to my father’s house, then Jehovah shall be to me for God” (verses 20-21); from which it is evident that neither did the house of Jacob acknowledge Jehovah; but that Jacob would acknowledge Him as his God if He would be his benefactor-just as is the case at this day in Christian Gentilism.

[3] But as specifically regards God Shaddai, the Lord had been so called in the Ancient Church with respect to temptations and to blessings and benefits after temptations, as was shown in Second Part (n. 1992). This is the reason why by “God Shaddai” in the internal sense are signified temptations. That by temptations is effected a conjunction of good and truth, see what has already been stated and shown concerning temptations (n. 2819).

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Foundation for the permission to use this translation.