Bible

 

Eliro 34

Studie

   

1 Kaj la Eternulo diris al Moseo:Skulptu al vi du sxtonajn tabelojn kiel la unuaj; kaj Mi skribos sur la tabeloj la vortojn, kiuj estis sur la unuaj tabeloj, kiujn vi rompis.

2 Kaj estu preta por la mateno, kaj supreniru matene sur la monton Sinaj kaj starigxu antaux Mi tie sur la pinto de la monto.

3 Kaj neniu supreniru kun vi, kaj ankaux neniu montrigxu sur la tuta monto; ecx sxafo aux bovo ne pasxtigxu antaux tiu monto.

4 Kaj li skulptis du sxtonajn tabelojn kiel la unuaj; kaj Moseo levigxis frue matene kaj supreniris sur la monton Sinaj, kiel ordonis al li la Eternulo, kaj li prenis en siajn manojn la du sxtonajn tabelojn.

5 Kaj la Eternulo mallevigxis en nubo, kaj Moseo starigxis apud Li tie kaj alvokis la nomon de la Eternulo.

6 Kaj la Eternulo preteriris antaux li, kaj li ekkriis:Eternulo, Eternulo, Dio indulgema kaj kompatema, multepacienca, favorkora, kaj verema;

7 kiu konservas favorkorecon por miloj, pardonas kulpon kaj krimon kaj pekon, sed antaux kiu neniu estas senkulpa; kiu punas la kulpon de patroj sur filoj kaj nepoj, en la tria kaj kvara generacioj!

8 Kaj rapide Moseo klinigxis gxis la tero kaj faris adoron.

9 Kaj li diris:Ho, se mi akiris Vian favoron, mia Sinjoro, tiam mia Sinjoro volu iri en nia mezo, cxar tio estas popolo malmolnuka; kaj pardonu niajn kulpojn kaj niajn pekojn kaj faru nin Via posedajxo.

10 Kaj Li diris:Jen Mi faros interligon; antaux via tuta popolo Mi faros miraklojn, kiuj neniam ekzistis sur la tuta tero nek cxe iuj gentoj; kaj la tuta popolo, en kies mezo vi estas, vidos la faron de la Eternulo; cxar terura estos tio, kion Mi faros por vi.

11 Observu tion, kion Mi ordonas al vi hodiaux. Jen Mi forpelas antaux vi la Amoridojn kaj la Kanaanidojn kaj la HXetidojn kaj la Perizidojn kaj la HXividojn kaj la Jebusidojn.

12 Gardu vin, ke vi ne faru interligon kun la logxantoj de la lando, en kiun vi venos, por ke tio ne farigxu falilo inter vi;

13 sed iliajn altarojn detruu kaj iliajn statuojn rompu kaj iliajn sanktajn stangojn dishaku.

14 CXar vi ne devas adori alian dion; cxar la Eternulo, koleremulo estas Lia nomo, estas Dio kolerema.

15 Ne faru interligon kun la logxantoj de la lando; cxar, malcxastante kun siaj dioj kaj alportante oferojn al siaj dioj, ili eble vokos vin kaj vi mangxos de iliaj oferoj,

16 kaj vi prenos iliajn filinojn por viaj filoj, kaj iliaj filinoj malcxastos por siaj dioj kaj malcxastigos viajn filojn por siaj dioj.

17 Diojn fanditajn ne faru al vi.

18 La feston de macoj observu; dum sep tagoj mangxu macojn, kiel Mi ordonis al vi, en la difinita tempo de la monato Abib, cxar en la monato Abib vi eliris el Egiptujo.

19 CXio, kio malfermas unue la uteron, apartenas al mi; cxiu virseksulo el viaj brutoj, kiu malfermas unue la uteron, bovo aux sxafo.

20 Utermalferminton el azenoj elacxetu per sxafido:kaj se vi ne elacxetos, tiam rompu al gxi la kolon. La unuenaskiton el viaj filoj elacxetu. Kaj oni ne montrigxu antaux Mi kun malplenaj manoj.

21 Dum ses tagoj laboru, kaj en la sepa tago ripozu; en la tempo de la plugado kaj de la rikoltado ripozu.

22 Kaj feston de semajnoj faru al vi en la komenco de la rikoltado de tritiko, kaj feston de kolektado de fruktoj en la fino de la jaro.

23 Tri fojojn en la jaro cxiuj viaj virseksuloj aperu antaux la Sinjoro, la Eternulo, Dio de Izrael.

24 CXar Mi forpelos gentojn antaux vi kaj vastigos viajn limojn, kaj neniu deziros havi vian landon, kiam vi iros, por montrigxi antaux la Eternulo, via Dio, tri fojojn en la jaro.

25 Ne bucxversxu sur fermentintajxon la sangon de Mia ofero, kaj ne devas resti gxis mateno la ofero de la festo de Pasko.

26 La komencajxon de la unuaj produktoj de via tero alportu en la domon de la Eternulo, via Dio. Ne kuiru kapridon en la lakto de gxia patrino.

27 Kaj la Eternulo diris al Moseo:Skribu al vi cxi tiujn vortojn, cxar laux cxi tiuj vortoj Mi faris interligon kun vi kaj kun Izrael.

28 Kaj li estis tie kun la Eternulo kvardek tagojn kaj kvardek noktojn; panon li ne mangxis kaj akvon li ne trinkis; kaj li skribis sur la tabeloj la vortojn de la interligo, la dek ordonojn.

29 Kiam Moseo estis malsupreniranta de la monto Sinaj kaj la du tabeloj de atesto estis en la manoj de Moseo dum lia malsuprenirado de la monto, Moseo ne sciis, ke la hauxto de lia vizagxo lumradiis pro tio, ke li parolis kun Li.

30 Kaj Aaron kaj cxiuj Izraelidoj ekvidis Moseon, kaj jen la hauxto de lia vizagxo lumradias; kaj ili timis alproksimigxi al li.

31 Sed Moseo vokis ilin, kaj returnigxis al li Aaron kaj cxiuj cxefoj de la komunumo, kaj Moseo ekparolis al ili.

32 Poste alproksimigxis cxiuj Izraelidoj; kaj li ordonis al ili cxion, kion diris al li la Eternulo sur la monto Sinaj.

33 Kiam Moseo cxesis paroli al ili, li metis sur sian vizagxon kovrotukon.

34 Kiam Moseo venadis antaux la Eternulon, por paroli kun Li, li formetadis la kovrotukon gxis sia eliro; kaj elirinte, li diradis al la Izraelidoj tion, kio estis ordonita al li.

35 Kaj la Izraelidoj vidis, ke la hauxto de la vizagxo de Moseo lumradias; kaj tiam Moseo denove metis la kovrotukon sur sian vizagxon, gxis li eniris, por paroli kun Li.

   

Ze Swedenborgových děl

 

Arcana Coelestia # 2575

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 10837  
  

2575. Behold I have given to thy brother a thousand of silver. That this signifies an infinite abundance of rational truth adjoined to good, is evident from the signification of a “thousand,” as being much and countless; here infinite, or an infinite abundance, because predicated of the Lord (concerning which signification see below); from the signification of “silver,” as being rational truth (see n. 1551, 2048); and from the signification of “brother,” as being celestial good adjoined to rational truth, as a brother to a sister (n. 2524, 2557). From all this it is evident that “I have given to thy brother a thousand of silver” signifies an infinite abundance of rational truth adjoined to good. Its being given to good, which is the “brother,” but not to truth, is because truth is from good, not good from truth. (Concerning this infinite abundance, see above, n. 2572.)

[2] That in the Word a “thousand” signifies much and countless, and when predicated of the Lord what is infinite, is manifest from the following passages.

In Moses:

I Jehovah thy God am a jealous God, visiting the iniquity of the fathers upon the sons, upon the third and upon the fourth generation of them that hate Me, and showing mercy unto thousands of them that love Me, and keep My commandments (Exodus 20:5-6; 34:7; Deuteronomy 5:9-10).

And in Jeremiah:

Jehovah showeth mercy unto thousands, and recompenseth the iniquity of the fathers into the bosom of their sons after them (Jeremiah 32:18).

In these passages by “thousands” is not signified any definite number, but what is infinite, for the Lord’s mercy is infinite, because Divine.

In David:

The chariots of God are two myriads, thousands upon thousands; the Lord is among them, Sinai in holiness (Psalms 68:17); where “myriads” and “thousands” denote things innumerable.

[3] In the same:

A thousand shall fall at thy side, and a myriad at thy right hand; it shall not come nigh thee (Psalms 91:7); where also a “thousand” and a “myriad” denote things innumerable; and as it is concerning the Lord, who in the Psalms is meant by “David,” they denote all who are His enemies. In the same:

Our garners are full, affording all manner of food, our flocks bring forth a thousand and ten thousand in our streets (Psalms 144:13); where also a “thousand,” and “ten thousand,” that is, a myriad, denote things innumerable. In the same:

A thousand years in Thine eyes are as yesterday when it is past (Psalms 90:4);

a “thousand years” denote what is without time, and therefore eternity, which is infinity of time.

In Isaiah:

One thousand from before the rebuke of one, from before the rebuke of five shall ye flee, until ye be left as a mast upon the top of a mountain (Isaiah 30:17); where “one thousand” denotes many without any definite number; and “five” a few (n. 649).

In Moses:

Jehovah the God of your fathers make you a thousand times as many more as ye are, and bless you (Deuteronomy 1:11); where a “thousand times” denotes numberless, as in common speech, in which also a “thousand” is used for many; as when it is said that a thing has been said a thousand times, or done in a thousand ways. In like manner in Joshua:

One man of you shall chase a thousand, for Jehovah your God fighteth for you (Josh. 23:10).

[4] As in computation a “thousand” is a definite number, it appears in the prophecies, especially when connected with history, as if a “thousand” meant simply a thousand, when yet it signifies many or innumerable, apart from any fixed number; for historical matters are of such a nature as to determine the ideas into the nearest and proper significations of the words, as also to the names given; when yet real things are signified in the Word by numbers as well as by names (as is evident from what has been shown before, n. 482, 487, 575, 647, 648, 755, 813, 1963, 1988, 2075, 2252). Hence also it is supposed by some that by the “thousand years” in the Revelation (Revelation 20:1-7) there are meant a thousand years or a thousand periods, for the reason as already said that things prophetic are there described under the form of history; when yet by the “thousand years” nothing is there meant except an indeterminate large amount, as elsewhere also infinity of time, or eternity.

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Foundation for the permission to use this translation.