Bible

 

Eliro 30

Studie

   

1 Kaj faru altaron, por fumigi incenson; el akacia ligno faru gxin.

2 Unu ulno estu gxia longo, kaj unu ulno gxia largxo; gxi estu kvarangula; kaj du ulnoj estu gxia alto; kornoj elstaru el gxi.

3 Kaj tegu gxin per pura oro, gxian supran platon kaj gxiajn flankojn cxirkauxe kaj gxiajn kornojn; kaj faru al gxi oran kronon cxirkauxe.

4 Kaj du orajn ringojn faru al gxi sub gxia krono, sur gxiaj du lateroj; sur du flankoj faru ilin; kaj ili estu ingoj por stangoj, per kiuj oni portu gxin.

5 Kaj faru la stangojn el akacia ligno, kaj tegu ilin per oro.

6 Kaj starigu gxin antaux la kurteno, kiu estas antaux la kesto de atesto, kontraux la fermoplato de la kesto de atesto, kie Mi aperados al vi.

7 Kaj Aaron incensadu sur gxi aroman incenson; cxiumatene, kiam li ordigos la lucernojn, li incensu.

8 Kaj kiam Aaron ekbruligos la lucernojn cxirkaux vespero, li incensu; gxi estu cxiama incensado antaux la Eternulo en viaj generacioj.

9 Ne alportu sur gxi incenson alian, nek bruloferon nek donoferon, kaj versxoferon ne versxu sur gxin.

10 Kaj cxiopardonan oferon Aaron alportos sur gxiaj kornoj unu fojon en la jaro; el la sango de la cxiopardona pekofero unu fojon en jaro li alportu sur gxi cxiopardonan oferon en viaj generacioj; tio estos plej granda sanktajxo antaux la Eternulo.

11 Kaj la Eternulo ekparolis al Moseo, dirante:

12 Kiam vi kalkulos la kapojn de la Izraelidoj, tiam cxiu donu liberigan pagon por sia animo al la Eternulo, kiam ili estos kalkulataj; kaj tiam ne estos inter ili epidemio dum la kalkulado.

13 Jen kion devas doni cxiu, kiu pasas la kalkulon:duonon de siklo laux la grandeco de la sankta siklo (siklo enhavas dudek gerojn); duono de siklo estu oferdono por la Eternulo.

14 CXiu, kiu pasas la kalkulon, de la agxo de dudek jaroj kaj pli, devas doni la oferdonon al la Eternulo.

15 La ricxulo ne donu pli kaj la malricxulo ne donu malpli ol duonon de siklo, donante la oferdonon por la Eternulo, por liberigi viajn animojn.

16 Kaj prenu la monon de la liberigo de la Izraelidoj kaj uzu gxin por la servado en la tabernaklo de kunveno, kaj tio estos por la Izraelidoj kiel memorigajxo antaux la Eternulo, por liberigi viajn animojn.

17 Kaj la Eternulo ekparolis al Moseo, dirante:

18 Faru kupran lavujon kun kupra piedestalo, por lavado; kaj starigu gxin inter la tabernaklo de kunveno kaj la altaro, kaj enversxu tien akvon.

19 Kaj Aaron kaj liaj filoj lavu per gxi siajn manojn kaj piedojn:

20 kiam ili iros en la tabernaklon de kunveno, ili lavu sin per akvo, por ke ili ne mortu; aux kiam ili alproksimigxos al la altaro, por servi, por incensi fajroferon al la Eternulo,

21 ili lavu siajn manojn kaj piedojn, por ke ili ne mortu; kaj tio estu por ili legxo eterna, por li kaj por lia idaro en iliaj generacioj.

22 Plue la Eternulo ekparolis al Moseo, dirante:

23 Prenu al vi plej bonajn aromajxojn:da bonodora mirho kvincent siklojn, kaj da aroma cinamo duonon de tio, ducent kvindek, kaj da aroma kano ducent kvindek,

24 kaj da kasio kvincent siklojn laux la mezuro de la sankta siklo, kaj da olivoleo unu hinon.

25 Kaj faru el tio oleon por sanktoleado, kunmetitan sxmirajxon laux la arto de la sxmirajxisto; gxi estu oleo por sanktoleado.

26 Kaj sanktoleu per gxi la tabernaklon de kunveno kaj la keston de atesto,

27 kaj la tablon kaj cxiujn gxiajn apartenajxojn, kaj la kandelabron kaj gxiajn apartenajxojn, kaj la altaron de incensado,

28 kaj la altaron de bruloferoj kaj cxiujn gxiajn apartenajxojn, kaj la lavujon kaj gxian piedestalon.

29 Kaj sanktigu ilin, ke ili farigxu plejsanktajxo; cxiu, kiu ektusxos ilin, sanktigxos.

30 Kaj Aaronon kaj liajn filojn sanktoleu, kaj sanktigu ilin, ke ili estu Miaj pastroj.

31 Kaj al la Izraelidoj diru jene:Tio estu por Mi oleo de sanktoleado en viaj generacioj.

32 Sur homan karnon gxi ne estu versxata, kaj laux gxia konsisto ne faru ion similan; gxi estas sankta, gxi estu sankta por vi.

33 Se iu konsistigos ion similan kaj sxmiros per gxi laikon, li ekstermigxu el sia popolo.

34 Kaj la Eternulo diris al Moseo:Prenu al vi aromajxon:balzamon kaj stakton kaj galbanon bonodoran kaj puran olibanon, po egalaj partoj el cxio;

35 kaj faru el tio incensajxon kunmetitan laux la arto de la sxmirajxisto, bone frotmiksitan, puran, sanktan.

36 Kaj pistu el tio subtilan pulvoron, kaj metu iom el gxi antaux la keston de atesto en la tabernaklo de kunveno, kie Mi aperados al vi; plejsanktajxo gxi estu por vi.

37 Kaj laux la incensajxo, kiun vi faros, ne faru al vi alian similan; sankta gxi estu al vi por la Eternulo.

38 Se iu faros ion similan, por odorigi per gxi, li ekstermigxos el sia popolo.

   

Ze Swedenborgových děl

 

Arcana Coelestia # 10256

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 10837  
  

10256. 'And sweet-smelling calamus' means the perception of and affection for interior truth. This is clear from the meaning of 'sweet-smelling calamus' as the perception of and affection for interior truth; for 'calamus' means that truth and 'a sweet smell' a perception of and affection for it. For the meaning of 'calamus' as truth, see below; and for that of 'a sweet smell' as a perception of and affection for it, see just above in 10254.

[2] Here interior truth is used to mean that truth which, as it exists in the internal man, is exterior. This is in keeping with what has been stated above in 10254, namely that within the external man there is an exterior and an interior, and within the internal likewise. So it is that four sweet-smelling substances were used in the preparation of the anointing oil - myrrh of the highest quality, sweet-smelling cinnamon, sweet-smelling calamus, and cassia. 'Myrrh of the highest quality' means the perception of exterior truth within the external man, which is truth on the level of the senses; 'sweet-smelling cinnamon' interior truth there, which is truth on the natural level; 'sweet-smelling calamus' exterior truth within the internal man; and 'cassia' interior truth there. And 'olive oil' means the actual good composing affections for and perceptions of those kinds of truth.

[3] The fact that 'calamus' means interior truth becomes clear from places in the Word which mention it. In these places however it is not spoken of as 'sweet-smelling calamus' but only as 'calamus' or 'good calamus', as in Isaiah,

You have not called Me, O Jacob, and you have been weary of Me, O Israel. You have not bought Me calamus with silver, and you have not satisfied Me with the fat of your sacrifices. Isaiah 43:22, 24.

In Ezekiel,

Dan and Javan exchanged yarn in your dealings; wrought iron, cassia, and calamus were in your trading. Ezekiel 27:19.

And in Jeremiah,

To what purpose does frankincense come to Me from Sheba, and good calamus from a distant land? Jeremiah 6:20.

In these places, it is evident, 'calamus' is used to mean some attribute of the Church, and worship there; for what other reason could there be for talking about their buying calamus for Jehovah with silver or about good calamus coming to Him from a distant land? And since some attribute of the Church and its worship are meant it follows that truth or good is meant, because everything of the Church and its worship is connected with them. But exactly which kind of truth or good is meant - whether celestial or spiritual, external man's or internal man's - is clear from the internal sense, when the sequence of things mentioned is considered on this level of meaning. Then it is evident that interior truth is meant by 'calamus'.

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Society for the permission to use this translation.