Bible

 

Eliro 18

Studie

   

1 Jitro, la Midjana pastro, la bopatro de Moseo, auxdis cxion, kion la Eternulo faris al Moseo kaj al Sia popolo Izrael, ke la Eternulo elkondukis Izraelon el Egiptujo.

2 Kaj Jitro, la bopatro de Moseo, prenis Ciporan, la edzinon de Moseo, kiun tiu forlasis;

3 kaj sxiajn du filojn, el kiuj unu havis la nomon Gersxom; cxar la patro diris:Mi estis fremdulo en fremda lando;

4 kaj la dua havis la nomon Eliezer, cxar tiu diris:La Dio de mia patro helpis min, kaj savis min kontraux la glavo de Faraono.

5 Kaj Jitro, la bopatro de Moseo, kun liaj filoj kaj lia edzino venis al Moseo en la dezerton, kie li staris tendare cxe la monto de Dio.

6 Kaj li dirigis al Moseo:Mi, via bopatro Jitro, venas al vi, kaj ankaux via edzino kaj sxiaj du filoj kun sxi.

7 Tiam Moseo eliris renkonte al sia bopatro kaj profunde salutis lin kaj kisis lin, kaj ili demandis sin reciproke pri la farto kaj eniris en la tendon.

8 Kaj Moseo rakontis al sia bopatro cxion, kion la Eternulo faris al Faraono kaj al la Egiptoj pro Izrael, kaj cxiujn malfacilajxojn, kiuj trafis ilin dum la vojo kaj el kiuj la Eternulo ilin savis.

9 Jitro gxojis je la tuta bono, kiun la Eternulo faris al Izrael, savinte lin el la mano de la Egiptoj.

10 Kaj Jitro diris:Benata estu la Eternulo, kiu savis vin el la manoj de la Egiptoj kaj el la mano de Faraono, kaj kiu savis la popolon el sub la mano de la Egiptoj.

11 Nun mi scias, ke la Eternulo estas pli granda ol cxiuj dioj; gxi estas pro tio, ke tiuj malbonintencis kontraux ili.

12 Kaj Jitro, la bopatro de Moseo, alportis al Dio bruloferon kaj bucxoferojn; kaj Aaron kaj cxiuj cxefoj de Izrael venis, por mangxi panon kun la bopatro de Moseo antaux Dio.

13 La sekvantan tagon Moseo sidigxis, por jugxi la popolon; kaj la popolo staris antaux Moseo de la mateno gxis la vespero.

14 Kaj la bopatro de Moseo vidis cxion, kion li faras por la popolo, kaj diris:Kio estas tio, kion vi faras al la popolo? kial vi sola sidas kaj la tuta popolo staras antaux vi de mateno gxis vespero?

15 Tiam Moseo diris al sia bopatro:La popolo venas al mi, por demandi Dion.

16 Kiam farigxas inter ili ia afero, ili venas al mi; kaj mi jugxas inter unu kaj alia, kaj mi sciigas la legxojn de Dio kaj Liajn instruojn.

17 Sed la bopatro de Moseo diris al li:Ne bona estas la afero, kiun vi faras.

18 Senfortigxos vi kaj cxi tiu popolo, kiu estas kun vi; cxar la afero estas tro malfacila por vi; vi ne povas plenumi gxin sola.

19 Auxskultu mian vocxon, mi donos al vi konsilon, kaj Dio estos kun vi. Vi estu por la popolo perulo antaux Dio, kaj prezentu la aferojn al Dio.

20 Instruu al ili la legxojn kaj instruojn, kaj montru al ili la vojon, kiun ili devas iri, kaj la farojn, kiujn ili devas fari.

21 Kaj vi elsercxu inter la tuta popolo homojn bravajn, timantajn Dion, homojn veramajn, neprofitamajn; kaj starigu ilin super la popolo kiel milestrojn, centestrojn, kvindekestrojn, kaj dekestrojn.

22 Kaj ili jugxadu la popolon en cxiu tempo; cxiun grandan aferon ili venigu al vi, sed cxiun malgrandan aferon jugxu ili; tiel farigxos pli facile al vi, kaj ili portos kun vi.

23 Se vi tion faros kaj Dio al vi ordonos, tiam vi povos resti forta, kaj ankaux cxi tiu tuta popolo venos al sia loko en paco.

24 Moseo obeis la vocxon de sia bopatro, kaj faris cxion, kion tiu diris.

25 Kaj Moseo elektis bravajn homojn inter la tuta Izrael, kaj faris ilin estroj super la popolo, milestroj, centestroj, kvindekestroj, kaj dekestroj.

26 Kaj ili jugxadis la popolon en cxiu tempo; malfacilan aferon ili venigadis al Moseo, kaj cxiun aferon malgrandan jugxadis ili.

27 Kaj Moseo lasis sian bopatron foriri, kaj tiu iris en sian landon.

   

Ze Swedenborgových děl

 

Arcana Coelestia # 8685

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 10837  
  

8685. And Moses sat to judge the people. That this signifies the disposing of truth Divine with those who were of the spiritual church in the state before it was from good, is evident from the representation of Moses, as being the truth Divine that proceeds immediately from the Lord (see n. 7010, 7382); from the signification of “judging,” as being a disposing. That “judging” here denotes a disposing, is because truth Divine does not judge anyone, but flows in and disposes that it may be received, and according to the reception judgment then takes place in accordance with the laws of order, which is meant by the judgment of the Lord (Matthew 25:31 to end, John 5:22, 26-27, 30; 9:39), as is evident from the Lord’s words where He says that He “judges no man” (John 3:17-21; 8:15; 12:47-48). And from the representation of Israel, who is here “the people,” as being those who are of the spiritual church (see above n. 8645). From all this it is evident that by “Moses sat to judge the people,” is signified the disposing of the truth Divine that proceeds immediately from the Lord with those who are of the spiritual church.

[2] That it denotes in a state before it is from good, is evident from what follows. For the man who is being regenerated and becoming a church has two states; in the first state he acts from truth, in the second from good (on which see n. 8516, 8539, 8643, 8648, 8658). In both states the man is led by the Lord; but in the first by immediate influx, and in the second by influx both immediate and mediate. (Concerning the influx of good and truth from the Lord, immediate and mediate, see n. 6472-6478, 6982, 6985, 6996, 7054-7058, 7270.) Immediate influx is represented by Moses judging the people alone; but influx both immediate and mediate, by the princes of thousands, of hundreds, of fifties, and of tens, being chosen, to judge small affairs, and to refer great affairs to Moses (of which below). But these are arcana which scarcely anyone can understand, except one who is in enlightenment from the Lord, and through enlightenment in perception. These two kinds of influx, and also the consequent effects, can indeed be described, but still they do not fall rightly into the thought unless there is perception from heaven; and perception from heaven is not given except with those who are in the love of truth from good; and not even then unless they are in the love of truth from genuine good.

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Foundation for the permission to use this translation.