Bible

 

Eliro 15

Studie

   

1 Tiam Moseo kaj la Izraelidoj kantis cxi tiun kanton al la Eternulo, kaj parolis jene: Mi kantos al la Eternulo, cxar Li alte levigxis; CXevalon kaj gxian rajdanton Li jxetis en la maron.

2 Mia forto kaj glorkanto estas la Eternulo, Kaj Li estis por mi savo. Li estas mia Dio, kaj mi Lin gloros, La Dio de mia patro, kaj mi Lin altigos.

3 La Eternulo estas viro de milito, Eternulo estas Lia nomo.

4 La cxarojn de Faraono kaj lian militistaron Li jxetis en la maron; Kaj liaj elektitaj militestroj dronis en la Rugxa Maro.

5 Abismoj ilin kovris; Ili falis en la profundojn kiel sxtono.

6 Via dekstra mano, ho Eternulo, estas glora per forto, Via dekstra mano, ho Eternulo, disbatas malamikon.

7 Per Via granda majesto Vi frakasas Viajn kontrauxulojn; Vi sendas Vian koleron, kaj gxi forbruligas ilin kiel pajlon.

8 De Via kolera blovo montigxis akvo, Amasigite starigxis fluajxo, Densigxis abismoj en la mezo de la maro.

9 La malamiko diris:Mi persekutos, Mi atingos, mi dividos militakiron; Satigxos de ili mia animo; Mi eltiros mian glavon, ekstermos ilin mia mano.

10 Vi blovis per Via spirito, kaj ilin kovris la maro; Kiel plumbo ili iris al fundo en la akvo potenca.

11 Kiu estas kiel Vi inter la dioj, ho Eternulo? Kiu estas kiel Vi, majesta en sankteco, Timinda kaj lauxdinda, faranta miraklojn?

12 Vi etendis Vian dekstran manon, Kaj ilin englutis la tero.

13 Vi kondukis kun Via favorkoreco tiun popolon, kiun Vi liberigis; Vi kondukis gxin per Via forto al Via sankta logxejo.

14 Auxdis popoloj kaj ektremis; Teruro atakis la logxantojn de Filisxtujo.

15 Tiam ektimis la cxefoj de Edom; La potenculojn de Moab atakis tremo; Perdis la kuragxon cxiuj logxantoj de Kanaan.

16 Falas sur ilin timo kaj teruro pro la grandeco de Via brako; Ili mutigxas kiel sxtono, gxis pasas Via popolo, ho Eternulo, GXis pasas la popolo, kiun Vi akiris.

17 Vi venigos ilin, kaj plantos ilin Sur la monto de Via heredo, Sur la loko, ho Eternulo, kiun Vi faris Via sidejo, En la sanktejo, ho Sinjoro, kiun pretigis Viaj manoj.

18 La Eternulo regxos cxiam kaj eterne.

19 CXar la cxevaloj de Faraono kun liaj cxaroj kaj rajdantoj enigxis en la maron, kaj la Eternulo turnis sur ilin la akvon de la maro; sed la Izraelidoj iris sur seka tero tra la mezo de la maro.

20 Mirjam, la profetino, fratino de Aaron, prenis tamburinon en sian manon, kaj cxiuj virinoj eliris post sxi kun tamburinoj kaj dancante.

21 Kaj Mirjam antauxkantis al ili: Kantu al la Eternulo, cxar Li alte levigxis; CXevalon kaj gxian rajdanton Li jxetis en la maron.

22 Moseo ekkondukis la Izraelidojn for de la Rugxa Maro, kaj ili eliris al la dezerto SXur; ili iris dum tri tagoj tra la dezerto kaj ne trovis akvon.

23 Ili venis al Mara, sed ili ne povis trinki la akvon en Mara, cxar gxi estis maldolcxa; tial oni donis al la loko la nomon Mara.

24 Kaj la popolo ekmurmuris kontraux Moseo, dirante:Kiam ni trinkos?

25 Tiam li kriis al la Eternulo, kaj la Eternulo montris al li arbon, kaj li jxetis gxin en la akvon, kaj la akvo farigxis dolcxa. Tie Li donis al ili legxon kaj jugxon, kaj tie Li ilin elprovis.

26 Kaj Li diris:Se vi auxskultados la vocxon de la Eternulo, via Dio, kaj farados tion, kio placxas al Li, kaj vi atentados Liajn ordonojn kaj observados cxiujn Liajn legxojn, tiam Mi venigos sur vin neniun el tiuj malsanoj, kiujn Mi venigis sur la Egiptojn; cxar Mi estas la Eternulo, via saniganto.

27 Kaj ili venis al Elim; tie estis dek du fontoj de akvo, kaj sepdek daktilpalmoj. Kaj ili starigis tie sian tendaron cxe la akvo.

   

Ze Swedenborgových děl

 

Arcana Coelestia # 8328

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 10837  
  

8328. The place for Thee to dwell in. That this signifies where the Lord is, is evident from the signification of “place,” as being state (of which just above, n. 8325), here a state of good from the Divine, because heaven is meant; and from the signification of “the habitation of Jehovah,” or “the place for Thee to dwell in,” as being where the Lord is. (That “to dwell” is predicated of good, see n. 2712, 3613; and that “the habitation of Jehovah” denotes good, and consequently heaven, n. 8269, 8309 that the Lord is “Jehovah” in the Word, see above, n. 8261.) Frequent mention is made of the Father who is in the heavens, and there is then meant the Divine in heaven, thus the Good from which is heaven. Regarded in Itself the Divine is above the heavens; but the Divine in the heavens is the Good that is in the Truth that proceeds from the Divine. This is meant by “the Father in the heavens,” as in Matthew:

That ye may be sons of the Father who is in the heavens: that ye may be perfect, as your Father who is in the heavens is perfect

(Matthew 5:45) (Matthew 5:48) (Matthew 6:1)

Our Father who art in the heavens, hallowed be Thy name (6:9).

He that doeth the will of the Father who is in the heavens (7:21).

(And also 10:32-33; 16:17; 18:10, 14, 19.)

The Divine that is in the heavens is the Good which is in the Divine Truth that proceeds from the Lord; but the Divine above the heavens is the Divine Good Itself. By “a place for Thee to dwell in” is signified heaven where is the Divine truth that proceeds from the Lord, for this makes heaven. How the case is with the Divine truth that proceeds from the Lord, that it is in heaven good, may be illustrated by comparison with the sun, and with the light that is from the sun. In the sun is fire, but from the sun proceeds light, which light has within itself heat, from which gardens sprout forth, and become like paradises. The very fire of the sun does not pass to the earth (for it would burn up and consume all things), but the light wherein is heat from the fire of the sun. In the spiritual sense this light is the Divine Truth; the heat is the good in the Truth from the Divine Good; and the resultant paradise is heaven.

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Foundation for the permission to use this translation.