Bible

 

Numeri 6

Studie

   

1 En de HEERE sprak tot Mozes, zeggende:

2 Spreek tot de kinderen Israels, en zeg tot hen: Wanneer een man of een vrouw zich afgescheiden zal hebben, belovende de gelofte eens Nazireers, om zich den HEERE af te zonderen;

3 Van wijn en sterken drank zal hij zich afzonderen; wijnedik, en edik van sterken drank zal hij niet drinken, noch enige vochtigheid van druiven zal hij drinken, noch verse of gedroogde druiven eten.

4 Al de dagen van zijn Nazireerschap zal hij niet eten van iets, dat van den wijnstok des wijns gemaakt is, van de kernen af tot de basten toe.

5 Al de dagen der gelofte van zijn Nazireerschap zal het scheermes over zijn hoofd niet gaan; totdat die dagen vervuld zullen zijn, die hij zich den HEERE zal afgezonderd hebben, zal hij heilig zijn, latende de lokken van het haar zijns hoofds wassen.

6 Al de dagen, die hij zich de HEERE zal afgezonderd hebben, zal hij tot het lichaam eens doden niet gaan.

7 Om zijn vader of om zijn moeder, om zijn broeder of om zijn zuster, om hen zal hij zich niet verontreinigen, als zij dood zijn; want het Nazireerschap zijns Gods is op zijn hoofd.

8 Al de dagen van zijn Nazireerschap is hij den HEERE heilig.

9 En zo de gestorvene bij hem onvoorziens haastelijk gestorven ware, dat hij het hoofd van zijn Nazireerschap zou verontreinigd hebben, zo zal hij op den dag zijner reiniging zijn hoofd bescheren; op den zevenden dag zal hij het bescheren.

10 En op den achtsten dag zal hij twee tortelduiven, of twee jonge duiven brengen tot den priester, tot de deur van de tent der samenkomst.

11 De priester nu zal een bereiden ten zondoffer, en een ten brandoffer, en zal voor hem verzoening doen, van dat hij aan het dode lichaam gezondigd heeft; alzo zal hij zijn hoofd op dienzelfden dag heiligen.

12 Daarna zal hij de dagen van zijn Nazireerschap den HEERE afzonderen, en zal een lam, dat eenjarig is, brengen ten schuldoffer; en de vorige dagen zullen vallen, omdat zijn Nazireerschap verontreinigd was.

13 En dit is de wet des Nazireers: op den dag, als de dagen van zijn Nazireerschap zullen vervuld zijn, zal hij dit brengen tot de deur van de tent der samenkomst.

14 Hij dan zal tot zijn offerande den HEERE offeren een volkomen eenjarig lam ten brandoffer, en een volkomen eenjarig ooilam ten zondoffer, en een volkomen ram ten dankoffer.

15 En een korf ongezuurde koeken, koeken van meelbloem, met olie gemengd, en ongezuurde vladen, met olie bestreken, mitsgaders hun spijsoffer, en hun drankofferen;

16 En de priester zal het voor het aangezicht des HEEREN brengen, en zal zijn zondoffer en zijn brandoffer bereiden.

17 Hij zal ook den ram ten dankoffer den HEERE bereiden, met den korf der ongezuurde koeken; en de priester zal zijn spijsoffer en zijn drankoffer bereiden.

18 Alsdan zal de Nazireer, aan de deur van de tent der samenkomst, het hoofd van zijn Nazireerschap bescheren; en hij zal het hoofdhaar van zijn Nazireerschap nemen, en hij zal het leggen op het vuur, dat onder het dankoffer is.

19 Daarna zal de priester een gezoden schouder nemen van den ram, en een ongezuurden koek uit den korf, en een ongezuurde vlade; en hij zal ze op de handen des Nazireers leggen, nadat hij zijn Nazireerschap afgeschoren heeft.

20 En de priester zal die bewegen ten beweegoffer, voor het aan gezicht des HEEREN; het is een heilig ding voor den priester, met de borst des beweegoffers, en met den schouder des hefoffers; en daarna zal die Nazireer wijn drinken.

21 Dit is de wet des Nazireers, die zijn offerande den HEERE voor zijn Nazireerschap zal beloofd hebben, behalve wat zijn hand bekomen zal; naar zijn gelofte, welke hij beloofd zal hebben, alzo zal hij doen, naar de wet van zijn Nazireerschap.

22 En de HEERE sprak tot Mozes, zeggende:

23 Spreek tot Aaron en zijn zonen, zeggende: Alzo zult gijlieden de kinderen Israels zegenen, zeggende tot hen:

24 De HEERE zegene u, en behoede u!

25 De HEERE doe Zijn aangezicht over u lichten, en zij u genadig!

26 De HEERE verheffe Zijn aangezicht over u, en geve u vrede!

27 Alzo zullen zij Mijn Naam op de kinderen Israels leggen; en Ik zal hen zegenen.

   

Ze Swedenborgových děl

 

Hemelse Verborgenheden in Genesis en Exodus # 870

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 10837  
  

870. Dat door de duif de waarheden en goedheden worden aangeduid bij de mens die wedergeboren moet worden, blijkt uit de betekenis van de duif in het Woord, vooral uit de duif, welke op Jezus kwam, toen Hij gedoopt werd, waarover bij Mattheüs:

‘Jezus, gedoopt zijnde, is terstond opgeklommen uit het water; en ziet, de hemelen werden geopend, en Hij zag de Geest Gods nederdalen, gelijk een duif, en op Hem komen’, (Mattheüs 3:16, 17); en bij (Johannes 1:32; Lukas 3:21, 22; Markus 1:10, 11);

waar de duif niets anders betekent dan het heilige van het geloof, de doop zelf de wedergeboorte. Vandaar betekent de duif bij de nieuwe Kerk, welke verrijzen zou, het ware en goede van het geloof dat zij van de Heer ontvangen door de wedergeboorte. Iets dergelijks was ook uitgebeeld door en bedoeld met de jonge duiven of tortelduiven, welke ten offer en ten brandoffer werden geofferd in de Joodse Kerk, waarover in (Leviticus 1:14 tot einde; 5:7-10; 12:6; 14:21, 22; 15:15, 29, 30; Numeri 6:10, 11;Lukas 2:22, 23, 24);

hetgeen uit elk van deze plaatsen blijken kan. Dat zij een dergelijke betekenis hebben, kan eenieder reeds daaruit alleen opmaken, dat zij wel noodzakelijk iets moesten uitbeelden, want als er niets mee was uitgebeeld, zou het iets zinloos geweest zijn en geenszins iets Goddelijks. Het uiterlijke van de Kerk is iets onbezields, maar het leeft door het innerlijke, en het innerlijke door de Heer. Dat de duif in het algemeen de dingen van het verstand ten aanzien van het geloof betekent, blijkt ook bij de profeten, zoals bij Hosea:

‘Efraïm zal zijn als een botte duif, zonder hart, Egypte hebben zij aangeroepen, tot Assyrië zijn zij heengegaan’, (Hosea 7:11);

bij dezelfde:

‘Efraïm, zij zullen bevreesd zijn als een vogeltje uit Egypte, en als een duif uit het land van Assyrië’, (Hosea 11:11);

waar Efraïm staat voor de mens met inzicht, Egypte voor de mens van wetenschap, Assyrië voor de mens met rede, de duif voor datgene, wat behoort tot de dingen van het verstand ten aanzien van het geloof, waar eveneens gehandeld wordt over de wedergeboorte van de geestelijke Kerk.

Bij David:

‘Jehovah, geef aan een wild gedierte de ziel van de tortelduif niet over’, (Psalm 74:19);

het wild gedierte voor hen, die geen naastenliefde hebben, de ziel van de duif voor het leven van het geloof. Men zie hetgeen eerder in nummer 40 en 776 over de vogels is gezegd en aangetoond, namelijk dat zij de dingen van het verstand betekenen en wel de zachtaardige, schone, reine en nuttige, de verstandelijke waarheden en goedheden; daarentegen de kwaadaardige, lelijke, onreine en schadelijke het tegenovergestelde, namelijk valsheden, zoals de raaf, welke hier tegenover de duif wordt gesteld.

  
/ 10837  
  

Nederlandse vertaling door Henk Weevers. Digitale publicatie Swedenborg Boekhuis, van 2012 t/m 2021 op www.swedenborg.nl