Bible

 

Numeri 26

Studie

   

1 Het geschiedde nu na die plaag, dat de HEERE sprak tot Mozes, en tot Eleazar, den zoon van Aaron, den priester, zeggende:

2 Neem de som van de gehele vergadering der kinderen Israels op, van twintig jaren oud en daarboven, naar het huis hunner vaderen, al wie ten heire in Israel uittrekt.

3 Mozes dan en Eleazar, de priester, spraken hen aan, in de vlakke velden van Moab, aan de Jordaan van Jericho, zeggende:

4 Dat men opneme van twintig jaren oud en daarboven; gelijk als de HEERE Mozes geboden had, en den kinderen Israels, die uit Egypteland uitgetogen waren.

5 Ruben was de eerstgeborene van Israel. De zonen van Ruben waren: Hanoch, van welken was het geslacht der Hanochieten; van Pallu het geslacht der Palluieten;

6 Van Hezron het geslacht der Hezronieten; van Karmi het geslacht der Karmieten.

7 Dit zijn de geslachten der Rubenieten; en hun getelden waren drie en veertig duizend zevenhonderd en dertig.

8 En de zonen van Pallu waren Eliab.

9 En de zonen van Eliab waren Nemuel, en Dathan, en Abiram; deze Dathan en Abiram waren de geroepenen der vergadering, die gekijf maakten tegen Mozes en tegen Aaron, in de vergadering van Korach, als zij gekijf tegen den HEERE maakten.

10 En de aarde haar mond opendeed, en verslond hen met Korach, als die vergadering stierf, toen het vuur tweehonderd en vijftig mannen verteerde, en werden tot een teken.

11 Maar de kinderen van Korach stierven niet.

12 De zonen van Simeon, naar hun geslachten: van Nemuel, het geslacht der Nemuelieten; van Jamin het geslacht der Jaminieten; van Jachin het geslacht der Jachinieten;

13 Van Zerah het geslacht der Zerahieten; van Saul het geslacht der Saulieten.

14 Dat zijn de geslachten der Simeonieten: twee en twintig duizend en tweehonderd.

15 De zonen van Gad, naar hun geslachten: van Zefon het geslacht der Zefonieten; van Haggi het geslacht der Haggieten; van Suni het geslacht der Sunieten.

16 Van Ozni het geslacht der Oznieten; van Heri het geslacht der Herieten;

17 Van Arod het geslacht der Arodieten; van Areli het geslacht der Arelieten.

18 Dat zijn de geslachten der zonen van Gad, naar hun getelden: veertig duizend en vijfhonderd.

19 De zonen van Juda waren Er en Onan; maar Er en Onan stierven in het land Kanaan.

20 Alzo waren de zonen van Juda naar hun geslachten: van Sela het geslacht der Selanieten; van Perez het geslacht der Perezieten; van Zerah het geslacht der Zerahieten.

21 En de zonen van Perez waren: van Hezron het geslacht der Hezronieten; van Hamul het geslacht der Hamulieten.

22 Dat zijn de geslachten van Juda, naar hun getelden: zes en zeventig duizend en vijfhonderd.

23 De zonen van Issaschar, naar hun geslachten, waren: van Tola het geslacht der Tolaieten; van Puva het geslacht der Punieten;

24 Van Jasub het geslacht der Jasubieten; van Simron het geslacht der Simronieten.

25 Dat zijn de geslachten van Issaschar, naar hun getelden: vier en zestig duizend en driehonderd.

26 De zonen van Zebulon, naar hun geslachten, waren: van Sered het geslacht der Seredieten; van Elon het geslacht der Elonieten; van Jahleel het geslacht der Jahleelieten.

27 Dat zijn de geslachten der Zebulonieten, naar hun getelden: zestig duizend en vijfhonderd.

28 De zonen van Jozef, naar hun geslachten, waren Manasse en Efraim.

29 De zonen van Manasse waren: van Machir het geslacht der Machirieten; Machir nu gewon Gilead; van Gilead was het geslacht der Gileadieten.

30 Dit zijn de zonen van Gilead: van Jezer het geslacht der Jezerieten; van Helek het geslacht der Helekieten.

31 En van Asriel het geslacht der Alrielieten; en van Sechem het geslacht der Sechemieten;

32 En van Semida het geslacht der Semidaieten; en van Hefer het geslacht der Heferieten.

33 Doch Zelafead, de zoon van Hefer, had geen zonen, maar dochters; en de namen der dochteren van Zelafead waren: Machla en Noa, Hogla, Milka en Tirza.

34 Dat zijn de geslachten van Manasse: en hun getelden waren twee en vijftig duizend en zevenhonderd.

35 Dit zijn de zonen van Efraim, naar hun geslachten: van Sutelah het geslacht der Sutelahieten; van Becher het geslacht der Becherieten; van Tahan het geslacht der Tahanieten.

36 En dit zijn de zonen van Sutelah; van Eran het geslacht der Eranieten.

37 Dat zijn de geslachten der zonen van Efraim, naar hun getelden: twee en dertig duizend en vijfhonderd. Dat zijn de zonen van Jozef, naar hun geslachten.

38 De zonen van Benjamin, naar hun geslachten: van Bela het geslacht der Belaieten; van Asbel het geslacht der Asbelieten; van Ahiram het geslacht der Ahirmieten;

39 Van Sefufam het geslacht der Sufamieten; van Hufam het geslacht der Hufamieten.

40 En de zonen van Bela waren Ard en Naaman; van Ard het geslacht der Ardieten; van Naaman het geslacht der Naamieten.

41 Dat zijn de zonen van Benjamin, naar hun geslachten; en hun getelden waren vijf en veertig duizend en zeshonderd.

42 Dit zijn de zonen van Dan, naar hun geslachten: van Suham het geslacht der Suhamieten; dat zijn de geslachten van Dan, naar hun geslachten.

43 Al de geslachten der Suhamieten, naar hun getelden, waren vier en zestig duizend en vierhonderd.

44 De zonen van Aser, naar hun geslachten, waren: van Imna het geslacht der Imnaieten; van Isvi het geslacht der Isvieten; van Beria het geslacht der Beriieten.

45 Van de zonen van Beria waren: van Heber het geslacht der Heberieten; van Malchiel het geslacht der Malchielieten.

46 En de naam der dochter van Aser was Serah.

47 Dat zijn de geslachten der zonen van Aser, naar hun getelden: drie en vijftig duizend en vierhonderd.

48 De zonen van Nafthali, naar hun geslachten: van Jahzeel het geslacht der Jahzeelieten; van Guni het geslacht der Gunieten;

49 Van Jezer het geslacht der Jezerieten; van Sillem het geslacht der Sillemieten.

50 Dat zijn de geslachten van Nafthali, naar hun geslachten; en hun getelden waren vijf en veertig duizend en vierhonderd.

51 Dat zijn de getelden van de zonen Israels: zeshonderd een duizend zevenhonderd en dertig.

52 En de HEERE sprak tot Mozes, zeggende:

53 Aan dezen zal het land uitgedeeld worden ter erfenis, naar het getal der namen.

54 Aan degenen, die veel zijn, zult gij hun erfenis meerder maken, en aan hen, die weinig zijn, zult gij hun erfenis minder maken; aan een iegelijk zal, naar zijn getelden, zijn erfenis gegeven worden.

55 Het land nochtans zal door het lot gedeeld worden; naar de namen der stammen hunner vaderen zullen zij erven.

56 Naar het lot zal elks erfenis gedeeld worden tussen de velen, en de weinigen.

57 Dit zijn nu de getelden van Levi, naar hun geslachten: van Gerson het geslacht der Gersonieten; van Kohath het geslacht der Kohathieten; van Merari het geslacht der Merarieten.

58 Dit zijn de geslachten van Levi: het geslacht der Libnieten, het geslacht der Hebronieten, het geslacht der Machlieten, het geslacht der Muzieten, het geslacht der Korachieten. En Kohath gewon Amram.

59 En de naam der huisvrouw van Amram was Jochebed, de dochter van Levi, welke de huisvrouw van Levi baarde in Egypte; en deze baarde aan Amram, Aaron, en Mozes, en Mirjam, hun zuster.

60 En aan Aaron werden geboren Nadab en Abihu, Eleazar en Ithamar.

61 Nadab nu en Abihu waren gestorven, toen zij vreemd vuur brachten voor het aangezicht des HEEREN.

62 En hun getelden waren drie en twintig duizend, al wat mannelijk is, van een maand oud en daarboven; want dezen werden niet geteld onder de kinderen Israels, omdat hun geen erfenis gegeven werd onder de kinderen Israels.

63 Dat zijn de getelden van Mozes en Eleazar, den priester, die de kinderen Israels telden in de vlakke velden van Moab, aan de Jordaan van Jericho.

64 En onder dezen was niemand uit de getelden van Mozes en Aaron, den priester, als zij de kinderen Israels telden in de woestijn van Sinai.

65 Want de HEERE had van die gezegd, dat zij in de woestijn gewisselijk zouden sterven; en er was niemand van hen overgebleven, dan Kaleb, de zoon van Jefunne, en Jozua, de zoon van Nun.

   

Ze Swedenborgových děl

 

Apocalyps Onthuld # 285

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 962  
  

285. Gezegd wordt ‘zij zullen regeren op de aarde’, omdat onder de aarde hier en elders de Kerk van de Heer in de hemelen en op aarde wordt verstaan; de Kerk van beide zijden is het rijk van de Heer; opdat daarom niemand zal geloven, dat allen die door de Heer verlost zijn, koningen en priesters worden en dat zij op de aarde zullen regeren, is het van belang om vanuit het Woord aan te tonen, dat de aarde [het land] de Kerk betekent; dit kan men zien uit de volgende plaatsen:

‘Zie, Jehovah maakt de aarde ledig en Hij ledigt de aarde uit en Hij zal derzelver aangezichten omkeren; door ledig te maken zal de aarde ledig gemaakt worden; de bewoonbare aarde zal treuren en verward worden; de aarde zal ontwijd worden onder haar inwoners; deswege zal de vervloeking de aarde verteren en de bewoners der aarde zullen verbrand worden; en de mens zal zeldzaam overgelaten zijn; er zal in het midden der aarde zoals de afschudding des olijfbooms zijn.

De sluizen uit de hoogte zijn geopend en de fundamenten der aarde zijn bewogen; door te verbreken is de aarde verbroken; door te scheuren is de aarde gescheurd; door te bewegen is de aarde bewogen; door te waggelen waggelt de aarde, zoals een dronkaard’, (Jesaja 24).

‘De Leeuw is opgeklommen uit de doornhaag om uw land te stellen tot woestheid; Ik zag de aarde, en zie, het ledige en het ijle; Jehovah zei: Woestheid zal het ganse land zijn; hierom zal het land treuren’, (Jeremia 4:7, 23-28).

‘Hoe lang zal het land treuren; verlaten is het ganse land, omdat er geen man is die het ter harte neemt’, (Jeremia 12:4, 11-13).

‘Het land treurt en verkwijnt, de Libanon was schaamrood en verwelkte’, (Jesaja 33:9).

‘Het land zal tot gloeiende pek zijn en woest zijn’, (Jesaja 34:9, 10).

‘Voleinding en beslissing heb ik van de Heer gehoord over de algehele aarde’, (Jesaja 28:2, 22).

‘Zie, de dag van Jehovah zal komen om het land te stellen tot woestheid en de aarde zal van haar plaats geschud worden’, (Jesaja 13:9-12).

‘De aarde werd bewogen en beefde en de fundamenten der bergen sidderden’, (Psalm 18:7, 8).

‘Wij zullen niet vrezen wanneer de aarde veranderd zal worden; wanneer Hij Zijn stem geeft, zal de aarde smelten’, (Psalm 46:3, 4, 7, 9).

‘Verstaat gij niet de fundamenten der aarde’, (Jesaja 40:21, 23).

‘God, Gij hebt ons verlaten, Gij hebt de aarde doen trillen; genees haar breuken, omdat zij bewogen is’, (Psalm 60:3, 4).

‘Het land en al zijn inwoners zullen versmelten; Ik zal zijn pilaren bevestigen’, (Psalm 75:3, 4).

‘Wee het land overschaduwd van vleugelen: gaat, gezanten, tot de vertrede natie, welker land de rivieren beroofd hebben’, (Jesaja 18:1, 2).

‘In de ontsteking van Jehovah Zebaoth is het land verduisterd’, (Jesaja 9:18).

‘Gij zult zijn een land des welbehagens’, (Maleachi 3:12).

‘Ik heb u gegeven tot een verbond des volks, om de aarde te herstellen; zingt, gij hemelen en spring op, gij aarde’, (Jesaja 49:8, 13).

‘Ik zal Jah niet zien in het land der levenden’, (Jesaja 38:11).

‘Die een schrik gegeven hebben in het land der levenden’, (Ezechiël 32:23-27).

‘Zo ik niet had geloofd het goede te zien in het land des levens’, (Psalm 27:13).

‘Gezegend de zachtmoedigen, omdat zij de erfenis van de aarde zullen ontvangen’, (Mattheüs 5:5).

‘Ik, Jehovah, makende alle dingen, Ik uitbreidende de hemelen alleen, uitspannende de aarde uit Mijzelf’, (Jesaja 44:23, 24; Zacharia 12:1; Jeremia 10:11-13; 51:15; Psalm 136:6).

‘De aarde opene zich, moge zij het heil bevruchten; aldus zei Jehovah, scheppende de hemelen, formerende de aarde’, (Jesaja 45:8, 12, 18, 19).

‘Zie, Ik scheppende nieuwe hemelen en een nieuwe aarde’, (Jesaja 65:17; 66:22); behalve in vele andere plaatsen, die, wanneer die zouden worden aangevoerd vele bladzijden zouden vullen.

De oorzaak dat met de aarde [het land] de Kerk wordt aangeduid, is deze, dat vele malen onder het land het land Kanaän wordt verstaan en daar de Kerk is geweest; het hemelse Kanaän is niet iets anders; en verder, wanneer de aarde wordt genoemd, de engelen, die geestelijk zijn, niet denken aan de aarde, maar aan het menselijk geslacht dat daarop is en aan de staat ervan en de geestelijke staat is de staat van de Kerk.

De aarde heeft ook een tegengestelde zin en betekent daarin de verdoemenis, aangezien, wanneer er geen Kerk bij de mens is, de verdoemenis er is; in die zin wordt de aarde genoemd in, (Jesaja 14:12; 21:9; 26:19, 21; 29:4; 57:1; 63:6; Klaagliederen 2:2, 10; Ezechiël 26:20; 32:24; Numeri 16:29-33; 26:10) en elders.

  
/ 962  
  

Nederlandse vertaling door Henk Weevers. Digitale publicatie Swedenborg Boekhuis, 2017, op www.swedenborg.nl