Bible

 

Exodus 34

Studie

   

1 Toen zeide de HEERE tot Mozes: Houw u twee stenen tafelen, gelijk de eerste waren, zo zal Ik op de tafelen schrijven dezelfde woorden, die op de eerste tafelen geweest zijn, die gij gebroken hebt.

2 En wees bereid tegen den morgenstond; dat gij in den morgenstond op den berg Sinai klimt, en stel u aldaar voor Mij, op den top des bergs.

3 En niemand zal met u opklimmen; dat er ook niemand gezien worde op den gansen berg; ook het kleine vee, noch runderen zullen tegenover dezen berg niet weiden.

4 Toen hieuw hij twee stenen tafelen, gelijk de eerste; en Mozes stond des morgens vroeg op, en klom op den berg Sinai, gelijk als hem de HEERE geboden had; en hij nam de twee stenen tafelen in zijn hand.

5 De HEERE nu kwam nederwaarts in een wolk, en stelde Zich aldaar bij hem; en Hij riep uit den Naam des HEEREN.

6 Als nu de HEERE voor zijn aangezicht voorbijging, zo riep Hij: HEERE, HEERE, God, barmhartig en genadig, lankmoedig en groot van weldadigheid en waarheid.

7 Die de weldadigheid bewaart aan vele duizenden, Die de ongerechtigheid, en overtreding, en zonde vergeeft; Die den schuldige geenszins onschuldig houdt, bezoekende de ongerechtigheid der vaderen aan de kinderen, en aan de kindskinderen, in het derde en vierde lid.

8 Mozes nu haastte zich en neigde het hoofd ter aarde, en hij boog zich.

9 En hij zeide: Heere! indien ik nu genade gevonden heb in Uw ogen, zo ga nu de Heere in het midden van ons, want dit is een hardnekkig volk; doch vergeef onze ongerechtigheid en onze zonde, en neem ons aan tot een erfdeel!

10 Toen zeide Hij: Zie, Ik maak een verbond; voor uw ganse volk zal Ik wonderen doen, die niet geschapen zijn op de ganse aarde, noch onder enige volken; alzo dat dit ganse volk, in welks midden gij zijt, des HEEREN werk zien zal, dat het schrikkelijk is, hetwelk Ik met u doe.

11 Onderhoudt gij hetgeen Ik u heden gebiede! zie, Ik zal voor uw aangezicht uitdrijven de Amorieten, en de Kanaanieten, en de Hethieten, en de Ferezieten, en de Hevieten, en de Jebusieten.

12 Wacht u, dat gij toch geen verbond maakt met den inwoners des lands, waarin gij komen zult; dat hij misschien niet tot een strik worde in het midden van u.

13 Maar hun altaren zult gijlieden omwerpen, en hun opgerichte beelden zult gij verbreken, en hun bossen zult gij afhouwen.

14 (Want gij zult u niet buigen voor een anderen god; want des HEEREN Naam is Ijveraar! een ijverig God is Hij!)

15 Opdat gij misschien geen verbond maakt met den inwoner van dat land; en zij hun goden niet nahoereren, noch hun goden offerande doen, en hij u nodigende, gij van hun offerande etet.

16 En gij voor uw zonen vrouwen neemt van hun dochteren; en hun dochteren, haar goden nahoererende, maken, dat ook uw zonen haar goden nahoereren.

17 Gij zult u geen gegoten goden maken.

18 Het feest der ongezuurde broden zult gij houden; zeven dagen zult gij ongezuurde broden eten, gelijk Ik u geboden heb, ter gezetter tijd der maand Abib; want in de maand Abib zijt gij uit Egypte uitgegaan.

19 Al wat de baarmoeder opent, is Mijn; ja, al uw vee, dat mannelijk zal geboren worden, openende de baarmoeder van het grote en kleine vee.

20 Doch den ezel, die de baarmoeder opent, zult gij met een stuk klein vee lossen; maar indien gij hem niet zult lossen, zo zult gij hem den nek breken. Al de eerstgeborenen uwer zonen zult gij lossen, en men zal voor Mijn aangezicht niet ledig verschijnen.

21 Zes dagen zult gij arbeiden, maar op den zevenden dag zult gij rusten; in den ploegtijd en in den oogst zult gij rusten.

22 Het feest der weken zult gij ook houden, zijnde het feest der eerstelingen van den tarweoogst, en het feest der inzameling, als het jaar om is.

23 Al wat mannelijk is onder u zal driemaal in het jaar verschijnen voor het aangezicht des Heeren Heeren, den God van Israel.

24 Wanneer Ik de volken voor uw aangezicht uit de bezitting zal verdrijven, en uw landpalen verwijden, dan zal niemand uw land begeren, terwijl gij henen opgaan zult, om te verschijnen voor het aangezicht des HEEREN uws Gods, driemaal in het jaar.

25 Gij zult het bloed van Mijn slachtoffer niet offeren met gedesemd brood; het slachtoffer van het paasfeest zal ook niet vernachten tot den morgen.

26 De eerstelingen van de eerste vruchten uws lands zult gij in het huis des HEEREN uws Gods brengen. Gij zult het bokje in de melk zijner moeder niet koken.

27 Verder zeide de HEERE tot Mozes: Schrijf u deze woorden; want naar luid dezer woorden heb Ik een verbond met u en met Israel gemaakt.

28 En hij was aldaar met den HEERE, veertig dagen en veertig nachten; hij at geen brood, en hij dronk geen water; en Hij schreef op de tafelen de woorden des verbonds, de tien woorden.

29 En het geschiedde, toen Mozes van den berg Sinai afging (de twee tafelen der getuigenis nu waren in de hand van Mozes, als hij van den berg afging), zo wist Mozes niet, dat het vel zijns aangezichts glinsterde, toen Hij met hem sprak.

30 Als nu Aaron en al de kinderen Israels Mozes aanzagen, ziet, zo glinsterde het vel zijns aangezichts; daarom vreesden zij tot hem toe te treden.

31 Toen riep Mozes hen; en Aaron, en al de oversten in de vergadering keerden weder tot hem; en Mozes sprak tot hen.

32 En daarna traden al de kinderen Israels toe; en hij gebood hun al wat de HEERE met hem gesproken had op den berg Sinai.

33 Alzo eindigde Mozes met hen te spreken, en hij had een deksel op zijn aangezicht gelegd.

34 Doch als Mozes voor het aangezicht des HEEREN kwam, om met Hem te spreken, zo nam hij het deksel af, totdat hij uitging; en nadat hij uitgegaan was, zo sprak hij tot de kinderen Israels, wat hem geboden was.

35 Zo zagen dan de kinderen Israels het aangezicht van Mozes, dat het vel van het aangezicht van Mozes glinsterde; derhalve deed Mozes het deksel weder op zijn aangezicht, totdat hij inging om met Hem te spreken.

   

Ze Swedenborgových děl

 

Hemelse Verborgenheden in Genesis en Exodus # 10634

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 10837  
  

10634. Welke niet geschapen zijn in de gehele aarde en in alle natiën; dat dit betekent dat er zo’n Goddelijke nooit is geweest in de wereld waar de Kerk wel en waar de Kerk niet is, staat vast uit de betekenis van de wonderbaarlijke dingen, namelijk de Goddelijke dingen van het Woord, waarover nr. 10633, welke dingen geschapen worden genoemd, wanneer zij Goddelijk zijn van de binnenste tot de uiterste dingen, dus van de eerste tot de laatste.

Uit de betekenis van in de gehele aarde (of het land) in het Woord wordt de Kerk aangeduid, zie nr. 9325; en uit de betekenis van in alle natiën, namelijk waar de Kerk niet is; want met de natiën worden in het Woord aangeduid degenen die buiten de Kerk zijn, omdat zij niet in het licht van het Ware uit het Woord zijn.

Er wordt gezegd dat Jehovah doen zal wonderlijke dingen, welke niet geschapen zijn in de gehele aarde, omdat met de schepping wordt aangeduid dat wat Goddelijk is.

Van de binnenste tot de uiterste dingen, of van de eerste tot de laatste dingen; al wat immers uit het Goddelijke is, zet in uit Hem en gaat voort volgens de orde tot aan het laatste doel, dus door de hemelen tot in de wereld en daar rust het zoals in het laatste ervan, want het laatste van de Goddelijke orde is in de natuur van de wereld; dat wat zodanig is, wordt geschapen genoemd.

In zo’n orde ontstaat en in zo’n orde bestaat al wat in de wereld is geschapen en in zo’n orde is ook de mens van de Kerk, die door de waarheden vanuit het Woord is wederverwekt uit de Heer; vandaar wordt de Heer in het Woord de Schepper genoemd en wordt de mens die is wederverwekt, opnieuw geschapen genoemd, nrs. 10373, 10545.

In zo’n orde is ook het Woord en omdat het zodanig is, wordt daarom van de wonderbaarlijke dingen ervan gezegd dat zij geschapen zijn.

Met diezelfde woorden, namelijk: dat Ik voor al uw volk zal doen wonderbaarlijke dingen, die niet geschapen zijn in de gehele aarde en in alle natiën, wordt in de historische zin aangeduid dat Jehovah bij het Israëlitische volk wonderen zal doen, die ongehoord zijn in de gehele aarde; maar in de innerlijke zin worden niet wonderen verstaan, maar de wonderbaarlijke dingen die de Heer daardoor zou doen dat Hij zo’n Woord zou geven, waardoor er verbinding zou zijn van de hemel met de Kerk en universeel genomen waardoor er verbinding zou zijn van de Heer met het menselijk geslacht.

Dat het Woord zó wonderbaarlijk is, vatten degenen niet die niets weten over de overeenstemming van de natuurlijke dingen met de geestelijke dingen en zij die niets weten ten aanzien van het geestelijk denken, waarin de engelen zijn, weten ook niet dat er iets is van binnen in de afzonderlijke dingen van het Woord, waarin de hemel, dus waarin het Goddelijk leven is; terwijl toch de afzonderlijke woorden van het Woord door de overeenstemming geestelijk door de engelen wordt doorvat, wanneer zij natuurlijk worden doorvat door de mensen.

Daarvandaan en niet ergens anders vandaan is het Woord Goddelijk en zó wonderbaarlijk dat niets wonderbaarlijker is.

  
/ 10837  
  

Nederlandse vertaling door Henk Weevers. Digitale publicatie Swedenborg Boekhuis, van 2012 t/m 2021 op www.swedenborg.nl