Novokřesťanské studium Bible

Bible

 

Ծննդոց 1

Studie

1 Ի սկզբանէ Աստուած ստեղծեց երկինքն ու երկիրը:

2 Երկիրն անձեւ ու անկազմ էր, խաւար էր տիրում անհունի վրայ, եւ Աստծու հոգին շրջում էր ջրերի վրայ:

3 Եւ Աստուած ասաց. «Թող լոյս լինի»: Եւ լոյս եղաւ:

4 Աստուած տեսաւ, որ լոյսը լաւ է, եւ Աստուած լոյսը բաժանեց խաւարից:

5 Աստուած լոյսը կոչեց ցերեկ, իսկ խաւարը կոչեց գիշեր: Եւ եղաւ երեկոյ, եւ եղաւ առաւօտ՝ օր առաջին:

6 Աստուած ասաց. «Թող տարածութիւն առաջանայ ջրերի միջեւ, եւ ջրերը թող բաժանուեն ջրերից»: Եւ եղաւ այդպէս:

7 Աստուած ստեղծեց տարածութիւնը, որով Աստուած տարածութեան ներքեւում եղած ջրերը անջրպետեց տարածութեան վրայ եղած ջրերից:

8 Աստուած տարածութիւնը կոչեց երկինք: Աստուած տեսաւ, որ լաւ է: Եւ եղաւ երեկոյ, եւ եղաւ առաւօտ՝ օր երկրորդ:

9 Աստուած ասաց. «Թող երկնքի տակ գտնուող ջրերը հաւաքուեն մի տեղ, եւ երեւայ ցամաքը»: Եւ եղաւ այդպէս. երկնքի տակի ջրերը հաւաքուեցին մի տեղ, ու երեւաց ցամաքը:

10 Աստուած ցամաքը կոչեց երկիր, իսկ հաւաքուած ջրերը կոչեց ծով: Աստուած տեսաւ, որ լաւ է:

11 Աստուած ասաց. «Թող երկիրը իր տեսակի ու իր նմանութեան սերմը պարունակող դալար բոյս եւ իր տեսակի ու իր նմանութեան սերմը պարունակող, իր տեսակի միրգ տուող պտղաբեր ծառ աճեցնի երկրի վրայ»: Եւ եղաւ այդպէս.

12 հողը ամբողջ երկրի վրայ ցանելու սերմը իր մէջ պարունակող դալար բոյս եւ իր տեսակի սերմը իր մէջ պարունակող, միրգ տուող ծառ աճեցրեց: Աստուած տեսաւ, որ լաւ է:

13 Եւ եղաւ երեկոյ, եւ եղաւ առաւօտ՝ օր երրորդ:

14 Աստուած ասաց. «Թող լուսատուներ լինեն երկնքի տարածութեան մէջ, որպէսզի լուսաւորեն երկիրը եւ իրարից բաժանեն ցերեկն ու գիշերը: Դրանք թող լինեն, որպէսզի ցոյց տան տարուայ եղանակները, տօնական օրերն ու տարիները,

15 թող լինեն, ծագեն երկնքի տարածութեան մէջ՝ երկիրը լուսաւորելու համար»: Եւ եղաւ այդպէս:

16 Աստուած ստեղծեց երկու մեծ լուսատուներ. մեծ լուսատուն՝ ցերեկն իշխելու, իսկ փոքր լուսատուն՝ գիշերն իշխելու համար, ինչպէս նաեւ աստղեր:

17 Աստուած դրանք դրեց երկնքի տարածութեան մէջ՝ երկիրը լուսաւորելու համար,

18 ինչպէս նաեւ ցերեկուայ ու գիշերուայ վրայ իշխելու եւ լոյսն ու խաւարը իրարից բաժանելու համար: Աստուած տեսաւ, որ լաւ է:

19 Եւ եղաւ երեկոյ, եւ եղաւ առաւօտ՝ օր չորրորդ:

20 Աստուած ասաց. «Թող ջրերն արտադրեն կենդանութեան շունչ ունեցող զեռուններ, եւ երկրի վրայ ու երկնքի տարածութեան մէջ թող թեւաւոր թռչուններ լինեն»: Եւ եղաւ այդպէս:

21 Աստուած ստեղծեց խոշոր կէտեր, կենդանութեան շունչ ունեցող ամէն տեսակ զեռուններ, որ արտադրեցին ջրերն ըստ տեսակների, եւ ամէն տեսակ թեւաւոր թռչուններ՝ ըստ տեսակների: Աստուած տեսաւ, որ լաւ է:

22 Աստուած օրհնեց դրանց ու ասաց. «Աճեցէ՛ք, բազմացէ՛ք եւ լցրէ՛ք ծովերի ջրերը, իսկ թռչունները թող բազմանան երկրի վրայ»:

23 Եւ եղաւ երեկոյ, եւ եղաւ առաւօտ՝ օր հինգերորդ:

24 Աստուած ասաց. «Թող երկիրն արտադրի չորքոտանի կենդանիներ իրենց տեսակներով, սողուններ եւ գազաններ իրենց տեսակներով»: Եւ եղաւ այդպէս:

25 Աստուած ստեղծեց երկրի գազաններն իրենց տեսակներով, անասուններն իրենց տեսակներով եւ երկրի բոլոր սողուններն իրենց տեսակներով: Աստուած տեսաւ, որ դրանք լաւ են:

26 Աստուած ասաց. «Մարդ ստեղծենք մեր կերպարանքով ու նմանութեամբ, նա թող իշխի ծովի ձկների, երկնքի թռչունների, ողջ երկրի անասունների եւ երկրի վրայ սողացող բոլոր սողունների վրայ»:

27 Եւ Աստուած մարդուն ստեղծեց իր պատկերով, Աստծու պատկերով ստեղծեց նրան, արու եւ էգ ստեղծեց նրանց:

28 Աստուած օրհնեց նրանց ու ասաց. «Աճեցէ՛ք, բազմացէ՛ք, լցրէ՛ք երկիրը, տիրեցէ՛ք դրան, իշխեցէ՛ք ծովի ձկների, երկնքի թռչունների, ողջ երկրի բոլոր անասունների ու երկրի վրայ սողացող բոլոր սողունների վրայ»:

29 Աստուած ասաց. «Ահա ձեզ տուեցի ողջ երկրի վրայ տարածուած սերմանելի բոլոր բոյսերի սերմերը եւ իրենց մէջ պտուղ սերմանելու սերմ պարունակող բոլոր ծառերը: Դրանք թող ձեզ համար սնունդ լինեն,

30 իսկ բոլոր կանաչ խոտերը երկրի բոլոր գազանների, երկնքի բոլոր թռչունների եւ երկրի վրայ սողացող բոլոր սողունների՝ բոլոր կենդանիների համար թող լինեն կեր»: Եւ եղաւ այդպէս:

31 Աստուած տեսաւ, որ այն ամէնը, ինչ ստեղծել էր, շատ լաւ է: Եւ եղաւ երեկոյ, եւ եղաւ առաւօտ՝ օր վեցերորդ:

Ze Swedenborgových děl

 

Arcana Coelestia # 737

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 10837  
  

737. Noah was a son of six hundred years. That this signifies his first state of temptation, is evident, because here and as far as to Ber in the eleventh chapter, numbers and periods of years and names mean nothing else than actual things; just as do also the ages and all the names in the fifth chapter. That “six hundred years” here signify the first state of temptation, is evident from the dominant numbers in six hundred, which are ten, and six, twice multiplied into themselves. A greater or less number from the same factors changes nothing. As regards the number “ten” it has been shown already (at chapter 6,verse 3) that it signifies remains; and that “six” here signifies labor and combat is evident from many passages in the Word. For the case is this: In what has gone before the subject is the preparation of the man called “Noah” for temptation-that he was furnished by the Lord with truths of the understanding and goods of the will. These truths and goods are remains, which are not brought out so as to be recognized until the man is being regenerated. In the case of those who are being regenerated through temptations, the remains in a man are for the angels that are with him, who draw out from them the things wherewith they defend the man against the evil spirits who excite the falsities in him, and thus assail him. As the remains are signified by “ten” and the combats by “six” for this reason the years are said to be “six hundred” in which the dominant numbers are ten, and six, and signify a state of temptation.

[2] As regards the number “six” in particular that it signifies combat is evident from the first chapter of Genesis, where the six days are described in which man was regenerated, before he became celestial, and in which there was continual combat, but on the seventh day, rest. It is for this reason that there are six days of labor and the seventh is the sabbath, which signifies rest. And hence it is that a Hebrew servant served six years, and the seventh year was free (Exodus 21:2; Deuteronomy 15:12; Jeremiah 34:14); also that six years they sowed the land and gathered in the fruits thereof, but the seventh year omitted to sow it (Exodus 23:10-12), and dealt in like manner with the vineyard; and that in the seventh year was “a sabbath of sabbath unto the land, a sabbath of Jehovah” (Leviticus 25:3-4). As “six” signifies labor and combat, it also signifies the dispersion of falsities, as in Ezekiel: Behold six men came from the way of the upper gate which looketh toward the north, and everyone had his weapon of dispersion in his hand (Ezekiel 9:2);

and again, against Gog:

I will make thee to turn again, and will make thee a sixth, and will cause thee to come up from the sides of the north (Ezekiel 39:2).

Here “six” and “to reduce to a sixth” denote dispersion; the “north” falsities; “Gog” those who derive matters of doctrine from things external, whereby they destroy internal worship.

In Job:

In six troubles He shall deliver thee, yea, in the seventh there shall no evil touch thee (Job 5:19),

meaning the combat of temptations.

[3] But “six” occurs in the Word where it does not signify labor, combat, or the dispersion of falsities, but the holy of faith, because of its relation to “twelve” which signifies faith and all things of faith in one complex; and to “three” which signifies the holy; whence is derived the genuine signification of the number “six;” as in Ezekiel 40:5, where the reed of the man, with which he measured the holy city of Israel, was “six cubits;” and in other places. The reason of this derivation is that the holy of faith is in the combats of temptation, and that the six days of labor and combat look to the holy seventh day.

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Foundation for the permission to use this translation.

©2024 New Christian Bible Study Corporation. All rights reserved. Printed from newchristianbiblestudy.org