6468. Pas uit de wereld aangekomen geesten, geloven voordat zij door engelen zijn onderricht, niet anders dan dat het al van het leven in de mens zelf is en dat niets invloeit; de oorzaak hiervan is deze dat zij niets in het bijzonder weten over de hemel dus ook niet over de invloeiing daaruit; niet goede geesten willen ook niet in deze dingen onderricht worden, want zij willen uit zich leven; en zij zeiden dat ik geen leven had, omdat zij mij hadden horen zeggen dat ik vanuit mijzelf niet leefde en dat ik dit wist door een voortdurende ondervinding; maar hieraan wilden zij geen aandacht schenken; verder werd het gegeven te zeggen dat eenieder het leven heeft volgens de vorm van de innerlijke dingen die hij zich heeft verworven door willen en handelen, denken en spreken. Daarna sprak ik met goede geesten over de invloeiing van het leven uit de Heer, dat dit invloeit in allen; en dat dit blijkt uit de hemel, namelijk dat deze een mens weergeeft en daarom de Grootste Mens wordt genoemd, over wie en over de overeenstemming van alle dingen bij de mens daarmee aan het einde van verscheidene hoofdstukken is gehandeld; en dat dit geenszins had kunnen gebeuren indien niet het leven uit de Heer invloeide in de hemel in het algemeen en in de afzonderlijke geest daar in het bijzonder; en eveneens dat het daaruit blijkt dat de gehele hemel betrekking heeft op de Heer en dat de Heer daar het middelpunt is van de invloeiing in allen en dat degenen die in de hemel zijn, omhoog tot Hem schouwen en zij die in de hel zijn, omlaag van Hem wegschouwen; de Heer verschijnt immers aan hen die in de hemelen zijn als Zon; de Zon is daar omhoog. Verder werd gezegd dat het duidelijk is dat het al van het leven uit de Heer is, ook daaruit dat de ziel van de mens in de baarmoeder op zo’n wonderbaarlijke wijze het lichaam kan vormen en de vele leden en organen in zo’n reeks en de innerlijke dingen ervan tot het beeld van de hemel; dit zou nooit kunnen geschieden, indien niet alle leven uit de Heer was en indien niet de hemel zodanig was.
