1
นิมิตของโอบาดีห์ องค์พระ ผู้เป็นเจ้าพระเจ้า ตรัสเกี่ยวด้วยเรื่องเอโดม ดังนี้ว่า เราได้ยิน ข่าวลือจากพระเยโฮวาห์ ทูตคนหนึ่งถูกส่ง ไปท่ามกลางบรรดาประชาชาติให้พูด ว่า "จงลุกขึ้น เถิด ให้เรา ลุกไปทำสงคราม กับเมืองเอโดม "
2
ดู เถิด เราได้กระทำเจ้าให้ เล็กท่ามกลางบรรดาประชาชาติ ให้ เจ้าเป็นที่ดูหมิ่น อย่างมาก
3
ความเห่อเหิมแห่งใจของเจ้าได้ล่อลวงเจ้าเอง เจ้าผู้ซึ่งอาศัยอยู่ ในซอกหิน ที่อาศัยของเจ้าอยู่สูง เจ้ารำพึงอยู่ในใจว่า "ผู้ใดจะให้เราลง มายังพื้น ดิน"
4
แม้ว่าเจ้า เหินขึ้นไปสูง เหมือนนกอินทรี แม้ว่ารัง ของเจ้า อยู่ในหมู่ดวงดาว ทั้งหลาย เราจะฉุดเจ้าลง มาจากที่นั่น พระเยโฮวาห์ ตรัสดังนี้แหละ
5
ถ้าขโมย เข้ามา หาเจ้า ถ้าพวกปล้นเข้ามา ในเวลากลางคืน (เจ้าจะถูกทำลายสักเท่าใด) เขาจะไม่ขโมย เพียงพอ แก่ตัวของเขาเท่านั้นหรือ ถ้าคนเก็บองุ่นมา หาเจ้า เขาจะไม่ทิ้งองุ่นตกค้างไว้บ้างหรือ
6
ข้าวของของเอซาว ได้ถูกรื้อค้นสักเท่าใดหนอ ทรัพย์สมบัติซึ่งซ่อนไว้ก็ถูกค้นไปหมด
7
พันธมิตรทั้งสิ้นของเจ้าได้ขับเจ้าไปถึงพรมแดน สหมิตรของเจ้าได้ล่อลวงเจ้า เขากลับสู้ชนะเจ้าเสียแล้ว มิตรที่กินข้าวหม้อเดียวกับเจ้าก็วางกับดักเจ้า เรื่องนี้ไม่มีใครเข้าใจอะไรเสียเลย
8
พระเยโฮวาห์ตรัสว่า ในวัน นั้นเราจะไม่ทำลายคนฉลาดให้สิ้นไปจากเอโดม และทำลายความเข้าใจเสียจากภูเขาเอซาว หรือ
9
โอ เทมานเอ๋ย ชาย ผู้มีกำลังทั้งหลายของเจ้าจะขยาด จนในที่สุดทุกคนที่มาจากภูเขาเอซาว จะถูกตัดขาดเสียด้วยการสังหาร
10
เหตุเพราะความรุนแรง ที่กระทำต่อยาโคบน้องชายของเจ้า ความอับอายจะปกคลุม เจ้าไว้ เจ้าจะต้องถูกตัดขาดออกไปเป็นนิตย์
11
ในวัน ที่เจ้ายืน เป็นปฏิปักษ์ ในวัน ที่คนต่างด้าวนำ กำลังของเขาไปเป็นเชลย และคนต่างชาติเข้ามา ทางประตู เมือง เขาจับสลากเอากรุงเยรูซาเล็ม กัน เจ้าก็เหมือนคนเหล่านั้นคนหนึ่ง
12
เจ้าไม่ควรยืนยิ้มอยู่ด้วยความพอใจในวัน ที่น้องชายของเจ้ารับเคราะห์ในวัน นั้น เจ้าไม่ควรเปรมปรีดิ์ เย้ยประชาชนยูดาห์ ในวัน ที่เขาทั้งหลายถูกทำลาย เจ้าไม่ควรจะโอ้อวดในวัน ที่เขาตกทุกข์ได้ยาก
13
เจ้าไม่ควรเข้าประตู เมืองแห่งประชาชนของเราในวัน แห่งหายนะของเขา เออ เจ้าไม่ควรยืนยิ้มอยู่ในเรื่องภัยพิบัติของเขาในวัน แห่งหายนะของเขา เจ้าไม่ควรจะเข้าริบทรัพย์สินของเขาไปในวัน แห่งหายนะของเขา
14
เจ้าไม่ควรจะยืน สกัดทางแยก เพื่อจะกำจัดพวกที่หลบหนีของเขา เจ้าไม่ควรจะมอบพวกที่เหลืออยู่ให้แก่ศัตรูของเขาในวัน ที่เขาตกทุกข์ได้ยาก
15
เพราะวัน แห่งพระเยโฮวาห์ ใกล้ประชาชาติทั้งสิ้นเข้ามาแล้ว เจ้า กระทำแก่เขาอย่างไร ก็จะมีผู้มากระทำแก่เจ้า อย่างนั้น การตอบแทนของเจ้า จะกลับ มาตกบนศีรษะของเจ้า เอง
16
เจ้าดื่ม อยู่บนภูเขา บริสุทธิ์ของเราฉันใด ประชาชาติทั้งสิ้นก็จะดื่ม ไม่หยุดฉันนั้น เออ เขาจะดื่ม แล้วก็โอนเอนไป เขาจะเป็นเหมือนอย่างที่ไม่เคยเกิดมา
17
แต่จะมีคนรอดพ้นในภูเขา ศิโยน และที่นั้นจะบริสุทธิ์ และวงศ์วานของยาโคบจะได้ถือกรรมสิทธิ์ที่ดินอันเป็นกรรมสิทธิ์ของเขา
18
วงศ์วานของยาโคบจะเป็นไฟ วงศ์วานของโยเซฟจะเป็นเปลวไฟ และวงศ์วานของเอซาว จะเป็นตอ ข้าว ไฟ และเปลวไฟ จะไหม้และเผาผลาญ เสีย วงศ์วานของเอซาว จะไม่มีใครรอดได้เลย เพราะว่าพระเยโฮวาห์ ได้ลั่นพระ วาจาแล้ว
19
คนเหล่านั้นที่อยู่ในภาคใต้จะได้ภูเขาเอซาว เป็นกรรมสิทธิ์ คนเหล่านั้นที่อยู่ในที่ราบจะได้แผ่นดินฟีลิสเตีย เขาจะได้แผ่นดินเอฟราอิ มและแผ่นดินสะมาเรีย เป็นกรรมสิทธิ์ และเบนยามิน จะได้กิเลอาดเป็นกรรมสิทธิ์
20
พลโยธาของอิสราเอล ที่เป็นเชลยจะได้ที่ซึ่งเป็นของคนคานาอันไกลไปจนถึงศาเรฟัท เป็นกรรมสิทธิ์ ส่วนพวกเชลยชาวเยรูซาเล็ม ที่อยู่ในเสฟาราดจะได้หัวเมือง ในภาคใต้เป็นกรรมสิทธิ์
21
พวกผู้ช่วยให้พ้นจะขึ้นไปที่ภูเขา ศิโยนเพื่อปกครองภูเขาเอซาว และราชอาณาจักรนั้นจะตกเป็นของพระเยโฮวาห์